حمیده ایگدری؛ ابراهیم گنجی مقدم؛ احمد اصغر زاده
چکیده
سرو نقره‌ای (L. Cupressus arizonica) و سرو بادبزنی (Thuja orientalis L.) از مهم‌ترین درختان همیشه‌سبز زینتی مورد استفاده در فضای سبز شهری می‌باشند. این مطالعه با هدف بررسی تحمل به انجماد این دو گونه گیاهی در شرایط کنترل‌شده در دو آزمایش مستقل با هشت سطح دمایی (شاهد، 10-، 15-، 20-، 25-، 30-، 35-، 40- درجه سانتی‌گراد) در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا گردید. ...
بیشتر
سرو نقره‌ای (L. Cupressus arizonica) و سرو بادبزنی (Thuja orientalis L.) از مهم‌ترین درختان همیشه‌سبز زینتی مورد استفاده در فضای سبز شهری می‌باشند. این مطالعه با هدف بررسی تحمل به انجماد این دو گونه گیاهی در شرایط کنترل‌شده در دو آزمایش مستقل با هشت سطح دمایی (شاهد، 10-، 15-، 20-، 25-، 30-، 35-، 40- درجه سانتی‌گراد) در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا گردید. در این پژوهش میزان پرولین، نشت یونی، تغییرات کربوهیدرات (از نمونههای برگی) و رشد مجدد مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با کاهش دما محتوی پرولین و نشت یونی در هر دو گونه افزایش یافت. با کاهش دما کاهش چشمگیری در رشد مجدد هر دو گونه مشاهده شد، بهطوریکه در 30- و20- درجه سانتی‌گراد به‌ترتیب در سرو‌بادبزنی و نقره‌ای هیچگونه رشد مجددی مشاهده نشد. مقادیر کربوهیدرات محلول در سرو بادبزنی با کاهش دما افزایش کم و غیرمعنیدار ولی در سرو نقره‌ای به‌طور معنی‌داری کاهش یافت. همبستگی منفی معنی‌دار بین رشد مجدد و دما در سرو‌بادبزنی (895/0-) و نقره‌ای (646/0-) مشاهده شد. سرو‌نقره‌ای نسبت به یخزدگی حساستر از و سرو بادبزنی بود.
محمد رضا نائینی؛ محمود اثنی عشری؛ امیرحسین خوشگفتارمنش؛ محمد هادی میرزاپور
چکیده
از اثرهای مخرب شوری، افزایش رادیکالهای آزاد در سلولهای ریشه و در نتیجه افزایش نشت یونی در این سلولهاست. به منظور بررسی تاثیرعنصرروی بر برخی آنزیم های مهارکنندهی رادیکالهای آزاد (کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز) و کاهش صدمات ناشی از تنش شوری حاصل از کلرید سدیم در دو رقم زیتون (,فرانتویو، و ,کنسروالیا،) آزمایشی گلدانی به صورت ...
بیشتر
از اثرهای مخرب شوری، افزایش رادیکالهای آزاد در سلولهای ریشه و در نتیجه افزایش نشت یونی در این سلولهاست. به منظور بررسی تاثیرعنصرروی بر برخی آنزیم های مهارکنندهی رادیکالهای آزاد (کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز) و کاهش صدمات ناشی از تنش شوری حاصل از کلرید سدیم در دو رقم زیتون (,فرانتویو، و ,کنسروالیا،) آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. در این آزمایش نهالهای یک ساله دو رقم زیتون به مدت 8 هفته در معرض چهار سطح شوری صفر، 40، 80 و 120 میلی مولار کلرید سدیم و سه غلظت صفر، یک و پنج میکرومولار روی از منبع سولفات روی (ZnSO4.7H2O) قرار گرفتند. نتایج نشان داد اگرچه با افزایش سطوح شوری، نشت یونی پتاسیم و روی در ریشه و فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در برگ افزایش یافت اما با افزایش سطوح روی، نشت یونی پتاسیم و روی کاهش یافته، اگرچه فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز افزایش یافت. نتایج نشان داد که بافت ریشه رقم ,فرانتویو، در مقایسه با رقم ,کنسروالیا، غلظت گروه های سولفهیدریل بیشتر و نیز نشت یون های پتاسیم و روی کمتری دارد. برهمین اساس، رقم ,فرانتویو، در مقایسه با رقم ,کنسروالیا، در برابر تنش اکسیداتیو حاصل از تنش شوری متحملتراست.
اعظم فعلی؛ سعیده ملکی فراهانی؛ حسین بشارتی
چکیده
به منظور بررسی اثرات کاربرد کودهای آلی، شیمیایی و زیستی بر ویژگی‌های گیاه و خاک در کشت زعفران (Crocus sativus L.) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه زعفران شش ساله دانشگاه شاهد تهران در سال زراعی 95-94 انجام گرفت. عامل اول کود شیمیایی نیتروژن (اوره)، در سه سطح (0، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) و عامل دوم کودهای ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرات کاربرد کودهای آلی، شیمیایی و زیستی بر ویژگی‌های گیاه و خاک در کشت زعفران (Crocus sativus L.) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه زعفران شش ساله دانشگاه شاهد تهران در سال زراعی 95-94 انجام گرفت. عامل اول کود شیمیایی نیتروژن (اوره)، در سه سطح (0، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) و عامل دوم کودهای آلی و زیستی مختلف در چهار سطح (شاهد، ورمی کمپوست، ریزوباکتری‌های محرک رشد گیاه حاوی سودوموناس و باسیلوس و تلفیق ریزوباکتری‌های محرک رشد گیاه و ورمی کمپوست) بود. نتایج آزمایش نشان داد که تیمارهای کودی عملکرد کمی و کیفی زعفران و ویژگی‌های خاک را به‌طور معنی‌داری تحت تاثیر قرار دادند. تلفیق ورمی کمپوست با 50 کیلوگرم در هکتار کود اوره بیشترین اثر معنی‌دار را در افزایش عملکرد کمی و بهبود ویژگی‌های خاک داشت. به‌طوری که در این تیمار 6/42 درصد عملکرد خشک کلاله، 67/66 درصد نیتروژن خاک، 39/68 درصد ماده آلی خاک و 75/43 درصد فسفر قابل جذب خاک نسبت به شاهد افزایش یافت. نتایج این آزمایش نشان داد که به جز تلفیق ورمی کمپوست با 50 کیلوگرم در هکتار کود اوره در اکثر موارد در تلفیق سایر تیمارهای کودی با یکدیگر نسبت به شاهد برتری معنی‌داری مشاهده نشد. به طور کلی، در کشت زعفران کاربرد تلفیقی ورمی کمپوست به همراه نصف مقدار کود اوره توصیه شده می تواند باعث افزایش عملکرد گیاه و بهبود ویژگی های خاک شود.
جاسم پرخیده؛ طاهر برزگر؛ فاطمه نکونام؛ جعفر نیکبخت
چکیده
به منظور بررسی اثر تنش کم آبیاری بر رشد، عملکرد و شاخص‌های فیزیولوژیکی هندوانه ابوجهل، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. سطوح آبیاری شامل 100 درصد نیاز آبی گیاه و دو سطح کم آبیاری 70 و 50 درصد نیاز آبی گیاه بود. نتایج نشان داد که تنش کم‌آبیاری، رشد و عملکرد میوه را به طور معنی‌داری کاهش داد. کمترین سطح برگ، ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تنش کم آبیاری بر رشد، عملکرد و شاخص‌های فیزیولوژیکی هندوانه ابوجهل، آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. سطوح آبیاری شامل 100 درصد نیاز آبی گیاه و دو سطح کم آبیاری 70 و 50 درصد نیاز آبی گیاه بود. نتایج نشان داد که تنش کم‌آبیاری، رشد و عملکرد میوه را به طور معنی‌داری کاهش داد. کمترین سطح برگ، طول بوته، تعداد میوه و عملکرد در تیمار کم آبیاری 50 درصد حاصل شد. با افزایش تنش کم‌آبیاری، محتوای نسبیآب برگ و محتوای کلروفیل کاهش یافت. درصد نشتیونی، فعالیت آنزیم پراکسیداز و تجمع پرولین در پاسخ به افزایش تنش کم‌آبیاری به طور معنی‌داری افزایش یافت، ولی بین تیمار آبیاری 100 درصد و 70 درصد تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. در تیمار کم آبیاری 70 درصد، اگرچه عملکرد میوه 5/15 درصد کاهش یافت ولی در مصرف آب 30 درصد صرفهجویی شد و کارآیی مصرف آب 8/16 درصد افزایش یافت. بنابراین در شرایط کمبود آب آبیاری، توصیه میشود که گیاهان هندوانه ابوجهل با 70 درصد نیاز آبی گیاه آبیاری شود زیرا علاوه بر تولید عملکرد نسبتاً مشابه آبیاری 100 درصد، در مصرف آب صرفهجویی زیادی میشود.
علی مومن پور؛ داود بخشی؛ علی ایمانی
چکیده
ترکیب پایه و پیوندک و سطح شوری می‌تواند واکنش‌های بیوشیمیایی بادام را در شرایط تنش شوری تحت تأثیر قرار دهد. به منظور ارزیابی اثر تنش شوری بر تغییرات بیوشیمیایی تعدادی از ژنوتیپ‌های بادام، آزمایشی با دو عامل ژنوتیپ در 4 سطح (’شاهرود 12‘، ’تونو‘ و ژنوتیپ’16-1‘ پیوند شده روی پایه GF677 و پایه GF677 (بدون پیوند)) و شوری آب آبیاری ...
بیشتر
ترکیب پایه و پیوندک و سطح شوری می‌تواند واکنش‌های بیوشیمیایی بادام را در شرایط تنش شوری تحت تأثیر قرار دهد. به منظور ارزیابی اثر تنش شوری بر تغییرات بیوشیمیایی تعدادی از ژنوتیپ‌های بادام، آزمایشی با دو عامل ژنوتیپ در 4 سطح (’شاهرود 12‘، ’تونو‘ و ژنوتیپ’16-1‘ پیوند شده روی پایه GF677 و پایه GF677 (بدون پیوند)) و شوری آب آبیاری در پنج سطح (غلظت‌های 0، 2/1، 4/2، 6/3 و 8/4 گرم در لیتر کلرید سدیم به ترتیب با هدایت الکتریکی 5/0، 5/2، 9/4، 3/7 و 8/9 دسی‌زیمنس بر متر)، انجام شد. نتایج نشان داد، محتوی پراکسید هیدروژن، مالون دی‌آلدئید و سایر آلدئیدها، با افزایش غلظت نمک تا سطح شوری 8/4 گرم در لیتر در تمامی ژنوتیپ‌های مطالعه شده، افزایش یافتند. محتوی فنل کل، ظرفیت آنتی اکسیدانی، قندهای محلول، پرولین، پروتئین محلول کل، فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در تمامی ژنوتیپ‌های مطالعه شده، ابتدا با افزایش غلظت نمک، افزایش و سپس با افزایش بیشتر سطح شوری، مقدار آنها کاهش یافت. در مجموع، بیشترین محتوی پروتئین محلول کل، فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در سطح شوری 6/3 گرم در لیتر و بیشترین محتوی فنل کل، ظرفیت آنتی اکسیدانی، قندهای محلول و پرولین در سطح شوری 8/4 گرم در لیتر و کمترین محتوی پراکسید هیدروژن، مالون دی‌آلدئید، سایر آلدئیدها و قندهای نامحلول در دو سطوح شوری 6/3 و 8/4 گرم در لیتر در رقم ’شاهرود 12‘، مشاهده شد. از میان ژنوتیپ‌های مورد مطالعه، رقم ’شاهرود 12‘، به عنوان متحمل‌ترین رقم به شوری تشخیص داده شد.
رسول حیدرنژاد گیگلو؛ زهرا قهرمانی؛ طاهر برزگر؛ ولی ربیعی
چکیده
به‌منظور ارزیابی اثرات زمان برداشت و مدت انبارمانی بر شاخص‌های کیفی و عمر انبارمانی میوه عروسک پشت پرده، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال 1395 انجام شد. برگ خریدهای آزمایش شامل زمان برداشت میوه در سه مرحله (سبز بالغ، سبز مایل به زرد و زردرنگ) و مدت‌زمان انبارمانی (صفر، 10، 20 و 30 روز پس از برداشت) ...
بیشتر
به‌منظور ارزیابی اثرات زمان برداشت و مدت انبارمانی بر شاخص‌های کیفی و عمر انبارمانی میوه عروسک پشت پرده، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال 1395 انجام شد. برگ خریدهای آزمایش شامل زمان برداشت میوه در سه مرحله (سبز بالغ، سبز مایل به زرد و زردرنگ) و مدت‌زمان انبارمانی (صفر، 10، 20 و 30 روز پس از برداشت) بود. نتایج نشان داد که زمان‌های مختلف برداشت میوه و مدت انبارمانی تأثیر معنی‌داری بر شاخص‌های کیفی میوه و عمر انبارمانی میوه داشت. بیشترین شاخص طعم و رنگ میوه، میزان ویتامین ث (54/201 میلی‌گرم) و مواد جامد محلول (6/7 درصد بریکس) در میوه‌های برداشت‌شده در مرحله زردرنگ در 10 روز بعد از انبارمانی مشاهده شد، با طولانی شدن دوره انبارمانی میزان ویتامین ث و مواد جامد محلول کاهش یافت. حداکثر مقدار اسید قابل تیتراسیون (71/1 میلی‌گرم در 100 گرم) و خاصیت اسیدیته در میوه‌های سبزرنگ در زمان برداشت به‌دست آمده آمد. نمودار اختلاف رنگ طی انبارمانی با روندی صعودی همراه بود که این میزان در میوه‌های سبز بالغ دارای اختلاف معنی‌داری نسبت به میوه‌های سبز مایل به زرد و زردرنگ بود. با توجه به نتایج، به دلیل فراز گرا بودن میوه‌های عروسک پشت پرده و رسیدن تدریجی و تغییر رنگ میوه‌ها، برداشت میوه در مرحله سبز بالغ، مدت انبارمانی را در دمای 15 درجه سانتی‌گراد نسبت به میوه‌های برداشت‌شده در زمان‌های دیگر تا 30 روز افزایش داد.
سیف اله حلالخور؛ سلمان دستان؛ افشین سلطانی؛ حسین عجم نوروزی
چکیده
مستندسازی فرآیند تولید در کشاورزی شامل تهیه کلیه اطلاعات و فعالیت‌هایی است که سیر تولید یک محصول از مرحله تهیه بستر بذر تا برداشت را نشان می‌دهد. به این منظور در این پژوهش کلیه عملیات‌های مدیریتی انجام شده از مرحله تهیه بستر بذر تا برداشت برای ارقام محلی برنج از طریق مطالعات میدانی در منطقه بابل واقع در استان مازندران طی سال‌های ...
بیشتر
مستندسازی فرآیند تولید در کشاورزی شامل تهیه کلیه اطلاعات و فعالیت‌هایی است که سیر تولید یک محصول از مرحله تهیه بستر بذر تا برداشت را نشان می‌دهد. به این منظور در این پژوهش کلیه عملیات‌های مدیریتی انجام شده از مرحله تهیه بستر بذر تا برداشت برای ارقام محلی برنج از طریق مطالعات میدانی در منطقه بابل واقع در استان مازندران طی سال‌های 1394 و 1395 ثبت شد. نتایج نشان داد که از حدود 155 متغیر مورد بررسی، مدل نهایی با شش متغیر مستقل انتخاب شد. در مدل عملکرد، متوسط و حداکثر عملکرد به‌ترتیب 4572 و 6489 کیلوگرم در هکتار تخمین زده شد که با متوسط و حداکثر عملکرد مشاهده شده (4512 و 6100 کیلوگرم در هکتار) قابل مقایسه هستند. کل خلاء عملکرد تخمین زده شده برابر 1977 کیلوگرم در هکتار بود. میزان افزایش عملکرد ناشی از تفاضل عملکرد حالت بهترین و متوسط دو متغیر مشکل آفات و مشکل علف هرز به‌ترتیب برابر هفت و سه درصد از کل افزایش عملکرد (140 و 59 کیلوگرم در هکتار) بود. میزان افزایش عملکرد مربوط به متغیر آیش برابر 62 کیلوگرم در هکتار معادل سه درصد از کل افزایش عملکرد بود. بنابراین، بر اساس یافته‌ها می‌توان بیان کرد که دقت مدل (معادله تولید) مناسب بوده و می‌تواند برای برآورد میزان خلاء عملکرد و تعیین سهم هر یک از متغیرهای محدودیت کننده عملکرد به کار گرفته شود.
قاسم حسین طلایی؛ احمد قنبری؛ محمدرضا اصغری پور؛ حسن حبیبی؛ سید محسن موسوی نیک
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر سیستم‌های مختلف خاک‌ورزی و انواع کود بر ویژگی‌های کمی و کیفی زیره سبز، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی شهرستان دلفان در سال زراعی 1394-95 انجام گرفت. عامل اصلی شامل سه سیستم مختلف خاک‌ورزی؛ (1) خاک‌ورزی متداول (گاوآهن برگردان‌دار، پنجه‌غازی و دیسک)، ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر سیستم‌های مختلف خاک‌ورزی و انواع کود بر ویژگی‌های کمی و کیفی زیره سبز، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی شهرستان دلفان در سال زراعی 1394-95 انجام گرفت. عامل اصلی شامل سه سیستم مختلف خاک‌ورزی؛ (1) خاک‌ورزی متداول (گاوآهن برگردان‌دار، پنجه‌غازی و دیسک)، (2) خاک‌ورزی حداقل (پنجه‌غازی و دیسک) و (3) بدون خاک‌ورزی (دیسک) و عامل فرعی شامل کودهای آلی و شیمیایی در 8 سطح؛ (1) شاهد، (2) 25 کیلوگرم کود شیمیایی نیتروژن، (3) 10 تن ورمی‌کمپوست، (4) 20 تن کود گاوی، (5) 20 تن کمپوست زباله شهری، (6) 50 درصد کود شیمیایی + 50 درصد ورمی‌کمپوست، (7) 50 درصد کود شیمیایی + 50 درصد کود گاوی و (8) 50 درصد کود شیمیایی + 50 درصد کمپوست زباله شهری می‌باشد. نتایج نشان داد که بالاترین عملکرد دانه (53/81 گرم در متر مربع) و عملکرد بیولوژیک (41/210 گرم در متر مربع) مربوط به سیستم خاک‌ورزی حداقل و مصرف کود گاوی بود و کمترین آنها نیز در سیستم بدون خاک‌ورزی و تیمار شاهد به‌دست آمد. همچنین، بیشترین درصد و عملکرد اسانس در سیستم خاک‌ورزی حداقل و مصرف 10 تن ورمی‌کمپوست در هکتار به‌دست آمد که نسبت به سیستم بدون خاک‌ورزی و تیمار شاهد به‌ترتیب 25 و 28 درصد افزایش را نشان داد. می‌توان نتیجه‌گیری کرد که برای افزایش و بهبود ویژگی‌های کمی و کیفی زیره سبز کاربرد کود گاوی و ورمی‌کمپوست در قالب خاک‌ورزی حداقل قابل توصیه است.
سحر بینش؛ غلام عباس اکبری؛ الیاس سلطانی؛ فاطمه امینی
چکیده
به‌منظور بررسی واکنش جوانه‌زنی بذور گیاه دارویی ریحان (.Ocimum basilicum L) به دما و تعیین دماهای کاردینال برای درصد و سرعت جوانه‌زنی، آزمایشی به‌صورت تجزیه‌ی مرکب در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و شش سطح دمایی (8، 15، 20، 25، 30 و35 درجه‌ی سانتی‌گراد) در آزمایشگاه تکنولوژی بذر پردیس ابوریحان دانشگاه تهران به اجرا درآمد. در این تحقیق ...
بیشتر
به‌منظور بررسی واکنش جوانه‌زنی بذور گیاه دارویی ریحان (.Ocimum basilicum L) به دما و تعیین دماهای کاردینال برای درصد و سرعت جوانه‌زنی، آزمایشی به‌صورت تجزیه‌ی مرکب در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار و شش سطح دمایی (8، 15، 20، 25، 30 و35 درجه‌ی سانتی‌گراد) در آزمایشگاه تکنولوژی بذر پردیس ابوریحان دانشگاه تهران به اجرا درآمد. در این تحقیق 22 توده‌ی ریحان شامل تهران (سبز)، شهرری (سبز)، بیرجند (سبز)، بیرجند (بنفش)، شیراز (سبز)، زابل (سبز)، زاهدان1 (سبز)، زاهدان2 (سبز)، کرمانشاه (سبز)، پیشوا (سبز)، پیشوا (بنفش)، ملایر (سبز)، خاش (سبز)، تنکابن محلی (سبز)، اصفهان 2 (سبز)، اصفهان 2 (بنفش)، اصفهان 3 (سبز)، اصفهان 4 (سبز)، مشهد (سبز)، ناپولتا آمریکایی (سبز)، جینویس ایتالیایی (سبز) و سوئیس (سبز) مورد ارزیابی قرارگرفتند. بر اساس نتایج تجزیه واریانس اثر دما، ژنوتیپ و اثرات متقابل آنها بر درصد و سرعت جوانه‌زنی در سطح 5 درصد معنی دار بود. بازه‌ی دمای بهینه برای درصد و سرعت جوانه‌زنی به‌ترتیب 78/27-10/19و 89/29-32/20 درجه‌ی سانتی‌گراد به‌دست آمد. در اکثر توده‌ها بالاترین سرعت جوانه‌زنی در دمای 25 درجه‌ی سانتی‌گراد مشاهده شد. بین توده‌های مورد ارزیابی در این تحقیق، توده اصفهان 3 در همه‌ی دماها بالاترین سرعت جوانه‌زنی را به خود اختصاص داد. نتایج آزمایش نشان داد که واکنش درصد و سرعت جوانه‌زنی به دما به‌ترتیب با تابع بتا و دوتکه‌ای توصیف خوبی داشتند و با استفاده از این دو مدل می‌توان دماهای کاردینال را برای ریحان تعیین کرد.
جواد گرایلی؛ مهدی حدادی نژاد؛ حسین مرادی؛ مرضیه قنبری جهرمی
چکیده
خسارت غیرسرمایی پوست (NCPP) یکی از عوامل تخریب فیزیولوژیکی و بعد از برداشت در پوست میوه‌های مرکبات می‌باشد. هدف از این تحقیق، بررسی اثر کمبود رطوبت نسبی در انبار خشک (%35-30=RH و دمای 22-18درجه سانتی گراد) نسبت به انبار معمولی (%75-70= RH و دمای 8-6درجه سانتی گراد) و 24-اپی‌براسینولید صفر، 5 و 10 میلی‌گرم در لیتر در زمان‌های مختلف انبارداری (15 و ...
بیشتر
خسارت غیرسرمایی پوست (NCPP) یکی از عوامل تخریب فیزیولوژیکی و بعد از برداشت در پوست میوه‌های مرکبات می‌باشد. هدف از این تحقیق، بررسی اثر کمبود رطوبت نسبی در انبار خشک (%35-30=RH و دمای 22-18درجه سانتی گراد) نسبت به انبار معمولی (%75-70= RH و دمای 8-6درجه سانتی گراد) و 24-اپی‌براسینولید صفر، 5 و 10 میلی‌گرم در لیتر در زمان‌های مختلف انبارداری (15 و 30 روز) بر عمر پس از برداشت پرتقال تامسون ناول می‌باشد. آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در زمستان 1394 به مدت 30 روز و در 3 تکرار و 5 نمونه انجام شد. صفاتی نظیر درصد کاهش وزن، میزان خسارت غیرسرمایی پوست، درصد باز بودن روزنه‌ها، مواد جامد محلول، اسید قابل تیتراسیون، نشت یونی، میزان فعالیت آنزیم کاتالاز و مقدار مالون‌دی‌آلدئید در میوه اندازه‌گیری شد. نتایج نشان دادند که تنش خشکی به‌طور معنی‌داری باعث افزایش کاهش وزن (%67/9)، خسارت غیرسرمایی پوست (33/3 code) و فعالیت آنزیم کاتالاز پوست میوه‌ها (136/0) گردید. نگهداری میوه‌ها در محیط خشک منجر به کاهش روزنه های باز پوست میوه از 3/55 به 1/36 درصد شد که با کاربرد 24-اپی‌براسینولید، روزنه‌های روی پوست میوه به دلیل اثر متعادل کننده این تنظیم‌کننده رشد، در حد انبار معمولی (1/51 درصد) باز باقی ماندند. همچنین کاربرد 24-اپی‌بر در غلظت 5 میلی‌گرم در لیتر به طور معنی‌داری سبب کاهش خسارت غیرسرمایی پوست و کاهش وزن شد. با توجه به اثر معنی‌دار غلظت 5 میلی‌گرم در لیتر 24-اپی‌براسینولید روی کاهش نرخ افت وزن، مقدار خسارت غیرسرمایی پوست و مقدار فعالیت کاتالاز پوست میوه‌ها، این تیمار به‌صورت کاربردی توصیه می‌گردد.
حامد جوادی؛ پرویز رضوانی مقدم؛ محمدحسن راشد محصل؛ محمد جواد ثقه الاسلامی
چکیده
به‌منظور بررسی اثر کود سبز و مقادیر نیتروژن بر عملکرد و کارایی مصرف نیتروژن در خرفه آزمایشی در سال زراعی 94-1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بیرجند به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. چهار کود سبز شامل: شاهد (بدون کود سبز)، ماشک گل‌خوشه‌ای (Vicia villosa L.)، منداب (Eruca sativa L.) و مخلوط منداب و ماشک گل‌خوشه‌ای ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر کود سبز و مقادیر نیتروژن بر عملکرد و کارایی مصرف نیتروژن در خرفه آزمایشی در سال زراعی 94-1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه بیرجند به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. چهار کود سبز شامل: شاهد (بدون کود سبز)، ماشک گل‌خوشه‌ای (Vicia villosa L.)، منداب (Eruca sativa L.) و مخلوط منداب و ماشک گل‌خوشه‌ای به‌عنوان عامل اصلی و سه سطح کود نیتروژن به‌صورت خالص شامل: صفر (شاهد)، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار به‌عنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد که کاربرد کود سبز تأثیری بر عملکرد دانه و علوفه خشک خرفه نداشت. مصرف 100 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار نیز موجب افزایش 81/18 درصدی عملکرد علوفه خشک (3/3992 کیلوگرم در هکتار) نسبت به شاهد (1/3360 کیلوگرم در هکتار) شد. همچنین، استفاده از کود سبز در سطوح بالای نیتروژن باعث بهبود عملکرد و محتوای نیتروژن زیست‌توده و کاهش کارایی جذب و زراعی نیتروژن بر مبنای علوفه شد. با توجه به کاهش کارایی نیتروژن علیرغم مصرف کودهای سبز و نیتروژن و با در نظر گرفتن هزینه‌های تولید و مشکلات زیست‌محیطی، محتوای نیتروژن موجود در خاک (6/54 کیلوگرم در هکتار) جهت تولید پایدار دانه و 50 کیلوگرم در هکتار نیتروژن جهت تولید علوفه خرفه کفایت نموده و مصرف بیشتر نیتروژن جنبه تجملی خواهد داشت.
سمیه احسان فر؛ علی سروش زاده؛ سید علی محمد مدرس ثانوی؛ مجید قربانی جاوید
چکیده
جهت بررسی اثر دو پلیآمین اسپرمیدین و پوترسین بر صفات رویشی و کیفی زعفران (Crocus sativus L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 18 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 95-1394 در مزرعه آموزشی دانشگاه تربیت مدرس اجرا شد. تیمارها شامل سه اندازۀ کوچک (5-3 گرم)، متوسط (7-5 گرم) و بزرگ (10-7 گرم) بنه و غلظت‌های مختلف پلیآمین (غلظت ...
بیشتر
جهت بررسی اثر دو پلیآمین اسپرمیدین و پوترسین بر صفات رویشی و کیفی زعفران (Crocus sativus L.)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 18 تیمار و 3 تکرار در سال زراعی 95-1394 در مزرعه آموزشی دانشگاه تربیت مدرس اجرا شد. تیمارها شامل سه اندازۀ کوچک (5-3 گرم)، متوسط (7-5 گرم) و بزرگ (10-7 گرم) بنه و غلظت‌های مختلف پلیآمین (غلظت صفر در آب‌مقطر، غلظت 5/0 و 1 میلیمولار اسپرمیدین و پوترسین) به همراه شاهد بودند. بیشترین درصد سبزشدن (56/95 درصد) از تیمار پوترسین 5/0 میلیمولار و بیشترین تعداد جوانۀ جانبی (میانگین 33/8 عدد) از اسپرمیدین 1 میلیمولار به‌دست آمد. کاربرد پلیآمین، از طول، وزن تر و وزن خشک برگ کاست. بیشترین میزان کلروفیل و عملکرد بنۀ دختری، به‌ترتیب از غلظت 1 و 5/0 میلیمولار پوترسین حاصل شد. هر دو پلیآمین سبب کاهش محتوای تام فنلی و افزایش محتوای تام فلاونوئیدی در بنههای در حال رکود شدند، ولی اثر معنی‌داری بر محتوای نشاسته و کربوهیدرات محلول آنها نداشتند. تیمار پلیآمین اثر معنی‌داری بر وزن خشک کلاله و پیکروکروسین نداشت، ولی بر میزان کروسین افزود و در بنههای کوچک، سبب افزایش تعداد گل شد. پوترسین، بیشترین اثر را در افزایش وزن تر کلاله و کروسین داشت. با توجه به نتایج، جهت بهبود صفات رویشی و کیفی زعفران، استفاده از بنههای بزرگ و تیمار آنها با پوترسین، بهترین نتیجه را خواهد داد.
شهرام طاهری؛ احمد غلامی؛ حمید عباس دخت؛ حسن مکاریان
چکیده
ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ارزیابی استفاده از پرایمینگ بذر جهت کاهش اثرات تنش کمبود آب در ارقام گلرنگ، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1394 در مرکز تحقیقات کشاورزی شاهرود اجرا گردید. کرت اصلی شامل آبیاری در سه سطح بر اساس میزان تبخیر از تشتک تبخیرکلاس A شامل: عدم تنش کم‌آبی (60 میلی‌متر تبخیر)، ...
بیشتر
ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر ارزیابی استفاده از پرایمینگ بذر جهت کاهش اثرات تنش کمبود آب در ارقام گلرنگ، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1394 در مرکز تحقیقات کشاورزی شاهرود اجرا گردید. کرت اصلی شامل آبیاری در سه سطح بر اساس میزان تبخیر از تشتک تبخیرکلاس A شامل: عدم تنش کم‌آبی (60 میلی‌متر تبخیر)، تنش کم‌آبی ملایم (120 میلی‌متر تبخیر) و تنش کم‌آبی شدید (180 میلی‌متر تبخیر) و کرت فرعی ترکیبی از دو فاکتور ارقام گلرنگ(گلدشت، سینا و صفه) و پرایمینگ بذر (بذور تیمار شده با اسید‌سالیسیلیک و بذور شاهد) بود. ﻧﺘﺎﻳﺞ ﻧﺸﺎن داد ﻛﻪ تنش آبی شدید موجب کاهش 29 درصدی عملکرد دانه نسبت به شرایط نرمال شد که در این شرایط به ترتیب 33، 25، 29 و 40 درصد بر فعالیت آنزیم‌های سوپراکسیددیسموتاز، پراکسیداز، آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز افزوده شد و محتوای مالون دی آلدئید، پرولین و کارتنوئید افزایش معنی‌داری یافت ولی از میزان کلروفیل کاسته شد. براساس نتایج حاصل از آزمایش پرایمینگ بذر با اسید سالیسیلیک، با افزایش هفت تا نه درصدی فعالیت سیستم دفاع آنتی اکسیدانی آنزیمی و افزایش مقاومت گیاهان در برابر تنش کم‌آبی موجب بهبود عملکرد دانه در شرایط تنش گردید. برهمکنش آبیاری و رقم تاثیر معنی‌داری بر عملکرد دانه و فعالیت آنزیم‌های کاتالاز، پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز داشت.
امیرعباس رستمی اجیرلو؛ ابراهیم امیری
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر نانو کود پتاسیم بر رشد سویا در شرایط قطع آبیاری، آزمایشی در سال‌های 1394 و 1395 به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دشت مغان انجام گردید. عامل اصلی شامل چهار سطح قطع آبیاری آبیاری نرمال، قطع آبیاری در طول رشد رویشی، قطع آبیاری در طول گل‌دهی و قطع آبیاری در طول پر شدن دانه و فاکتور ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر نانو کود پتاسیم بر رشد سویا در شرایط قطع آبیاری، آزمایشی در سال‌های 1394 و 1395 به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در دشت مغان انجام گردید. عامل اصلی شامل چهار سطح قطع آبیاری آبیاری نرمال، قطع آبیاری در طول رشد رویشی، قطع آبیاری در طول گل‌دهی و قطع آبیاری در طول پر شدن دانه و فاکتور فرعی شامل سه سطح نانو کود پتاسیم پنج، 10 و 15 کیلوگرم در هکتار بودند. نتایج نشان داد که در تمامی مراحل قطع آبیاری مصرف نانو کود پتاسیم موجب تخفیف اثر تنش خشکی شد، به‌طوری که بیشترین مقدار عملکرد و اجزاء آن در تیمار شاهد و تحت تأثیر قطع آبیاری با مصرف 15 کیلوگرم در هکتار نانو کود پتاسیم حاصل شد. همچنین، بالاترین مقادیر ارتفاع بوته (66 سانتی‌متر)، فاصله اولین غلاف از زمین (20 سانتی‌متر)، تعداد برگ در هر بوته (345) و تعداد شاخه‌های جانبی (66/19) در تیمار آبیاری نرمال با مصرف 15 کیلوگرم نانوکود پتاسیم به‌دست آمد و کمترین آنها در تیمار قطع آبیاری در طول رشد رویشی با مصرف پنج کیلوگرم نانو کود پتاسیم حاصل شد. علاوه بر این، درصد روغن و پروتئین دانه به‌شدت تحت تأثیر تنش خشکی به‌ویژه قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه قرار گرفتند. با توجه به نتایج می‌توان بیان کرد که با مصرف 15 کیلوگرم در هکتار از نانو کود پتاسیم می‌توان از اثرات ناشی از تنش خشکی بر عملکرد را به‌ویژه در مرحله پر شدن دانه در گیاه سویا به‌مقدار 15 درصد کاهش داد.
راحله آل طه؛ علی اکبر صفری سنجانی؛ دوستمراد ظفری
چکیده
در بومسازه‌های پر تنش همزیستی قارچ - ریشه پیامد‌های خوبی بر رشد گیاه به همراه دارد. هدف از این پژوهش پیامد کاربرد قارچ‌های اندوفیت دیواره تاریک، در برابر دو قارچ مایکوریز (گلوموس موسه‌آ و گلوموس اینترارادیسز) و پیریفورموسپورا ایندیکا بر گیاه اسپناج در حالت بی‌تنش و با‌تنش (گنجایش زراعی (FC) و 50 درصد FC) بود. این پژوهش در گلخانه دانشگاه ...
بیشتر
در بومسازه‌های پر تنش همزیستی قارچ - ریشه پیامد‌های خوبی بر رشد گیاه به همراه دارد. هدف از این پژوهش پیامد کاربرد قارچ‌های اندوفیت دیواره تاریک، در برابر دو قارچ مایکوریز (گلوموس موسه‌آ و گلوموس اینترارادیسز) و پیریفورموسپورا ایندیکا بر گیاه اسپناج در حالت بی‌تنش و با‌تنش (گنجایش زراعی (FC) و 50 درصد FC) بود. این پژوهش در گلخانه دانشگاه بوعلی سینا همدان در سال 95-1394 انجام شد. پس از مایه‌زنی گیاه اسپناج و سپری شدن دوره‌ی رشد رویشی در گلخانه (شش هفته)، گیاهان برداشت شدند و درصد همزیستی با ریشه، وزن تر و خشک، اندازه‌ی سبزینه و جذب برخی عناصر کم نیاز و پرنیاز بررسی شد. یافته‌های این پژوهش نشان داد که قارچ‌های مایه‌زنی شده به خوبی توانستند با ریشه‌های گیاه اسپناج همزیستی داشته باشد. بیشترین وزن تر با مایه‌زنی قارچ مایکوریز موسه‌آ (20 گرم بر گیاه) و بیشترین وزن خشک (1/4 گرم بر گیاه)، سبزینه (7/2 میلی‌گرم بر گرم وزن خشک برگ) و نسبت پتاسیم به سدیم (4/8) با مایه‌زنی قارچ دیواره تاریک کروولاریا به دست آمد، ولی اندازه‌ی فسفر در گیاهان مایه‌زنی شده با مایکوریز اینترارادیسز (2/311 میلی‌گرم فسفر در 100 گرم وزن خشک گیاه) بیشتر از دیگر تیمارها بود. این پژوهش نشان داد که همزیستی قارچ‌های دیواره تاریک با گیاه اسپناج به اندازه‌ی همزیستی با مایکوریزا و قارچ پی.ایندیکا سودمند بود.
لیلا علیزاد؛ معرفت مصطفوی راد؛ کیوان آقائی
چکیده
این آزمایش به‌منظور ارزیابی اثر منابع نیتروژن و باکتری‌های محرک رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد توده بومی سیر تالش در سال زراعی 1396- 1395 به‌صورت کرت‌های خرد شده با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی و در سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل منابع کود نیتروژن، 15 تن ورمی‌کمپوست، 100 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و تغذیه تلفیقی ورمی‌کمپوست (هفت و ...
بیشتر
این آزمایش به‌منظور ارزیابی اثر منابع نیتروژن و باکتری‌های محرک رشد بر عملکرد و اجزای عملکرد توده بومی سیر تالش در سال زراعی 1396- 1395 به‌صورت کرت‌های خرد شده با طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی و در سه تکرار انجام شد. تیمارها شامل منابع کود نیتروژن، 15 تن ورمی‌کمپوست، 100 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار و تغذیه تلفیقی ورمی‌کمپوست (هفت و نیم تن) با نیتروژن (50 کیلوگرم خالص در هکتار) به‌عنوان تیمار اصلی و باکتری‌ها شامل عدم تلقیح باکتری (به‌عنوان شاهد)، آزوسپریلیوم برازیلینس، آزوسپیریلیوم لیپوفروم، سودوموناس پوتیدا، سودوموناس فلورسنس، آزوتوباکتر، آزوسپریلیوم + سودوموناس، آزوسپریلیوم + آزوتوباکتر، سودوموناس + آزوتوباکتر، آزوسپریلیوم + سودوموناس + آزوتوباکتر به‌عنوان تیمار فرعی بود. بالاترین عملکرد سوخ خشک در شرایط استفاده از 100 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار از منبع کود شیمیایی اوره و کاربرد توام باکتری‌های سودوموناس و آزوسپیریلیوم به‌دست آمد. بین عملکرد سوخ و تمامی صفاتی نظیر عملکرد بیولوژیک، قطر سوخ، ارتفاع سوخ، تعداد سیرچه در هر سوخ، وزن سیرچه، وزن خشک سوخ، وزن خشک ساقه، تعداد برگ و ارتفاع بوته سیر به‌جز تعداد لایه پوست سوخ همبستگی مثبت و معنی‌داری وجود داشت. همچنین، همبستگی بین اجزای عملکرد نظیر تعداد سیرچه در هر سوخ، وزن سیرچه، قطر و ارتفاع سوخ با صفات رویشی گیاه سیر مثبت و معنی‌دار بود. به‌طور کلی، عملکرد و اجزای عملکرد سیر واکنش‌های متفاوتی به منابع نیتروژن و باکتری‌های محرک رشد گیاه نشان دادند. براساس نتایج این آزمایش، کابرد باکتری-های آزوسپیریلیوم + سودوموناس می‌تواند برای ارتقای عملکرد سوخ در کشاورزی متداول و تحت شرایط اقلیمی منطقه قابل توصیه باشد.
فاطمه محتشمی؛ محمود رضا تدین؛ پرتو روشندل
چکیده
به‌منظور بررسی تنش کم آبی بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد ژنوتیپ‌های گلرنگ، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد، در بهار سال 1395 انجام شد. در این پژوهش، تیمارها شامل سه سطح آبیاری براساس 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه و ژنوتیپ‌های گلرنگ شامل ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تنش کم آبی بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد ژنوتیپ‌های گلرنگ، آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد، در بهار سال 1395 انجام شد. در این پژوهش، تیمارها شامل سه سطح آبیاری براساس 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه و ژنوتیپ‌های گلرنگ شامل سینا، محلی اصفهان و فرامان بودند. نتایج نشان داد تنش کم آبی موجب کاهش معنی‌دار تعداد شاخه‌های جانبی در هر بوته، ارتفاع بوته، تعداد غوزه در بوته، تعداد دانه در غوزه، وزن هزاردانه، عملکرد دانه، درصد روغن، عملکرد روغن، زیست توده و شاخص برداشت شد. کمترین عملکرد دانه (1196 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (313 کیلوگرم در هکتار) از تیمار تنش کم آبی50 درصد و بیشترین عملکرد دانه (2310 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (659 کیلوگرم در هکتار) از تیمار 100 درصد نیاز آبی به‌دست آمد. همچنین نتایج نشان داد در بین ژنوتیپ‌های گلرنگ از نظر صفات مورد مطالعه تفاوت معنی‌داری وجود داشت به‌طوری که بیشترین عملکرد دانه (1998 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (561 کیلوگرم در هکتار) در ژنوتیپ سینا و کمترین عملکرد دانه (1659 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (426 کیلوگرم در هکتار) در ژنوتیپ محلی اصفهان مشاهده شد. نتایج نشان داد تفاوتهای موجود در بین ژنوتیپها از نظر صفات مورفولوژیک، درصد روغن و عملکرد روغن از مولفههای مهم بوده که می‌تواند در انتخاب ژنوتیپها و یا ارقام مناسب تحت شرایط خشکی از آن استفاده کرد.
آسیه سیاهمرگویی؛ بنیامین ترابی؛ عیدمحمد سهرابی راد؛ سید مجید عالیمقام
چکیده
به‌منظور بررسی عوامل مؤثر در کاهش عملکرد سویا، نسبت به عملکرد قابل حصول، آزمایشی به صورت پیمایشی با استفاده از 50 مزرعه سویا در شهرستان کلاله در تابستان سال 1394 انجام گردید. نمونه‌برداری از علف‌های هرز در اوایل فصل رشد سویا بر اساس الگوی دبلیو انجام شد. در این پژوهش کلیه اطلاعات مربوط به مدیریت زراعی شامل مساحت اراضی، عملیات تهیه ...
بیشتر
به‌منظور بررسی عوامل مؤثر در کاهش عملکرد سویا، نسبت به عملکرد قابل حصول، آزمایشی به صورت پیمایشی با استفاده از 50 مزرعه سویا در شهرستان کلاله در تابستان سال 1394 انجام گردید. نمونه‌برداری از علف‌های هرز در اوایل فصل رشد سویا بر اساس الگوی دبلیو انجام شد. در این پژوهش کلیه اطلاعات مربوط به مدیریت زراعی شامل مساحت اراضی، عملیات تهیه بستر بذر، تاریخ کاشت، روش کاشت، رقم مورد استفاده، محل تهیه بذر، میزان بذر مصرفی، روش مبارزه با علف هرز، نوع، مقدار و زمان مصرف علف‌کش، در قالب پرسش‌نامه و در طول فصل رشد از طریق پرسش از کشاورزان جمع‌آوری و تکمیل شد. در پایان فصل رشد میزان عملکرد ثبت گردید. از میان پارامترهای مختلف مورد بررسی مساحت مزرعه، مقدار بذر مصرفی، استفاده از بذر گواهی‌شده، تاریخ کاشت، علف هرز کنجدشیطانی و علف هرز قیاق تأثیر معنی‌داری بر عملکرد سویا داشتند. نتایج نشان داد بین حداقل عملکرد تخمین زده شده با مدل (1039 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد مطلوب (2036 کیلوگرم در هکتار)، 996 کیلوگرم در هکتار خلأ وجود دارد. سهم عدم استفاده از بذرهای گواهی شده در ایجاد این میزان خلأ عملکرد 07/23 درصد، تاریخ کاشت دیرهنگام 04/15 درصد، مقدار مصرف کم بذر 54/11 درصد، مساحت کم مزارع 62/7 درصد، حضور علف‌هرز قیاق و کنجد شیطانی به ترتیب 47/12 و 25/30 درصد بود. بنابراین با بهینه‌سازی موارد ذکرشده می‌توان خلأ عملکرد را کاهش داد و عملکرد را به دو برابر افزایش داد.