مهدی رمضانی؛ رضا رضایی سوخت آبندانی
چکیده
به منظور بررسی تأثیرات پرایمینگ بر خصوصیات جوانه‌زنی بذر با غلاف اسپرس رقم (Eski)، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایة بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در آزمایشگاه مرکز تحقیقات کشاورزی ساری، در سال 1390، اجرا شد. تیمارها شامل پلی‌اتیلن‌گلیکول (PEG6000) با غلظت‌های 5 و 10 درصد (با پتانسیل‌های اسمزی 21/3- و 41/7 بار)، نیترات پتاسیم (KNO3) ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیرات پرایمینگ بر خصوصیات جوانه‌زنی بذر با غلاف اسپرس رقم (Eski)، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح پایة بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در آزمایشگاه مرکز تحقیقات کشاورزی ساری، در سال 1390، اجرا شد. تیمارها شامل پلی‌اتیلن‌گلیکول (PEG6000) با غلظت‌های 5 و 10 درصد (با پتانسیل‌های اسمزی 21/3- و 41/7 بار)، نیترات پتاسیم (KNO3) با غلظت‌های 5 و 10درصد و کلرید پتاسیم (KCl) با غلظت‌های 5 و 10 درصد و مدت زمان‌های 6، 12 و 24 ساعت بود. نتایج این آزمایش نشان داد که در تمام صفات در سطح احتمال 001/0p< از نظر آماری تفاوت معنی‌داری را نشان داد که بیشترین آن‌ها در مدت 6 ساعت به‌دست آمد به جز تعداد گیاهچۀ غیرعادی که کمترین آن در مدت 6 ساعت بود؛ اما در تأثیرات متقابل پرایمینگ×زمان بیشترین شاخص طولی و وزنی ویگور، طول ریشه‌چه و سرعت جوانه‌زنی در محلول پرایمینگ PEG 10 درصد با مدت 12 ساعت حاصل شد. بیشترین درصد جوانه‌زنی و تعداد کل گیاهچه با PEG 5 و 10 درصد با مدت 6 و 12 ساعت و کمترین آن نیز در محلول KCl 10 درصد با مدت 6 ساعت به‌دست آمد. بیشترین میزان طول ساقه‌چه و طول گیاهچه در محلول پرایمینگ PEG 10 درصد با مدت 12 ساعت و کمترین آن در KCl 10 درصد با مدت 24 ساعت به‌دست آمد. بیشترین و کمترین تعداد گیاهچۀ عادی به ترتیب با محلول پرایمینگ PEG 10 درصد با مدت 12 ساعت و KCl 10 درصد با مدت 6 ساعت به‌دست آمد. بالاترین نسبت طولی ( ) در محلول PEG 5 درصد با مدت 6 ساعت و پایین‌ترین نسبت آن در محلول KNO3 10 درصد با مدت 6 ساعت حاصل شد؛ همچنین، کمترین نسبت وزن تر ( ) در محلول KNO3 و KCl 10 درصد با مدت 6 و 24 ساعت و بیشترین نسبت وزن خشک ( ) در محلول پرایمینگ PEG 10 درصد با مدت 12 ساعت حاصل شد.
سارا وزیری کته شوری؛ ماشااله دانشور؛ اکبر سهرابی؛ فرهاد نظریان فیروز آبادی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر مقادیر مختلف کود فسفر، آهن و روی بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود زراعی، آزمایشی، طی سال زراعی 90ـ1389، در مزرعة تحقیقاتی دانشکدة کشاورزی دانشگاه لرستان انجام شد. آزمایش به‌صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. کود فسفر در سه سطح (صفر، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار، به‌صورت خاک کاربرد) ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر مقادیر مختلف کود فسفر، آهن و روی بر عملکرد و اجزای عملکرد نخود زراعی، آزمایشی، طی سال زراعی 90ـ1389، در مزرعة تحقیقاتی دانشکدة کشاورزی دانشگاه لرستان انجام شد. آزمایش به‌صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. کود فسفر در سه سطح (صفر، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار، به‌صورت خاک کاربرد) به‌عنوان کرت اصلی، آهن و روی هر یک در سه سطح (صفر، غلظت 3 در هزار و غلظت 6 در هزار، به‌صورت محلول‌پاشی) در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد تأثیرات اصلی سطوح فسفر، آهن و روی بر عملکرد دانه، تعداد غلاف در واحد سطح و وزن صد دانه معنی‌دار بود. اثر متقابل فسفر×آهن بر عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه، وزن صد دانه و تعداد غلاف در واحد سطح معنی‌دار شد و اثر متقابل فسفر×روی بر عملکرد دانه معنی‌دار بود. اثر متقابل فسفر×آهن×روی برای عملکرد دانه، وزن صد دانه و عملکرد بیولوژیک معنی‌دار شد. حداکثر عملکرد نخود به مقدار 1228 کیلوگرم در هکتار از تیمار اثر متقابل 200 کیلوگرم فسفر و غلظت 6 در هزار آهن و روی حاصل شد. بنابراین، به نظر می‌رسد تلفیق 200 کیلوگرم فسفر در هکتار با غلظت 6 در هزار آهن و روی در مناطق با آب و هوا و خاک مشابه محل اجرای طرح برای نخود زراعی (رقم ILC482) مناسب است.
محمود قربانزاده نقاب؛ حمیدرضا بابایی؛ قربانعلی رسام؛ علیرضا دادخواه؛ اصغر خوشنود یزدی
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت بر عملکرد، اجزای عملکرد، محتوای پروتئین و روغن نه رقم سویا، در منطقة شیروان، انجام شد. در این مطالعه نه رقم سویا (هابیت، هاک، بلاک هاک، سنچوری، کلومبوس، کلارک، سحر، زان و ویلیامز) در سه تاریخ کاشت (اول خرداد، 15 خرداد و 30 خردادماه) به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار ارزیابی ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی اثر تاریخ کاشت بر عملکرد، اجزای عملکرد، محتوای پروتئین و روغن نه رقم سویا، در منطقة شیروان، انجام شد. در این مطالعه نه رقم سویا (هابیت، هاک، بلاک هاک، سنچوری، کلومبوس، کلارک، سحر، زان و ویلیامز) در سه تاریخ کاشت (اول خرداد، 15 خرداد و 30 خردادماه) به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که با تأخیر در کاشت عملکرد دانه، درصد روغن، تعداد روز از کاشت تا گلدهی، تعداد روز از کاشت تا غلاف‌دهی و سایر اجزای عملکرد به‌صورت معنی‌داری کاهش یافت. تاریخ کاشت دوم خرداد با 2338 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه و روغن را داشت. در حالی که، بیشترین درصد پروتئین در تاریخ کاشت سوم به‌دست آمد. بین ارقام سویا از نظر عملکرد دانه و صفات اندازه‌گیری‌شده (به جز تعداد دانه در بوته و درصد روغن) اختلاف معنی‌داری مشاهده شد. رقم زان با 2395 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را داشت. رقم سحر شاخص برداشت کمتری داشت و عملکرد کمتری نسبت به سایر ارقام تولید کرد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که عملکرد دانه و درصد روغن با تأخیر در کاشت کاهش، ولی درصد پروتئین افزایش یافت. ارقام زان، بلاک هاک و هاک در همة تاریخ‌های کاشت عملکرد دانه و روغن بیشتری نسبت به سایر ارقام داشتند و برای کشت در مناطق سردسیر توصیه می‌شوند.
مهدی رمضانی؛ رضا رضایی سوخت آبندانی
چکیده
به منظور تعیین تأثیرات پرایمینگ و تراکم برای بهبود در صفات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو‌رگ‌های ذرت سینگل‌‌راس (S.C. 704) تحت کشت دوگانه در منطقة ساری، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد‌شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه‌ای، در سال زراعی 1389، انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح تراکم 80 و 100 هزار بوته در هکتار به‌عنوان ...
بیشتر
به منظور تعیین تأثیرات پرایمینگ و تراکم برای بهبود در صفات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو‌رگ‌های ذرت سینگل‌‌راس (S.C. 704) تحت کشت دوگانه در منطقة ساری، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد‌شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه‌ای، در سال زراعی 1389، انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح تراکم 80 و 100 هزار بوته در هکتار به‌عنوان فاکتور اول و اسموپرایمینگ بذر دو‌رگ‌های ذرت سینگل‌کراس (704)، با محلول‌های پلیاتیلنگلایکول (6000PEG) با غلظت 10 درصد، نیترات پتاسیم (KNO3) با غلظت 5/0 درصد، کلرید پتاسیم (KCl) با غلظت 2 درصد، آب (هیدروپرایمینگ) و شاهد (بدون پرایمینگ) به‌عنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که ارتفاع بوته تحت تأثیرات متقابل پرایمینگ و تراکم با پرایم‌شدن با محلول پلیاتیلنگلایکول با غلظت 10 درصد و تراکم 100 هزار بوته در هکتار به میزان 33 درصد بیشتر از نیترات پتاسیم و کلرید پتاسیم با غلظت‌های 5/0 و 2 درصد و تراکم 80 هزار بوته در هکتار بود. همچنین، میزان عملکرد علوفة تر در هکتار با تراکم 100 هزار بوته در هکتار به نسبت 42/14 درصد بیشتر از 80 هزار بوته در هکتار به‌دست آمد. بهترین تراکم بوته و غلظت محلول‌های پرایمینگ از دیدگاه پارامترهای شاخص سطح برگ (LAI)، سرعت رشد محصول (CGR) و سرعت جذب خالص (NAR) مربوط به تراکم 80 هزار بوته در هکتار با پرایم‌شدن با محلول پلیاتیلنگلایکول با غلظت 10 درصد حاصل شد. بنابراین، بهترین تراکم بوته و غلظت محلول‌های پرایمینگ به ترتیب در تراکم 100 هزار بوته در هکتار با پرایم‌کردن با محلول پلیاتیلنگلایکول با غلظت 10 درصد برای گیاه ذرت می‌تواند عملکرد علوفة مناسبی برابر 54730 کیلوگرم در هکتار را تولید کند.
سعیده ملکی فراهانی؛ داریوش مظاهری؛ محمدرضا چائی چی
چکیده
به منظور بررسی اثر نظام‌های کم‌آبیاری و کودی بر برخی خصوصیات شیمیایی گیاه و خاک در کشت جو، آزمایشی به‌صورت طرح کرت‌های خرد‌شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار، طی سال‌های زراعی 87ـ1385، انجام شد. کرت‌های اصلی شامل سه سطح آبیاری 1. بدون تنش (آبیاری نرمال گیاه تا پایان رسیدگی فیزیولوژیک)، 2. قطع آبیاری از آغاز گلدهی تا شروع ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر نظام‌های کم‌آبیاری و کودی بر برخی خصوصیات شیمیایی گیاه و خاک در کشت جو، آزمایشی به‌صورت طرح کرت‌های خرد‌شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار، طی سال‌های زراعی 87ـ1385، انجام شد. کرت‌های اصلی شامل سه سطح آبیاری 1. بدون تنش (آبیاری نرمال گیاه تا پایان رسیدگی فیزیولوژیک)، 2. قطع آبیاری از آغاز گلدهی تا شروع پر‌شدن دانه و 3. قطع آبیاری از آغاز گلدهی تا پایان رسیدگی فیزیولوژیک و کرت‌های فرعی شامل شش سطح کودی: بدون کود، استفاده از کود بارور 2 و نیتروکسین، استفاده از کود ورمی کمپوست، 50 درصد کود شیمیایی+50 درصد کود ورمی کمپوست،50 درصد کود شیمیایی+کود بارور 2 و نیتروکسین و استفادة کامل از کود شیمیایی بود. نتایج نشان داد که مصرف تلفیقی کود شیمیایی و ارگانیک (زیستی و ورمی کمپوست) مقدار فسفر خاک را بیشتر از سایر کودها افزایش داد. همچنین، کاربرد تلفیقی کودها، غلظت نیتروژن گیاه را نسبت به سایر تیمارهای کودی افزایش داد. تیمارهای حاوی ورمی کمپوست در تمام سطوح تنش، دارای کربن آلی، نیتروژن و فسفر خاک بیشتری نسبت به سایر تیمارها بودند. همان‌طور که این تیمار در شرایط تنش خشکی باعث افزایش غلظت نیتروژن در گیاه شد، کودهای زیستی در شرایط آبیاری نرمال مقدار فسفر خاک و گیاه را نسبت به سایر کودها افزایش دادند.
راضیه نبوی مقدم؛ محمد حسین صابری؛ محمدحسن سیاری
چکیده
به منظور تعیین تأثیرات پرایمینگ و تراکم برای بهبود در صفات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو‌رگ‌های ذرت سینگل‌‌راس (S.C. 704) تحت کشت دوگانه در منطقة ساری، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد‌شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه‌ای، در سال زراعی 1389، انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح تراکم 80 و 100 هزار بوته در هکتار به‌عنوان ...
بیشتر
به منظور تعیین تأثیرات پرایمینگ و تراکم برای بهبود در صفات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی دو‌رگ‌های ذرت سینگل‌‌راس (S.C. 704) تحت کشت دوگانه در منطقة ساری، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد‌شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه‌ای، در سال زراعی 1389، انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح تراکم 80 و 100 هزار بوته در هکتار به‌عنوان فاکتور اول و اسموپرایمینگ بذر دو‌رگ‌های ذرت سینگل‌کراس (704)، با محلول‌های پلیاتیلنگلایکول (6000PEG) با غلظت 10 درصد، نیترات پتاسیم (KNO3) با غلظت 5/0 درصد، کلرید پتاسیم (KCl) با غلظت 2 درصد، آب (هیدروپرایمینگ) و شاهد (بدون پرایمینگ) به‌عنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که ارتفاع بوته تحت تأثیرات متقابل پرایمینگ و تراکم با پرایم‌شدن با محلول پلیاتیلنگلایکول با غلظت 10 درصد و تراکم 100 هزار بوته در هکتار به میزان 33 درصد بیشتر از نیترات پتاسیم و کلرید پتاسیم با غلظت‌های 5/0 و 2 درصد و تراکم 80 هزار بوته در هکتار بود. همچنین، میزان عملکرد علوفة تر در هکتار با تراکم 100 هزار بوته در هکتار به نسبت 42/14 درصد بیشتر از 80 هزار بوته در هکتار به‌دست آمد. بهترین تراکم بوته و غلظت محلول‌های پرایمینگ از دیدگاه پارامترهای شاخص سطح برگ (LAI)، سرعت رشد محصول (CGR) و سرعت جذب خالص (NAR) مربوط به تراکم 80 هزار بوته در هکتار با پرایم‌شدن با محلول پلیاتیلنگلایکول با غلظت 10 درصد حاصل شد. بنابراین، بهترین تراکم بوته و غلظت محلول‌های پرایمینگ به ترتیب در تراکم 100 هزار بوته در هکتار با پرایم‌کردن با محلول پلیاتیلنگلایکول با غلظت 10 درصد برای گیاه ذرت می‌تواند عملکرد علوفة مناسبی برابر 54730 کیلوگرم در هکتار را تولید کند.
مهدی عبداللهی؛ فرید شکاری
چکیده
به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر با سالیسیلیک اسید بر خصوصیات کیفی و ارزش نانوایی گندم، رقم الوند، با تاریخ کاشت متفاوت آزمایشی با طرح فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل پرایم بذر با سطوح مختلف سالیسیلیک اسید شامل سطوح شاهد (بذر پرایم‌نشده)، 400، 800، 1200، 1600، 2000 و 2400 میکرومولار و دو تاریخ کاشت اول آبان ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر پرایمینگ بذر با سالیسیلیک اسید بر خصوصیات کیفی و ارزش نانوایی گندم، رقم الوند، با تاریخ کاشت متفاوت آزمایشی با طرح فاکتوریل در قالب بلوک‌های کامل تصادفی اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل پرایم بذر با سطوح مختلف سالیسیلیک اسید شامل سطوح شاهد (بذر پرایم‌نشده)، 400، 800، 1200، 1600، 2000 و 2400 میکرومولار و دو تاریخ کاشت اول آبان و اول آذر، سال زراعی 89ـ1388، بود که در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه زنجان اجرا شد. نتایج نشان داد که پرایمینگ موجب کاهش جزئی، کمتر از 1 درصد، درصد پروتئین نسبت به تیمار شاهد در هر دو تاریخ کاشت شد که احتمالا به دلیل اثر مثبت پرایمینگ بر عملکرد دانه و تجمع بیشتر نشاسته در دانههاست تا افزایش مقدار پروتئین دانه. در مقابل پرایمینگ باعث افزایش عدد زلنی و افزایش حجم نان حاصله شد. میزان گلوتن تر، شاخص گلوتن و عملکرد دانه بر اثر پرایمینگ افزایش پیدا کرد؛ ولی این افزایش در تاریخ کاشت دوم بیشتر از تاریخ کاشت اول بود. علاوه بر این، سطوح بالاتر سالیسیلیک اسید موجب افزایش بیشتر در این صفات شد.
سید شهرام شفیعی؛ حسن محمد علیزاده؛ حسین مقدم؛ علیرضا یوسفی
چکیده
به منظور بررسی روش‌های مختلف کنترل علف‌های هرز گوجه‌فرنگی، آزمایشی به‌صورت طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار، در سال 1387، در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه تهران، کرج، اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کاربرد پسرویشی (در مقدار توصیه‌شده) و پیش‌‌رویشی (مقدار کاهش‌یافتة هر کدام در تلفیق با مالچ) علفکش‌های متریبوزین، ریم‌سولفورون و سولفوسولفورون؛ ...
بیشتر
به منظور بررسی روش‌های مختلف کنترل علف‌های هرز گوجه‌فرنگی، آزمایشی به‌صورت طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار، در سال 1387، در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه تهران، کرج، اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کاربرد پسرویشی (در مقدار توصیه‌شده) و پیش‌‌رویشی (مقدار کاهش‌یافتة هر کدام در تلفیق با مالچ) علفکش‌های متریبوزین، ریم‌سولفورون و سولفوسولفورون؛ همچنین، کاربرد پیش‌‌رویشی (در تلفیق با مالچ) و پسرویشی مخلوط دو به دو این علفکش‌ها و نیز متریبوزین+هالوکسی‌فوپ ـ متیل، تریفلورالین+متریبوزین، مالچ به تنهایی، شاهد تداخل و شاهد با وجین در طول فصل رشد بود. صفاتی نظیر وزن خشک و تراکم علف‌های هرز و عملکرد میوه و زیست‌تودة گوجه‌فرنگی ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که فقط تیمارهای مصرف پسرویشی سولفوسولفورون و ترکیب سولفوسولفورون+ریم‌سولفورون به ترتیب با 92 و 93 درصد کارایی، علف هرز پیچک صحرایی را به‌طور مؤثر کنترل کردند. همچنین، همة تیمارها علف‌های هرز تاج‌خروس ریشه‌قرمز، تاج‌خروس رونده و خرفه را در سطح خوب (بیش از 80 درصد) تا عالی (بیش از 90 درصد) کنترل کردند. علفکش‌های متریبوزین، ریم‌سولفورون و سولفوسولفورون در اوایل زمان مصرف، گیاه‌سوزی محدود و ناپایداری روی گوجه‌فرنگی ایجاد کردند که بعد از چهار هفته، با رشد گیاه گوجه‌فرنگی ترمیم شد. به‌طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که کنترل مؤثر علف‌های هرز پهن‌برگ و نازک‌برگ در گوجه‌فرنگی با کاربرد پیش‌‌رویشی علفکش‌های ریم‌سولفورون، سولفوسولفورون و متریبوزین در تلفیق با مالچ و یا علفکش پسرویشی قابل دستیابی است.
محمد رضا مرادی تلاوت؛ عطااله سیادت
چکیده
به منظور بررسی واکنش رشد و رقابت گندم و خردل وحشی به سطوح نیتروژن، آزمایشی در سال زراعی 89-1388، در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان در سی و شش کیلومتری شمال اهواز اجرا شد. گندم و خردل وحشی در یک آزمایش گلدانی با ترکیب‌های گندم خالص، خردل وحشی خالص و مخلوط گندم و خردل وحشی تحت سطوح مختلف نیتروژن شامل صفر، شصت، یکصد و بیست و یکصد ...
بیشتر
به منظور بررسی واکنش رشد و رقابت گندم و خردل وحشی به سطوح نیتروژن، آزمایشی در سال زراعی 89-1388، در دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان در سی و شش کیلومتری شمال اهواز اجرا شد. گندم و خردل وحشی در یک آزمایش گلدانی با ترکیب‌های گندم خالص، خردل وحشی خالص و مخلوط گندم و خردل وحشی تحت سطوح مختلف نیتروژن شامل صفر، شصت، یکصد و بیست و یکصد و هشتاد کیلوگرم در هکتار قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که عملکرد دانه، مادة خشک و تعداد سنبلة گندم در شرایط بدون رقابت، با افزایش سطوح نیتروژن، به‌طور معنی‌داری افزایش یافتند. در حالی که، صفات یادشدة گندم در هنگام رقابت با خردل وحشی در سطوح بالای نیتروژن کاهش معنی‌داری نشان دادند. درصد پروتئین کل بوته و دانة گندم، با افزایش نیتروژن تا سطح یکصد و بیست کیلوگرم افزایش یافت و پس از آن، تا سطح یکصد و هشتاد کیلوگرم نیتروژن در هکتار، ثابت ماند. در حالی که، این صفات در شرایط رقابت با خردل وحشی با مصرف یکصد و بیست تا یکصد وهشتاد کیلوگرم نیتروژن در هکتار، نه تنها افزایش نیافت، بلکه به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. بیشترین بازیافت ظاهری نیتروژن با گندم به ترتیب در شرایط بدون علف‌هرز و مصرف یکصد و بیست کیلوگرم نیتروژن در هکتار و کمترین آن در حضور خردل وحشی و یکصد و هشتاد کیلوگرم نیتروژن در هکتار مشاهده شد. همچنین، نتایج نشان داد که بیشتر صفات اندازه‌گیری‌شدة خردل وحشی در سطوح بالای نیتروژن بر‌خلاف گندم، تفاوت چندانی در شرایط رقابت و بدون رقابت نداشتند.
علیرضا عبداله پور؛ محمود قاسم نژاد؛ علی مومن پور؛ علیرضا اشکوری
چکیده
اثر دور آبیاری بر غلظت برخی از عناصر پرمصرف و کم‌مصرف در برگ پرتقال تامسون ناول پیوند‌شده روی سه پایه به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار ارزیابی شد. فاکتورها شامل نوع پایه در سه سطح (پونسیروس (Poncitus trifoliata)، ترویر سیترنج (Citrus sinensis´Poncitus trifoliata ) و نارنج (Citrus aurantium)) و دور آبیاری در چهار سطح (دو، چهار، ...
بیشتر
اثر دور آبیاری بر غلظت برخی از عناصر پرمصرف و کم‌مصرف در برگ پرتقال تامسون ناول پیوند‌شده روی سه پایه به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار ارزیابی شد. فاکتورها شامل نوع پایه در سه سطح (پونسیروس (Poncitus trifoliata)، ترویر سیترنج (Citrus sinensis´Poncitus trifoliata ) و نارنج (Citrus aurantium)) و دور آبیاری در چهار سطح (دو، چهار، شش و هشت روز یک‌بار) بود. نتایج نشان داد که نوع پایه و دور آبیاری می‌تواند غلظت عناصر غذایی برگ پیوندک را به‌طور معنی‌داری تحت تأثیر قرار دهد. اختلاف بین پایه‌های مرکبات در جذب عناصر غذایی در فواصل آبیاری کوتاه‌مدت، یعنی هر دو روز یک‌بار، بیشتر دیده شد. در تیمار آبیاری با فاصلة دو روز، غلظت مس بالاتری با پایة نارنج، پتاسیم با پایة پونسیروس و نیتروژن، فسفر، آهن و روی با پایة ترویر سیترنج در برگ پیوندک پرتقال تامسون ناول دیده شد. در تیمار آبیاری با فاصلة هشت روز، غلظت روی و مس بالاتری با پایة نارنج، نیتروژن و پتاسیم با پایۀ پونسیروس و فسفر با پایة ترویر سیترنج در برگ پیوندک پرتقال تامسون ناول دیده شد. در مجموع، پایه‌های استفاده‌شده در این پژوهش که از پایه‌های رایج مرکبات در شمال ایران بودند، در شرایط تنش خشکی، برتری چندانی از لحاظ جذب عناصر غذایی نسبت به یکدیگر نشان ندادند.
احمد ارشادی؛ سمیرا طاهری
چکیده
یخبندان بهاره یکی از عوامل محدود‌کننده در تولید انگور است. استفاده از برخی ترکیبات شیمیایی یکی از روش‌های کاهش خسارت سرما محسوب می‌شود. سالیسیلیک اسید در چهار غلظت صفر (شاهد)، 5/0، 1 و 2 میلی‌مولار در مرحلة تمام گل روی بوته‌های انگور ده‌سالة رقم بیدانة سفید محلول‌پاشی و صبح روز بعد، تغییرات غلظت کربوهیدرات‌های محلول، پرولین و پروتئین‌های ...
بیشتر
یخبندان بهاره یکی از عوامل محدود‌کننده در تولید انگور است. استفاده از برخی ترکیبات شیمیایی یکی از روش‌های کاهش خسارت سرما محسوب می‌شود. سالیسیلیک اسید در چهار غلظت صفر (شاهد)، 5/0، 1 و 2 میلی‌مولار در مرحلة تمام گل روی بوته‌های انگور ده‌سالة رقم بیدانة سفید محلول‌پاشی و صبح روز بعد، تغییرات غلظت کربوهیدرات‌های محلول، پرولین و پروتئین‌های محلول در بافت برگ اندازه‌گیری شد. نمونه‌هایی از برگ و ساقه به مدت سه ساعت تحت تنش سرمایی صفر، 2-، 4- و 8- درجة سانتی‌گراد و نمونه‌های خوشة گل در معرض دماهای صفر، 2- و 4- درجة سانتی‌گراد قرار داده شدند. کاربرد سالیسیلیک اسید در غلظت 5/0 میلی‌مولار سبب حداکثر تجمع کربوهیدرات‌های محلول و در غلظت‌های 5/0 و 1 میلی‌مولار باعث افزایش غلظت پرولین برگ شد. کاربرد سالیسیلیک اسید در غلظت 2 میلی‌مولار سبب کاهش پروتئین‌های محلول شد. تیمارهای سالیسیلیک اسید، سرما و برهم‌کنش آن‌ها تأثیر معنی‌داری بر درصد نشت یونی در بافت‌های مختلف داشت. تیمار با سالیسیلیک اسید باعث کاهش مؤثر درصد نشت یونی تا محدودة 8- درجة سانتی‌گراد در نمونه‌های ساقه و 4- درجة سانتی‌گراد در برگ و خوشة گل در مقایسه با شاهد شد. به نظر می‌رسد که سالیسیلیک اسید ضمن افزایش غلظت تنظیم‌کننده‌های اسمزی مانند کربوهیدرات‌ها و پروتئین‌های محلول باعث کاهش اثرات منفی دمای پایین و خسارت به غشای سلول‌ها می‌شود.
الیاس سلطانی؛ افشین سلطانی؛ مصطفی اویسی
چکیده
تاکنون، برنامههای کامپیوتری مختلفی نظیر برنامة Germin برای محاسبة مؤلفههای جوانه‌زنی طراحی شده است که استفاده از آن‌ها اشکالاتی در بر دارد. هدف از این مطالعه اصلاح برنامة Germin برای محاسبة مؤلفههای جوانه‌زنی بود. با کمک برنامة بهینه‌شده اقدام به مدل‌سازی تأثیرات زوال بذر بر سبزشدن گندم در سطوح مختلف خشکی شد. به این منظور این ...
بیشتر
تاکنون، برنامههای کامپیوتری مختلفی نظیر برنامة Germin برای محاسبة مؤلفههای جوانه‌زنی طراحی شده است که استفاده از آن‌ها اشکالاتی در بر دارد. هدف از این مطالعه اصلاح برنامة Germin برای محاسبة مؤلفههای جوانه‌زنی بود. با کمک برنامة بهینه‌شده اقدام به مدل‌سازی تأثیرات زوال بذر بر سبزشدن گندم در سطوح مختلف خشکی شد. به این منظور این آزمایش در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی به روش فاکتوریل با ترکیب پنج سطح زوال بذر (صفر، 48، 72، 96 و 144 ساعت دورة تسریع پیری) و سه سطح خشکی (1-، 5- و 10- بار) انجام شد. نتایج نشان داد که تابع چاپمن ـ ریچاردز به‌خوبی سبزشدن تجمعی را در همة تیمارهای زوال بذر و شرایط خشکی شرح می‌دهد. با افزایش دورههای تسریع پیری زمان حرارتی برای سبزشدن از 145 به 194 درجة سانتی‌گراد روز رشد افزایش یافت و تنش خشکی نیز به افزایش زمان حرارتی منجر شد. برای مثال در تیمار 144ساعت تسریع پیری زمان حرارتی به 240 درجة سانتی‌گراد روز رشد رسید. درصد و سرعت سبزشدن با افزایش دورة تسریع پیری کاهش یافتند. نتایج نشان داد با افزایش زمان حرارتی در شرایط مطلوب محیطی زمان حرارتی برای سبزشدن در شرایط تنش خشکی به‌طور خطی افزایش یافت. برنامة بهینه‌شده توانست مؤلفههای جوانه‌زنی را محاسبه کند و توصیه می‌شود در مطالعات بذری از Germin بهینه‌شده استفاده شود.
شیرین دیانتی؛ محسن کافی؛ مسعود میرمعصومی؛ ولی الله مظفریان؛ علی رضا سلامی
چکیده
برای جوانه‌زنی بذر ارکیدة خربقی معمولی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل با سه عامل شامل نوع محیط کشت در پنج سطح، دو نوع ترکیب قندی و استفاده از پپتون در دو سطح اجرا شد. از پنج نوع محیط کشت متفاوت با دو سطح تیمار قندی و دو سطح تیمار پپتون استفاده شد. نتایج نشان داد محیط‌های کشت مختلف می‌توانند روی درصد جوانه‌زنی و رشد بعدی پروتوکورم تأثیر ...
بیشتر
برای جوانه‌زنی بذر ارکیدة خربقی معمولی، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل با سه عامل شامل نوع محیط کشت در پنج سطح، دو نوع ترکیب قندی و استفاده از پپتون در دو سطح اجرا شد. از پنج نوع محیط کشت متفاوت با دو سطح تیمار قندی و دو سطح تیمار پپتون استفاده شد. نتایج نشان داد محیط‌های کشت مختلف می‌توانند روی درصد جوانه‌زنی و رشد بعدی پروتوکورم تأثیر معنی‌دار داشته باشند. از میان پنج محیط کشت مورد آزمایش، محیط کشت فاست بهترین تأثیر را روی درصد جوانه‌زنی و نیز رشد پروتوکورم‌ها دارد. اثر نوع تیمار قندی روی درصد جوانه‌زنی کاملاً معنی‌دار است، ولی روی رشد پروتوکورم معنی‌دار نیست. اثر تیمار پپتون نیز روی درصد جوانه‌زنی بذر و رشد پروتوکورم معنی‌دار است. نتیجة نهایی نشان داد بهترین ترکیب برای جوانه‌زنی بذر(6/49%) به‌صورت غیرهم‌زیست، محیط کشت تغییریافتة فاست با پپتون و پنج گرم فروکتوز همراه با دوازده گرم ساکارز در لیتر(MFH2P2) و بهترین ترکیب برای رشد پروتوکورم‌ها (3/17میلی‌متر) محیط کشت تغییریافته فاست با پپتون و سی گرم ساکارز در لیتر(MFH1P2) است؛ بنابراین، می‌توان گفت نوع محیط، نوع قند و مواد آلی روی درصد جوانه‌زنی بذر به‌صورت غیرهم‌زیست و نوع محیط و مواد آلی روی رشد بعدی گیاهچه‌های پروتوکورمی این گونه تأثیر معنی‌دار دارند. همچنین، با استفاده از شرایط کشت درون‌شیشه‌ای می‌توان دورة جوانه‌زنی و رشد این گیاه را در مقایسه با شرایط طبیعی به مدت قابل توجهی (حداقل دو سال) کاهش داد.
حمید رهنمون؛ فرید شکاری؛ جلیل دژم پور؛ محمد باقر خورشیدی بنام
چکیده
به منظور ارزیابی برخی تغییرات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی بادام (Prunus dulcis Mill.) در شرایط تنش شوری و تعیین رابطة بین انباشت یون‌های سدیم و کلر با این تغییرات، آزمایشی بر مبنای طرح آماری کاملاً تصادفی با چهار سطح تیماری شامل؛ صفر (شاهد)، 25، 50 و 75 میلی‌مول بر لیتر نمک خالص کلرید سدیم طراحی و بین سال‌های 1389 تا 1391 اجرا شد. مادة آزمایشی استفاده‌شده ...
بیشتر
به منظور ارزیابی برخی تغییرات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی بادام (Prunus dulcis Mill.) در شرایط تنش شوری و تعیین رابطة بین انباشت یون‌های سدیم و کلر با این تغییرات، آزمایشی بر مبنای طرح آماری کاملاً تصادفی با چهار سطح تیماری شامل؛ صفر (شاهد)، 25، 50 و 75 میلی‌مول بر لیتر نمک خالص کلرید سدیم طراحی و بین سال‌های 1389 تا 1391 اجرا شد. مادة آزمایشی استفاده‌شده در این تحقیق بذر ژنوتیپ‌های سالم و باردة بادام رشد‌یافته در مناطق شور استان آذربایجان شرقی بود. این بذرها بعد از رشد و رسیدن به مرحلة 20 ـ 15 برگی به مدت هشت هفته تحت تأثیر سطوح شوری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آستانۀ ظهور علائم سوختگی حاشیه‌ای در برگ‌های بادام با انباشت سدیم به میزان حداقل 11 ـ 9 میلی‌گرم بر گرم مادة خشک در ارتباط است. همچنین، مشخص شد که به موازات انباشت یون‌های سدیم و کلر در برگ، میانگین محتوای پرولین آزاد به‌طور معنی‌دار و با الگوی خطی از 7/37 در ژنوتیپ‌های بادام شاهد به 9/117 میکرومول بر گرم مادة تر در ژنوتیپ‌های تحت 75 میلی‌مول نمک افزایش می‌یابد. بر‌اساس نتایج به‌دست‌آمده فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز با افزایش سطوح نمک روند افزایشی معنی‌دار داشت (p≤0.05). همچنین، فعالیت آنزیم پراکسیداز تا سطح شوری 50 میلی‌مول افزایشی و در سطوح بالاتر کاهشی بود.
پیمان شریفی؛ یونس ایزدپناه؛ محمد نقی صفرزاد ویشکایی؛ محمد آرش طهمورث‌پور
چکیده
به منظور بررسی اثر اندازة غده، کود نیتروژن و تاریخ برداشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب‌زمینی یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایۀ بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. این آزمایش، در سال زراعی 91ـ1390، در مزرعه‌ای واقع در روستای عورکی، شهرستان چابهار، اجرا شد. در این آزمایش، اندازة غده در دو سطح (کوچک‌تر و بزرگ‌تر از ٣٥ میلی‌متر)، ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر اندازة غده، کود نیتروژن و تاریخ برداشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب‌زمینی یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایۀ بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. این آزمایش، در سال زراعی 91ـ1390، در مزرعه‌ای واقع در روستای عورکی، شهرستان چابهار، اجرا شد. در این آزمایش، اندازة غده در دو سطح (کوچک‌تر و بزرگ‌تر از ٣٥ میلی‌متر)، مقدار کود نیتروژن در چهار سطح (صفر، ٦٠، 120 و ١٨٠ کیلوگرم در هکتار) و تاریخ برداشت در دو سطح (برداشت ١٠٥ و ١١٢ روز پس از سبزشدن) بررسی شد. نتایج تجزیة واریانس حاکی از اثر معنی‌دار اندازة غده، نیتروژن و اثر متقابل اندازة غده×نیتروژن در سطح احتمال 1 درصد بر تمام صفات مورد مطالعه بود. اثر تاریخ برداشت روی صفات تعداد کل غده، تعداد غده‌های درشت، عملکرد غده و وزن مادة خشک معنی‌دار بود. نتایج نشان داد که با افزایش مقدار نیتروژن تا 120 کیلوگرم در هکتار تعداد کل غده‌ها، تعداد غده‌های درشت، عملکرد غده و وزن مادة خشک افزایش یافت، اما افزایش مقدار نیتروژن تا 180 کیلوگرم در هکتار سبب کاهش آن‌ها شد. با توجه به شرایط انجام تحقیق به نظر می‌رسد که در این منطقه، اندازة غده بزرگ‌تر از 35 میلی‌متر، نیتروژن به مقدار 120 کیلوگرم در هکتار و تاریخ برداشت 112 روز پس از سبزشدن (12 فروردین)، با تولید 41500 کیلوگرم در هکتار غده برای کاشت رقم سانته مناسب باشد.