خدایار همتی؛ ماجده ملکیان؛ عظیم قاسم نژاد؛ نسترن همتی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر زمان برداشت بر مقدار برخی فلاونوئیدها در بافت‌های مختلف میوۀ ارقام ﭘرتقال، آزمایشی بهصورت طرح اسپلیت پلات (کرت‌های خردشده) در زمان بر پایۀ کاملاً تصادفی در سه تکرار در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 88-1387 انجام گرفت. در این طرح، فاکتور اصلی شامل بافت‌های مختلف میوه (برون‌بر، میان‌بر و درون‌بر) ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر زمان برداشت بر مقدار برخی فلاونوئیدها در بافت‌های مختلف میوۀ ارقام ﭘرتقال، آزمایشی بهصورت طرح اسپلیت پلات (کرت‌های خردشده) در زمان بر پایۀ کاملاً تصادفی در سه تکرار در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 88-1387 انجام گرفت. در این طرح، فاکتور اصلی شامل بافت‌های مختلف میوه (برون‌بر، میان‌بر و درون‌بر) و فاکتور فرعی شامل میوه‌های بالغ چهار رقم ﭘرتقال (‘تامسون ناول’، ‘واشنگتن ناول‘، ‘سانگین’ و ‘لبنانی’) در هفت مرحله زمان برداشت (به فاصلۀ هر 15 روز از اول آبان) بود. براساس نتایج، زمان برداشت بر کلیۀ متغیرهای اندازه‌گیری‌شده اثر معنادار داشت، بهطوری که وزن خشک میوه با گذشت زمان (برداشت ششم) افزایش یافت و مواد جامد محلول نیز در این مرحله بیشتر از زمان‌های دیگر برداشت (81/11 درصد) تولید شد. بیشترین مقدار نارنجین (3/435 میلی‌گرم در لیتر) در بافت آلبیدو در مرحلۀ سوم برداشت مشاهده شد که با برداشت مرحلۀ پنجم (بافت برون‌بر) و ششم (بافت میان‌بر) اختلاف معناداری نداشت و کمترین مقدار آن (6/87 میلی‌گرم در لیتر) در درون‌بر میوه در مرحلۀ چهارم برداشت، تولید شد. حداکثر مقدار هسپریدین (1/219 میلی‌گرم در لیتر) در مرحلۀ ششم برداشت در بافت برون‌بر تولید شد. نوع رقم بر مقدار نارنجین و هسپریدین تأثیر معنادار داشت که در بین ارقام بیشترین مقدار نارنجین و هسپریدین بهترتیب 6/573 و4/272 میلی‌گرم در لیتر در پرتقال تامسون در مرحلۀ ششم برداشت استخراج شد.
مهدیه امیری نژاد؛ غلامعلی اکبری؛ امین باقی زاده؛ ایرج اله دادی؛ مریم شهبازی؛ معصومه نعیمی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر تنش خشکی و محلولپاشی آهن و روی بر برخی صفات بیوشیمیایی گیاه دارویی زیرۀ سبز، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در گلخانۀ پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی کرمان در سال 1391 اجرا شد. در این آزمایش، عامل تنش در سه سطح 70 درصد (شاهد)، 50 درصد (ملایم) و 30 درصد (شدید) ظرفیت ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر تنش خشکی و محلولپاشی آهن و روی بر برخی صفات بیوشیمیایی گیاه دارویی زیرۀ سبز، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در گلخانۀ پژوهشگاه علوم و تکنولوژی پیشرفته و علوم محیطی کرمان در سال 1391 اجرا شد. در این آزمایش، عامل تنش در سه سطح 70 درصد (شاهد)، 50 درصد (ملایم) و 30 درصد (شدید) ظرفیت زراعی و عامل محلولپاشی در چهار سطح آب (شاهد)، آهن، روی و مخلوط آهن و روی با غلظت 5 در 1000 بودند. محلولپاشی آهن و روی در شرایط تنش خشکی تأثیر معناداری بر برخی صفات داشت، بهطوری که بیشترین مقدار پروتئین‌های محلول و پرولین بهترتیب 12/4 و 52/364 میلی‌گرم بر گرم وزن تر برگ و بیشترین مقدار قندهای محلول 62/5 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک برگ، از کاربرد همزمان این دو عنصر تحت شرایط تنش شدید بهدست آمد. همچنین محلولپاشی در شرایط تنش‌ملایم و شدید به کاهش معنادار مقدار مالون‌دی‌آلدئید بهترتیب 16/9 و 06/5 میکرومول بر گرم وزن تر برگ نسبت به تیمار شاهد منجر شد. تنش خشکی و محلولپاشی، فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان را افزایش داد، بهطوری که بیشترین فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، گایاکول‌پراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز از تیمار تنش شدید و محلولپاشی مخلوط عناصر آهن و روی بهترتیب 51/28، 75/284 و 99/50 میلی‌گرم پروتئین در دقیقه بهدست آمد که نسبت به تیمار شاهد، افزایش چشمگیری داشت. ازاین‌رو، محلولپاشی عناصر کم‌مصرف آهن و روی در مناطق در معرض تنش کمآبی، تأثیر مفیدی در افزایش صفات بیوشیمیایی و مقاومت به تنش خشکی در زیرة سبز دارد.
جعفر حاجیلو؛ محمد اسد الهی؛ شبنم فخیم رضایی؛ غلامرضا دهقان
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر نفتالین استیک اسید بر شدت تنک و ویژگیهای کیفی و آنتیاکسیدانی میوۀ دو رقم هلو، این تحقیق در کلکسیون درختان میوۀ هسته‌دار ایستگاه تحقیقات کشاورزی خلعت‌پوشان وابسته به دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تبریز، در سال 1391 انجام گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر نفتالین استیک اسید بر شدت تنک و ویژگیهای کیفی و آنتیاکسیدانی میوۀ دو رقم هلو، این تحقیق در کلکسیون درختان میوۀ هسته‌دار ایستگاه تحقیقات کشاورزی خلعت‌پوشان وابسته به دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تبریز، در سال 1391 انجام گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل دو رقم هلو (‘انجیری مالکی’ و ‘کوثری’) و فاکتور دوم نفتالین استیک اسید در چهار سطح (صفر، 20، 40 و 60 میلی‌گرم در لیتر) بود که 14 روز بعد از تمام‌گل موقعی که قطر میوه‌چه‌ها 8 تا 12 میلی‌متر بود، بر روی درختان منتخب اعمال شد. نتایج نشان داد که همۀ تیمارها به‌جز شاهد بهطور معناداری موجب تنک مؤثر میوه‌ها در هر دو رقم شدند، بهطوری که رقم ‘کوثری’ درصد ریزش بیشتری داشت. همۀ غلظت‌های هورمون، سبب افزایش طول، قطر، ویتامین ث، pH، مواد جامد محلول کل در هر دو رقم شدند. میزان سفتی بافت میوه تفاوت معناداری بین شاهد و سطوح هورمون نشان نداد. در مورد هر دو رقم، بیشترین ظرفیت آنتیاکسیدانی میوه مربوط به تیمار نفتالین استیک اسید در غلظت 40 میلی‌گرم بر لیتر بود، هرچند تیمار نفتالین استیک اسید در غلظت‌های مختلف تأثیر معناداری بر محتوای فنول و فلاونوئید کل میوه نداشت. بنابراین، هورمون نفتالین استیک اسید موجب تنک مؤثر و افزایش بهبود کیفی میوه در هر دو رقم شد.
آتنا قلی پور؛ مهدی قاجار سپانلو؛ محمد علی بهمنیار
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کاربرد کمپوست زبالۀ شهری و کود شیمیایی بر مقدار تجمع عناصر سنگین در خاک و گیاه برنج، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی در سه تکرار و چهارده تیمار کودی، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سالهای زراعی 88-1378 اجرا شد. تیمارهای کودی شامل تیمار شاهد، تیمار کود شیمیایی، 15، 30 و 45 ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کاربرد کمپوست زبالۀ شهری و کود شیمیایی بر مقدار تجمع عناصر سنگین در خاک و گیاه برنج، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کاملاً تصادفی در سه تکرار و چهارده تیمار کودی، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری در سالهای زراعی 88-1378 اجرا شد. تیمارهای کودی شامل تیمار شاهد، تیمار کود شیمیایی، 15، 30 و 45 تن کمپوست بدون کود شیمیایی و 15، 30 و 45 تن کمپوست بههمراه مقادیر 25، 50 و 75 درصد کود شیمیایی بودند. کاربرد دوسالۀ کمپوست در خاک بر مقدار قابل جذب هیچیک از عناصر سنگین افزایش معناداری نداشت، اما در ریشۀ گیاه برنج عنصر سرب، در اندام هوایی سرب، کادمیوم، نیکل و کروم و در دانۀ تنها کادمیوم افزایش معناداری در اثر کاربرد کمپوست نشان داد. در ضمن در تیمار 45 تن کمپوست زبالۀ شهری + 75 درصد کود شیمیایی حداکثر مقدار عناصر سنگین تجمع یافت. ازاین‌رو با کاربرد کمپوست زبالۀ شهری، مقدار فلز سنگین در خاک و گیاه افزایش یافت، اما غلظت آنها تا دو سال کمتر از محدودۀ سمیت عناصر مورد مطالعه بود.
محمدرضا زارع بوانی؛ غلامعلی پیوست؛ محمود قاسم نژاد؛ اکبر فرقانی
چکیده
بهمنظور مقایسۀ ارقام مختلف فلفل از نظر تحمل به شوری در مرحلۀ گیاهچه و شناسایی شاخص مناسب برای ارزیابی تحمل به شوری فلفل در این دوره، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایۀ بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سیستم هیدروپونیک در سال 1392 در محل گلخانۀ تحقیقاتی دانشکدۀ علوم کشاورزی دانشگاه گیلان به اجرا در آمد. دو سطح شوری (صفر ...
بیشتر
بهمنظور مقایسۀ ارقام مختلف فلفل از نظر تحمل به شوری در مرحلۀ گیاهچه و شناسایی شاخص مناسب برای ارزیابی تحمل به شوری فلفل در این دوره، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایۀ بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سیستم هیدروپونیک در سال 1392 در محل گلخانۀ تحقیقاتی دانشکدۀ علوم کشاورزی دانشگاه گیلان به اجرا در آمد. دو سطح شوری (صفر و 100 میلی‌مولار کلرید سدیم)، عامل اول؛ و 26 رقم فلفل، عامل دوم درنظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که بین ارقام از لحاظ همۀ شاخصهای مطالعهشده اختلاف معناداری وجود داشت. تنش شوری سبب کاهش همۀ شاخصها به‌جز درصد مادۀ خشک کل و مقدار سدیم شاخساره شد. افزایش سدیم با کاهش مدار پتاسیم، کلسیم و شاخصهای رشدی همراه بود. نتایج نشان داد که مقدار سدیم با شاخصهای رشدی، نسبت پتاسیم به سدیم و نسبت کلسیم به سدیم در همۀ ارقام همبستگی منفی و معناداری داشت. در مجموع از بین ارقام بررسی‌شده، ارقام ‘پارامو’، ‘افستس’ و ‘اسپادی’، متحملترین ارقام فلفل شناخته شدند. براساس نتایج، شاخصهایی نظیر مقدار سدیم شاخساره و شاخص تحمل به تنش میتوانند در غربالگری ارقام متحمل به تنش شوری در فلفل بهکار روند.
فرشید حسنی؛ احمد اصغر زاده؛ محمدرضا اردکانی؛ آیدین حمیدی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر باکتری‌های محرک رشد بر مقدار جذب عناصر غذایی و افزایش بازده تولید ریزغدۀ سیب‌زمینی حاصل از کشت بافت، آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل با طرح پایۀ کاملاً تصادفی و در چهار تکرار، در گلخانۀ مؤسسۀ تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال در سال 1391 انجام گرفت. ریزغده‌های دو رقم ‘اگریا’ و ‘سانته’ با زادمایۀ 116 و 173 باکتری ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر باکتری‌های محرک رشد بر مقدار جذب عناصر غذایی و افزایش بازده تولید ریزغدۀ سیب‌زمینی حاصل از کشت بافت، آزمایشی در قالب طرح فاکتوریل با طرح پایۀ کاملاً تصادفی و در چهار تکرار، در گلخانۀ مؤسسۀ تحقیقات ثبت و گواهی بذر و نهال در سال 1391 انجام گرفت. ریزغده‌های دو رقم ‘اگریا’ و ‘سانته’ با زادمایۀ 116 و 173 باکتری سودوموناس و نیز دو جنس باکتری باسیلوس (B. subtilisو B. megaterium) بهصورت مجزا و مخلوط با هم مایه‌زنی شدند. در پایان مرحلۀ پر شدن غده، مقدار عناصر غذایی فسفر، نیتروژن، پتاسیم، آهن، روی و منگنز اندازه‌گیری شد. ریزغده‌های تولیدی در اندازه‌های مختلف درجه‌بندی شد و عملکرد کل ریزغدۀ تولیدی در اندازۀ استاندارد تعیین شد. مایه‌زنی با باکتری‌ها بر تعداد ریزغدۀ تولیدی و جذب عناصر غذایی تأثیر مثبت و معنادار داشت. دو رقم از نظر مقدار جذب عناصر غذایی به‌جز پتاسیم و تعداد ریزغدۀ تولیدی در اندازۀ استاندارد اختلاف معنادار نشان دادند. با مقایسۀ میانگین صفات مشخص شد که تیمارهای تلفیقی دو نوع باکتری بیشترین سهم را بر مقدار جذب عناصر غذایی و نیز تعداد ریزغده در اندازۀ استاندارد در قیاس با تیمار شاهد (عدم تلقیح با باکتری) داشت. رقم ‘سانته’ با برتری 48 درصدی، بیشترین تعداد ریزغده را در قیاس با رقم ‘اگریا’ تولید کرد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، تلقیح سیب‌زمینی با باکتری‌های محرک رشد بهصورت مجزا و تلفیقی ضمن تشدید تأثیرات هم‌افزایی از طریق افزایش رشد و توسعۀ ریشه و درنتیجه جذب بهتر عناصر غذایی می‌تواند سبب افزایش عملکرد و بازده تولید ریزغده شود.
انسیه قربانی؛ داود بخشی؛ اسماعیل فلاحی؛ بابک ربیعی
چکیده
تولید سیب فوجی در ایران با مشکلاتی از قبیل رنگ‌گیری خیلی ضعیف و بروز عارضة قهوه‌ای شدن درونی طی انبارداری همراه است. بنابراین، در این پژوهش تأثیر محلولپاشی سه ترکیب کلسیمی فولی‌کل (Folical)، کلسی‌کت (Calcicat) و کلرید کلسیم (CaCl2) طی فصل رشد شامل محلولپاشی طی کل فصل و محلولپاشی در اوایل، اواسط و اواخر فصل بر برخی خصوصیات کیفی شامل رنگ ...
بیشتر
تولید سیب فوجی در ایران با مشکلاتی از قبیل رنگ‌گیری خیلی ضعیف و بروز عارضة قهوه‌ای شدن درونی طی انبارداری همراه است. بنابراین، در این پژوهش تأثیر محلولپاشی سه ترکیب کلسیمی فولی‌کل (Folical)، کلسی‌کت (Calcicat) و کلرید کلسیم (CaCl2) طی فصل رشد شامل محلولپاشی طی کل فصل و محلولپاشی در اوایل، اواسط و اواخر فصل بر برخی خصوصیات کیفی شامل رنگ پوست، مقدار آنتوسیانین، غلظت اتیلن درونی، مقدار فنول کل و درصد بروز عارضة قهوه‌ای شدن درونی سیب ’فوجی‘ در زمان برداشت و طی انبارمانی بررسی شد. شاخصهای رنگ L*، C*و °h (زاویة هیو) بهطور معناداری تحت تأثیر محلولپاشی با کلسیم قرار گرفتند. محلول فولی‌کل سبب بهبود شاخصL* نسبت به شاهد شد. میوه‌های تیمارشده با محلول‌های کلسیمی نسبت به شاهد دارای شاخص °h بیشتر و شاخص C*کمتری بودند. محلولپاشی در اواخر فصل نسبت به سه زمان دیگر کمترین تأثیر را بر شدت آنتوسیانین داشت. مقدار فنول کل پوست و گوشت میوه‌ها واکنش متفاوتی نسبت به ترکیبات کلسیمی و زمان‌های محلولپاشی نشان دادند. روند مشخصی در تغییرات مقدار ترکیبات فنولی طی انبارمانی وجود نداشت، اما بهطور کلی، در تمام تیمارها مقدار ترکیبات فنلی پوست و گوشت میوه‌ها کاهش یافت. کاربرد کلسیم سبب کاهش غلظت اتیلن درونی شد. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده، همة تیمارهای کلسیمی سبب کاهش معنادار عارضة قهوه‌ای شدن داخلی شدند. این عارضه در میوه‌های تیمارشده با فولی‌کل در اوایل فصل و کلسی‌کت مصرف‌شده در اواسط فصل مشاهده نشد.
رضا فیفائی؛ رضا فتوحی قزوینی؛ بهروز گلعین؛ یوسف حمیداوغلی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر خشکی بر مقدار برخی ترکیبات در دانهال‌های نوسلار شش‌ماهۀ پونسیروس (Poncirus trifoliata Raf.)، ترویرسیترنج(Citrus sinensis Osbec. × Poncirus trifoliata Raf.) ، نارنج(Citrus aurantium L.) ، سیتروملو(Citrus paradisi M. × Citrus sinensis Osbec.) و نارنگی کلئوپاترا (Citrus reshni L.)، آزمایشی در مؤسسۀ تحقیقات مرکبات رامسر، در سال 1393 انجام گرفت. این پژوهش، بهصورت آزمایش فاکتوریل ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر خشکی بر مقدار برخی ترکیبات در دانهال‌های نوسلار شش‌ماهۀ پونسیروس (Poncirus trifoliata Raf.)، ترویرسیترنج(Citrus sinensis Osbec. × Poncirus trifoliata Raf.) ، نارنج(Citrus aurantium L.) ، سیتروملو(Citrus paradisi M. × Citrus sinensis Osbec.) و نارنگی کلئوپاترا (Citrus reshni L.)، آزمایشی در مؤسسۀ تحقیقات مرکبات رامسر، در سال 1393 انجام گرفت. این پژوهش، بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در بستر کوکوپیت و ماسه تحت شرایط گلخانه‌ای انجام گرفت. فاکتورها شامل پایه‌های تجاری مرکبات و سطوح آبیاری بودند. نتایج نشان داد پرولین، کل قندهای محلول، مالون‌دی‌آلدئید و کاروتنوئید در شرایط تنش خشکی افزایش یافتند، درحالی که مقدار کلروفیل a، b و کل کاهش یافت. در اثر خشکی، بیشترین تجمع پرولین در پایه‌های نارنج و نارنگی کلئوپاترا (بهترتیب با 41/306 و 65/281 میکرومول بر گرم وزن خشک) و همچنین بیشترین تجمع قندهای محلول در پایه‌های نارنج و نارنگی کلئوپاترا (بهترتیب با 79/233 و 9/137 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک) و کمترین مقدار تجمع مالون‌دی‌آلدئید نیز در پایه‌های نارنج و نارنگی کلئوپاترا (بهترتیب با 21/179 و 1/204 میکرومول بر گرم وزن خشک) مشاهده شد. میزان کاهش کلروفیل a و کلروفیل کل در نارنگی کلئوپاترا و کلروفیل b در نارنج بیشترین و میزان کاهش کلروفیل a، b و کل در سیتروملو کمترین بود. همچنین بیشترین افزایش کاروتنوئید در نارنج و نارنگی کلئوپاترا و کمترین آن در پونسیروس مشاهده شد. ازاین‌رو، پایه‌های سه‌برگچه‌ای بترتیب پونسیروس، ترویرسیترنج و سیتروملو تحمل بیشتری به خشکی نشان دادند.
جواد حسن پور؛ کاوه زرگری؛ بهنام زند؛ مجتبی کنانی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت بر عملکرد، درصد پروتئین و تغییرات شاخصهای فیزیولوژیکی رشد چهار ژنوتیپ ماش، آزمایشی در مزرعۀ تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران، در سال 1390 انجام گرفت. چهار ژنوتیپ ماش (‘پرتو’، ‘گوهر’، ‘مهر’ و لاین امیدبخش ‘ان ام 94’[1]) در سه تاریخ کاشت با فواصل 30 روز، از ابتدای ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر تاریخ کاشت بر عملکرد، درصد پروتئین و تغییرات شاخصهای فیزیولوژیکی رشد چهار ژنوتیپ ماش، آزمایشی در مزرعۀ تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران، در سال 1390 انجام گرفت. چهار ژنوتیپ ماش (‘پرتو’، ‘گوهر’، ‘مهر’ و لاین امیدبخش ‘ان ام 94’[1]) در سه تاریخ کاشت با فواصل 30 روز، از ابتدای اردیبهشت تا ابتدای تیر با هدف تعیین مناسب‌ترین زمان کاشت و بهترین رقم برای منطقۀ مورد تحقیق، کشت شد. آزمایش بهصورت کرت‌های خردشده با طرح پایۀ بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تاریخ کاشت در کرت‌های اصلی و ارقام ماش در کرت‌های فرعی قرار گرفت. بیشترین میانگین عملکرد دانه مربوط به لاین امیدبخش ‘ان ام 94’ با 4/1797 کیلوگرم در هکتار بود. تأخیر در کاشت موجب کوتاه شدن طول دورۀ رشد (از 9/92 روز به 6/82 روز) شد. در تاریخ‌های کاشت زودتر حداکثر شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول در طی زمان طولانی‌تری حاصل شد و میزان این دو شاخص در این زمان نیز بیشتر از تاریخ کاشت آخر بود. درصد پروتئین دانه تحت تأثیر تغییر تاریخ کاشت قرار نگرفت، اما اختلاف بین ارقام از این نظر معنادار بود. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که لاین امیدبخش ‘ان ام 94’ و تاریخ کاشت اول تیر (به‌عنوان کشت دوم پس از غلات پاییزه)، مناسب‌ترین گزینه‌ها برای منطقۀ تحقیق بودند.
پرستو پهلوانلو؛ مجید رحیمی زاده؛ محمد رضا توکلو
چکیده
بهمنظور بررسی کارایی مصرف نیتروژن در کشت مخلوط ذرت و سویا، آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در محدودۀ شهر بجنورد (خراسان شمالی) در سال 1391 اجرا شد. سطوح مختلف نیتروژن مصرفی به‌عنوان عامل اصلی در سه سطح (صفر (شاهد)، 50 درصد کمتر از توصیۀ کودی و معادل توصیۀ کودی) و نسبت اختلاط دو گیاه زراعی ذرت ...
بیشتر
بهمنظور بررسی کارایی مصرف نیتروژن در کشت مخلوط ذرت و سویا، آزمایشی بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در محدودۀ شهر بجنورد (خراسان شمالی) در سال 1391 اجرا شد. سطوح مختلف نیتروژن مصرفی به‌عنوان عامل اصلی در سه سطح (صفر (شاهد)، 50 درصد کمتر از توصیۀ کودی و معادل توصیۀ کودی) و نسبت اختلاط دو گیاه زراعی ذرت و سویا به‌عنوان عامل فرعی در پنج سطح (کشت خالص سویا، کشت خالص ذرت، 50 درصد ذرت + 50 درصد سویا، 33 درصد سویا + 66 درصد ذرت، 100 درصد ذرت + 25 درصد سویا) بودند. نتایج نشان داد که مقدار نیتروژن مصرفی و کشت مخلوط تأثیر معناداری بر عملکرد، کارایی مصرف نیتروژن و نسبت برابری زمین داشت و با افزایش مصرف نیتروژن این صفات ارتقا یافت. بیشترین عملکرد و کارایی مصرف نیتروژن در تیمار 50 درصد ذرت + 50 درصد سویا در شرایط مصرف 100 درصد توصیۀ کودی نیتروژن و کمترین کارایی مصرف نیتروژن در تک‌کشتی سویا مشاهده شد. در شرایط مصرف 100 درصد توصیۀ کودی کارایی جذب نیتروژن در تک‌کشتی ذرت 136 درصد بیشتر از تیمار شاهد بود. همچنین کارایی مصرف نیتروژن در مخلوط 50:50 ذرت و سویا در شرایط 100 درصد توصیۀ کودی نیتروژن 131، عملکرد اقتصادی 16 و نسبت برابری زمین 21 درصد بیشتر از تک‌کشتی (شاهد) بود. ازاین‌رو، کشت مخلوط ذرت و سویا می‌تواند به‌مقدار شایان توجهی کارایی مصرف نیتروژن را بهبود بخشد و از این طریق مصرف کودهای نیتروژنه را به حداقل رساند.
سارا خراسانی نژاد؛ حسن سلطانلو؛ سیده ساناز رمضانپور؛ جواد هادیان؛ صادق آتشی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش آبی بر رشد، عملکرد و ترکیب اسانس برگ گیاه اسطوخودوس، آزمایشی گلدانی برپایۀ طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار، در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1393 انجام گرفت. تیمارهای تنش آبی شامل 100، 85، 70، 55 و 40 درصد ظرفیت زراعی بودند. نتایج تجزیه‌های آماری نشان داد تنش آبی اثر معناداری ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر سطوح مختلف تنش آبی بر رشد، عملکرد و ترکیب اسانس برگ گیاه اسطوخودوس، آزمایشی گلدانی برپایۀ طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و سه تکرار، در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 1393 انجام گرفت. تیمارهای تنش آبی شامل 100، 85، 70، 55 و 40 درصد ظرفیت زراعی بودند. نتایج تجزیه‌های آماری نشان داد تنش آبی اثر معناداری بر مؤلفه‌های رشدی، درصد و ترکیب اسانس داشت .با کاهش مقدار آب خاک، طول ساقه، وزن تر ساقه و وزن تر ریشه و وزن خشک ریشه کاهش یافت و طول ریشه و درصد اسانس ابتدا افزایش و سپس کاهش پیدا کرد. کاهش مؤلفه‌های رشدی در سطح پنجم تنش (40 درصد ظرفیت زراعی) چنان بود که در این سطح بوته‌ها گل بسیار کمی تولید کردند. به همین منظور، برای ایجاد یکنواختی در نتایج آزمایش در همۀ تیمارها، برای بررسی فاکتورهای مربوط به اسانس، برگها تجزیه شدند که بیشترین درصد اسانس در شرایط رطوبتی 85 درصد بهدست آمد. مهم‌ترین ماده در ترکیب اسانس برگ اسطوخودوس، بورنئول است که با افزایش سطح خشکی مقدار آن افزایش زیادی نشان داد. همچنین کامفور که سبب کاهش کیفیت اسانس می‌شود، با افزایش سطح خشکی ابتدا کاهش و سپس افزایش یافت. ازاین‌رو می‌توان نتیجه گرفت در سطوح اولیۀ تنش خشکی (85 درصد) درصد اسانس افزایش می‌یابد، ولی با شدیدتر شدن تنش (55 درصد) علیرغم کاهش در درصد اسانس تولیدشده، کیفیت اسانس افزایش خواهد داشت. بنابراین بهترین سطح تنش برای افزایش اسانس 85 و برای افزایش کیفیت اسانس 55 درصد ظرفیت زراعی است.
لیلا تبریزی؛ حسین محمدی؛ رضا صالحی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر تراکم (50، 75 و 100 سانتیمتر فاصلۀ بین ردیف‌ها) و کود ورمیکمپوست (صفر، 5، 10 و 15 تن در هکتار) بر صفات رویشی، عملکرد کمی و کیفی عروسک پشتپرده (Physalis peruviana L.)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال 1392 صورت گرفت. تیمارهای مورد آزمایش ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر تراکم (50، 75 و 100 سانتیمتر فاصلۀ بین ردیف‌ها) و کود ورمیکمپوست (صفر، 5، 10 و 15 تن در هکتار) بر صفات رویشی، عملکرد کمی و کیفی عروسک پشتپرده (Physalis peruviana L.)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال 1392 صورت گرفت. تیمارهای مورد آزمایش بر بیشتر صفات مورد اندازه‌گیری (قطر طوقه، ارتفاع بوته، سطح برگ، تعداد شاخۀ جانبی در بوته، وزن خشک بوته، تعداد و وزن میوه در بوته، قطر و وزن تکمیوه، وزن کالیکس، عملکرد کل و بازارپسند، اسیدیتۀ عصاره، مواد جامد محلول، اسید قابل تیتراسیون، شاخصهای رنگ میوه، ویتامین ث و فعالیت آنتیاکسیدانی) به‌خصوص صفات کمی تأثیر معناداری گذاشتند، بهطوری که کاربرد 15 تن در هکتار ورمیکمپوست نسبت به شاهد، وزن میوه در بوته، عملکرد کل و درصد بازارپسندی را بهترتیب 31/37، 82/37 و 52/11 درصد افزایش داد. فاصلۀ بین ردیف 100 سانتیمتر نیز به حصول بیشترین مقدار صفات رشدی و عملکرد منجر شد. همچنین اثر متقابل فاصلۀ بین ردیف 100 سانتیمتر همراه با کاربرد 15 تن در هکتار ورمیکمپوست به حصول بیشترین تعداد میوه در بوته و عملکرد بازارپسند منجر شد. بیشترین مقدار اسید قابل تیتراسیون و فعالیت آنتیاکسیدانی بهترتیب با کاربرد 15 و 10 تن در هکتار ورمیکمپوست، و بیشترین مقدار ویتامین ث، اسید قابل تیتراسیون و مواد جامد محلول بهترتیب در فاصلۀ کشت 50، 75 و 100 سانتیمتر مشاهده شد.
حسین صادقی؛ حسین حیدری شریف آباد؛ آیدین حمیدی؛ قربان نورمحمدی؛ حمید مدنی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر دمای پوشش گیاهی بر مقدار پروتئین و قندهای محلول، روغن و عملکرد سویا در تاریخ‌های مختلف کاشت، پژوهشی بهصورت آزمایش فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مناطق مغان و کرج در سال زراعی 92-1391 انجام گرفت. عوامل مورد بررسی شامل رقم (‘ویلیامز’ و ‘L17’) و تاریخ کاشت (15 اردیبهشت، 15 خرداد و 15 تیر) ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر دمای پوشش گیاهی بر مقدار پروتئین و قندهای محلول، روغن و عملکرد سویا در تاریخ‌های مختلف کاشت، پژوهشی بهصورت آزمایش فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مناطق مغان و کرج در سال زراعی 92-1391 انجام گرفت. عوامل مورد بررسی شامل رقم (‘ویلیامز’ و ‘L17’) و تاریخ کاشت (15 اردیبهشت، 15 خرداد و 15 تیر) بود. نتایج نشان داد که مقدار پروتئین محلول تحت تأثیر عوامل بررسی‌شده قرار نگرفت. در هر دو منطقه بیشترین درصد روغن (38/22 درصد) مربوط به تاریخ کاشت اول بود؛ همچنین تاریخ کاشت‌های دوم و سوم بهترتیب با 80/18 و 72/17 درصد در رده‌های بعدی قرار گرفتند. بیشترین مقدار قندهای محلول در منطقۀ کرج (17/73 میلی‌گرم بر گرم دانه) در تاریخ سوم و در منطقۀ مغان (12/72 میلی‌گرم بر گرم دانه) در تاریخ کاشت دوم حاصل شد. علاوه‌بر این بیشترین عملکرد (3679 کیلوگرم در هکتار) در هر دو منطقه در تاریخ کاشت دوم مشاهده شد، درحالی که تاریخ کاشت‌های سوم و اول بهترتیب با عملکرد 3160 و 3000 کیلوگرم در هکتار در رده‌های بعدی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که هرچند درصد روغن دانه در تاریخ کاشت 15 اردیبهشت نسبت به دو تاریخ کاشت دیگر بیشتر بود، به‌دلیل رویارویی مراحل غلاف‌بندی و پر شدن دانۀ سویا با دمای زیاد در این تاریخ کاشت، عملکرد و مقدار قندهای محلول کاهش یافت، بنابراین بهمنظور جلوگیری از بروز این مشکل، توصیه می‌شود که کاشت سویا در اردیبهشت انجام نگیرد و تا نیمۀ خرداد به تأخیر انداخته شود.
پژمان نیک‌نشان؛ علی تدین؛ محمد رفیعی‌الحسینی؛ بابک بحرینی‌نژاد
چکیده
بهمنظور بررسی پتانسیل بالقوۀ تحمل خشکی شش اکوتیپ مختلف گیاه کرچک، آزمایشی مزرعه‌ای در دو مکان اصفهان و شهرکرد در سال زراعی 1392 اجرا شد. آزمایش بهصورت کرت‌های یک‌بار خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی شامل چهار سطح تنش خشکی (عدم تنش برابر با 30 درصد تخلیۀ رطوبتی، 45 درصد تخلیۀ رطوبتی، 60 درصد تخلیۀ رطوبتی و 75 درصد تخلیۀ رطوبتی) ...
بیشتر
بهمنظور بررسی پتانسیل بالقوۀ تحمل خشکی شش اکوتیپ مختلف گیاه کرچک، آزمایشی مزرعه‌ای در دو مکان اصفهان و شهرکرد در سال زراعی 1392 اجرا شد. آزمایش بهصورت کرت‌های یک‌بار خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی شامل چهار سطح تنش خشکی (عدم تنش برابر با 30 درصد تخلیۀ رطوبتی، 45 درصد تخلیۀ رطوبتی، 60 درصد تخلیۀ رطوبتی و 75 درصد تخلیۀ رطوبتی) به‌عنوان کرت اصلی و شش اکوتیپ کرچک (اصفهان، اردستان، اراک، نایین، یزد و اهواز) به‌عنوان کرت فرعی در سه تکرار در هر دو منطقه بهطور مجزا انجام گرفت. نتایج این دو آزمایش بهصورت تجزیۀ مرکب آنالیز شد. صفات اندازه‌گیری‌شده شامل ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته، شاخص سطح برگ، تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در بوته، وزن صددانه، عملکرد دانه، شاخص برداشت، درصد روغن و عملکرد روغن است. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه و روغن متعلق به اکوتیپ ‘اصفهان’ در منطقۀ اصفهان تحت شرایط عدم تنش بهترتیب با 1388 و 673 کیلوگرم در هکتار است.
حسن موسی پور یحیی آبادی؛ محمدرضا اصغری پور
چکیده
در این مطالعه، تأثیر تنش خشکی و محلولپاشی سطوح مختلف سیلیکون بر عملکرد دانه، مقدار اسانس و خصوصیات فیزیوشیمیایی گیاه رازیانه ارزیابی شد. طرح آزمایش بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایۀ بلوکهای کامل تصادفی با سه رژیم آبیاری شامل آبیاری در 100، 70 و 40 درصد ظرفیت مزرعه به‌عنوان فاکتور اصلی و محلولپاشی سیلیکون در پنج سطح (صفر، 5/2، ...
بیشتر
در این مطالعه، تأثیر تنش خشکی و محلولپاشی سطوح مختلف سیلیکون بر عملکرد دانه، مقدار اسانس و خصوصیات فیزیوشیمیایی گیاه رازیانه ارزیابی شد. طرح آزمایش بهصورت اسپلیت پلات در قالب طرح پایۀ بلوکهای کامل تصادفی با سه رژیم آبیاری شامل آبیاری در 100، 70 و 40 درصد ظرفیت مزرعه به‌عنوان فاکتور اصلی و محلولپاشی سیلیکون در پنج سطح (صفر، 5/2، 5، 5/7 و 10 میلی‌مولار) به‌عنوان عامل فرعی بود که در سه تکرار اجرا شد. این مطالعه در سال 1393 و در مزرعۀ تحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه زابل انجام گرفت. بیشترین درصد (4/2 درصد) و عملکرد اسانس رازیانه (6/20 لیتر در هکتار) از محلولپاشی 5/7 میلی‌مولار سیلیکون در شرایط آبیاری 70 درصد ظرفیت زراعی بهدست آمد. کمآبیاری سبب کاهش معنادار مقدار کلروفیل، کاروتنوئیدها و محتوای نسبی آب برگ شد، ولی مقدار نشت الکترولیتی در شرایط خشکی نسبت به تیمار شاهد افزایش دو‌برابری نشان داد.تیمار 5/7 میلی‌مولار سیلیکون در شرایط تنش، محتوای نسبی آب برگ، مقدار کلروفیل، آنتوسیانین، پرولین و قندهای محلول را بهترتیب 38، 30، 38، 12 و 22 درصد افزایش و نشت الکترولیتی را 28 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش داد. نتایج نشان داد محلولپاشی سیلیکون از طریق افزایش رنگیزه‌های فتوسنتزی و اسمولیت‌های محلول، همچنین محافظت در برابر خسارت نشت الکترولیتی توانایی گیاه رازیانه را در پاسخ به تنش خشکی بهبود بخشید و از این طریق، عملکرد دانه را در شرایط تنش شدید 61 درصد افزایش داد.
ابوالفضل فرجی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر دما و فتوپریود بر سرعت نمو مراحل مختلف رویشی و زایشی کلزا، آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گنبد، در دو سال زراعی 85-1384 و 86-1385 اجرا شد. با تأخیر در کاشت، طول دورۀ رویشی و زایشی بهطور خطی کاهش یافت. رابطۀ بین میانگین دما با طول دورۀ نمو، برای دورۀ کاشت تا سبز شدن و سبز شدن تا شروع غنچهدهی توانی منفی، شروع غنچهدهی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر دما و فتوپریود بر سرعت نمو مراحل مختلف رویشی و زایشی کلزا، آزمایشی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گنبد، در دو سال زراعی 85-1384 و 86-1385 اجرا شد. با تأخیر در کاشت، طول دورۀ رویشی و زایشی بهطور خطی کاهش یافت. رابطۀ بین میانگین دما با طول دورۀ نمو، برای دورۀ کاشت تا سبز شدن و سبز شدن تا شروع غنچهدهی توانی منفی، شروع غنچهدهی تا شروع گلدهی و شروع گلدهی تا شروع پر شدن دانه درجۀ 2 و شروع پر شدن دانه تا رسیدگی فیزیولوژیک خطی منفی بود. کاهش طول دورۀ پر شدن دانه با افزایش دما در هیبرید ‘هایولا 401’ بهطور شایان توجهی بیشتر از رقم ‘آرجیاس003’ بود که نشاندهندۀ واکنش بیشتر نمو هیبرید ‘هایولا401’ نسبت به دما بود. بین میانگین فتوپریود از سبز شدن تا شروع گلدهی با درجۀ روز رشد تجمعی طی این مرحله رابطۀ خطی مثبت وجود داشت که بهترتیب 68 و 74 درصد از تغییرات در هیبرید ‘هایولا401’ و رقم ‘آرجیاس003’ را توجیه کرد و نشاندهندۀ تأثیر مثبت فتوپریود بر نمو کلزا از سبز شدن تا شروع گلدهی بود. نمو کلزا از سبز شدن تا شروع گلدهی تحت تأثیر فتوپریود و دما و از شروع گلدهی تا رسیدگی فیزیولوژیک تحت تأثیر دما بود.
فرشته روشن؛ محمد رضا مرادی تلاوت؛ سیدعطاء‌الله سیادت
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر محلولپاشی سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گلرنگ بهاره (Carthamus tinctorius L.)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، در سال زراعی 92-1391 انجام گرفت. فاکتورهای آزمایشی شامل ارقام گلرنگ ( ‘صفه’ و ‘محلی اصفهان’) ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر محلولپاشی سولفات روی بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام گلرنگ بهاره (Carthamus tinctorius L.)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان، در سال زراعی 92-1391 انجام گرفت. فاکتورهای آزمایشی شامل ارقام گلرنگ ( ‘صفه’ و ‘محلی اصفهان’) و زمان‌های مختلف محلولپاشی سولفات روی (بدون محلولپاشی به‌عنوان شاهد، محلولپاشی در مراحل ساقه‌دهی، شاخه‌دهی، گلدهی و پر شدن دانه) بودند. محلولپاشی سولفات روی تأثیر معناداری بر صفات مورفولوژیک، تعداد طبق در بوته و در متر مربع، وزن هزاردانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد روغن دارد. اثر رقم بر ارتفاع اولین شاخۀ فرعی، تعداد شاخۀ فرعی، قطر طبق، تعداد طبق در بوته و در متر مربع و تعداد دانه در طبق معنادار بود. اثر متقابل رقم و محلولپاشی بر درصد روغن دانه معنادار بود. محلولپاشی در مرحلۀ ساقه‌دهی و شاخه‌دهی بیشترین تأثیر را بر صفات مورفولوژیک از خود نشان داد. بیشترین عملکرد دانه از تیمار محلول (۲۸۶۲ کیلوگرم در هکتار) و اجزای آن و عملکرد روغن با محلولپاشی در مرحلۀ شاخه‌دهی بهدست آمد. محلولپاشی در مرحلۀ ساقه‌دهی عملکرد بیولوژیک را افزایش داد. بیشترین درصد روغن دانه (83/25 درصد) در رقم ‘صفه’، با محلولپاشی در مرحلۀ ساقه‌دهی بهدست آمد. نتایج نشان داد که رقم ‘محلی اصفهان’ و محلولپاشی در مرحلۀ شاخه‌دهی، بیشترین عملکرد دانه و روغن گلرنگ را تولید کرد.
جابر عیسی‌زاده پنجعلی خرابسی؛ محمد گلوی؛ محمود رمرودی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر تنش خشکی و محلولپاشی متانول بر ویژگیهای کمی و کیفی سویا (رقم ’ویلیامز‘)، آزمایشی بهصورت کرت‌های خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعة پژوهشی دانشکدة کشاورزی مغان در سال 1390 انجام گرفت. تنش خشکی شامل آبیاری پس از 40، 55 و 70 درصد تخلیة رطوبت قابل دسترس به‌عنوان عامل اصلی، و محلولپاشی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر تنش خشکی و محلولپاشی متانول بر ویژگیهای کمی و کیفی سویا (رقم ’ویلیامز‘)، آزمایشی بهصورت کرت‌های خردشده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعة پژوهشی دانشکدة کشاورزی مغان در سال 1390 انجام گرفت. تنش خشکی شامل آبیاری پس از 40، 55 و 70 درصد تخلیة رطوبت قابل دسترس به‌عنوان عامل اصلی، و محلولپاشی متانول شامل عدم محلولپاشی (شاهد) و محلولپاشی با 7، 21 و 35 درصد حجمی متانول به‌عنوان عامل فرعی لحاظ شد. تأثیر تنش خشکی بر قطر ساقه، طول غلاف، تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، عملکرد دانه، شاخص برداشت، محتوای هیدرات کربن محلول، کلروفیل کل، درصد روغن و پروتئین دانه معنادار بود. افزایش تنش خشکی موجب افزایش محتوای هیدرات کربن محلول، درصد روغن دانه و کاهش سایر ویژگیهای مورد بررسی شد. تیمار آبیاری پس از 70 درصد تخلیۀ رطوبت قابل دسترس عملکرد دانه را 87/33 درصد کاهش داد. تأثیر محلولپاشی متانول بر تعداد غلاف در بوته، عملکرد دانه و محتوای کلروفیل بسیار معنادار و بر طول غلاف، تعداد دانه در غلاف، هیدرات کربن محلول و درصد پروتئین دانه معنادار بود. بیشترین تأثیر بر ویژگیهای بررسی‌شده از تیمار محلولپاشی با 21 درصد حجمی متانول بهدست آمد، بهطوری که عملکرد دانه نسبت به شاهد 6/25 درصد افزایش یافت و بیشترین عملکرد دانه از تیمار آبیاری پس از 40 درصد تخلیۀ رطوبت قابل دسترس بهدست آمد.
محمدرضا رحیمی؛ علیرضا یوسفی؛ خلیل جمشیدی؛ مجید پوریوسف
چکیده
بهمنظور ارائه روش تلفیقی برای مدیریت علف‌های هرز رازیانه، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان، در بهار سال 1391 انجام گرفت. تیمارها شامل، نوع علف‌کش (پندیمتالین و تریفلورالین)، دز علف‌کش (صفر، 50، 75 و 100 درصد دز توصیه‌شده در سایر گیاهان زراعی) و کنترل تکمیلی (بدون کنترل تکمیلی، یک‌بار وجین دستی 50 روز پس از کاشت ...
بیشتر
بهمنظور ارائه روش تلفیقی برای مدیریت علف‌های هرز رازیانه، آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان، در بهار سال 1391 انجام گرفت. تیمارها شامل، نوع علف‌کش (پندیمتالین و تریفلورالین)، دز علف‌کش (صفر، 50، 75 و 100 درصد دز توصیه‌شده در سایر گیاهان زراعی) و کنترل تکمیلی (بدون کنترل تکمیلی، یک‌بار وجین دستی 50 روز پس از کاشت و مالچ کاه و کلش گندم به مقدار دو کیلوگرم در متر مربع) بودند. همچنین یک تیمار وجین علف هرز در کل طول فصل نیز به‌عنوان تیمار شاهد درنظر گرفته شد. کاهش زیستتوده علف‌های هرز، عملکرد و اجزای عملکرد رازیانه، بهطور معناداری تحت تأثیر تیمارهای کنترل علف هرز قرار گرفتند. پندیمتالین نسبت به تریفلورالین علف‌های هرز را بهتر کنترل کرد. همچنین کاربرد علفکشها زیستتودۀ علف‌های هرز را کاهش داد، اما بدون افزودن کنترل تکمیلی نتوانست به مدت طولانی در طول فصل رشد علف‌های هرز را کنترل کند. بهطورکلی، دز توصیه‌شده پندیمتالین (1320 گرم ماده مؤثره در هکتار) وقتی با یک‌بار وجین 50 روز پس از کاشت استفاده شد، بیشترین عملکرد (3561 کیلوگرم در هکتار) و بیشترین کاهش در زیستتوده علف‌های هرز (92 درصد) حاصل شد.
کرامت الله سعیدی؛ فروه السادات سیدی؛ محمود کیانی
چکیده
بهمنظور ارزیابی کمیت و کیفیت اسانس گیاهان دارویی بابونه رقم ’بودگلد‘، بادرشبی رقم ’‘SZK1 و رازیانه رقم ’شورک شاری‘ در شرایط اقلیمی شهرکرد، آزمایشی در در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در اوایل فروردین 1393 انجام گرفت. نمونه‌های گل بابونه و پیکر رویشی بادرشبی در مرحلۀ گلدهی کامل و میوه‌های رازیانه در مرحلۀ واکسی و رسیدن ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی کمیت و کیفیت اسانس گیاهان دارویی بابونه رقم ’بودگلد‘، بادرشبی رقم ’‘SZK1 و رازیانه رقم ’شورک شاری‘ در شرایط اقلیمی شهرکرد، آزمایشی در در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در اوایل فروردین 1393 انجام گرفت. نمونه‌های گل بابونه و پیکر رویشی بادرشبی در مرحلۀ گلدهی کامل و میوه‌های رازیانه در مرحلۀ واکسی و رسیدن کامل برداشت شدند. نمونهها بهوسیلۀ کلونجر و بهروش تقطیر با آب اسانسگیری و ترکیبات اسانس توسط دستگاه GC و GC-MS آنالیز شدند. مقدار اسانس بابونه، بادرشبی، رازیانه (واکسی) و رازیانه (بالغ) بهترتیب 69/0، 35/0، 9/4 و 4/4 درصد بود. عمدهترین ترکیبات اسانس بابونه آلفا-بیسابلول اکسید A (57/43 درصد)، بتا-فارنسن (09/24 درصد) و آلفا-بیسابلول اکسید B (34/10 درصد) بودند. ژرانیل استات (29/27 درصد)، ژرانیال (67/24درصد)، نرال (93/20 درصد) و ژرانیول (54/18 درصد) مهم‌ترین ترکیبات اسانس در پیکر رویشی بادرشبی بودند. عمدهترین ترکیب اسانس در میوۀ رازیانه در مرحلۀ واکسی و رسیدن کامل ترانس-آنتول بود، اما مقدار این ترکیب در مرحلۀ رسیدن کامل (96/84 درصد) نسبت به مرحلۀ واکسی (6/81 درصد) بیشتر بود. بهطور کلی، بابونه، بادرشبی و رازیانه، کمیت و کیفیت اسانس مطلوبی در شرایط اقلیمی شهرکرد داشتند.