راحله عدالتی مرفه؛ مصطفی عرب؛ روح‌انگیز نادری؛ مجید راحمی
چکیده
زرد شدن برگها مهمترین عامل محدود کنندهی عمر پس از برداشت گلهای آلسترومریا میباشد. بدین منظور جهت جلوگیری از زرد شدن برگها و حفظ خصوصیات کیفی آن، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی بر روی گل شاخه بریده آلسترومریا، رقم ’فوجی‘ انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل چهار غلظت اتانول (0،2،4 و 6 درصد) و جیبرلیک اسید ...
بیشتر
زرد شدن برگها مهمترین عامل محدود کنندهی عمر پس از برداشت گلهای آلسترومریا میباشد. بدین منظور جهت جلوگیری از زرد شدن برگها و حفظ خصوصیات کیفی آن، آزمایشی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی بر روی گل شاخه بریده آلسترومریا، رقم ’فوجی‘ انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل چهار غلظت اتانول (0،2،4 و 6 درصد) و جیبرلیک اسید (0، 50، 100 و 150 میلی‌گرم در لیتر) بود که به دو روش تیمار کوتاه مدت و مداوم بر دوام عمر و برخی خصوصیات کیفی پس از برداشت گیاه مورد بررسی قرار گرفتند. ساکارز 4 درصد نیز در تمامی تیمارها به جز شاهد (آب مقطر) وجود داشت. نتایج آزمایش نشان داد که تیمار مداوم نسبت به روش تیمار کوتاه مدت، تأثیر بیشتری بر ماندگاری و حفظ خصوصیات کیفی شاخه گلهای بریده داشت. اتانول 4 درصد موجب افزایش عمر گلها و افزایش میزان جذب محلول شد. افزایش غلظت اسید جیبرلیک در محلول نگهدارنده نیز باعث افزایش عمر گلها و حفظ خصوصیات کیفی گیاه شد، اگرچه تفاوت معنی‌داری در غلظت 100 و 150 میلی‌گرم در لیتر اسید جیبرلیک در دوام عمر گلها، میانگین جذب محلول و وزن تر گلها مشاهده نشد. علاوه براین اسید جیبرلیک در روش تیمار کوتاه مدت تأثیر بهتری در حفظ کلروفیل برگها نسبت به روش تیمار مداوم داشت.
کیوان بهمنی؛ علی ایزدی دربندی؛ سید احمد سادات نوری
چکیده
رازیانه (Foeniculum vulgare Mill) گیاهی از خانوادة چتریان است که علاوه بر استفاده‌های دارویی، در مصارف تغذیه‌ای، تولید مواد آرایشی، عطر‌سازی، معطر‌کردن خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها کاربرد وسیعی دارد. با توجه به اهمیت بالای مقادیر و ترکیبات اسانس، محتوا و ترکیبات شیمیایی اسانس رازیانه‌های ایران بررسی شد. در این مطالعه 50 اکوتیپ رازیانه از مناطق ...
بیشتر
رازیانه (Foeniculum vulgare Mill) گیاهی از خانوادة چتریان است که علاوه بر استفاده‌های دارویی، در مصارف تغذیه‌ای، تولید مواد آرایشی، عطر‌سازی، معطر‌کردن خوراکی‌ها و نوشیدنی‌ها کاربرد وسیعی دارد. با توجه به اهمیت بالای مقادیر و ترکیبات اسانس، محتوا و ترکیبات شیمیایی اسانس رازیانه‌های ایران بررسی شد. در این مطالعه 50 اکوتیپ رازیانه از مناطق مختلف ایران جمع‌آوری شدند و در مزرعة تحقیقاتی پردیس ابوریحان، دانشگاه تهران، کشت و در سال‌های 1389 تا 1390 مطالعه شد. با تعیین مرحلة 70 درصد خمیری دانه که بیشترین مقدار اسانس قابل استحصال را دارد، محتوای اسانس آن‌ها در 2 سال متوالی و نیز ترکیبات شیمیایی اسانس آن‌ها بررسی شد. نتایج نشان داد که اکوتیپ‌های ساری، قزوین، چاهستان، کلیبر و حاجی‌آباد دیررس (176 روز تا 70 درصد خمیری)، الموت، دماوند، اردبیل، کوهین، گیوی، مغان، خاش، کاشان، مشکین‌شهر، خلخال، مرودشت و فزوه میان‌رس (131 روز تا 70 درصد خمیری دانه) و بقیة اکوتیپ‌ها زودرس (92 روز تا 70 درصد خمیری) بودند. به‌صورت میانگین هر 2 سال، اکوتیپ‌های رزن، فزوه، مرودشت، کاشان، ساری، کلیبر و اراک دارای محتوای اسانس بیش از 5/3درصد (به‌ترتیب با مقادیر 96/3، 69/3، 68/3، 66/3، 65/3، 65/3 و 54/3 درصد) بودند. نتایج بررسی ترکیبات شیمیایی اسانس با دستگاه GC-MASS نشان داد که بیشترین مقدار لیمونن مربوط به اکوتیپ سنندج، بیشترین مقدار فنچون متعلق به اکوتیپ ساری، بیشترین مقدار ترانس آنتول متعلق به اکوتیپ خاش و بیشترین مقدار متیل چاویکول متعلق به اکوتیپ کلیبر است. تأثیر اقلیم منطقة منشأ هر اکوتیپ بر خصوصیات مورد‌مطالعه، مشهود بود.
سحر سیدعباسی؛ ایرج اله دادی؛ مصطفی اویسی؛ غلامعلی اکبری
چکیده
به‌منظور پیش‌بینی الگوی رویش قیاق و سلمه‌تره در تاریخ‌های مختلف کشت ذرت، آزمایشی، شامل تاریخ‌های کشت ذرت به‌صورت زمان آبیاری پیش از کاشت و آبیاری پس از کاشت به‌شیوة مرسوم، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: T1) آبیاری زمین در 12 اردیبهشت و کاشت در 25 اردیبهشتT2 .) کاشت در 25 اردیبهشتT3 .) آبیاری ...
بیشتر
به‌منظور پیش‌بینی الگوی رویش قیاق و سلمه‌تره در تاریخ‌های مختلف کشت ذرت، آزمایشی، شامل تاریخ‌های کشت ذرت به‌صورت زمان آبیاری پیش از کاشت و آبیاری پس از کاشت به‌شیوة مرسوم، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل: T1) آبیاری زمین در 12 اردیبهشت و کاشت در 25 اردیبهشتT2 .) کاشت در 25 اردیبهشتT3 .) آبیاری زمین در 25 اردیبهشت و کاشت در 5 خردادT4 .) کاشت در 5 خردادT5 .) کاشت در 23 خرداد. سرعت افزایش جمعیت سلمه‌تره در مزرعه بین T2 با T3 و نیز T4 با T5 مشابه بود، ولی در سایر تیمارها تفاوت داشت. با بهتأخیرافتادن تاریخ کاشت، از سرعت رویش قیاق کاسته شد. در تاریخ کاشت پنجم، میزان حداکثر رویش سلمه‌تره و قیاق نسبت به سایر تیمارها کمتر بود.
ابراهیم گنجی مقدم؛ محبوبه زمانی پور؛ علیرضا محبی صمیمی
چکیده
این پژوهش به منظور مطالعة آثار تیمارهای مکانیکی و شیمیایی بر توسعة شاخة جانبی و افزایش کیفیت نهالهای گیلاس، سیب و گلابی، در سال‌های 1389-90، در قالب 3 آزمایش مستقل انجام شد. در اولین آزمایش، اثر سربرداری شامل ارتفاع سربرداری در 4 سطح (شاهد، 40، 60 و80 سانتی‌تر) و رقم در 2 سطح، در آزمایش دوم آثار تیمارهای بنزیل آدنین در 4 سطح (صفر، 200، 400 و600 ...
بیشتر
این پژوهش به منظور مطالعة آثار تیمارهای مکانیکی و شیمیایی بر توسعة شاخة جانبی و افزایش کیفیت نهالهای گیلاس، سیب و گلابی، در سال‌های 1389-90، در قالب 3 آزمایش مستقل انجام شد. در اولین آزمایش، اثر سربرداری شامل ارتفاع سربرداری در 4 سطح (شاهد، 40، 60 و80 سانتی‌تر) و رقم در 2 سطح، در آزمایش دوم آثار تیمارهای بنزیل آدنین در 4 سطح (صفر، 200، 400 و600 میلی‌گرم بر لیتر)، زمان محلول‌پاشی در 3 سطح (1، 2 و 3 نوبت) و رقم در 2 سطح و در آزمایش سوم آثار آربولین در 4 سطح (صفر، 5، 15 و 25 میلیلیتر بر لیتر)، رقم در 2سطح و دفعات محلول‌پاشی در 2 سطح (1 و 2 نوبت محلول‌پاشی) بررسی شدند. طبق نتایج به‌دست‌آمده، تیمارهای مکانیکی و شیمیایی سبب بهبود شاخهزایی نهالها شدند؛ اما تعداد شاخه با تیمارهای شیمیایی مخصوصا بنزیل آدنین نسبت به سربرداری افزایش چشمگیری داشت، بهطوری که، محلول‌پاشی در 3 نوبت با بنزیل آدنین به غلظت 600 میلی‌گرم بر لیتر بیشترین تعداد شاخه را ایجاد کرد. تیمارهای مکانیکی و شیمیایی در گیلاس اثربخشی بیشتری بر شاخهزایی نسبت به سیب و گلابی داشتند. در بین ارقام، رقم سیاه مشهد، رد دلیشز و اسپادنا در مقایسه با سایر ارقام تعداد شاخة بیشتری را ایجاد کردند.
مهدی رضایی؛ عباس روحانی
چکیده
مقاومت روزنه‌ای نقش مهمی در تبادلات آبی گیاه و میزان فتوسنتز در شرایط تنش دارد و یکی از پارامترهای کلیدی در بسیاری از مدل‌های اکولوژیکی و بیولوژیکی است. در این پژوهش، مقادیر بهینة پارامترهای مؤثر بر مقاومت روزنه‌ای زیتون براساس دست‌یابی به حداکثر مقاومت روزنه‌ای تعیین شد. سطوح شوری (0، 25، 50 و 100 میلی‌مول در لیتر کلرید سدیم)، ...
بیشتر
مقاومت روزنه‌ای نقش مهمی در تبادلات آبی گیاه و میزان فتوسنتز در شرایط تنش دارد و یکی از پارامترهای کلیدی در بسیاری از مدل‌های اکولوژیکی و بیولوژیکی است. در این پژوهش، مقادیر بهینة پارامترهای مؤثر بر مقاومت روزنه‌ای زیتون براساس دست‌یابی به حداکثر مقاومت روزنه‌ای تعیین شد. سطوح شوری (0، 25، 50 و 100 میلی‌مول در لیتر کلرید سدیم)، درصد عناصر برگ (کلر، سدیم، پتاسیم، کلسیم، فسفر، منیزیم)، نسبت K/Na، وزن تر برگ (mg)، سطح برگ (cm2)، میزان آب نسبی برگ (درصد) و نسبت سطح برگ (cm2/g) به‌عنوان پارامترهای مؤثر بر مقاومت روزنه‌ای زیتون در نظر گرفته شد. مقاومت روزنه‌ای با استفاده از مدل شبکة عصبی تابع پایة شعاعی (RBF) به‌صورت تابعی از متغیرهایی مدل شد که قبلاً لیست شد. نتایج پیش‌بینی‌شده نشان داد که شبکة عصبی توانسته است عملکرد خوبی فراهم کند، زیرا نتایج پیش‌بینی‌شده مطابق نتایج اندازه‌گیری‌شده بودند. بیشترین درصد خطا بین داده‌های آزمایشگاهی و پیش‌بینی‌شدة کمتر از 57/2 درصد و ضریب همبستگی بین آن‌ها 994/0 شد. همچنین، مقایسة آماری بین داده‌های آزمایشگاهی و پیش‌بینی‌شده نشان‌دهندة قابلیت اطمینان پیش‌بینی‌ها با مدل شبکة عصبی RBF بود. شبکة عصبی آموزش‌دیده به‌عنوان تابع هدف برای دست‌یابی به پارامترهای بهینه با استفاده از الگوریتم ژنتیک استفاده شد. به‌ترتیب مقادیر بهینه برای اولین تا آخرین پارامترها در 100، 15/0، 57/0، 78/0، 32/0، 06/0، 17/0، 29/1، 63/26، 03/5، 76/0 و 89/72 به‌دست آمد.
علی اسدی کنگرشاهی؛ غلامرضا ثواقبی؛ محمود سمر؛ محسن فرحبخش
چکیده
یکی از پاسخ‌های فیزیولوژیک گیاهان به تنش غرقاب، تغییر در فلورسنس کلروفیل است که به علت سهولت اندازه‌گیری در مزرعه، ارزان و غیر‌تخریبی‌بودن، یکی از مناسب‌ترین روش‌ها برای ارزیابی تحمل ژنوتیپ‌های مختلف به تنش‌ها است. بنابراین، در این پژوهش، روند تغییرات شاخص فلورسنس کلروفیل (Fv/Fm) نارنگی انشو با 7 پایه (نارنج، سوینگل‌سیتروملو، ...
بیشتر
یکی از پاسخ‌های فیزیولوژیک گیاهان به تنش غرقاب، تغییر در فلورسنس کلروفیل است که به علت سهولت اندازه‌گیری در مزرعه، ارزان و غیر‌تخریبی‌بودن، یکی از مناسب‌ترین روش‌ها برای ارزیابی تحمل ژنوتیپ‌های مختلف به تنش‌ها است. بنابراین، در این پژوهش، روند تغییرات شاخص فلورسنس کلروفیل (Fv/Fm) نارنگی انشو با 7 پایه (نارنج، سوینگل‌سیتروملو، کاریزوسیترنج، ترویرسیترنج، سی ـ 35، اسموت‌فلت‌سویل و گوتو) در برخی خاک‌های مناطق شرق مازندران تحت تنش غرقاب به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی بررسی شد. نتایج این تحقیق نشان داد که اثر خاک، پایه و برهم‌کنش آن‌ها بر میانگین تغییرات شاخص فلورسنس کلروفیل پایه‌ها تحت شرایط غرقاب در سطح 1 درصد معنیدار بود. اثر خاک‌های مختلف بر میانگین شاخص فلورسنس کلروفیل در کل دورة غرقاب نشان داد که پایه‌ها در خاک 7 و 1 به‌ترتیب بیشترین و کمترین شاخص را داشتند. اثر پایه‌های مختلف نیز بر شاخص فلورسنس نشان داد که با افزایش زمان غرقاب، این شاخص به‌طور فزاینده‌ای نسبت به شروع غرقاب کاهش یافت و از نظر میانگین شاخص فلورسنس در کل دورة غرقاب گوتو و نارنج به‌ترتیب بیشترین و کمترین شاخص فلورسنس کلروفیل را داشتند، سوینگل‌سیتروملو، کاریزوسیترنج، ترویرسیترنج، اسموت‌فلت‌سویل و سی ـ 35 به‌ترتیب بعد از گوتو قرار گرفتند. همچنین، اثر برهم‌کنش خاک و پایه بر میانگین شاخص فلورسنس نشان داد که تحمل پایه‌ها به غرقاب در خاک‌های مختلف، متفاوت است.
علی تدین؛ هاجر نادعلی
چکیده
به منظور بررسی اثرات رژیم‌های مختلف آبیاری بر صفات فیزیولوژیکی اکوتیپ‌های مختلف توت‌روباه، آزمایشی مزرعه‌ای به‌صورت پلات‌های خرد‌شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار، در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع‌طبیعی چهارمحال و بختیاری، در سال 1389، اجرا شد. در این طرح عامل اصلی شامل رژیم آبیاری در 4 سطح (٢0،٤0،٦0 و80 درصد تخلیۀ رطوبتی ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات رژیم‌های مختلف آبیاری بر صفات فیزیولوژیکی اکوتیپ‌های مختلف توت‌روباه، آزمایشی مزرعه‌ای به‌صورت پلات‌های خرد‌شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار، در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع‌طبیعی چهارمحال و بختیاری، در سال 1389، اجرا شد. در این طرح عامل اصلی شامل رژیم آبیاری در 4 سطح (٢0،٤0،٦0 و80 درصد تخلیۀ رطوبتی خاک) و اکوتیپ توت‌روباه (شامل اکوتیپ‌های تهران، سمیرم و فریدونشهر) به‌عنوان عامل فرعی طی 3 مرحله (٨٢، ١١٢ و ١٤٢ روز پس از کاشت) ارزیابی شدند. تنش رطوبتی بر وزن مادة خشک اندام هوایی، میزان نسبی آب برگ، درصد پروتئین، میزان کلروفیل کل و کلروفیل a و b معنیدار بود، اما نوع اکوتیپ فقط در صفات وزن مادة خشک هوایی گیاه در تمامی مراحل برداشت و محتوای نسبی آب برگ در مراحل دوم و سوم روز پس از کاشت معنیدار شد. بالا‌ترین میزان در تمامی صفات اندازه‌گیری‌شده در تنش رطوبتی ٢٠ درصد تخلیۀ رطوبتی خاک مشاهده شد. بیشترین میزان مادة خشک در اکوتیپ تهران در تیمار آبیاری ٢٠ و ٤٠ درصد تخلیۀ رطوبتی خاک در هر 3 مرحله ٨٢، ١١٢ و ١٤٢ روز پس از کاشت حاصل شد. حداکثر میزان آب نسبی برگ و درصد پروتئین در تنش ٤٠ درصد تخلیۀ رطوبت خاک مشاهده شد.
مهدیه عسکری؛ علی اکبر مقصودی مود؛ وحیدرضا صفاری
چکیده
تنش شوری در بسیاری از نقاط جهان عامل مهم محدود‌کنندة رشد و عملکرد محصولات زراعی به‌شمار می‌رود. تولید ارقام مقاوم یا گزینش صفات مطلوب در شرایط تنش یکی از راه‌های مقابله با این مشکل است. در این تحقیق، آزمایشی در گلخانه به‌صورت فاکتوریل انجام و تأثیرات تنش شوری بر طول روزنه‌ها در سطح رویی و زیری برگ، محتوی نسبی آب و سرعت تعرق 7 هیبرید ...
بیشتر
تنش شوری در بسیاری از نقاط جهان عامل مهم محدود‌کنندة رشد و عملکرد محصولات زراعی به‌شمار می‌رود. تولید ارقام مقاوم یا گزینش صفات مطلوب در شرایط تنش یکی از راه‌های مقابله با این مشکل است. در این تحقیق، آزمایشی در گلخانه به‌صورت فاکتوریل انجام و تأثیرات تنش شوری بر طول روزنه‌ها در سطح رویی و زیری برگ، محتوی نسبی آب و سرعت تعرق 7 هیبرید ذرت دانه‌ای (Zea mays L.) بررسی شد. در آزمایش دیگری در شرایط مزرعه به‌صورت کرت‌های خرد‌شده تأثیرات تنش شوری بر عملکرد دانة همان هیبریدها بررسی شد. هر 2 آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار، در محل دانشکدة کشاورزی دانشگاه شهید باهنر کرمان، در سال زراعی 1390، انجام شدند. نتایج نشان داد که تنش شوری و تفاوت هیبریدها تأثیرات معنی‌داری بر صفات مذکور داشتند. به‌طور کلی با افزایش سطوح شوری همة صفات مذکور کاهش یافتند. سرعت تعرق و محتوی نسبی آب همبستگی معنی‌داری با عملکرد دانه نشان دادند. همچنین، مقایسة میانگین صفات، برتری هیبرید SC-704 را از لحاظ دارا‌بودن بالا‌ترین میزان محتوی نسبی آب و عملکرد دانه در شرایط شوری نسبت به دیگر هیبریدهای مورد‌مطالعه نشان داد؛ بنابراین، هیبرید SC-704 نسبت به سایر هیبریدها تحمل بیشتری به شوری دارد و به‌عنوان هیبرید مقاوم به تنش شوری معرفی می‌شود.
لطفعلی صادقی آذر؛ شهاب مداح‌حسینی؛ اصغر رحیمی؛ علی اکبر محمدی میریک
چکیده
به منظور بررسی اثر تنش شوری بر برخی شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد رویشی ژنوتیپ‌های عدس، 2 آزمایش در آزمایشگاه و گلخانة پژوهشی دانشکدة کشاورزی دانشگاه ولی‌عصر (عج) رفسنجان انجام شد. در آزمایش اول 9 ژنوتیپ عدس تحت اثر 3 سطح شوری (هدایت الکتریکی 1، 4 و 7 دسی‌زیمنس بر متر) قرار گرفتند و شاخص‌های جوانه‌زنی آن‌ها پس از 7 روز بررسی شد. در آزمایش ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تنش شوری بر برخی شاخص‌های جوانه‌زنی و رشد رویشی ژنوتیپ‌های عدس، 2 آزمایش در آزمایشگاه و گلخانة پژوهشی دانشکدة کشاورزی دانشگاه ولی‌عصر (عج) رفسنجان انجام شد. در آزمایش اول 9 ژنوتیپ عدس تحت اثر 3 سطح شوری (هدایت الکتریکی 1، 4 و 7 دسی‌زیمنس بر متر) قرار گرفتند و شاخص‌های جوانه‌زنی آن‌ها پس از 7 روز بررسی شد. در آزمایش دوم همان ژنوتیپها تحت تأثیر سطوح شوری در خاک گلدان قرار گرفتند. پس از 4 هفته مادة خشک و سطح برگ آن‌ها اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که درصد جوانه‌زنی، نسبت ریشهچه به ساقهچه، سطح برگ و مادة خشک بوته با افزایش شوری کاهش معنی‌داری یافت، اما بهجز در مورد درصد جوانه‌زنی تفاوت معنی‌داری بین سطوح 4 و 7 دسی‌زیمنس بر متر شوری نبود. از سوی دیگر تنوع ژنوتیپی چشمگیری از نظر واکنش به شوری میان ژنوتیپها وجود داشت؛ اما همبستگی معنی‌داری بین میزان بردباری نسبت به شوری در مرحلة جوانه‌زنی و رشد رویشی وجود نداشت. در شرایط این آزمایش، میزان آسیب شوری 7 دسی‌زیمنس بر متر به شاخص‌های رشد رویشی و جوانه‌زنی عدس به‌طور نسبی بیش از شوری 4 بود.
فاطمه ناظوری؛ سیامک کلانتری؛ امان الله جوانشاه؛ نادر درکی؛ علی رضا طلایی
چکیده
این مطالعه به منظور بررسی آثار زمان برداشت بر برخی از شاخص‌های پستة رقم احمد آقایی در رفسنجان انجام شد. در 3 سال متوالی (1391ـ1389) و طی 3 مرحله از رسیدن میوه (40، 70 و 100 درصد جداشدن پوست تر)، برداشت محصول انجام شد و شاخص‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی اندازه‌گیری شدند. آزمایش‌ها در 3 تکرار و در قالب بلوک‌های کامل تصادفی اجرا و با تجزیة مرکب ...
بیشتر
این مطالعه به منظور بررسی آثار زمان برداشت بر برخی از شاخص‌های پستة رقم احمد آقایی در رفسنجان انجام شد. در 3 سال متوالی (1391ـ1389) و طی 3 مرحله از رسیدن میوه (40، 70 و 100 درصد جداشدن پوست تر)، برداشت محصول انجام شد و شاخص‌های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی اندازه‌گیری شدند. آزمایش‌ها در 3 تکرار و در قالب بلوک‌های کامل تصادفی اجرا و با تجزیة مرکب تجزیه و تحلیل شدند. به‌غیر از طول پسته، بیشتر شاخص‌ها تحت تأثیر زمان برداشت قرار گرفتند. بیشترین مقدار پروتئین (5/20 درصد)، کلروفیل (6 میلی‌گرم) و ماندگاری جوانه‌های گل (61 درصد) در پسته‌های برداشت‌شده در مرحلة اول (40 درصد) ثبت شد. با وجود مغز سبز و مزة خوب در پسته‌های 40 درصد رسیده، ولی پسته‌های برداشت‌شده در مرحلة دوم رسیدن (70 درصد) بهترین کیفیت و کمیت را داشتند. برداشت سوم (100 درصد)، هرچند وزن خشک و خندانی محصول را بالا برد، مشکلاتی از جمله افزایش زودخندانی، ریزش قابل توجهی از میوه‌ها و در نتیجه سختی عملیات برداشت، افزایش آلودگی و کاهش ارزش تغذیه‌ای را در پی داشت. با توجه به شاخص‌های مورد بررسی، در شرایط معمولی، بهترین زمان برای برداشت مرحله‌ای است که درصد خندانی و وزن خشک محصول در کنار ارزش تغذیه‌ای آن بالا باشد که این زمان تقریباً مقارن با 70 تا 80 درصد رسیدن محصول بود.
ندا پاک گوهر؛ احمد قنبری
چکیده
این آزمایش مزرعه‌ای، در بهار سال زراعی 1391ـ1390 در مزرعة تحقیقاتی کشاورزی و منابع طبیعی کرمان، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار و 6 تیمار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کشت خالص ارزن، کشت خالص خلر، 75 درصد ارزن+25درصد خلر، 50 درصد ارزن+50 درصد خلر، 25 درصد ارزن+75 درصد خلر به‌صورت ردیفی و کشت مخلوط بذر 2 گونه بر روی ردیف به نسبت 50 درصد ...
بیشتر
این آزمایش مزرعه‌ای، در بهار سال زراعی 1391ـ1390 در مزرعة تحقیقاتی کشاورزی و منابع طبیعی کرمان، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار و 6 تیمار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کشت خالص ارزن، کشت خالص خلر، 75 درصد ارزن+25درصد خلر، 50 درصد ارزن+50 درصد خلر، 25 درصد ارزن+75 درصد خلر به‌صورت ردیفی و کشت مخلوط بذر 2 گونه بر روی ردیف به نسبت 50 درصد بودند. نتایج حاصل از تجزیة واریانس داده‌ها نشان داد که نسبت‌های 75 درصد ارزن+25 درصد خلر و 50 درصد ارزن+50 درصد خلر تفاوت معنی‌داری با کشت خالص ارزن نداشتند که بیشترین علوفة خشک را تولید کرد. بیشترین میزان جذب فسفر و پتاس و عناصر کم‌مصرف (آهن، منگنز، روی و مس) مربوط به تیمار 75 درصد ارزن+25 درصد خلر بود، اما اختلاف بین تیمارهای کاشت مخلوط برای مصرف نیتروژن معنیدار نبود. میانگین مجموع عملکرد نسبی (68/1) نشان‌دهندة مکملی 2 گیاه در استفاده از عناصر غذایی و کارایی بیشتر کشت مخلوط بود. نسبت رقابت ارزن نوتریفید به خلر برای نیتروژن، فسفر، پتاس، آهن، منگنز، مس و روی بیشتر از 1 که نشان داد ارزن نسبت به خلر برای جذب عناصر قدرت رقابت بالاتری داشت. همچنین، درجة تهاجمی ارزن برای تمامی صفات مثبت و حاکی از غالبیت آن بود. در نهایت، باتوجه به نتایج حاصل از این آزمایش نسبت کاشت 75 درصد ارزن+25 درصد خلر به‌دلیل بهبود کارایی مصرف و جذب عناصر غذایی و تولید علوفة خشک توصیه می‌شود.
جواد حمزه یی؛ فرشید صادقی
چکیده
در این تحقیق تأثیرات هم‌زیستی قارچ مایکوریزا و دورآبیاری بر شاخص‌های رشد و عملکرد دانة 2 رقم سورگوم، مطالعه شد. آزمایش مزرعه‌ای به‌صورت اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایة طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. دورآبیاری در 3 سطح (7، 14 و 21 روز) در پلات‌های اصلی و ترکیب فاکتوریل 2 رقم سورگوم (کیمیا و سپیده) و 3 سطح تلقیح بذر (بدون تلقیح، ...
بیشتر
در این تحقیق تأثیرات هم‌زیستی قارچ مایکوریزا و دورآبیاری بر شاخص‌های رشد و عملکرد دانة 2 رقم سورگوم، مطالعه شد. آزمایش مزرعه‌ای به‌صورت اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایة طرح بلوک‌های کامل تصادفی در 3 تکرار اجرا شد. دورآبیاری در 3 سطح (7، 14 و 21 روز) در پلات‌های اصلی و ترکیب فاکتوریل 2 رقم سورگوم (کیمیا و سپیده) و 3 سطح تلقیح بذر (بدون تلقیح، تلقیح با intraradices Glomusو تلقیح با Glomus mossea) در پلات‌های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد بیشترین میزان شاخص سطح برگ (21/4)، سرعت رشد محصول (8/50 گرم در متر‌مربع در روز) و وزن خشک کل (5/1852 گرم در متر‌مربع) بدون اختلاف معنیدار با دورآبیاری 14 روز، در دورآبیاری 7 روز به‌دست آمد. در مقایسه با تیمار بدون تلقیح، گونة موسه شاخص سطح برگ، سرعت رشد محصول و وزن خشک کل را به‌ترتیب 4/17، 11 و 6/8 درصد افزایش داد. رقم کیمیا نیز نسبت به رقم سپیده شاخص‌های رشد بالاتری داشت. بدون اختلاف معنیدار با گیاهان تلقیح‌شده با گونة موسه و دورآبیاری 14 روز، بیشترین عملکرد دانه از گیاهان تلقیح‌شده با گونة موسه و دورآبیاری 7 روز به‌دست آمد که در مقایسه با تیمار بدون تلقیح و دورآبیاری 21 روز، عملکرد دانه را 47/56 درصد افزایش داد. به‌طور کلی نتایج نشان داد که قارچ مایکوریزا به‌ویژه گونة موسه ویژگی‌های رشدی و عملکرد سورگوم را در شرایط کم‌آبیاری (دورآبیاری 14 روز در مقایسه با 7 روز) بهبود بخشید.
فریبرز حبیبی؛ محمد اسماعیل امیری
چکیده
فعالیت آنزیمی و واکنش‌های بیوشیمیایی دو پایة مرکبات [نارنج (Citrus aurantium L.) و پونسیروس (Poncirus trifoliata Raf.)] به تنش شوریدرون‌شیشه‌ای بررسی شد. ریزنمونه‌های هر دو پایه به محیط کشت پرآوری جامد موراشیگ و اسکوگ (MS) حاوی 9/8 میکرومولار بنزیل‌آدنین (BA) و 5/0 میکرومولار نفتالین‌استیک اسید (NAA) با غلظت‌های صفر، 50، 100، 150 و 200 میلی‌مولار کلرید سدیم در 6 ...
بیشتر
فعالیت آنزیمی و واکنش‌های بیوشیمیایی دو پایة مرکبات [نارنج (Citrus aurantium L.) و پونسیروس (Poncirus trifoliata Raf.)] به تنش شوریدرون‌شیشه‌ای بررسی شد. ریزنمونه‌های هر دو پایه به محیط کشت پرآوری جامد موراشیگ و اسکوگ (MS) حاوی 9/8 میکرومولار بنزیل‌آدنین (BA) و 5/0 میکرومولار نفتالین‌استیک اسید (NAA) با غلظت‌های صفر، 50، 100، 150 و 200 میلی‌مولار کلرید سدیم در 6 تکرار منتقل شدند. بعد از گذشت 6 هفته، نتایج نشان داد، پایة سطوح شوری و اثر متقابل آن‌ها، بر تمام پارامترهای اندازه‌گیری‌شده اثر معنی‌داری داشت. فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان از قبیل: کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز، میزان پرولین، قندهای محلول و میزان مالون دیآلدئید (MDA) با افزایش سطح شوری در هر دو پایه افزایش یافت که میزان افزایش بهجز آنزیم پراکسیداز و MDA در پایة نارنج بیشتر از پایة پونسیروس بود. پروتئین کل با افزایش سطح شوری در هر دو پایه کاهش یافت. پایة نارنج پروتئین کل بیشتری نسبت پایة پونسیروس داشت. طبق نتایج به‌دست‌آمده، پایة نارنج در شرایط درون شیشهای، مقاومتر از پایة پونسیروس به تنش شوری بود و تحمل بیشتری در سطوح بالای شوری داشت.
سوفیا سروری؛ محمد مقدم؛ حمید هاشمی مقدم
چکیده
این تحقیق به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف کود نیتروژن و فاصلة ردیف کاشت بر عملکرد و میزان اسانس گیاه بادرشبی Dracocephalum moldavica L.))در 100 کیلومتری جنوب شرقی شهر مشهدانجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل 4 سطح کود نیتروژن (0، 50، 100، 150 کیلوگرم در هکتار) و 3 فاصلة ردیف کاشت (20، ...
بیشتر
این تحقیق به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف کود نیتروژن و فاصلة ردیف کاشت بر عملکرد و میزان اسانس گیاه بادرشبی Dracocephalum moldavica L.))در 100 کیلومتری جنوب شرقی شهر مشهدانجام شد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل 4 سطح کود نیتروژن (0، 50، 100، 150 کیلوگرم در هکتار) و 3 فاصلة ردیف کاشت (20، 30، 40 سانتی‌متر) بود. نتایج تجزیة واریانس نشان داد کود نیتروژن و فاصلة ردیف کاشت تأثیر معنی‌داری در سطح احتمال 05/0 درصد بر ارتفاع، تعداد شاخة فرعی، وزن تر و خشک بوته، درصد اسانس و عملکرد گیاه دارد. بیشترین ارتفاع گیاه، تعداد شاخة فرعی و وزن تر و خشک بوته در فاصلة کشت 40 سانتی‌متر و کاربرد 100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن مشاهده شد. بالا‌ترین عملکرد وزن خشک گیاه (4/10 تن در هکتار)، درصد اسانس (46/0 درصد) و عملکرد اسانس (9/44 کیلوگرم در هکتار) در فاصلة ردیف کشت 40 سانتی‌متر همراه با کاربرد 100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن به‌دست آمد. براساس نتایج این تحقیق فاصلة کشت 40 سانتی‌متر همراه با کاربرد 100 کیلوگرم در هکتار کود نیتروژن برای تولید حداکثر عملکرد و اسانس گیاه بادرشبی در شرایط اکولوژیکی مشابه توصیه می‌شود.
ابراهیم زینلی؛ افشین سلطانی؛ محمد خادم پیر؛ محمود تورانی؛ فاطمه شیخ
چکیده
منطقۀ گرگان یکی از مناطق مهم تولید باقلا در ایران محسوب می‌شود. با این حال، اطلاعات کافی دربارۀ جنبه‌های گوناگون مدیریت تولید این گیاه وجود ندارد. این آزمایش به‌منظور بررسی تأثیر فاصلة بین ردیف، رقم و زمان کاشت بر عملکرد غلاف سبز و دانة خشک، در سال زراعی 91ـ1390 در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، انجام شد. آزمایش ...
بیشتر
منطقۀ گرگان یکی از مناطق مهم تولید باقلا در ایران محسوب می‌شود. با این حال، اطلاعات کافی دربارۀ جنبه‌های گوناگون مدیریت تولید این گیاه وجود ندارد. این آزمایش به‌منظور بررسی تأثیر فاصلة بین ردیف، رقم و زمان کاشت بر عملکرد غلاف سبز و دانة خشک، در سال زراعی 91ـ1390 در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، انجام شد. آزمایش به‌صورت اسپلیت‌پلات ـ فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا شد. فاصلة بین ردیف (30، 45 و60 سانتی‌متر) به‌عنوان فاکتور اصلی و تاریخ کاشت (24 آبان‌ماه و 2 دی‌ماه 1390) و رقم (برکت و فرانسه) به‌عنوان فاکتورهای فرعی در نظرگرفته شدند. نتایج حاکی از تأثیر معنیدار زمان کاشت، فاصلۀ بین ردیف و تأثیرات متقابل آن‌ها بر عملکرد دانه، غلاف سبز، عملکرد بیولوژیک و تعداد غلاف در بوته بود. در حالی که، بین ارقام برکت و فرانسه در هیچ‌کدام از صفات اندازه‌گیری‌شده، اختلاف معنی‌داری مشاهده نشد. براساس نتایج به‌دست‌آمده، با تأخیر در کاشت و افزایش فاصلۀ بین ردیف‌ها عملکرد کاهش می‌یابد؛ بیشترین عملکرد دانه و غلاف سبز (به‌ترتیب 4530 و 21753 کیلوگرم در هکتار) در کاشت به‌موقع (24 آبان‌ماه) با فاصلۀ بین ردیف 30 سانتی‌متر و کمترین عملکرد دانه و غلاف سبز (به‌ترتیب 2527 و 13041 کیلوگرم در هکتار) در کاشت دیرهنگام (2 دی‌ماه) با فاصلۀ بین ردیف 60 سانتی‌متر تولید شد.