نسترن همتی؛ عظیم قاسم نژاد؛ جواد فتاحی مقدم؛ پونه ابراهیمی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی همبستگی تغییرات بیوشیمیایی میوۀ درخت پیوندی با میوۀ پایه، در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 93-1392 انجام گرفت. بدین منظور فعالیت آنتیاکسیدانی، مقدار فنول کل و فلاونوئید کل میوه‌های چهار پایۀ ’یوزو‘، ’شلمحله‘، ’نارنج‘ و ’سیتروملو‘ در مقایسه با میوه‌های درخت پیوندی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی همبستگی تغییرات بیوشیمیایی میوۀ درخت پیوندی با میوۀ پایه، در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 93-1392 انجام گرفت. بدین منظور فعالیت آنتیاکسیدانی، مقدار فنول کل و فلاونوئید کل میوه‌های چهار پایۀ ’یوزو‘، ’شلمحله‘، ’نارنج‘ و ’سیتروملو‘ در مقایسه با میوه‌های درخت پیوندی پرتقال ,ایتالیایی، و ,سالوستیانا، روی پایه‌های یادشده در بخشهای مختلف میوه اعم از پوست و گوشت بررسی شد. این پژوهش در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایۀ طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. براساس نتایج، صفات اندازهگیریشده در سطح 1 درصد تحت تأثیر پایه، رقم و بافت میوه قرار داشت، بهطوری که بیشترین مقدار فنول کل (38/21 میلیگرم در گرم) در پوست رقم ,ایتالیایی، پیوندشده روی پایۀ شلمحله مشاهده شد. همچنین بیشترین فعالیت آنتیاکسیدانی (71/85 درصد) در پوست پایۀ ’سیتروملو‘ و بیشترین مقدار فلاونوئید کل (337/0 میلیگرم در گرم) در پوست رقم ,سالوستیانا، پیوندشده بر روی پایۀ ’یوزو‘بود. براساس نتایج، توانمندی تجمع فنول کل در میوۀ پایه در میزان فعالیت آنتیاکسیدانی میوۀ درخت پیوندی مؤثر است و همبستگی مثبت دارد. با اینکه بین ترکیبات آنتیاکسیدانی میوۀ درخت پیوندی با پایه تفاوت معناداری وجود داشت، هیچگونه رابطۀ مشخصی بین آنها مشاهده نشد. به‌نظر میرسد این تفاوت ناشی از ویژگی‌های ترکیبی و فیزیولوژیکی هر میوه (رقم پیوندی یا پایه) باشد.
علی کیهانی؛ علی صانعی نژاد
چکیده
بهمنظور بررسی اثر مقادیر کود نیتروژن بر صفات گیاهی دو رقم سیب‌زﻣﻴﻨﻲ در شرایط یکسان کود مرغی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در شهرستان اندیمشک (شمال استان خوزستان) در سال زراعی 93-1392 انجام گرفت. فاکتور اول ﺷﺎﻣﻞ چهار سطح ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﻮد نیتروژن (صفر، 70، 140 و 210) کیلوگرم در هکتار و فاکتور ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر مقادیر کود نیتروژن بر صفات گیاهی دو رقم سیب‌زﻣﻴﻨﻲ در شرایط یکسان کود مرغی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در شهرستان اندیمشک (شمال استان خوزستان) در سال زراعی 93-1392 انجام گرفت. فاکتور اول ﺷﺎﻣﻞ چهار سطح ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﻮد نیتروژن (صفر، 70، 140 و 210) کیلوگرم در هکتار و فاکتور دوم شامل دو رقم سیب‌زمینی (’آریندا‘ و ’سانته‘) بود. نتایج نشان داد که اثر رقم ’آریندا‘ بر همة صفات (ارتفاع بوته، ساقه در بوته، غده در بوته، وزن غده در بوته، تعداد غدههای درشت، تعداد غدههای ریز و عملکرد غده) بهجز تعداد غدههای متوسط برتری معناداری بر رقم ’سانته‘ داشت. بیشترین عملکرد غده در رقم ’آریندا‘ و تیمار کودی N1 (70 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) با میانگین 8703/41 تن در هکتار و کمترین آن در رقم ’سانته‘ و تیمار کودی N0 (شاهد بدون کود نیتروژن) با میانگین 4376/20 تن در هکتار مشاهده شد. بنابراین رقم ’آریندا‘ در شرایط تلفیقی با مصرف کمتر کود نیتروژن تا 70 کیلوگرم در هکتار همة صفات گیاهی مطلوب برای افزایش عملکرد غده را دارد و در شرایط اقلیمی منطقه برای کشت توصیه می‌شود.
امل مقدم؛ محمد محمودی سورستانی؛ احمد فرخیان فیروزی؛ زهرا رمضانی؛ فرخنده اسکندری
چکیده
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی نانوکلات آهن و کلات آهن بر خصوصیات مورفولوژیکی، آناتومیکی و مقدار اسانس گیاه ریحان مقدس، آزمایشی برپایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی در شش تیمار و سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی گروه علوم باغبانی دانشگاه شهید چمران اهواز طی سال‌های 92-1391 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (محلولپاشی با آب مقطر)، ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی نانوکلات آهن و کلات آهن بر خصوصیات مورفولوژیکی، آناتومیکی و مقدار اسانس گیاه ریحان مقدس، آزمایشی برپایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی در شش تیمار و سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی گروه علوم باغبانی دانشگاه شهید چمران اهواز طی سال‌های 92-1391 انجام گرفت. تیمارهای آزمایشی شامل شاهد (محلولپاشی با آب مقطر)، نانوکلات آهن (5/0، 1 و 5/1 گرم در لیتر) و محلولپاشی با کلات آهن (1 و 5/1 گرم در لیتر) بودند. محلولپاشی در مرحلۀ شش تا هشت‌برگی انجام گرفت و در فواصل زمانی 15روزه تا مرحلۀ گلدهی کامل تکرار شد. صفات مورد نظر در مرحلۀ گلدهی کامل اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که اثر محلولپاشی کودهای آهن بر صفات مورفولوژیکی شامل ارتفاع گیاه، تعداد شاخه‌های جانبی، تعداد برگ، سطح برگ و وزن تر و خشک (برگ، ساقه و اندام هوایی) و همچنین مقدار اسانس معنادار شد. بیشترین و کمترین مقدار صفات مذکور بهترتیب در تیمارهای محلولپاشی 1 گرم در لیتر نانوکلات آهن و تیمار شاهد مشاهده شد. با توجه اینکه تفاوت معناداری بین تیمارهای محلولپاشی 1 و 5/1 گرم در لیتر نانوکلات آهن و همچنین 5/1 گرم در لیتر کلات آهن وجود نداشت، برای بهبود صفات مذکور محلولپاشی 1 گرم در لیتر نانوکلات آهن پیشنهاد می‌شود.
فریبا میقانی؛ محمدرضا کرمی نژاد
چکیده
آزمایشی بهصورت کرتهای خرد‌شدة نواری با دو عامل خاک‌ورزی: شخم و بدون شخم و علف‌کش: گلیفوزیت 6 لیتر در هکتار، توفوردی + ام‌سی‌پی‌آ 2 لیتر در هکتار، گلیفوزیت + توفوردی (6 + 2 لیتر در هکتار)، گلیفوزیت 3 لیتر در هکتار و تکرار بعد از رشد پیچک، توفوردی + ام‌سی‌پی‌آ 1 لیتر در هکتار و تکرار بعد از رشد پیچک، گلیفوزیت + توفوردی (3 + 1 لیتر در هکتار) ...
بیشتر
آزمایشی بهصورت کرتهای خرد‌شدة نواری با دو عامل خاک‌ورزی: شخم و بدون شخم و علف‌کش: گلیفوزیت 6 لیتر در هکتار، توفوردی + ام‌سی‌پی‌آ 2 لیتر در هکتار، گلیفوزیت + توفوردی (6 + 2 لیتر در هکتار)، گلیفوزیت 3 لیتر در هکتار و تکرار بعد از رشد پیچک، توفوردی + ام‌سی‌پی‌آ 1 لیتر در هکتار و تکرار بعد از رشد پیچک، گلیفوزیت + توفوردی (3 + 1 لیتر در هکتار) و تکرار بعد از رشد پیچک و شاهد بدون کنترل با سه تکرار، در مزرعة مؤسسة تحقیقات گیاه‌پزشکی کشور در مشکین‌دشت کرج انجام گرفت. تراکم اندام هوایی پیچک 15، 30 و 45 روز پس از هر سم‌پاشی و وزن خشک آن 45 روز پس از آخرین سم‌پاشی، تعیین شد. بهار سال دوم، چغندرقند کشت شد و اثر علف‌کش‌ها بر عملکرد چغندرقند ارزیابی شد. بهترین تیمار برای کاهش تراکم پیچک، گلیفوزیت + توفوردی (6 + 2 لیتر در هکتار) بود. تیمار اخیر و دوز تقسیط‌شدة آن، سبب بیشترین کاهش وزن خشک پیچک نیز شدند. تفاوت معناداری بین تیمارهای شخم و عدم شخم از نظر اثر بر تراکم و وزن خشک پیچک مشاهده نشد. وزن خشک پیچک با عدم خاک‌ورزی کاهش بیشتر، و عملکرد چغندرقند با خاک‌ورزی افزایش بیشتری نشان داد. در مجموع، بهترین تیمار برای کاهش تراکم و وزن خشک پیچک، ابتدا گلیفوزیت + توفوردی (6 + 2 لیتر در هکتار) و سپس دوز تقسیط‌شدة آن بود.
مریم سلطانیان؛ علی تدین؛ سیف اله فلاح
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر قارچ میکوریزای آربوسکولار بر بزرک در شرایط تنش کمآبی، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه شهرکرد در سال 1392 انجام گرفت. تنش کمآبی در چهار سطح آبیاری براساس 100 (بدون تنش)، 75 (تنش ملایم)، 50 (تنش متوسط) و 25 (تنش شدید) درصد نیاز ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر قارچ میکوریزای آربوسکولار بر بزرک در شرایط تنش کمآبی، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه شهرکرد در سال 1392 انجام گرفت. تنش کمآبی در چهار سطح آبیاری براساس 100 (بدون تنش)، 75 (تنش ملایم)، 50 (تنش متوسط) و 25 (تنش شدید) درصد نیاز آبی گیاه، بهعنوان فاکتور اصلی و تلقیح بذر گیاه بزرک با دو گونه میکوریزا شامل Glomus intraradices و Glomus mosseaeو یک تیمار بدون تلقیح میکوریزا بهعنوان فاکتور فرعی، منظور شد. نتایج نشان داد که اثر تلقیح میکوریزا و تنش کمآبی بر تمام صفات اندازهگیریشده معنادار بود. اثر متقابل میکوریزا با تنش کمآبی بر ارتفاع بوته و وزن خشک اندام هوایی معنادار بود. نتایج نشان داد کاربرد هر دو گونه میکوریزا موجب افزایش معنادار عملکرد دانه شد، بهطوریکه تیمار تلقیحشده با میکوریزای G. intraradices(080/0 کیلوگرم در متر مربع) بیشترین و تیمار بدون تلقیح با میکوریزا کمترین (063/0 کیلوگرم در متر مربع) عملکرد دانه را تولید کرد. بیشترین (097/0 کیلوگرم در متر مربع) و کمترین (050/0 کیلوگرم در متر مربع) عملکرد دانه بهترتیب در تیمار بدون تنش کمآبی و تیمار تنش شدید کمآبی بهدست آمد.
معصومه نعیمی؛ غلام علی اکبری؛ امیرحسین شیرانی راد؛ طاهره حسنلو؛ غلام عباس اکبری؛ مهدیه امیری نژاد
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کاربرد زئولیت و محلولپاشی سلنیم در رژیمهای مختلف رطوبتی بر برخی صفات فیزیولوژیک و عملکرد دانۀ گیاه دارویی کدوی پوست‌کاغذی (Cucurbita pepo L.)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در منطقۀ تاکستان واقع در استان قزوین طی سال 1389 به اجرا درآمد. عامل آبیاری در سه سطح شامل آبیاری ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کاربرد زئولیت و محلولپاشی سلنیم در رژیمهای مختلف رطوبتی بر برخی صفات فیزیولوژیک و عملکرد دانۀ گیاه دارویی کدوی پوست‌کاغذی (Cucurbita pepo L.)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در منطقۀ تاکستان واقع در استان قزوین طی سال 1389 به اجرا درآمد. عامل آبیاری در سه سطح شامل آبیاری معمول براساس 60 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (شاهد)، قطع آبیاری در مرحلۀ گلدهی و قطع آبیاری در مرحلۀ میوهدهی، زئولیت در دو سطح (عدم کاربرد و کاربرد به‌مقدار 10 تن در هکتار) و سلنیم نیز در دو سطح (عدم مصرف و مصرف 30 گرم در هکتار از منبع سلنات سدیم) بود. تنش کمآبی به کاهش صفات هدایت روزنهای، مقدار کاروتنوئید، محتوای کلروفیل a، عملکرد دانه و افزایش غلظت پرولین و محتوای کلروفیل b منجر شد. کاربرد زئولیت به‌مقدار 10 تن در هکتار در شرایط تنش کمآبی، ضمن تأثیر مطلوب بر محتوای کلروفیلa و b و عملکرد دانه، موجب بهبود صفت هدایت روزنهای و کاهش غلظت پرولین شد. بیشترین عملکرد دانه از کاربرد همزمان زئولیت و سلنیم در شرایط آبیاری معمول (1329 کیلوگرم در هکتار) بهدست آمد. با توجه به نتایج، کاربرد زئولیت و سلنیم در مناطقی که در معرض تنش کمآبی هستند، از طریق بهبود شرایط فیزیولوژیک گیاه می‌تواند موجب بهبود شرایط رشد گیاه و حصول عملکرد دانۀ بیشتر شود.
میثم محمدی؛ مهدی صیدی؛ اورنگ خادمی؛ مسعود بازگیر
چکیده
بهمنظور مطالعۀ اثر تیمارهای اسید جیبرلیک و کلرید کلسیم بر حل مشکلات کشت گیاه فلفل دلمه‌ای در منطقۀ ایلام (شامل تولید میوه‌هایی با اندازۀ نامناسب و دچار عارضۀ پوسیدگی گلگاه و آفتاب‌سوختگی)، تحقیق حاضر در دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه ایلام در سال زراعی 1392 انجام گرفت. به این منظور، تیمارهای اسید جیبرلیک (50 میلیگرم بر لیتر) و کلرید کلسیم ...
بیشتر
بهمنظور مطالعۀ اثر تیمارهای اسید جیبرلیک و کلرید کلسیم بر حل مشکلات کشت گیاه فلفل دلمه‌ای در منطقۀ ایلام (شامل تولید میوه‌هایی با اندازۀ نامناسب و دچار عارضۀ پوسیدگی گلگاه و آفتاب‌سوختگی)، تحقیق حاضر در دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه ایلام در سال زراعی 1392 انجام گرفت. به این منظور، تیمارهای اسید جیبرلیک (50 میلیگرم بر لیتر) و کلرید کلسیم (5/0 درصد)، هر یک بهصورت دو بار (زمان ظهور میوه و 15 روز پس از آن) یا سه بار (زمان ظهور میوه، و 10 و 20 روز پس از آن) محلولپاشی روی فلفل دلمه‌ای رقم ’کالیفرنیا واندر‘ اعمال و پس از رسیدگی فیزیولوژیکی، خصوصیات کمی و کیفی میوه بررسی شد. در اکثر خصوصیات مورد بررسی، اختلاف معناداری بین دفعات محلولپاشی مشاهده نشد. تیمار اسید جیبرلیک بهطور معناداری در مقایسه با شاهد، سبب افزایش عملکرد بوته، تعداد میوه در هر بوته، بازارپسندی، قطر، وزن، ضخامت گوشت، سفتی بافت و وزن خشک میوه، محتوای اسید آسکوربیک، ظرفیت آنتیاکسیدانی، مقدار کلروفیل میوه، ارتفاع بوته، طول میان‌گره، سطح برگ و تعداد شاخۀ فرعی شد و درصد پوسیدگی گلگاه و میزان آفتاب‌سوختگی میوه را نیز کاهش داد. تیمار کلرید کلسیم نیز در مقایسه با شاهد، به افزایش وزن خشک، سفتی بافت، ضخامت گوشت میوه، مقدار کلروفیل b و مقدار کلروفیل کل میوه انجامید و درصد میوه‌های دارای آفتاب‌سوختگی و پوسیدگی گلگاه را نیز کاهش داد؛ هرچند این تیمار در بهبود صفات رویشی بوته شامل طول ساقه، قطر شاخساره، عرض شاخساره، طول میان‌گره، تعداد شاخۀ جانبی، سطح برگ و همچنین اندازۀ میوه و عملکرد تأثیر معناداری در مقایسه با شاهد نشان نداد. بهطور کلی، اعمال هر دو تیمار جیبرلین و کلرید کلسیم می‌تواند در بهبود خصوصیات کمی و کیفی گیاه فلفل دلمه‌ای مؤثر باشد.
عباس میرزاخانی؛ منصوره جلالی
چکیده
بهمنظور تعیین بهترین تیمار برای افزایش عمر گلدانی گل شاخه‌بریدۀ آنتوریوم رقم ’کلیماکس‘، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت پژوهشکدۀ گل و گیاهان زینتی محلات در سال 1392 انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل امولسیون روغن ولک بهعنوان واکس (10، 20 و 30 درصد)، اسانس آویشن (100، 150 و 200 پیپیام)، ...
بیشتر
بهمنظور تعیین بهترین تیمار برای افزایش عمر گلدانی گل شاخه‌بریدۀ آنتوریوم رقم ’کلیماکس‘، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت پژوهشکدۀ گل و گیاهان زینتی محلات در سال 1392 انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل امولسیون روغن ولک بهعنوان واکس (10، 20 و 30 درصد)، اسانس آویشن (100، 150 و 200 پیپیام)، اسید سالیسیلیک (200، 400 و 600 پیپیام) و ژل آلوئهورا بهعنوان واکس (5/2، 5 و 5/7 درصد) بودند که به همۀ تیمارها 5 درصد ساکارز اضافه شد. سپس برخی شاخصهای کیفی و کمی مؤثر در عمر گلجایی بررسی شد. تیمار واکس روغن ولک 10 درصد بهطور معناداری سبب افزایش عمر گلجایی (33/27 روز) در مقایسه با تیمار شاهد (88/17 روز) شد. در بین تیمارها، ژل آلوئهورا 5/2 درصد بهطور معناداری میزان محلول جذب‌شدۀ بیشتری را در مقایسه با تیمار شاهد داشت. تیمار آویشن 150 پیپیام بیشترین درصد نشت یونی (55/69 درصد) و تیمار ژل آلوئهورا 5/7 درصد کمترین نشت یونی (71/10 درصد) را داشتند. به‌نظر میرسد در آنتوریوم کاهش آب به‌وسیلۀ تعرق از طریق اسپادیکس مهم‌ترین عامل کاهش عمر پس از برداشت این گل باشد. بنابراین، تیمارهایی همچون پوشش واکس که بر تعادل آبی این گل تأثیرگذارند، بهطور مؤثری از طریق افزایش رطوبت بافت و کاهش درصد نشت یونی سبب افزایش عمر گلجایی این گل شدند.
مهدی نظریان؛ محمد جواد آروین؛ شیما حسن زاده فرد
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر تنظیم‌کنندة رشد متیل جاسمونات بر ویژگی‌های رشد، تعداد میوه و مقدار محصول در طالبی رقم ʼسمسوریʻ، آزمایشی در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در تابستان 1391 اجرا شد. طالبی رقم ʼسمسوریʻ به‌دلیل داشتن ویژگی‌های مطلوب در سطح وسیعی در ایران کشت می‌شود و به همین دلیل افزایش کمیت و کیفیت میوة آن ضروری به‌نظر ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر تنظیم‌کنندة رشد متیل جاسمونات بر ویژگی‌های رشد، تعداد میوه و مقدار محصول در طالبی رقم ʼسمسوریʻ، آزمایشی در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در تابستان 1391 اجرا شد. طالبی رقم ʼسمسوریʻ به‌دلیل داشتن ویژگی‌های مطلوب در سطح وسیعی در ایران کشت می‌شود و به همین دلیل افزایش کمیت و کیفیت میوة آن ضروری به‌نظر میرسد. برخی تنظیم‌کننده‌های رشد شامل متیل جاسمونات در غلظت‌های مناسب، قادرند رشد گیاه و عملکرد میوه را تحت تأثیر قرار دهند. به همین منظور، اثر غلظت‌های صفر، 5/2 و 5 میکرومولار آن بهصورت خیساندن بذر، محلولپاشی در مرحلة شش تا هفتبرگی، مرحلة بعد از تشکیل میوه و ترکیب این تیمارها برای هر غلظت، بر رشدونمو و محصول میوة طالبی رقم ʼسمسوریʻ زودرس ورامین در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه باهنر کرمان در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی اجرا شد. نتایج نشان داد که برای بهبود اکثر پارامترهای رشد و عملکرد، دست‌کم دو مرحله تیمار با متیل جاسمونات ضروری است. مؤثرترین تیمار، غلظت 5 میکرومولار متیل جاسمونات در هر سه مرحله بود که در مقایسه با شاهد سبب کاهش درصد نشت یونی (42 درصد) و افزایش پارامترهای رطوبت نسبی برگ (32 درصد)، شاخص کلروفیل (45 درصد)، وزن تر بوته (38 درصد)، وزن تر ریشه (40 درصد)، ضخامت گوشت (33 درصد)، عملکرد میوه در حالت دو میوه در بوته (24 درصد) و در حالت سه میوه در بوته (19 درصد) شد؛ ولی بر سفتی پوست و سفتی گوشت تأثیری نداشت. ازاین‌رو این رقم می‌تواند حداقل سه میوه در بوته را بدون کاهش میانگین عملکرد هر میوه تولید کند.
پرستو مرادی؛ جعفر اصغری؛ غلامرضا محسن آبادی؛ حبیب الله سمیع زاده
چکیده
بهمنظور مقایسۀ عملکرد کمی و کیفی علوفه در مخلوطهای دوگانه و سهگانۀ ذرت با لوبیاچیتی و کدوی تخمه‌کاغذی، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعۀ پژوهشی دانشکدۀ علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، در سال زراعی 1391 اجرا شد. تیمارها شامل کشتهای خالص ذرت، لوبیاچیتی و کدوی تخمه‌کاغذی، مخلوطهای دوگانة ذرت - لوبیاچیتی ...
بیشتر
بهمنظور مقایسۀ عملکرد کمی و کیفی علوفه در مخلوطهای دوگانه و سهگانۀ ذرت با لوبیاچیتی و کدوی تخمه‌کاغذی، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعۀ پژوهشی دانشکدۀ علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، در سال زراعی 1391 اجرا شد. تیمارها شامل کشتهای خالص ذرت، لوبیاچیتی و کدوی تخمه‌کاغذی، مخلوطهای دوگانة ذرت - لوبیاچیتی و ذرت - کدوی تخمه‌کاغذی و سهگانۀ ذرت – لوبیاچیتی - کدوی تخمه‌کاغذی بودند. بیشترین وزن خشک علوفۀ کل در مخلوطهای دوگانه و سه‌گانه و کمترین آن در کشتهای خالص لوبیاچیتی مشاهده شد. بیشترین و کمترین مقدار پروتئین خام بهترتیب در کشتهای مخلوط سه‌گانه و کشت خالص ذرت مشاهده شد. بیشترین مقدار فیبرهای محلول در شوینده‌های اسیدی (ADF) و خنثی (NDF) در کشت خالص ذرت دیده شد که در مخلوطهای سه‌گانه به‌سبب اختلاط با لوبیاچیتی و کدوی تخمه‌کاغذی کاهش نشان داد. در نتیجه با کاهش ADF و NDF در مخلوطهای دوگانه و سه‌گانه، مقدار کل مادة مغذی قابل هضم و مادة خشک مصرفی افزایش یافت و به افزایش کیفیت در مخلوطهای سه‌گانه منجر شد. نتایج حاصل، برتری معنادار سیستم کشت مخلوط سه‌گانة ذرت، لوبیاچیتی و کدوی تخمه‌کاغذی نسبت به دیگر سیستم‌های کشت از نظر تولید کمی و کیفی علوفه را نشان داد.
الهام رستگاری؛ شهاب مداح حسینی؛ آرمان آذری
چکیده
بهمنظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری بر عملکرد، اجزای عملکرد و کیفیت گیاه علوفه‌ای خلر، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه ولی‌عصر رفسنجان در بهار سال زراعی 1392 اجرا شد. سطوح آبیاری شامل آبیاری پس از 40 (شاهد)، 60، 80 و 100 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A از زمان استقرار ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر سطوح مختلف آبیاری بر عملکرد، اجزای عملکرد و کیفیت گیاه علوفه‌ای خلر، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه ولی‌عصر رفسنجان در بهار سال زراعی 1392 اجرا شد. سطوح آبیاری شامل آبیاری پس از 40 (شاهد)، 60، 80 و 100 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A از زمان استقرار گیاهچه تا پایان دورۀ رشد بودند. سطوح آبیاری بر درصد صفات کیفی شامل الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی(NDF) ، الیاف نامحلول در شویندۀ اسیدی ((ADF، لیگنین (ADL)، نشاسته، پروتئین خام اندام هوایی و وزن هزاردانه اثر معناداری نداشتند، اما محتوای صفات کیفی و همچنین تعداد دانه در بوته، عملکرد دانه در واحد سطح و زیستتوده را بهطور معناداری تحت تأثیر قرار دادند. براساس نتایج مقایسۀ میانگین محتوای صفات کیفی از تیمار 40 تا 80 میلیمتر تبخیر از سطح تشتک تغییر معناداری نداشت، اما در تیمار 100 میلیمتر تبخیر نسبت به شاهد بهطور معناداری کمتر بود. همچنین عملکرد دانه، تعداد دانه در بوته و وزن زیستتوده در تیمار 40 میلیمتر تبخیر بیشترین (بهترتیب 5/165 گرم در متر مربع، 17/36 در بوته و 4/2 گرم در بوته) و در تیمار 100 میلیمتر، کمترین مقدار (1/63 گرم در متر مربع، 5/24 در بوته و 07/1 گرم در بوته) را داشتند. براساس نتایج، عملکرد کیفی علوفۀ خلر تا سطح 80 میلیمتر تبخیر به کمبود آب تا حدودی متحمل است.
فاطمه سالارپورغربا؛ حسن فرحبخش
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.) تحت شرایط کمآبی، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح مربع لاتین با سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1391 به اجرا درآمد. فاکتور اصلی، آبیاری در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی)؛ و فاکتور فرعی، غلظت ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.) تحت شرایط کمآبی، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح مربع لاتین با سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1391 به اجرا درآمد. فاکتور اصلی، آبیاری در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی)؛ و فاکتور فرعی، غلظت اسید سالیسیلیک در سه سطح (صفر، 5/0 و یک میلیمولار) درنظر گرفته شد. محلولپاشی اسید سالیسیلیک در مرحلۀ چهاربرگی و قبل از اعمال تیمار آبیاری انجام گرفت. کم‌آبیاری سبب کاهش معنادار عملکرد دانه، درصد و عملکرد اسانس و افزایش معنادار آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و گایاکول پراکسیداز نسبت به تیمار شاهد شد. با افزایش غلظت اسید سالیسیلیک، افزایش معناداری در عملکرد دانه، درصد و عملکرد اسانس و آنزیم‌های سوپراکسید دیسموتاز و گایاکول پراکسیداز نسبت به تیمار شاهد دیده شد. همچنین اثر متقابل کم‌آبیاری در اسید سالیسیلیک بر عملکرد دانه، عملکرد اسانس و آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان معنادار بود. افزایش آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان نشاندهندۀ کاهش خسارت اکسیداتیو و نقش اسید سالیسیلیک در افزایش تحمل رازیانه در برابر کمبود آب است.
شاداب فرامرزی؛ عباس یداللهی؛ محسن برزگر؛ قاسم کریم زاده
چکیده
در این پژوهش، بهمنظور بررسی کیفیت میوۀ سیب‌های گوشت‌قرمز و گلاب، دو ژنوتیپ سیب گوشت‌قرمز ایرانی از شهرستان شاهرود و چهار رقم سیب گلاب و رقم تجاری ’گالا‘ بهعنوان رقم شاهد از شهرستان دماوند در تابستان سال 1391 انتخاب شد. ویژگی‌های فیزیکی میوه شامل طول و قطر میوه، وزن تر و درصد مادۀ خشک، سفتی، رنگ و مؤلفه‌های آن برای هر یک از ...
بیشتر
در این پژوهش، بهمنظور بررسی کیفیت میوۀ سیب‌های گوشت‌قرمز و گلاب، دو ژنوتیپ سیب گوشت‌قرمز ایرانی از شهرستان شاهرود و چهار رقم سیب گلاب و رقم تجاری ’گالا‘ بهعنوان رقم شاهد از شهرستان دماوند در تابستان سال 1391 انتخاب شد. ویژگی‌های فیزیکی میوه شامل طول و قطر میوه، وزن تر و درصد مادۀ خشک، سفتی، رنگ و مؤلفه‌های آن برای هر یک از ژنوتیپ‌ها و ارقام اندازه‌گیری شد. از بین خواص شیمیایی، مواد جامد محلول (TSS)، اسید قابل تیتراسیون (TA)، نسبت TSS/TA، محتوای فنول کل و قدرت ضداکسایشی تعیین شد. بیشترین درصد مادۀ خشک در سیب‌های گوشت‌قرمز ’بکران‘ و ’بسطام‘ بهترتیب با 44/15 و 07/15 و نیز بیشترین و کمترین سفتی در سیب گوشت‌قرمز ’بکران‘ و ’گلاب کرمانشاه‘ بهترتیب با 65/5 و 82/2 نیوتن بر میلیمتر مربع بود. محتوای فنول کل در ژنوتیپ‌های گوشت‌قرمز ’بکران‘ و ’بسطام‘ بهترتیب 1/4481 و 73/4011 میلیگرم گالیک اسید در 100 گرم وزن تر میوه بالاتر بود. کمترین مقدار فنول در رقم ’اطلسی‘ با 05/2596 میلیگرم گالیک اسید در 100 گرم وزن تر میوه مشاهده شد. بیشترین میزان IC50، مربوط به سیب گوشت‌قرمز ’بکران‘ و ارقام ’گلاب کرمانشاه‘ و ’گالا‘ بود. ازآنجا که ایران یکی از تولیدکنندگان اصلی سیب است، اما از لحاظ صادرات در جایگاه درخور توجهی قرار نگرفته است، استفاده از ارقام بومی با خصوصیات فیزیکوشیمیایی بهتر می‌تواند سبب تقویت جایگاه صادرات سیب شود.
فریبا امینی؛ شیوا شریعت زاده؛ مهری عسکری
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر 24-اپی‌براسینولید بر بهبود جوانه‌زنی و رشد اولیه گیاهچۀ بادمجان معمولی آمریکایی تحت تنش سرما، آزمایشی با چهار سطح 24-اپی‌براسینولید (صفر، 5/0، 1 و 2 میکرومولار) بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار، در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه اراک در سال 1391 انجام گرفت. بذ‌رهای بادمجان به‌مدت 48 ساعت ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر 24-اپی‌براسینولید بر بهبود جوانه‌زنی و رشد اولیه گیاهچۀ بادمجان معمولی آمریکایی تحت تنش سرما، آزمایشی با چهار سطح 24-اپی‌براسینولید (صفر، 5/0، 1 و 2 میکرومولار) بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار، در آزمایشگاه فیزیولوژی گیاهی دانشگاه اراک در سال 1391 انجام گرفت. بذ‌رهای بادمجان به‌مدت 48 ساعت در غلظت‌های مذکور 24-اپی‌براسینولید خیسانده شدند و سپس به پتری‌دیش انتقال یافتند. برای هر تیمار سه پتری‌دیش، هر یک حاوی 20 بذر بهعنوان سه تکرار درنظر گرفته شد. پس از کاشت بذر‌ها، ظروف پتری‌دیش به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه به انکوباتور با 16 ساعت روشنایی و 8 ساعت تاریکی (دمای 1 ± 22 درجۀ سانتیگراد) منتقل شدند و گروه دیگر به‌مدت چهار روز در دمای 4 درجۀ سانتیگراد قرار گرفتند و سپس به انکوباتور انتقال یافتند. 24-اپی‌براسینولید اثر زیادی در افزایش شاخصهای جوانه‌زنی، طول ریشه‌چه و ساقه‌چه، وزن تر و خشک ریشه‌چه و ساقه‌چه در هر دو شرایط تنش و شاهد داشت. افزایش پراکسیداسیون لیپید و نشت‌پذیری غشا که تحت تنش سرما مشهود بود، در تیمار با 24-اپی‌براسینولید کاهش معناداری را نشان داد. غلظت 1 میکرومولار 24-اپی‌براسینولید نسبت به سایر غلظت‌ها اثر بهتری داشت. در گیاهان تحت تنش سرما و غلظت 1 میکرومولار 24-اپی‌براسینولید کاهش بهترتیب 30/28 و 89/37 درصدی در پراکسیداسیون لیپید و نشت‌پذیری غشا مشاهده شد.
معصومه قهرمانی؛ علی عبادی؛ قاسم پرمون؛ سودابه جهانبخش
چکیده
بهمنظور بررسی تغییرات برخی شاخصهای مهم سلولی چند ژنوتیپ سورگوم در شرایط کمآبی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، در گلخانة دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش کمآبی در چهار سطح 85، 65، 45 و 25 درصد ظرفیت زراعی و سه ژنوتیپ سورگوم علوفه‌ای (KFS2، KFS6 و KFS17) بود. کمآبی موجب کاهش پتانسیل ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تغییرات برخی شاخصهای مهم سلولی چند ژنوتیپ سورگوم در شرایط کمآبی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، در گلخانة دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تنش کمآبی در چهار سطح 85، 65، 45 و 25 درصد ظرفیت زراعی و سه ژنوتیپ سورگوم علوفه‌ای (KFS2، KFS6 و KFS17) بود. کمآبی موجب کاهش پتانسیل اسمزی، پایداری غشا و محتوای آب نسبی سلول‌ها در سطح 1 درصد و همچنین کاهش عناصر پتاسیم، کلسیم و فسفر، و افزایش سدیم و در نهایت کاهش مقدار مادة خشک شد. اثر متقابل تنش در ژنوتیپ تنها بر مقدار پرولین، قندهای محلول، پایداری غشا، محتوای آب نسبی و مادة خشک معنادار بود. ژنوتیپ KFS2 بیشترین مقدار پرولین، قندهای محلول و عناصر غذایی و در نهایت بیشترین پتانسیل اسمزی، محتوای آب نسبی، پایداری غشا و مقدار مادة خشک در شدیدترین سطح تنش (25 درصد ظرفیت زراعی) را به خود اختصاص داد. در بین صفات اندازهگیریشده، پرولین و مقدار کلسیم بیشترین سهم را در پیش‌بینی پتانسیل اسمزی و پایداری غشا داشتند. این عوامل تأثیر مهمی در عملکرد مادة خشک نیز دارند. بهطور کلی، هر ژنوتیپ از سازوکار متفاوتی برای مقابله با تنش استفاده میکند، ولی ژنوتیپی که بتواند از روشهای سریعتر و کمهزینه‌تر استفاده کند، تحمل بیشتری در برابر تنش دارد و عملکرد مادة خشک بیشتری تولید میکند.
اسماعیل رضائی چیانه؛ جلال جلیلیان؛ ال ناز ابراهیمیان؛ سیدمحمد سیدی
چکیده
بهصورت کرتهای خردشده بر پایة طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعهای واقع در استان آذربایجان غربی - شهرستان نقده در سال زراعی 92-1391 اجرا شد. سطوح آبیارﻯ در سه سطح (آبیاری بعد از 50 (شاهد)، 100 (تنش متوسط) و 150 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (تنش شدید) و کودهای زیستی (قارچ مایکوریزا، ترکیب ازتوباکتر + فسفر بارور-2، مایکوریزا ...
بیشتر
بهصورت کرتهای خردشده بر پایة طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعهای واقع در استان آذربایجان غربی - شهرستان نقده در سال زراعی 92-1391 اجرا شد. سطوح آبیارﻯ در سه سطح (آبیاری بعد از 50 (شاهد)، 100 (تنش متوسط) و 150 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A (تنش شدید) و کودهای زیستی (قارچ مایکوریزا، ترکیب ازتوباکتر + فسفر بارور-2، مایکوریزا + ازتوباکتر + فسفر بارور-2 و شاهد) بهترتیب بهعنوان کرتهای اصلی و فرعی در آزمایش درنظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که با افزایش سطح آبیاری از 50 به 150 میلیمتر تبخیر از تشتک ارتفاع بوته، تعداد چتر در بوته، وزن هزاردانه، عملکرد دانه، عملکرد زیستی، درصد و عملکرد اسانس زنیان بهطور معناداری کاهش یافت. در بین کودهای زیستی تیمار تلفیقی قارچ مایکوریزا + ازتوباکتر + فسفر بارور-2 نسبت به تیمارهای مصرف جداگانه بیشترین تأثیر را در افزایش صفات مطالعهشده داشتند. در هر یک از سطوح آبیاری (50، 100 و 150 میلیمتر تبخیر) بیشترین عملکرد دانه از تیمار کاربرد تلفیقی مایکوریزا + ازتوباکتر + فسفر بارور-2 (783 کیلوگرم در هکتار)، و کمترین عملکرد دانه از تیمار شاهد (400 کیلوگرم در هکتار) بهدست آمد.
سیمین فرجی؛ محمد رفیعی الحسینی؛ علی عباسی سورکی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر جداگانه و تلفیقی دو نوع کود سبز، کود گاوی، کود فسفات بارور-2 و کود شیمیایی مرسوم بر خواص کمی و کیفی گیاه چغندرقند، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد طی سال زراعی 92-1391 اجرا شد. 12 تیمار شامل 1. شاهد بدون کود، 2. نخودفرنگی + سوپرفسفات تریپل، 3. خلر + سوپرفسفات تریپل، ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر جداگانه و تلفیقی دو نوع کود سبز، کود گاوی، کود فسفات بارور-2 و کود شیمیایی مرسوم بر خواص کمی و کیفی گیاه چغندرقند، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد طی سال زراعی 92-1391 اجرا شد. 12 تیمار شامل 1. شاهد بدون کود، 2. نخودفرنگی + سوپرفسفات تریپل، 3. خلر + سوپرفسفات تریپل، 4. فسفات بارور-2 + اوره، 5. کود گاوی + سوپرفسفات تریپل، 6. کود شیمیایی مرسوم، 7. نخودفرنگی + فسفات بارور-2، 8. خلر + فسفات بارور-2، 9. نخودفرنگی + کود گاوی + سوپرفسفات تریپل، 10. خلر + کود گاوی + سوپرفسفات تریپل، 11. نخودفرنگی + کود گاوی + فسفات بارور-2 و 12. خلر + کود گاوی + فسفات بارور-2 بودند. تیمارهای کودی اثر معناداری بر عملکرد ریشه، عملکرد شکر، عملکرد شکر سفید و همچنین مقدار نیتروژن مضره داشت، بهطوری که تیمارهای تلفیقی 8، 10، 11 و 2 بیشترین میانگین‌ها را در صفات عملکرد ریشه، عملکرد شکر و عملکرد شکر سفید به خود اختصاص دادند. استفاده از تیمارهای کود سبز و کود دامی و تلفیق آنها همراه با کاربرد کود بیولوژیک فسفات بارور، عملکرد ریشه را 18-10 درصد نسبت به استفاده از کود شیمیایی مرسوم و 68-32 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. کمترین مقدار نیتروژن مضره مربوط به تیمارهای 10 و 11 بود. از نظر دیگر صفات بررسی‌شده نیز تیمارهای تلفیقی کودهای آلی و زیستی در حد پذیرفتنی بودند.
طاهره رضاپور کویشاهی؛ محمد حسین انصاری؛ معرفت مصطفوی راد
چکیده
بهمنظور ارزیابی اثر برخی سویههای باکتری حلکنندة فسفات بر عملکرد و خصوصیات زراعی مهم لوبیای محلی گیلان تحت تأثیر مقادیر مختلف کود فسفره، آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات با طرح پایة بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار، در مزرعة آزمایشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گیلان (رشت) در سال زراعی 1393 اجرا شد. مقادیر کود فسفره شامل ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی اثر برخی سویههای باکتری حلکنندة فسفات بر عملکرد و خصوصیات زراعی مهم لوبیای محلی گیلان تحت تأثیر مقادیر مختلف کود فسفره، آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات با طرح پایة بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار، در مزرعة آزمایشی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی گیلان (رشت) در سال زراعی 1393 اجرا شد. مقادیر کود فسفره شامل سه سطح صفر، 40 و 80 کیلوگرم (P2O5) در هکتار و باکتری حلکنندة فسفات (سودوموناس پوتیدا) در سه سطح شامل سویههای 113، 168 و 173 و عدم تلقیح باکتری بهعنوان تیمار شاهد، بهطور تصادفی و بهترتیب در کرتهای اصلی و فرعی قرار گرفتند. اثر متقابل کود و باکتری بر وزن صددانه و محتوای پروتئین دانۀ لوبیا معنادار بود. کاربرد 80 کیلوگرم فسفر در هکتار کمترین تعداد غلاف در بوته (8/9 عدد)، تعداد دانه در غلاف (53/3 عدد)، عملکرد زیستتوده (3317 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد دانه (1136 کیلوگرم در هکتار) در واحد سطح را نشان داد. همچنین، بیشترین تعداد دانه در غلاف (12/4 عدد)، شاخص برداشت (44 درصد) و عملکرد دانه (1858 کیلوگرم در هکتار) تحت تأثیر سویة 168 باکتری حلکنندة فسفات بهدست آمد. سویة 168 کارایی بیشتری از نظر افزایش عملکرد دانه در مقایسه با دیگر سویههای باکتری حلکنندة فسفر داشت. براساس نتایج پژوهش حاضر، در سطوح پایین فسفر قابل دسترس خاک سویههای باکتری حلکنندة فسفات را میتوان در راستای افزایش عملکرد دانۀ لوبیای محلی در گیلان و شرایط اقلیمی و خاکی مشابه توصیه کرد.
رحیمه حسین پور؛ مهدی قاجار سپانلو؛ سروش سالک گیلانی
چکیده
بهمنظور بررسی کاربرد ورمیکمپوست بهصورت تلفیقی و جداگانه بر قابلیت جذب عناصر ریزمغذی در خاک و کاهو (Lactuca sativa L.)، آزمایشی سه‌ساله بهصورت طرح کرتهای خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با دو عامل در سه تکرار، در مزرعۀ پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال 1387 انجام گرفت. عامل اصلی شش تیمار کودی شامل 1T (شاهد)، 2T (کود ...
بیشتر
بهمنظور بررسی کاربرد ورمیکمپوست بهصورت تلفیقی و جداگانه بر قابلیت جذب عناصر ریزمغذی در خاک و کاهو (Lactuca sativa L.)، آزمایشی سه‌ساله بهصورت طرح کرتهای خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با دو عامل در سه تکرار، در مزرعۀ پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سال 1387 انجام گرفت. عامل اصلی شش تیمار کودی شامل 1T (شاهد)، 2T (کود شیمیایی سولفات پتاسیم، سوپر فسفات تریپل هر یک به‌مقدار 75 و اوره 200 کیلوگرم در هکتار)، 3T (ورمیکمپوست 20 تن در هکتار + 50 درصد کود شیمیایی)، 4T (ورمیکمپوست 20 تن در هکتار)، 5T (ورمیکمپوست 40 تن در هکتار + 50 درصد کود شیمیایی) و 6T (ورمیکمپوست 40 تن در هکتار) و عامل فرعی نیز تفاوت کاربرد یکساله (1385)، دوساله (86-1385) و سه‌سالۀ (87-1385) تیمارهای کودی بودند. تیمارهای کودی بر غلظت عناصر آهن و روی قابل جذب خاک، آهن و روی ریشه و اندام هوایی کاهو و نیز بر عناصر مس و منگنز ریشۀ کاهو اثر معناداری داشت. اثر فاکتور فرعی نیز بر غلظت تمام عناصر ریزمغذی قابل جذب در خاک و اندام‌های گیاهی معنادار بود. همچنین برهمکنش بین نوع کود و مدت کوددهی بر غلظت آهن و روی قابل جذب خاک و غلظت آهن و روی اندام هوایی و نیز غلظت روی در ریشۀ کاهو اثر معناداری نشان داد. در مجموع، ورمیکمپوست 40 تن در هکتار در تلفیق با کود شیمیایی و نیز بهصورت جداگانه، بیشترین افزایش غلظت عناصر ریزمغذی خاک و گیاه را به خود اختصاص داد.
نجمه جامی؛ سید محسن موسوی نیک؛ مهدی نقی زاده
چکیده
سیاهدانه، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال زراعی 93-1392 انجام گرفت. فاکتور اول خشکی (d)شامل شاهد (90 درصد ظرفیت زراعی)، تنش متوسط (70 درصد ظرفیت زراعی) و تنش شدید (50 درصد ظرفیت زراعی) و فاکتور دیگر چهار غلظت اسید سالیسیلیک (s) شامل صفر میکرومولار ...
بیشتر
سیاهدانه، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال زراعی 93-1392 انجام گرفت. فاکتور اول خشکی (d)شامل شاهد (90 درصد ظرفیت زراعی)، تنش متوسط (70 درصد ظرفیت زراعی) و تنش شدید (50 درصد ظرفیت زراعی) و فاکتور دیگر چهار غلظت اسید سالیسیلیک (s) شامل صفر میکرومولار (شاهد)، 5، 10 و 15 میکرومولار بود. تفاوت معناداری در صفات تعداد دانه در بوته، وزن هزاردانه، شاخص برداشت و عملکرد اسانس و دانه با اعمال تنش خشکی و اسید سالیسیلیک وجود داشت، بهطوری که محلولپاشی با 10 میکرومولار اسید سالیسیلیک سبب افزایش 05/79 درصدی عملکرد دانه شد. اثر متقابل اسید سالیسیلیک و تنش خشکی نیز بر درصد اسانس، عملکرد بیولوژیک و تعداد دانه در فولیکول معنادار بود. اثر متقابل سطح دوم تنش خشکی و غلظت 10 میکرومولار اسید سالیسیلیک سبب افزایش 150 درصدی مقدار اسانس شد. ازاین‌رو، برای دستیابی به حداکثر عملکرد بیولوژیک، تعداد دانه در فولیکول و درصد اسانس در تنش خشکی میتوان از غلظت متوسط اسید سالیسیلیک (10 میکرومولار) با آبیاری متوسط (70 درصد ظرفیت زراعی) در سیاهدانه استفاده کرد که در مناطق خشک از لحاظ اقتصادی نیز مقرون به صرفه است.