حسین خوشوقتی؛ مهدی تاج بخش
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای مختلف کلاتشده نانو و آمینواسید بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، کمیت و کیفیت روغن، محتوای نشاسته و درصد پروتئین در دانه ذرت، دو آزمایش مزرعه‌ای بهصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با 16 تیمار و سه تکرار بهطور هم‌زمان در دو مکان مختلف دانشگاه ارومیه و شهرستان عجبشیر در سال زراعی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای مختلف کلاتشده نانو و آمینواسید بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، کمیت و کیفیت روغن، محتوای نشاسته و درصد پروتئین در دانه ذرت، دو آزمایش مزرعه‌ای بهصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با 16 تیمار و سه تکرار بهطور هم‌زمان در دو مکان مختلف دانشگاه ارومیه و شهرستان عجبشیر در سال زراعی 1396 به اجرا در آمد. نتایج نشان دادند بیشترین مقدار محتوای نشاسته (66/80 درصد)، پروتئین (70/12 درصد) و شاخص برداشت (60/34 درصد) مربوط به تیمار کودی نانوکلات NPK، بیشترین میزان روغن (98/4 درصد)، عملکر دانه (16596 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیکی (52393 کیلوگرم در هکتار) مربوط به آمینوکلات آهن و بیشترین وزن 100 دانه (34/36 گرم) در ذرت مربوط به نانوکلات روی بود که بهترتیب 03/22 درصد، 92/30 درصد، 66/23 درصد، 44/25 درصد، 81/50 درصد، 15/33 درصد و 65/24 درصد بیشتر از تیمار شاهد است. استفاده از آمینوکلات منیزیم، آمینوکلات میکرومیکس، آمینوکلات پتاسیم و نانوکلات NPK مقدار اسیدهای چرب اشباع را بیشتر از سایر کودها افزایش داد، اما کودهای نانوکلات مس، آمینوکلات فسفر، کود کبوتری و سالیسیلیک‌اسید محتوای اسیدهای چرب غیراشباع را بهترتیب 04/16 درصد، 35/16 درصد، 44/17 درصد و 29/20 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش دادند.
علیرضا ٍعفتی؛ مهدی حدادی نژاد
چکیده
این آزمایش با هدف بهینه‌سازی تکثیر تمشک سیاه، بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با عامل نخست شامل ارقام (بی‌خار معمولی، بی‌خار اولیه، خاردار زودرس و خاردار میانرس) حاصل از کلکسیون تمشک، عامل دوم قطر قلمه ریشه (2-3 و 3-5 میلی‌متر) و عامل سوم طول قلمه ریشه (6، 8، 10 و 12 سانتیمتر)، در هفت تکرار در اسفند 1395 صورت گرفت. بعد از سه ...
بیشتر
این آزمایش با هدف بهینه‌سازی تکثیر تمشک سیاه، بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با عامل نخست شامل ارقام (بی‌خار معمولی، بی‌خار اولیه، خاردار زودرس و خاردار میانرس) حاصل از کلکسیون تمشک، عامل دوم قطر قلمه ریشه (2-3 و 3-5 میلی‌متر) و عامل سوم طول قلمه ریشه (6، 8، 10 و 12 سانتیمتر)، در هفت تکرار در اسفند 1395 صورت گرفت. بعد از سه ماه نگهداری قلمه‌ها در ماسه مرطوب و زیر سایه، صفات ریشه‌دهی و رشد حاصل از آن اندازهگیری شد. نتایج ریشه‌دهی قلمه ریشه در ارقام خاردار و بی‌خار نشان داد که رقم خاردار میانرس، قطر 2-3 میلی‌متر و طول 12 سانتیمتر بیشترین طول ریشه را در گره نزدپاهنگ با میانگین 43/123 میلی‌متر داشت. ارقام بی‌خار معمولی و اولیه در طول 12 سانتیمتر در هر دو قطر با میانگین 42/71 درصد بیشترین درصد ریشه‌زایی را دارا بودند و اختلاف معناداری با سایر تیمارها داشتند. ارقام بی‌خار در مقایسه با خاردار، بهطور معناداری از درصد زنده‌مانی (3/77 درصد) بهتری برخوردار بود. درحالیکه طول ریشه کمتر (8/51 سانتیمتر) و ساقه کوتاه‌تری (07/46 سانتیمتر) داشت. در رقم‌های بی‌خار، بیشترین درصد زنده‌مانی را بی‌خار معمولی و در بین خاردارها، رقم خاردار زودرس (58/64 درصد) ثبت کرد. نتایج نشان داد که قطر 3-5 میلی‌متر و طول 10 و 12 سانتیمتر تأثیر معناداری در افزایش ریشه‌زایی قلمه‌ها داشت. تفاوت ژنتیکی ارقام و میزان ذخیره مواد غذایی قلمه‌ها، باید در تکثیر تمشک سیاه با قلمه ریشه مدنظر قرار بگیرد.
نوشین درخشان؛ حسین علایی؛ روح اله صابری ریسه؛ ابراهیم صداقتی؛ اصغر رحیمی
چکیده
شوری میتواند مانع جذب یونهای معدنی خاک به‌علت اثر منفی یون سدیم و به‌هم‌خوردن تعادل یونی شود، اما استفاده از ترکیبات زیستی تریکودرما میتواند سبب بهبود رشد در شرایط تنش شوری شود. بهمنظور بررسی اثر چهار استرین تریکودرما مقاوم به شوری بر شاخص‌های رویشی و جذب عناصر معدنی گیاهچه‌های بادمجان در شرایط تنش آزمایشی بهصورت ...
بیشتر
شوری میتواند مانع جذب یونهای معدنی خاک به‌علت اثر منفی یون سدیم و به‌هم‌خوردن تعادل یونی شود، اما استفاده از ترکیبات زیستی تریکودرما میتواند سبب بهبود رشد در شرایط تنش شوری شود. بهمنظور بررسی اثر چهار استرین تریکودرما مقاوم به شوری بر شاخص‌های رویشی و جذب عناصر معدنی گیاهچه‌های بادمجان در شرایط تنش آزمایشی بهصورت فاکتوریل، در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ولی‌عصر(عج) رفسنجان در سال زراعی 1396-1395 انجام گرفت. عامل اول شوری در چهار سطح شاهد و غلظت‌های هشت، 12 و 16 دسیزیمنس بر متر و عامل دوم در پنج سطح تریکودرما Trichoderma aureoviride (T148-2, T189-4)،T. virens (T145, T133-1) و شاهد بود. نتایج نشان داد که تحت تأثیر تنش شوری کاهش چشم‌گیری در شاخص‌های رویشی مشاهده شد. در بالاترین سطح شوری بهطور میانگین وزن خشک ریشه و اندام هوایی بهترتیب 50 و72 درصد و برای قطر ساقه و ارتفاع گیاهچه کاهش 20 درصدی نسبت به شاهد مشاهده شد. ولی مایه‌زنی با تریکودرما این شاخص‌ها را بهبود بخشید که موجب افزایش 6/1 برابری وزن خشک ریشه (T142-8)، 7/2 برابر وزن خشک اندام هوایی (T133-1) و 3/1 برابر ارتفاع گیاهچه (T189-4) نسبت به شاهد شدند. بیشترین افزایش قطر در استرین T142-8 به میزان 38 درصد مشاهده شد. استفاده از تریکودرما منجر به تغییرات معنیدار در محتوای قند، سدیم، پتاسیم و کلسیم نیز شد. نتایج نشان داد که استرین‌های تریکودرما می‌توانند عامل زیستی مناسبی جهت افزایش تحمل در سطوح بالای تنش شوری و بهبود شاخص‌های رویشی گیاهچه‌های بادمجان باشند.
حنیفه سید حاجی زاده؛ زهره مانی؛ فتانه یاری؛ فهیمه قلی زاده وکیل کندی
چکیده
عدم تعادل آبی و مسدودشدن آوندها عامل اصلی عمر گلجایی کوتاه ژربرا میباشد. بهمنظور بررسی پتانسیل اسانسهای گیاهی در محلول محافظ به جای ترکیبات شیمیایی، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل محلولهای گلدانی حاوی 8-هیدروکسی کوئینولین سولفات (صفر و ppm 100) و اسانس آویشن و مرزه (ppm 500 و ...
بیشتر
عدم تعادل آبی و مسدودشدن آوندها عامل اصلی عمر گلجایی کوتاه ژربرا میباشد. بهمنظور بررسی پتانسیل اسانسهای گیاهی در محلول محافظ به جای ترکیبات شیمیایی، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار انجام شد. تیمارها شامل محلولهای گلدانی حاوی 8-هیدروکسی کوئینولین سولفات (صفر و ppm 100) و اسانس آویشن و مرزه (ppm 500 و 250) بودند. محلول گلدانی حاوی آب مقطر و 8-HQS بهعنوان شاهد در نظر گرفته شدند. سپس هر هفته علاوه بر بررسی ماندگاری گلها، برخی پارامترهای فیزیولوژیکی، روابط آبی گیاه و جمعیت میکروبی اندازهگیری شدند. نتایج نشان داد گل‌هایی که در محلول حاوی ppm 250 اسانس آویشن قرار داشتند، 6/8 روز عمر گلجایی بیش‌تری نسبت به شاهد داشتند. از نظر ثابت پایداری غشا گلبرگ تیمار ppm 500 مرزه بهترین عملکرد را نسبت به هر دو شاهد حاوی آب مقطر و 8-HQS در پایان نمونهبرداری داشت. گلبرگهای ژربرا که در تیمار حاوی اسانس آویشن ppm 250 قرار داشتند، شادابتر بوده و نسبت به سایر تیمارها حتی در مقایسه با تیمار 8-HQS حاوی درصد آب بالاتری بودند. طی ماندگاری آنتوسیانین و ماده خشک روند افزایشی و مواد جامد محلول روند کاهشی داشت. خاصیت آنتی‌باکتریال اسانسها با درنظرگرفتن نتایج مطلوب کنترل رشد جمعیت میکروبی محلول نگهدارنده، حتی در مقایسه با 8-HQS، کاملاً اثبات شد. لذا بهنظر میرسد اسانسهای گیاهی به‌خوبی قابلیت جایگزینی با مواد شیمیایی ضد باکتریایی را داشته و از اثرات مخرب زیست‌محیطی مواد شیمیایی متداول خواهند کاست.
بهمن حسینی؛ لیلا محرمی
چکیده
در این تحقیق، برای اولین بار سیستم موفق و مؤثر باززایی درون‌شیشه‌ای گل مکزیکی گزارش شد. در آزمایش اول، غلظت‌های مختلف هورمون BAP وTDZ در چهار سطح (صفر، 2/2، 4/4 و 8/8 میکرومولار) به‌تنهایی یا در ترکیب با IAA در سه سطح (صفر، 1 و 2/2 میکرومولار) و در سه تکرار بر باززایی شاخساره از ریزنمونۀ گره گیاه گل مکزیکی در شرایط کشت درون‌شیشه‌ای بررسی شد. ...
بیشتر
در این تحقیق، برای اولین بار سیستم موفق و مؤثر باززایی درون‌شیشه‌ای گل مکزیکی گزارش شد. در آزمایش اول، غلظت‌های مختلف هورمون BAP وTDZ در چهار سطح (صفر، 2/2، 4/4 و 8/8 میکرومولار) به‌تنهایی یا در ترکیب با IAA در سه سطح (صفر، 1 و 2/2 میکرومولار) و در سه تکرار بر باززایی شاخساره از ریزنمونۀ گره گیاه گل مکزیکی در شرایط کشت درون‌شیشه‌ای بررسی شد. نتایج آنالیز داده‌ها نشان داد که تیمارهای مورد بررسی از نظر میانگین باززایی اختلاف معناداری دارند. در تیمار ترکیبی BAP و IAA میانگین حداکثر القای جوانه (72/32 جوانه) و میانگین حداکثر شاخۀ باززایی‌شده (9/7 شاخساره) در تیمار 8/8 میکرومولار BAP مشاهده شد. در تیمار ترکیبی TDZ و IAA حداکثر میانگین القای جوانه (6/24 جوانه) و شاخه (13/7 شاخساره در هر ریزنمونه) در تیمارهای 2/2 میکرومولار TDZ و 2/2 میکرومولار IAA ثبت شد. در آزمایش دوم، اثر محیط کشت پایه و غلظت‌های مختلف هورمون IAA و IBA بر القای ریشه در گیاهچه‌های باززایی‌شده در شرایط درون شیشه بررسی شد. نتایج آزمایش ریشه‌زایی نشان داد بیشترین درصد ریشه‌زایی (74 درصد در هر تیمار) در محیط کشت MS 2/ 1تکمیل‌شده با 1/1 میکرومولار IBA، بیشترین میانگین ریشه‌زایی (06/5 ریشه‌چه در هر گیاهچه) در محیط MS 2/ 1و تیمار 1/1 میکرومولار IBA مشاهده شد. گیاهچه‌های ریشه‌دارشده پس از سازگار شدن در شرایط گلخانه در بستر حاوی پرلیت با حداکثر زنده‌مانی 100 درصد به خاک منتقل شدند.
حسین گرگینی شبانکاره؛ سارا خراسانی نژاد
چکیده
بهمنظور بررسی اثرات سطوح مختلف اسیدسالیسیلیک و کودهای زیستی بر ویژگیهای رشدی، عملکرد اسانس و غلظت عناصر گیاه دارویی اکلیل کوهی (Rosmarinus officinalis) آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 95-1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم‌کشاورزی و منابع‌طبیعی گرگان به‌اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش در ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثرات سطوح مختلف اسیدسالیسیلیک و کودهای زیستی بر ویژگیهای رشدی، عملکرد اسانس و غلظت عناصر گیاه دارویی اکلیل کوهی (Rosmarinus officinalis) آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 95-1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم‌کشاورزی و منابع‌طبیعی گرگان به‌اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش در سه اسیدسالیسیلیک (صفر، پنج و 10 میلی‌گرم‌درلیتر)، دو سطح کود زیستی (نیتروکسین و بیوفسفر) و چهار سطح رژیم آبیاری (40، 60، 80 و 100 درصد ظرفیت‌زراعی) لحاظ گردید. نتایج نشان داد که رژیم آبیاری سبب کاهش معنیدار ارتفاع بوته، وزن خشک گیاه، تعداد شاخه‌جانبی، عناصر نیتروژن، فسفر و عملکرد اسانس گردید. تیمار اسیدسالیسیلیک نیز بر تمامی صفات مورد بررسی اثر معنیداری داشت و بیشترین مقدار تمامی صفات به‌جز فسفر گیاه از کاربرد نیتروکسین بدست آمد. کاربرد 10 میلیگرم در لیتر اسیدسالیسیلیک در شرایط رژیم آبیاری توانست اثرات منفی کم‌آبیاری را کاهش دهد و بیشترین میزان ارتفاع بوته، خشک گیاه، تعداد شاخه‌جانبی، نیتروژن و عملکرد اسانس از کاربرد نیتروکسین و آبیاری در 100 درصد ظرفیت‌زراعی حاصل شد. بیشترین عملکرد اسانس و مقدار فسفر گیاه از کاربرد کود زیستی نیتروکسین در تیمار آبیاری با 40 درصد ظرفیت‌زراعی و بیشترین میزان فسفر گیاه از کاربرد کود زیستی بیوفسفر در شرایط آبیاری کامل (100 درصد ظرفیت‌زراعی) حاصل شد. باتوجه‌به نتایج این پژوهش بهنظر میرسد که استفاده از کودهای زیستی و اسیدسالیسیلیک در شرایط محدودیت رطوبت برای غلبه بر اثرات منفی تنش کم‌آبیاری میتواند مفید واقع شود.
محمد کمال پورادیب؛ وحید روحی؛ سعدالله هوشمند؛ عبدالرحمان محمدخانی؛ حمید زرگری
چکیده
ذخیره دانه گرده میتواند باعث سهولت در مشکل زمان و مکان گرده‌افشانی دستی گردد. هدف اصلی، حفظ قوه نامیه دانه گرده است که بستگی زیادی به رقم و شرایط نگهداری دارد. در این آزمایش اثرات ارقام، درجه حرارت انبار و زمان نگهداری بر جوانهزنی دانه گرده مورد مطالعه قرار گرفت. بدین‌منظور، تحقیقی در قالب یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح آزمایشی ...
بیشتر
ذخیره دانه گرده میتواند باعث سهولت در مشکل زمان و مکان گرده‌افشانی دستی گردد. هدف اصلی، حفظ قوه نامیه دانه گرده است که بستگی زیادی به رقم و شرایط نگهداری دارد. در این آزمایش اثرات ارقام، درجه حرارت انبار و زمان نگهداری بر جوانهزنی دانه گرده مورد مطالعه قرار گرفت. بدین‌منظور، تحقیقی در قالب یک آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح آزمایشی کاملاً تصادفی در سه تکرار جهت بررسی قوه نامیه دانه گرده چهار رقم خرمای استان فارس در شرایط آزمایشگاهی انجام گردید. ارقام شامل ‘کازرون (7013)’، ‘لار (7035)’، ‘داراب (7016)’ و ‘قیروکارزین (7021)’ از ایستگاه تحقیقات کشاورزی شهرستان جهرم بودند. تیمارها شامل دماهای مختلف (دمای اتاق (5±20)، 4، 20- و 80- درجه سانتیگراد) و دورههای زمانی مختلف نگهداری (60، 120، 150، 180، 210 و 375 روز) بود. نتایج تجزیه واریانس ساده و مرکب نشاندهنده معنیدار بودن اثر رقم، دما و مدت زمان نگهداری و همچنین اثرات متقابل آنها بر میزان جوانهزنی دانه گرده بود. مقایسه میانگینها نشان داد با کاهش دما میزان جوانهزنی افزایش یافت. از طرف دیگر، با گذشت زمان از شروع آزمایش (تا حدود 150 روز)، میزان جوانهزنی در همه ارقام ابتدا افزایش و سپس کاهش یافت. به‌طورکلی، دمای 80- درجه سانتیگراد به عنوان بهترین دما و گرده رقم ‘قیروکارزین (7021)’ به عنوان ماندگارترین رقم پس از یک سال نگهداری معرفی گردیدند.
مرجان السادات حسینی فرد؛ مجید قربانی جاوید؛ الیاس سلطانی؛ ایرج اله دادی؛ دانیال کهریزی
چکیده
بهمنظور ارزیابی اجزای عملکرد، عملکرد دانه و محتوای روغن لاین‌های گیاه روغنی کاملینا، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 40 لاین هاپلوئید مضاعف و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکدگان ابوریحان- دانشگاه تهران، پاکدشت در سال زراعی 99-1398 اجرا شد. ازآنجایی‌که خصوصیات عملکردی و محتوای روغن لاین‌های گیاه کاملینا در شرایط آب‌وهوایی ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی اجزای عملکرد، عملکرد دانه و محتوای روغن لاین‌های گیاه روغنی کاملینا، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 40 لاین هاپلوئید مضاعف و سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکدگان ابوریحان- دانشگاه تهران، پاکدشت در سال زراعی 99-1398 اجرا شد. ازآنجایی‌که خصوصیات عملکردی و محتوای روغن لاین‌های گیاه کاملینا در شرایط آب‌وهوایی ایران ناشناخته است، در این پژوهش اجزای عملکرد دانه و همچنین عملکرد و محتوای روغن 40 لاین هاپلوئید مضاعف کاملینا بررسی شد. نتایج این پژوهش نشاندهنده تفاوت بسیار معنیدار ِلاین‌های کاملینا از نظر اجزای عملکرد بود که این تفاوت‌ها در نهایت منجر به ایجاد اختلاف‌های معنیدار در عملکرد دانه شد و از این طریق بر عملکرد روغن دانه تأثیر گذاشت. با وجود این‌که هیچ‌کدام از لاین‌ها در تمامی اجزای عملکرد دانه برتری مطلق نداشتند، اما از نظر عملکرد نهایی دانه لاین‌های 134 و 110 بهترتیب با 3178 و3120 کیلوگرم در هکتار بهعنوان لاین‌های برتر شناسایی شدند. بنابراین با توجه به هدف این پژوهش بهمنظور انتخاب بهترین لاین کاملینا با حداکثر عملکرد دانه و روغن لاین‌های 134 و 110 بهعنوان لاین‌های برتر و امیدبخش که با شرایط آب‌وهوایی منطقه پاکدشت سازگاری دارند، معرفی و توصیه شدند.
صدیقه بهرامی؛ علی سلیمانی؛ فریبرز حبیبی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی برگی با اسید هیومیک بر ترکیب معدنی برگ، عملکرد و کیفیت میوۀ سیب رقم ’گرانیاسمیت‘(Malus domestica L. cv. Granny Smith)، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در شهرستان خرمدره در استان زنجان انجام گرفت. محلولپاشی اسید هیومیک در چهار سطح صفر، 5، 10 و 15 میلیگرم در لیتر روی درختان هشت‌سالۀ سیب ’گرانیاسمیت‘ ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی برگی با اسید هیومیک بر ترکیب معدنی برگ، عملکرد و کیفیت میوۀ سیب رقم ’گرانیاسمیت‘(Malus domestica L. cv. Granny Smith)، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در شهرستان خرمدره در استان زنجان انجام گرفت. محلولپاشی اسید هیومیک در چهار سطح صفر، 5، 10 و 15 میلیگرم در لیتر روی درختان هشت‌سالۀ سیب ’گرانیاسمیت‘ پیوندشده بر روی پایۀ MM106 انجام گرفت. محلولپاشی دو، چهار و هشت هفته پس از مرحلۀ تمام گل اجرا شد. نتایج آزمایش نشان داد که تیمار اسید هیومیک بهطور معناداری عملکرد، مواد جامد محلول، اسیدیته، غلظت پتاسیم برگ و میزان کلروفیل کل را افزایش داد. غلظت‌های 10 و 15 میلیگرم در لیتر بیشترین اثر را بر عملکرد داشتند. تیمار اسید هیومیک موجب کاهش رشد رویشی شاخه‌های سال جاری شد. اختلاف معناداری بین سفتی بافت، طول و قطر میوه‌های تیمارشده و شاهد وجود نداشت. صفاتی نظیر قند کل، سطح برگ، غلظت نیتروژن و فسفر برگ تحت تأثیر تیمار اسید هیومیک قرار نگرفتند. براساس نتایج تحقیق حاضر، غلظت‌های 10 و 15 میلیگرم در لیتر اسید هیومیک اثر مهمی بر افزایش عملکرد و زودرسی سیب ’گرانیاسمیت‘ داشت.
فاطمه محتشمی؛ محمود رضا تدین؛ پرتو روشندل
چکیده
بهمنظور بررسی تنش کم آبی بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد ژنوتیپ‌های گلرنگ، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد، در بهار سال 1395 انجام شد. در این پژوهش، تیمارها شامل سه سطح آبیاری براساس 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه و ژنوتیپ‌های گلرنگ شامل ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تنش کم آبی بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد ژنوتیپ‌های گلرنگ، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد، در بهار سال 1395 انجام شد. در این پژوهش، تیمارها شامل سه سطح آبیاری براساس 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه و ژنوتیپ‌های گلرنگ شامل سینا، محلی اصفهان و فرامان بودند. نتایج نشان داد تنش کم آبی موجب کاهش معنیدار تعداد شاخه‌های جانبی در هر بوته، ارتفاع بوته، تعداد غوزه در بوته، تعداد دانه در غوزه، وزن هزاردانه، عملکرد دانه، درصد روغن، عملکرد روغن، زیست توده و شاخص برداشت شد. کمترین عملکرد دانه (1196 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (313 کیلوگرم در هکتار) از تیمار تنش کم آبی50 درصد و بیشترین عملکرد دانه (2310 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (659 کیلوگرم در هکتار) از تیمار 100 درصد نیاز آبی بهدست آمد. همچنین نتایج نشان داد در بین ژنوتیپ‌های گلرنگ از نظر صفات مورد مطالعه تفاوت معنیداری وجود داشت به‌طوری که بیشترین عملکرد دانه (1998 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (561 کیلوگرم در هکتار) در ژنوتیپ سینا و کمترین عملکرد دانه (1659 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (426 کیلوگرم در هکتار) در ژنوتیپ محلی اصفهان مشاهده شد. نتایج نشان داد تفاوتهای موجود در بین ژنوتیپ‌ها از نظر صفات مورفولوژیک، درصد روغن و عملکرد روغن از مولفههای مهم بوده که میتواند در انتخاب ژنوتیپ‌ها و یا ارقام مناسب تحت شرایط خشکی از آن استفاده کرد.
جلال جلیلیان؛ عظیمه خاده؛ علیرضا پیرزاد
چکیده
این تحقیق بهصورت فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1391 در دانشگاه ارومیه اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از سطوح کودی (ارگانیکd، شیمیایی، تلفیقی و شاهد) و محلولپاشی (آهن، روی، بدون محلولپاشی و آبپاشی). بیشترین ارتفاع بوته، طول نیام، تعداد نیام، تعداد دانه در نیام و عملکرد دانه در نظام‌های کودی ارگانیکی، ...
بیشتر
این تحقیق بهصورت فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1391 در دانشگاه ارومیه اجرا شد. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از سطوح کودی (ارگانیکd، شیمیایی، تلفیقی و شاهد) و محلولپاشی (آهن، روی، بدون محلولپاشی و آبپاشی). بیشترین ارتفاع بوته، طول نیام، تعداد نیام، تعداد دانه در نیام و عملکرد دانه در نظام‌های کودی ارگانیکی، شیمیایی و تلفیقی بهدست آمد. با توجه به بیشترین بیوماس تولیدی (8/3421 کیلوگرم در هکتار) و رعایت مسائل زیست‌محیطی در سیستم کودی ارگانیکی، این نظام کودی تیمار کودی برتر توصیه می‌شود. علیرغم بیشترین ارتفاع بوته (78/37 سانتیمتر) و عملکرد دانه (8/800 کیلوگرم در هکتار) در محلولپاشی با روی و بالاترین عملکرد بیولوژیکی (8/3250 کیلوگرم در هکتار) در تیمار محلولپاشی با آهن، کاربرد آهن و روی از نظر آماری تفاوت معناداری با هم نداشت. بهطور کلی، محلولپاشی روی و آهن افزایش معناداری در عملکرد و اجزای عملکرد ماش نشان داد.
فائزه حیدری؛ جلال جلیلیان؛ اسماعیل قلی نژاد
چکیده
هدف: با توجه به اهمیت مدیریت تغذیه در شرایط شور و لزوم بررسی جنبههای تغذیهای گیاه زراعی جدید کینوا، این پژوهش با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف تنش شوری و نانوکودهای مختلف بر ویژگیهای مورفولوژیک و ویژگیهای کمی و کیفی علوفه کینوا انجام گرفت.
روش پژوهش: این پژوهش بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال زراعی ...
بیشتر
هدف: با توجه به اهمیت مدیریت تغذیه در شرایط شور و لزوم بررسی جنبههای تغذیهای گیاه زراعی جدید کینوا، این پژوهش با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف تنش شوری و نانوکودهای مختلف بر ویژگیهای مورفولوژیک و ویژگیهای کمی و کیفی علوفه کینوا انجام گرفت.
روش پژوهش: این پژوهش بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه بهصورت گلدانی اجرا شد. فاکتور اول تنش شوری با آب دریاچه ارومیه در سه سطح (صفر، 16 و 32 دسیزیمنس بر متر) و فاکتور دوم نانوکود در پنج سطح (پتاسیم، روی، کلسیم، سیلیسیم و عدم برگپاشی) بود.
یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین مقدار ارتفاع بوته، وزن خشک برگ و گل آذین بهترتیب از تیمار بدون تنش شوری و شوری 32 دسیزیمنس بر متر حاصل شد. تنش شوری 32 و 16 دسیزیمنس بر متر در مقایسه با شاهد به ترتیب پروتئین خام (5 و 3 درصد)، درصد کربوهیدرات قابل حل در آب (15 و 14 درصد)، درصد الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (23 و 7 درصد)، درصد فیبر خام (10 و 5 درصد) و درصد فیبر نامحلول در شوینده خنثی (20 و 5 درصد) را افزایش داد، درحالیکه بهترتیب موجب کاهش خاکستر کل (27 و 17 درصد) و ماده خشک قابل هضم (22 و 8 درصد) شد. محلول پاشی با نانوکودها در مقایسه با شاهد (عدم محلولپاشی) ویژگی های مورفولوژیک موردمطالعه را افزایش داد. همچنین ویژگی های کیفی مطلوب علوفه مانند پروتئین خام، خاکستر کل، ماده خشک قابل هضم و درصدکربوهیدرات قابل حل در آب علوفه کینوا را بهبود بخشید و ویژگیهای کیفی نامطلوب مانند درصد فیبر نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی و درصد فیبر خام را کاهش داد.
نتیجه گیری: بنابراین برای بهبود رشدونمو و افزایش کیفیت علوفه کینوا و تعدیل اثرات تنش شوری، محلولپاشی با نانوکودهای مختلف بهویژه نانوکود کلسیم توصیه میگردد.
سیمین فرجی؛ محمد رفیعی الحسینی؛ علی عباسی سورکی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر جداگانه و تلفیقی دو نوع کود سبز، کود گاوی، کود فسفات بارور-2 و کود شیمیایی مرسوم بر خواص کمی و کیفی گیاه چغندرقند، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد طی سال زراعی 92-1391 اجرا شد. 12 تیمار شامل 1. شاهد بدون کود، 2. نخودفرنگی + سوپرفسفات تریپل، 3. خلر + سوپرفسفات تریپل، ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر جداگانه و تلفیقی دو نوع کود سبز، کود گاوی، کود فسفات بارور-2 و کود شیمیایی مرسوم بر خواص کمی و کیفی گیاه چغندرقند، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد طی سال زراعی 92-1391 اجرا شد. 12 تیمار شامل 1. شاهد بدون کود، 2. نخودفرنگی + سوپرفسفات تریپل، 3. خلر + سوپرفسفات تریپل، 4. فسفات بارور-2 + اوره، 5. کود گاوی + سوپرفسفات تریپل، 6. کود شیمیایی مرسوم، 7. نخودفرنگی + فسفات بارور-2، 8. خلر + فسفات بارور-2، 9. نخودفرنگی + کود گاوی + سوپرفسفات تریپل، 10. خلر + کود گاوی + سوپرفسفات تریپل، 11. نخودفرنگی + کود گاوی + فسفات بارور-2 و 12. خلر + کود گاوی + فسفات بارور-2 بودند. تیمارهای کودی اثر معناداری بر عملکرد ریشه، عملکرد شکر، عملکرد شکر سفید و همچنین مقدار نیتروژن مضره داشت، به‌طوری که تیمارهای تلفیقی 8، 10، 11 و 2 بیشترین میانگینها را در صفات عملکرد ریشه، عملکرد شکر و عملکرد شکر سفید به خود اختصاص دادند. استفاده از تیمارهای کود سبز و کود دامی و تلفیق آنها همراه با کاربرد کود بیولوژیک فسفات بارور، عملکرد ریشه را 18-10 درصد نسبت به استفاده از کود شیمیایی مرسوم و 68-32 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. کمترین مقدار نیتروژن مضره مربوط به تیمارهای 10 و 11 بود. از نظر دیگر صفات بررسی‌شده نیز تیمارهای تلفیقی کودهای آلی و زیستی در حد پذیرفتنی بودند.
محسن باقری ده آبادی؛ حسین مقدم؛ محمد رضا چایچی؛ نسرین زیلوئی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کود زیستی و محلولپاشی برخی عناصر کم‌مصرف بر عملکرد کمّی و کیفی سورگوم علوفه‌ای (رقم’پگاه‘)، این آزمایش در سال 1390 در مزرعة پژوهشی دانشگاه تهران واقع در کرج بهصورت اسپیلت - فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح تلقیح و عدم‌تلقیح با میکوریزا در کرت‌های ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کود زیستی و محلولپاشی برخی عناصر کم‌مصرف بر عملکرد کمّی و کیفی سورگوم علوفه‌ای (رقم’پگاه‘)، این آزمایش در سال 1390 در مزرعة پژوهشی دانشگاه تهران واقع در کرج بهصورت اسپیلت - فاکتوریل در قالب بلوک کامل تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح تلقیح و عدم‌تلقیح با میکوریزا در کرت‌های اصلی و محلولپاشی آهن با غلظت‌های صفر، 4 و 8 در هزار و محلولپاشی روی با غلظت‌های صفر، 3 و 6 در هزار در کرت‌های فرعی بود. نتایج تجزیة واریانس نشاندهنده تأثیر مثبت و معنادار کاربرد توأم میکوریزا و محلولپاشی آهن و روی بر عملکرد خشک، ارتفاع بوته، وزن ساقه، وزن برگ، پروتئین خام، کربوهیدراتهای محلول در آب و خاکستر در سطح 1 درصد و فیبرهای غیرمحلول در شویندة اسیدی در سطح 5 درصد بود. ولی، محلولپاشی آهن و روی تأثیر معناداری بر درصد هم‌زیستی ریشه نداشت. همچنین، هیچ کدام از عاملهای مورد بررسی بر تعداد برگ تأثیری نداشت. در این میان، تیمار کاربرد میکوریزا و محلولپاشی با غلظت 4 در هزار آهن و 3 در هزار روی بالاترین عملکرد را تولید کرد و در مقایسه با شاهد 40 درصد افزایش عملکرد داشت. با توجه به نتایج آزمایش، این تیمار برای رشد عملکرد و خصوصیات کیفی سورگوم علوفه‌ای رقم’پگاه‘ در منطقه کرج توصیه می‌شود.
مجتبی صالحی شیخی؛ علی نخزری مقدم؛ علی راحمی کاریزکی؛ مجید محمداسمعیلی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر رقم نخودفرنگی و نسبتهای کشت مخلوط جایگزینی و افزایشی بر عملکرد و شاخص‌های رقابت نخودفرنگی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 96-1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه گنبدکاووس اجرا شد. فاکتورهای آزمایش، نسبتهای کشت مخلوط در نه سطح شامل کشت خالص نخودفرنگی، کشت خالص ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر رقم نخودفرنگی و نسبتهای کشت مخلوط جایگزینی و افزایشی بر عملکرد و شاخص‌های رقابت نخودفرنگی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 96-1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه گنبدکاووس اجرا شد. فاکتورهای آزمایش، نسبتهای کشت مخلوط در نه سطح شامل کشت خالص نخودفرنگی، کشت خالص اسفناج، کشت مخلوط سری جایگزین 33، 50 و 67 درصد اسفناج به‌جای نخودفرنگی و کشت مخلوط سری افزایشی 33، 50، 67 و 100 درصد اسفناج به نخودفرنگی و ارقام نخودفرنگی شمشیری و پفکی بودند. عملکرد کل در تیمارهای کشت مخلوط سری افزایشی بیش از تیمارهای کشت مخلوط سری جایگزین و کشت خالص نخودفرنگی و اسفناج بود. نسبت برابری زمین و ضریب نسبی تراکم در تیمارهای کشت مخلوط سری افزایشی بیش از تیمارهای کشت مخلوط سری جایگزین بود. این نسبت در همه تیمارهای کشت مخلوط بیش از یک بود. بیشترین نسبت برابری زمین برابر 333/1 به تیمار کشت مخلوط سری افزایشی 100 درصد نخودفرنگی+ 100 درصد اسفناج تعلق داشت. در تیمارهای کشت مخلوط سری جایگزین، نخودفرنگی گیاه غالب و در تیمارهای کشت مخلوط سری افزایشی اسفناج گیاه غالب بود. در هیچ‌کدام از تیمارهای کشت مخلوط کاهش عملکرد واقعی مشاهده نشد. بیشترین شاخص بهرهوری سیستم مربوط به تیمار سری افزایشی 100 درصد نخودفرنگی+ 100 درصد اسفناج با 3045 بود. درمجموع، نسبت برابری زمین بالای یک و مثبت‌بودن شاخص بهرهوری سیستم بیان‌گر سودمندبودن کشت مخلوط نخودفرنگی و اسفناج بهویژه سری افزایشی 100 درصد نخودفرنگی+ 100 درصد اسفناج بود.
عاطفه بیلری؛ جمالعلی الفتی؛ مسعود اصفهانی؛ نادر پیرمرادیان
چکیده
این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد ژنوتیپ‌های خیار در دو فصل کشت و شناسایی ژنوتیپ‌های خیار با پایداری عملکرد بالا اجرا شد. پژوهش در گلخانه گروه علوم باغبانی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان بهصورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی و در دو فصل پاییز و بهار با ۹ ژنوتیپ (لاین) خیار در سه تکرار انجام شد نتایج نشان داد که ...
بیشتر
این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد ژنوتیپ‌های خیار در دو فصل کشت و شناسایی ژنوتیپ‌های خیار با پایداری عملکرد بالا اجرا شد. پژوهش در گلخانه گروه علوم باغبانی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان بهصورت آزمایش فاکتوریل و در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی و در دو فصل پاییز و بهار با ۹ ژنوتیپ (لاین) خیار در سه تکرار انجام شد نتایج نشان داد که از نظر صفت تعداد گل ماده در فصل پاییز و بهار بهترتیب ژنوتیپ C1 با میانگین 7/۱۶ گل ماده در بوته در فصل پاییز و ژنوتیپ C8 با میانگین ۰/۷ گل ماده در بوته در فصل بهار برتر بودند. هم چنین از نظر سطح برگ ژنوتیپ C10 با میانگین ۶/۲۸۶۶ سانتیمترمربع سطح برگ در فصل پاییز و ژنوتیپ C8 با میانگین ۰/۹۳۴۱ سانتیمترمربع سطح برگ در فصل بهار برتر بودند و از آنها میتوان برای رسیدن به هیبریدهای مناسب برای هر فصل کشت استفاده نمود. همچنین نتایج تجزیه به مؤلفههای اصلی و تجزیه بایپلات جمعیت نشان داد که ژنوتیپ C8 از نظر پایداری صفات مرتبط با عملکرد و صفات رویشی، ژنوتیپ مناسبی برای کشت در هر دو فصل میباشد. همچنین از نظر تعداد میوه ژنوتیپ C1با میانگین ۰/۵ تعداد میوه در بوته در فصل پاییز و ژنوتیپ C10با میانگین ۰/۵ تعداد میوه در بوته در فصل بهار برتر بودند.
حسین میغانی؛ محمود قاسم‌نژاد؛ ابوذر هاشم‌پور
چکیده
در این پژوهش، خصوصیات پومولوژی و ترکیبات آنتی‌اکسیدانی میوه 13 ژنوتیپ کُنار هندی جمع‌آوری شده از استان هرمزگان بررسی شد. میوه‌های کُنار در مرحله بلوغ تجاری برداشت شدند و ویژگیهای کمی و کیفی آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین وزن میوه و وزن گوشت، قطر میوه و درصد گوشت میوه مربوط به ژنوتیپ G3 بود. کشیده‌ترین میوه‌ها ...
بیشتر
در این پژوهش، خصوصیات پومولوژی و ترکیبات آنتی‌اکسیدانی میوه 13 ژنوتیپ کُنار هندی جمع‌آوری شده از استان هرمزگان بررسی شد. میوه‌های کُنار در مرحله بلوغ تجاری برداشت شدند و ویژگیهای کمی و کیفی آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین وزن میوه و وزن گوشت، قطر میوه و درصد گوشت میوه مربوط به ژنوتیپ G3 بود. کشیده‌ترین میوه‌ها و بذرها متعلق به ژنوتیپ G11 بود. میزان مواد جامد محلول (TSS)، اسیدیته قابل تیتر (TA) و نسبت TSS/TA به ترتیب در ژنوتیپ‌های G9، G3 و G10 بیشتر از سایر ژنوتیپ‌ها بود. نتایج اندازهگیری ترکیبات بیوشیمیایی نشان داد که میزان فنل و فلاونوئید کل و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی در میوه‌های ژنوتیپ G5 بیشتر است، درحالیکه بالاترین میزان ویتامین ث از ژنوتیپ G4 بهدست آمد. میزان فلاونوئیدهای کاتچین و کوئرستین اندازهگیری شده به روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا بهترتیب در ژنوتیپ‌های G3 و G10 حداکثر بود. همبستگی مثبت و معناداری بین ظرفیت آنتی‌اکسیدانی با میزان ویتامین ث، فنل و فلاونوئید کل میوه ژنوتیپ‌های کُنار مشاهده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که ژنوتیپ G10 از ویژگیهای حسی و ژنوتیپ G3 از خصوصیات کمی و ترکیبات آنتی‌اکسیدانی بالاتری برخوردار است و کُنار میتواند به عنوان میوه‌ای باارزش غذایی بالا، در مناطق مستعد مورد کشت و کار قرار گیرد.
مجتبی خزائی
چکیده
بهمنظور ارزیابی کشت مخلوط ذرت و چغندرقند آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار در استان همدان، شهرستان نهاوند، در سال 1392 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل نسبتهای کشت صفر:100، 75:25، 50:50، 25:75 و 100:صفر درصد ذرت به چغندرقند به‌روش جایگزین بودند. نتایج نشان داد نسبتهای مختلف کشت، اثر معناداری بر عملکرد ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی کشت مخلوط ذرت و چغندرقند آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار در استان همدان، شهرستان نهاوند، در سال 1392 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل نسبتهای کشت صفر:100، 75:25، 50:50، 25:75 و 100:صفر درصد ذرت به چغندرقند به‌روش جایگزین بودند. نتایج نشان داد نسبتهای مختلف کشت، اثر معناداری بر عملکرد و اجزای عملکرد ذرت و چغندرقند داشتند. عملکرد ریشه، درصد عیار قند، درصد ملاس، درصد قند استحصالی و عملکرد شکر سفید در چغندرقند و ذرت، ارتفاع بوته، تعداد دانه در ردیف، وزن هزاردانه و عملکرد ذرت تحت تأثیر نسبتهای مختلف کاشت قرار گرفتند. نسبت برابری زمین در نسبت کاشت 25:75 (چغندرقند: ذرت) 09/1 و در نسبت کاشت 75:25 (چغندرقند: ذرت) 08/1 بود (بهترتیب 9 و 8 درصد افزایش نسبت به کشت خالص). همچنین بیشترین نسبت برابری سطح و زمان در نسبت کاشت 25:75 (چغندرقند: ذرت) به میزان 03/1 حاصل شد. گیاه ذرت در نسبت کاشت 75:25 بهعنوان گیاه غالب دارای بیشترین ضریب نسبی تراکم (7 = ka) و گیاه چغندرقند در نسبت کاشت 25:75 بهعنوان گیاه غالب (88/3 = kb) بودند.
الهه مرادی مرجانه؛ محمد گلوی؛ محمود رمرودی؛ محمود سلوکی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای بیولوژیک، شیمیایی و چین‌های مختلف بر برخی ویژگیهای گیاه دارویی رزماری (Rosmarinus officinalis L.)، آزمایشی بهصورت کرت‌های خرد شده بر پایة طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه زابل اجرا شد. سه نوبت چین؛ چین اول پاییزه (اواخر پاییز)، چین اول بهاره (اواخر بهار) و چین دوم پاییزه (شش ماه بعد ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای بیولوژیک، شیمیایی و چین‌های مختلف بر برخی ویژگیهای گیاه دارویی رزماری (Rosmarinus officinalis L.)، آزمایشی بهصورت کرت‌های خرد شده بر پایة طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه زابل اجرا شد. سه نوبت چین؛ چین اول پاییزه (اواخر پاییز)، چین اول بهاره (اواخر بهار) و چین دوم پاییزه (شش ماه بعد از چین اول پاییزه) عامل اصلی و کودهای بیولوژیک ازتوبارور، فسفاته بارور-2، پتا بارور، کود کامل شیمیایی NPK 20:20:20 و شاهد، عامل فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که چین اول بهاره بیشترین تأثیر را بر درصد اسانس و عنصر فسفر و چین دوم پاییزه بیشترین اثر را بر درصد آب نسبی برگ و میزان عناصر پتاسیم و سدیم داشت. تحتتأثیر انواع کودها مقادیر پروتئین، کربوهیدرات محلول، عملکرد مادة خشک، درصد و عملکرد اسانس، درصد و عملکرد روغن، آب نسبی برگ، کلروفیل، کاروتنوئیدها و عنصر نیتروژن در مقایسه با شاهد بهطور معناداری افزایش یافتند. بیشترین میزان عنصر فسفر (7352 میلیگرم بر کیلوگرم) از کاربرد کود بیولوژیک فسفاته بارور-2 و بیشترین میزان عنصر پتاسیم و کمترین میزان عنصر سدیم بهترتیب (5542 و 4760 میلیگرم بر کیلوگرم) از مصرف کود بیولوژیک پتابارور حاصل شدند. تحتتأثیر برهمکنش چین اول بهاره و کود بیولوژیک ازتوبارور، مقادیر پروتئین، عملکرد مادة خشک و روغن، درصد روغن، محتوی کلروفیل a، b و کل بهترتیب 36/28 میلیگرم بر لیتر، (3294 و 90/53 کیلوگرم در هکتار)، 63/1، 66/6، 94/1 و 4/81 میلیگرم بر گرم بهطور معناداری افزایش یافتند. برهمکنش چین اول بهاره و کود بیولوژیک پتابارور بیشترین میزان عملکرد اسانس (60/41 کیلوگرم در هکتار) و چین دوم پاییزه و کود بیولوژیک ازتوبارور، بالاترین مقدار نیتروژن (12955 پیپیام) را در شاخساره تولید کردند. نتایج نشان داد که کاربرد کود بیولوژیک ازتوبارور در چین اول بهاره باعث بهبود و افزایش ویژگیهای کمّی و فیزیولوژیک رزماری شد که احتمالاً چنین تأثیری به‌دلیل تسهیل جذب نیتروژن و شرایط محیطی بهینة فصل بهار برای رشد و نمو گیاه بوده است.
فرشته روشن؛ محمد رضا مرادی تلاوت؛ سیدعطاء‌الله سیادت
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر محلولپاشی سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گلرنگ بهاره (Carthamus tinctorius L.)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، در سال زراعی 92-1391 انجام گرفت. فاکتورهای آزمایشی شامل ارقام گلرنگ ( ‘صفه’ و ‘محلی اصفهان’) ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر محلولپاشی سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گلرنگ بهاره (Carthamus tinctorius L.)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، در سال زراعی 92-1391 انجام گرفت. فاکتورهای آزمایشی شامل ارقام گلرنگ ( ‘صفه’ و ‘محلی اصفهان’) و زمان‌های مختلف محلولپاشی سولفات روی (بدون محلولپاشی بهعنوان شاهد، محلولپاشی در مراحل ساقه‌دهی، شاخه‌دهی، گلدهی و پر شدن دانه) بودند. محلولپاشی سولفات روی تأثیر معناداری بر صفات مورفولوژیک، تعداد طبق در بوته و در متر مربع، وزن هزاردانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد روغن دارد. اثر رقم بر ارتفاع اولین شاخۀ فرعی، تعداد شاخۀ فرعی، قطر طبق، تعداد طبق در بوته و در متر مربع و تعداد دانه در طبق معنادار بود. اثر متقابل رقم و محلولپاشی بر درصد روغن دانه معنادار بود. محلولپاشی در مرحلۀ ساقه‌دهی و شاخه‌دهی بیشترین تأثیر را بر صفات مورفولوژیک از خود نشان داد. بیشترین عملکرد دانه از تیمار محلول (۲۸۶۲ کیلوگرم در هکتار) و اجزای آن و عملکرد روغن با محلولپاشی در مرحلۀ شاخه‌دهی بهدست آمد. محلولپاشی در مرحلۀ ساقه‌دهی عملکرد بیولوژیک را افزایش داد. بیشترین درصد روغن دانه (83/25 درصد) در رقم ‘صفه’، با محلولپاشی در مرحلۀ ساقه‌دهی بهدست آمد. نتایج نشان داد که رقم ‘محلی اصفهان’ و محلولپاشی در مرحلۀ شاخه‌دهی، بیشترین عملکرد دانه و روغن گلرنگ را تولید کرد.
طیبه رستمی؛ حمید عباسدخت؛ حسن مکاریان؛ منوچهر قلی پور؛ خلیل کریم زاده اصل
چکیده
هدف: این مطالعه بهمنظور بررسی مایکوریزا و کود فسفر بر برخی صفات مورفوفیزیولوژی و عملکرد کینوا (Chenopodium quinoa willd) و ذرت (Zea mays L.) در شرایط کشت مخلوط به روش جایگزینی انجام شد.روش پژوهش: آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی شاهرود در شهرستانهای شاهرود و میامی انجام ...
بیشتر
هدف: این مطالعه بهمنظور بررسی مایکوریزا و کود فسفر بر برخی صفات مورفوفیزیولوژی و عملکرد کینوا (Chenopodium quinoa willd) و ذرت (Zea mays L.) در شرایط کشت مخلوط به روش جایگزینی انجام شد.روش پژوهش: آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی شاهرود در شهرستانهای شاهرود و میامی انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل نسبتهای کشت خالص کینوا، 75 درصد کینوا+ 25 درصد ذرت، 50 درصد کینوا+ 50 درصد ذرت، 25 درصد کینوا+ 75 درصد ذرت و خالص ذرت بهعنوان فاکتور اول و تیمار فسفر در سه سطح (صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) و مایکوریزا در دو سطح (مصرف و عدم مصرف) بهعنوان فاکتور دوم و سوم در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد خصوصیات رشدی و عملکرد کینوآ و ذرت تحت تأثیر فاکتورهای مختلف مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: براساس نتایج حاصل از آزمایش اکثر صفات مورد مطالعه تحت تأثیر تیمارها، قرار گرفت. بیشترین ارتفاع گیاه ذرت (8/202 سانتیمتر) و کینوآ (3/81 سانتیمتر) و عملکرد دانه ذرت (5/2542 کیلوگرم در هکتار) با کاربرد مایکوریزا و فسفر 50 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. بیشترین شاخص سطح برگ کینوآ (86/2) و ذرت (57/6) و بیشترین مقدار کلروفیل کینوآ و ذرت بهترتیب (88/2 و 39/12 میلیگرم بر میلیلیتر) در منطقه شاهرود با استفاده از مایکوریزا و فسفر 50 کیلوگرم در هکتار با آرایش کشت 50 درصد مشاهده شد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج، سیستم کشت مخلوط با استفاده از کود فسفر و مایکوریزا روی خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی کینوا و ذرت تأثیر معنیداری داشت.
مه لقا کیخا؛ مهدی دهمرده؛ عیسی خمری؛ زیبا سوری نظامی
چکیده
بهمنظور ارزیابی تأثیر زمان محلولپاشی و کود نانوذره کبالت بر شاخص‌های زراعی و کیفی لوبیا چشم‌بلبلی این پژوهش در سال زراعی 96-97 بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل انجام شد. تیمارهای آزمایش در چهار سطح، شامل عدم کاربرد نانوذره کبالت، نانوذره با منشأ گیاهی، ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی تأثیر زمان محلولپاشی و کود نانوذره کبالت بر شاخص‌های زراعی و کیفی لوبیا چشم‌بلبلی این پژوهش در سال زراعی 96-97 بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل انجام شد. تیمارهای آزمایش در چهار سطح، شامل عدم کاربرد نانوذره کبالت، نانوذره با منشأ گیاهی، نانوذره با منشأ شیمیایی و ترکیب نانوذره گیاهی و شیمیایی، بهعنوان فاکتور اول و زمان محلولپاشی در دو سطح چهار و شش‌برگی) بهعنوان فاکتور دوم بودند. تراکم کاشت لوبیا چشم‌بلبلی 20 بوته در مترمربع بود و آبیاری دو بار در هفته انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که زمان محلولپاشی و کاربرد کود نانوذره با منشأ شیمیایی و گیاهی، اثر معنیداری بر تمامی صفات موردبررسی داشتند. براساس نتایج مقایسه میانگین، بیشترین میزان کلروفیل a (25/13 میکروگرم در گرم برگ)، کلروفیل b (50/7 میکروگرم در گرم برگ)، کاروتنویید (63/3 میکروگرم در گرم برگ)، همچنین ارتفاع بوته (84/34 درصد)، تعداد نیام در بوته (26/28 درصد)، عملکرد بیولوژیک (64/45 درصد)، عملکرد اقتصادی (10/59) نسبت به تیمار شاهد، آهن (26/0 پیپیام) و پروتئین برگ (46/14 پیپیام)، از مرحله شش‌برگی و از کاربرد توام کود نانوذره کبالت با منشأ شیمیایی و گیاهی بهدست آمد. از نظر تمام صفات مورد اندازهگیری، بهنظر میرسد کاربرد هم‌زمان نانوذره کبالت بهصورت شیمیایی و گیاهی، از طریق بهبود سیستم فتوسنتزی، افزایش دوام برگ و میزان فتوسنتز، منجر به افزایش عملکرد بیولوژیک و اقتصادی خواهد شد.
پروین رامک؛ وحید کریمیان؛ وحید کریمیان؛ محمد جعفری؛ پیام پزشکپور؛ حسن مهدور؛ ابراهیم شریفی عاشورآبادی
چکیده
هدف: باتوجه به اهمیت گیاه دارویی-صنعتی موسیر این پژوهش با هدف بررسی روشهای مختلف کاشت و برداشت بر خصوصیات کمی و کیفی این گیاه استان لرستان انجام شد.
روش پژوهش: آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تضادفی طی سه سال (1399-1396) در شهرستان الیگودرز صورت گرفت. روشهای کاشت دستی و ماشینی و فواصل کاشت 10 و 15 سانتیمتری بررسی شد. همچنین عملکرد ...
بیشتر
هدف: باتوجه به اهمیت گیاه دارویی-صنعتی موسیر این پژوهش با هدف بررسی روشهای مختلف کاشت و برداشت بر خصوصیات کمی و کیفی این گیاه استان لرستان انجام شد.
روش پژوهش: آزمایش در قالب طرح بلوکهای کامل تضادفی طی سه سال (1399-1396) در شهرستان الیگودرز صورت گرفت. روشهای کاشت دستی و ماشینی و فواصل کاشت 10 و 15 سانتیمتری بررسی شد. همچنین عملکرد اقتصادی روشهای مختلف ارزیابی گردید.
یافته ها: نتایج نشان داد، صفت عرض برگ در تیمارهای مورد بررسی اختلاف معنی باهم نداشت اما ارتفاع گیاه اختلاف معنیداری در سطح یک درصد باهم دارند. مقایسه میانگین نشان داد عملکرد ماده تر و خشک در تیمارهای مختلف اختلاف معنیداری باهم دارند. بیشترین عملکرد ماده تر (847گرم در متر مربع) در سال دوم و روش ماشینی و کمترین (636 گرم در متر مربع) در سال سوم) و روش دستی به دست آمد. عملکرد ماده خشک در فاصله کاشت 10 سانتیمتری (633/185 گرم در متر مربع) و در فاصله 15 سانتیمتری (611/178 گرم در متر مربع) و عملکرد ماده خشک در روش کاشت ماشینی (91/199 گرم در متر مربع) و روش کاشت دستی (33/164 گرم در متر مربع) به دست آمد. نتایج ارزیابی اقتصادی نشان داد متوسط هزینه‌ها در روش کشت ماشینی 19 درصد کمتر از روش دستی است
نتیجه گیری: نتایج کلی نشان از افزایش درآمد و کاهش هزینههای کاشت و برداشت موسیر در روش ماشینی بود. همچنین کاشت و برداشت ماشینی موسیر در مقایسه با کاشت و برداشت دستی این گیاه، از سرعت بسیار بالایی برخوردار بود.
علیرضا خالقی؛ روح انگیز نادری؛ علیرضا سلامی؛ مصباح بابالار؛ ایمان روح اللهی؛ غلامرضا خالقی
چکیده
خشکی یکی از مهمترین عوامل محیطی محدودکننده کشت گیاهان چوبی میباشد. ایران جزء مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می‌شود که کمبود آب، کاشت درختان و درختچه‌های زینتی را در آن محدود می‌سازد. به همین منظور، اثر محلولپاشی برگیاسید سالیسیلیک و یا اسپرمیدین (صفر، 100، 500 و 1000 میکرومولار) بر کاهش صدمات ناشی از تنش خشکی (عدم آبیاری) بر نهال‌های یک‌ساله ...
بیشتر
خشکی یکی از مهمترین عوامل محیطی محدودکننده کشت گیاهان چوبی میباشد. ایران جزء مناطق خشک و نیمه خشک محسوب می‌شود که کمبود آب، کاشت درختان و درختچه‌های زینتی را در آن محدود می‌سازد. به همین منظور، اثر محلولپاشی برگیاسید سالیسیلیک و یا اسپرمیدین (صفر، 100، 500 و 1000 میکرومولار) بر کاهش صدمات ناشی از تنش خشکی (عدم آبیاری) بر نهال‌های یک‌ساله توت آمریکایی به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار، در ایستگاه تحقیقات باغبانی دانشگاه تهران، در سال 1392 مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا نهال‌ها توسط تنظیم‌کننده‌های رشد در دو روز متوالی، در دو نوبت صبح و عصر محلولپاشی برگی شدند و سپس به مدت 10 روز تحت تنش خشکی به صورت عدم آبیاری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که غلظت 100 میکرومولار اسید سالیسیلیک و یا اسپرمیدین بهطور معنیداری باعث کاهش نشت یونی و افزایش محتوای پرولین، افزایش فعالیت آنزیم‌های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز و همچنین حفظ محتوای کلروفیل و کارایی فتوشیمیایی کلروفیل در گیاهان تحت تنش شدند، اما غلظت‌های بالا بی‌تأثیر یا بازدارنده بودند. بنابراین، غلظت‌های 100 میکرومولار اسید سالیسیلیک یا اسپرمیدین جهت افزایش تحمل به خشکی نهال‌های جوان، بهویژه در طی فرایند حمل و نقل و انتقال به زمین اصلی توصیه می‌شوند.