شیرین تقی ذوقی؛ الیاس سلطانی؛ ایرج اله دادی؛ رضا صادقی
چکیده
این تحقیق به‌منظور بررسی اثر تیمارهای مختلف پوشش بذر بر جوانه‌زنی کلزا در شرایط تنش خشکی و شوری انجام شد. به این منظور، دو آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه صورت گرفت. در هر دو آزمایش یکی از فاکتورها شامل 10 تیمار مختلف پوشش بذر بود. فاکتور دوم در دو آزمایش متفاوت بودند. در آزمایش اول، سطوح ...
بیشتر
این تحقیق به‌منظور بررسی اثر تیمارهای مختلف پوشش بذر بر جوانه‌زنی کلزا در شرایط تنش خشکی و شوری انجام شد. به این منظور، دو آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه صورت گرفت. در هر دو آزمایش یکی از فاکتورها شامل 10 تیمار مختلف پوشش بذر بود. فاکتور دوم در دو آزمایش متفاوت بودند. در آزمایش اول، سطوح تنش خشکی صفر، 8/0-، 1- و 2/1- مگاپاسگال و در آزمایش دوم سطوح تنش شوری صفر، هفت، 14 و 21 دسی‌زیمنس بر متر نمک NaCl مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که حداقل ضریب هیدروتایم (θH) درT9 (627/22 مگاپاسکال ساعت)، T3 (538/22 مگاپاسکال ساعت) و T6 (263/22 مگاپاسکال ساعت) مشاهده شد. کمترین مقدار پتانسیل پایه (Ψb (50)) مربوط به تیمارهای T4 (332/1- مگاپاسکال) و T1 (324/1- مگاپاسکال) بودند. حداکثر درصد جوانه‌زنی در شرایط شوری مربوط به T2 (75/86 درصد) بود. بیشترین مقدار آستانه تحمل به شوری (X0) مربوط به T3 (38/16 دسی‌زیمنس بر متر) بود. بیشترین سرعت جوانه‌زنی در تمام سطوح شوری مربوط به T3 بود. بهطورکلی، تیمارهای پوشش بذر T3، T6 و T9 درشرایط خشکی و T3 در شرایط شوری بهترین عملکرد را داشتند. همچنین، بررسی ارتباط بین پارامترهای مختلف مدل شوری و هیدروتایم نشان داد که با کاهش ضریب هیدروتایم مقدار آستانه تحمل به شوری افزایش خواهد یافت و با منفیتر شدن پتانسیل پایه حداکثر درصد جوانه‌زنی در شرایط شوری افزایش خواهد یافت.
مهسا محمدی؛ افشین توکلی؛ مجید پوریوسف؛ احسان محسنی فرد
چکیده
به‌منظور بررسی امکان افزایش عملکرد دانه لوبیا با کاربرد براسینواستروئید، پژوهشی بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان، در سال زراعی 1395-1394 اجرا شد. در این پژوهش، سطوح آبیاری شامل آبیاری مطلوب و اعمال تنش خشکی در کرت‌های اصلی قرار گرفت و ارقام لوبیا ...
بیشتر
به‌منظور بررسی امکان افزایش عملکرد دانه لوبیا با کاربرد براسینواستروئید، پژوهشی بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان، در سال زراعی 1395-1394 اجرا شد. در این پژوهش، سطوح آبیاری شامل آبیاری مطلوب و اعمال تنش خشکی در کرت‌های اصلی قرار گرفت و ارقام لوبیا شامل رقم کوشا و ژنوتیپ COS16 و چهار سطح براسینواستروئید شامل عدم مصرف (شاهد)، دو، چهار و شش میکرومولار بهصورت فاکتوریل در کرت‌های فرعی قرار گرفتند. در مرحله گلدهی، تنش خشکی اعمال شد و هم‌زمان با اعمال تنش خشکی، بوته‌های لوبیا با براسینواستروئید (اپی‌براسینولید) محلولپاشی شد. نتایج نشان داد که اعمال تنش خشکی باعث کاهش شاخص سطح برگ، اجزای عملکرد، عملکرد دانه، عملکرد زیست‌توده و شاخص برداشت شد و کاربرد اپی‌براسینولید باعث به حداقل رساندن اثرات منفی تنش خشکی و افزایش در صفات فوق گردید. بالاترین عملکرد دانه با کاربرد غلظت دو میکرومولار اپی‌براسینولید با میانگین 2/2068 کیلوگرم بر هکتار به‌دست آمد. در بین ارقام مورد مطالعه نیز، رقم کوشا در شرایط آبیاری مطلوب با میانگین 45/3025 کیلوگرم بر هکتار، عملکرد دانه بیشتری نسبت به ژنوتیپ COS16 نشان داد. بنابراین، کاربرد اپی‌براسینولید را به‌عنوان راه‌کاری جهت افزایش مقاومت به تنش خشکی و افزایش عملکرد دانه لوبیا در شرایط آبیاری مطلوب و تنش خشکی میتوان پیشنهاد نمود.
بابک غلامی؛ فریده نوروزی شهری؛ فرزاد مندنی؛ سعید جلالی هنرمند؛ محسن سعیدی
چکیده
به منظور بررسی اثر کاربرد کود اوره و محلولپاشی برگی دود - آب بر برخی از شاخص‌های رشد، عملکرد و اجزای عملکرد دانه گندم آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار طی سال زراعی 1395-1394، در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف کاربرد کود ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر کاربرد کود اوره و محلولپاشی برگی دود - آب بر برخی از شاخص‌های رشد، عملکرد و اجزای عملکرد دانه گندم آزمایشی به صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار طی سال زراعی 1395-1394، در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح مختلف کاربرد کود اوره (90، 180، 300 و 360 کیلوگرم کود اوره در هکتار) به عنوان عامل اصلی و محلولپاشی برگی با عصاره دود - آب (در پنج سطح شامل شاهد و غلظت‌های 001/0، 01/0، 1/0 و 1 درصد) به عنوان عامل فرعی بود. نتایج نشان داد که در تمامی سطوح کود اوره، محلولپاشی با دود - آب نسبت به شاهد موجب افزایش معنی‌دار پارامترهای رشد اندازه‌گیری شده، اجزای عملکرد و در نهایت افزایش عملکرد دانه گندم گردید. بیشترین عملکرد دانه (922 گرم در مترمربع) در شرایط کاربرد 360 کیلوگرم کود اوره در هکتار و غلظت یک درصد دود-آب و کمترین مقدار آن (339 گرم در مترمربع) در شرایط کاربرد 90 کیلوگرم کود اوره در هکتار و محلولپاشی با آب مقطر بدست آمد. در سطوح کود اوره 90، 180، 300 و 360 کیلوگرم در هکتار، دود - آب در غلظت یک درصد به ترتیب موجب افزایش عملکرد دانه به میزان 22/15، 34/11، 18/7 و 67/7 درصد نسبت به تیمار شاهد شد. به نظر می‌رسد کاریرد دود - آب از طریق بهبود کارایی نیتروژن و جبران افت عملکرد ناشی از کاهش مصرف آن منجر به بهبود شاخص‌های رشد و عملکرد دانه گندم شد.
سلمان عظیمی سوران؛ حسین امیر شکاری؛ امیرحسین شیرانی راد؛ جواد مظفری؛ محمدحسین فتوکیان
چکیده
به منظور بررسی اثر تنش خشکی آخر فصل بر صفات زراعی و کیفی ژنوتیپهای زمستانه کلزا در شرایط کاربرد سولفات آمونیوم، آزمایشی طی دو سال 95-1394 و 96-1395 به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج به اجرا درآمد. عامل تنش در دو سطح (آبیاری معمول و قطع آبیاری ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تنش خشکی آخر فصل بر صفات زراعی و کیفی ژنوتیپهای زمستانه کلزا در شرایط کاربرد سولفات آمونیوم، آزمایشی طی دو سال 95-1394 و 96-1395 به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج به اجرا درآمد. عامل تنش در دو سطح (آبیاری معمول و قطع آبیاری از مرحله غلاف دهی به بعد) و سولفات آمونیوم نیز در دو سطح (عدم کاربرد و کاربرد 150 کیلوگرم در هکتار در مرحله غنچه دهی کامل) به صورت فاکتوریل در کرت های اصلی و عامل ژنوتیپ های کلزا در پنج سطح، شامل چهار لاین BAL111، BAL119، BAL121، BAL128 و رقم نیما (به عنوان شاهد)، در کرت های فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که از میان ژنوتیپ های مورد بررسی، لاین BAL128 بیشترین عملکرد دانه (3904 کیلوگرم در هکتار) را داشته است که در مقایسه با تیمار شاهد 28 درصد افزایش دارد. بیشترین میزان روغن دانه (5/45 درصد) در سال دوم آزمایش و در شرایط آبیاری معمول حاصل شد. کاربرد سولفات آمونیوم نسبت به شرایط عدم کاربرد آن به میزان 5/2 درصد بر مقدار روغن دانه افزود. لاین BAL128 بیشترین درصد روغن دانه (2/44 درصد) را به خود اختصاص داد. در شرایط آبیاری معمولی، کاربرد سولفات آمونیوم باعث کاهش 8/22 درصدی میزان گلوکوزینولات شد، ولی همین میزان سولفات آمونیوم در شرایط قطع آبیاری باعث کاهش 2/17 درصدی میزان گلوکوزینولات شد.
مهدی غیاثی اسکویی؛ مجید آقاعلیخانی؛ فاطمه سفیدکن؛ علی مختصی بیدگلی؛ مهدی عیاری نوش آبادی
چکیده
به منظور بررسی اثر مقدار کود نیتروژن و تراکم بوته بر عملکرد دانه، کارایی نیتروژن و صفات مرتبط با آن در گیاه خار مقدس، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال‌های 1393 و 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تربیت مدرس انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار مقدار کود نیتروژنی صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم در ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر مقدار کود نیتروژن و تراکم بوته بر عملکرد دانه، کارایی نیتروژن و صفات مرتبط با آن در گیاه خار مقدس، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال‌های 1393 و 1394 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه تربیت مدرس انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل چهار مقدار کود نیتروژنی صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار نیتروژن خالص از منبع اوره و پنج تراکم 5، 10، 15، 20 و 25 بوته در مترمربع بودند. اثر اصلی نیتروژن و تراکم بوته بر عملکرد دانه، کارایی نیتروژن، ارتفاع، شاخص سبزینگی، نسبت ریشه به ساقه و درصد نیتروژن دانه معنی‌دار بود. با افزایش نیتروژن مصرفی مقدار متوسط عملکرد دانه، شاخص سبزینگی، ارتفاع گیاه و درصد نیتروژن دانه تا حدی افزایش یافت، این در حالی بود که با افزایش نیتروژن، صفات کارایی زراعی، بازیافت، استفاده نیتروژن و نسبت وزن ریشه به ساقه کاهش معنی‌داری پیدا کردند. تراکمهای بالا موجب کاهش مقدار عملکرد دانه و شاخص سبزینگی شدند، درحالیکه از طریق افزایش نسبت وزن ریشه به ساقه و ارتفاع گیاه، کارایی نیتروژن را بهبود بخشیدند. اطلاعات جدید این مقاله درباره کارایی نیتروژن خارمقدس در مدیریت نیتروژن قابل استفاده خواهد بود.
رقیه بامشاد؛ محمود رمرودی؛ محمدرضا اصغری پور
چکیده
ببهمنظور بررسی کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی ازتو بارور 1 و فسفات بارور 2 بر عملکرد دانه، درصد روغن و ویژگی‌های بیوشیمیایی سیاه‌دانه در شرایط قطع آبیاری، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل در سال زراعی 96-1395 انجام شد. عامل اصلی قطع آبیاری در چهار سطح ...
بیشتر
ببهمنظور بررسی کاربرد کودهای شیمیایی و زیستی ازتو بارور 1 و فسفات بارور 2 بر عملکرد دانه، درصد روغن و ویژگی‌های بیوشیمیایی سیاه‌دانه در شرایط قطع آبیاری، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل در سال زراعی 96-1395 انجام شد. عامل اصلی قطع آبیاری در چهار سطح شامل: آبیاری متداول، قطع آبیاری در مرحله ساقه رفتن تا شروع گلدهی، قطع آبیاری در مرحله گلدهی تا شروع پرشدن دانه و قطع آبیاری در مرحله شروع پرشدن تا انتهای پر شدن دانه و عامل فرعی انواع کود در چهار سطح شامل: شاهد (عدم مصرف کود)، ازتو بارور ۱، فسفات بارور۲ و سوپر فسفات تریپل بودند. نتایج نشان دهنده بر‌هم‌کنش معنی دار قطع آبیاری و کود بر عملکرد دانه، درصد روغن، کربوهیدرات‌ها، پرولین، پروتئین کل، جذب نیتروژن، فسفر و پتاسیم بود. بیشترین عملکرد دانه، درصد روغن، پروتئین کل، نیتروژن، پتاسیم و فسفر از تیمار آبیاری متداول توأم با کاربرد کود زیستی ازتو بارور 1 و بیشترین میزان پرولین از تیمار قطع آبیاری در مرحله شروع پرشدن تا انتهای پرشدن دانه با کاربرد کود سوپرفسفات تریپل حاصل شدند. تیمار قطع آبیاری در مرحله شروع پر شدن تا انتهای پرشدن دانه توام با کاربرد کود فسفات بارور 2 بیشترین کربوهیدرات را به خود اختصاص داد. به طور کلی، نتایج نشاندهنده تأثیر مثبت کودهای زیستی در بهبود شرایط تغذیه‌ای گیاهان در شرایط قطع آبیاری می‌باشد.
داریوش طالعی؛ رضا شریفی؛ سید مهدی پیر صالحی
چکیده
به‌منظور بررسی واکنش‌های مورفوفیزیولوژیکی گیاه خرفه (Portulaca oleracea L.) به متیل‌جاسمونات تحت تنش شوری با کلرید‌سدیم آزمایشی بهصورت کرت‌های خرد‌شده با دو فاکتور بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد واقع در جنوب تهران در سال 1396 انجام شد که در آن غلظت‌های شوری با 4 سطح (0، 3، 6، 9 دسی‌زیمنس) به‌عنوان ...
بیشتر
به‌منظور بررسی واکنش‌های مورفوفیزیولوژیکی گیاه خرفه (Portulaca oleracea L.) به متیل‌جاسمونات تحت تنش شوری با کلرید‌سدیم آزمایشی بهصورت کرت‌های خرد‌شده با دو فاکتور بر پایه طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات گیاهان دارویی دانشگاه شاهد واقع در جنوب تهران در سال 1396 انجام شد که در آن غلظت‌های شوری با 4 سطح (0، 3، 6، 9 دسی‌زیمنس) به‌عنوان فاکتور اصلی و غلظت‌های متیل‌جاسمونات با 4 سطح (0، 25/0، 5/0 و 75/0 میلی‌مولار) به‌عنوان فاکتور فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت شوری شاخص‌های رشد از قبیل طول ریشه، وزن‌تر ریشه، کلروفیل b، کلروفیل کل و میزان فعالیت آنزیم سوپر‌اکسید‌دیسموتاز کاهش پیدا کرد، در حالیکه با افزایش غلظت شوری مقدار پرولین برگ، میزان فعالیت مالون‌دی‌آلدئید و کاتالاز افزایش یافت. با اعمال تیمار متیل‌جاسمونات تحت تنش شوری میزان کاهش شاخض‌های رشد و رنگیزه‌های فتوسنتزی تعدیل پیدا کرد. بیشترین ارتفاع بوته، تعداد شاخه جانبی، تعداد برگ، وزن‌تر و خشک اندام هوایی و پرولین در غلظت شش دسی‌زیمنس بر متر شوری و 5/0 میلی‌مولار متیل‌جاسمونات بدست آمد، همچنین با افزایش سطح متیل‌جاسمونات میزان پرولین و میزان فعالیت کاتالاز افزایش یافت ولی با افزایش غلظت متیل‌جاسمونات میزان فعالیت مالون‌دی‌آلدئید و سوپر‌اکسید‌دیسموتاز در برگ کاهش یافت. بنابراین میتوان نتیجه‌گیری کرد که تحمل گیاه خرفه به شوری حداکثر شش دسی‌زیمنس بر متر شوری می‌باشد و مصرف مقدار پائین متیل‌جاسمونات (5/0 میلی‌مولار) منجر به افزایش حدود 7/30 درصد در عملکرد و بهبود شاخص‌های فیزیولوژیک خرفه می‌شود.
نسیبه پورقاسمیان؛ روح اله مرادی؛ مهدی نقی زاده
چکیده
جهت بررسی مناسبترین تاریخ کاشت، مکان کاشت و رقم گل شببو برای عرضه در فصل بهار، آزمایشی بهصورت کرت‌های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بردسیر، دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1395 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تاریخ کاشت (15 شهریور، 15 مهر، 15 آبان، 15 آذر و 15 دی) به ...
بیشتر
جهت بررسی مناسبترین تاریخ کاشت، مکان کاشت و رقم گل شببو برای عرضه در فصل بهار، آزمایشی بهصورت کرت‌های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی بردسیر، دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1395 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تاریخ کاشت (15 شهریور، 15 مهر، 15 آبان، 15 آذر و 15 دی) به عنوان عامل اصلی، مکان کاشت (داخل و بیرون گلخانه) به عنوان عامل فرعی و رقم (دو رقم محلی قرمز و سفید و دو رقم اصلاح شده بنفش و صورتی) به عنوان عامل فرعی-فرعی بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که تأثیر تاریخ کاشت بر صفات ارتفاع بوته، تعداد روز تا غنچهدهی و گلدهی، قطر گلچه و گلآذین، تعداد گلچه در بوته، وزن تر گلچه و گیاه و دوام گل در سطح احتمال یک درصد معنی‌دار بود، ولی اثر معنی‌داری بر ارتفاع گلآذین نداشت. تأثیر مکان کاشت بر کلیه صفات به استثنای ارتفاع بوته و گلآذین و تعداد برگ در بوته معنی‌دار بود. نتایج نشان داد با تاخیر در کاشت، تعداد روز تا غنچهدهی و گلدهی در همه ارقام و در هر دو مکان کاشت کاهش یافت. دوره رشد ارقام محلی بهطور معنی‌داری طولانیتر از ارقام اصلاح شده بود. کاشت در بیرون از گلخانه شرایط مطلوبتری نسبت به داخل گلخانه داشت. بهطورکلی، کاشت رقم محلی قرمز در 15 مهر و در شرایط بیرون گلخانه مناسبترین شرایط برای عرضه شببو در اول بهار بود.
مریم تاتاری؛ رضا عباسی علی کمر
چکیده
به منظور تعیین بهترین زمان کاربرد و مقدار محلولپاشی گلایسینبتائین در بهبود عملکرد گوجهفرنگی در شرایط تنش خشکی، آزمایشی در سال 1395 به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت. عامل اصلی دور آبیاری در دو سطح 6 و 12روزه و عوامل فرعی شامل دو عامل زمان مصرف (در سه سطح کاشت، گلدهی و میوهدهی) و مقدار ...
بیشتر
به منظور تعیین بهترین زمان کاربرد و مقدار محلولپاشی گلایسینبتائین در بهبود عملکرد گوجهفرنگی در شرایط تنش خشکی، آزمایشی در سال 1395 به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت. عامل اصلی دور آبیاری در دو سطح 6 و 12روزه و عوامل فرعی شامل دو عامل زمان مصرف (در سه سطح کاشت، گلدهی و میوهدهی) و مقدار مصرف گلایسینبتائین (صفر، 3 و 6 کیلوگرم در هکتار) بود. شاخص‌های محتواینسبی آب برگ، سطح برگ، شاخصکلروفیل و نشت الکترولیت نشان از کارآیی گلایسینبتائین در شرایط تنش داشت. وزن میوهها با کاربرد گلایسینبتائین در شرایط عاری از تنش کاهش یافت و مقدار کاهش وزن میوه بین تیمارهای 3 و 6 کیلوگرم در هکتار اختلاف معنی‌داری نداشت. در شرایط تنش، مصرف سه کیلوگرمدرهکتار گلایسینبتائین در زمانهای کاشت، گلدهی و میوهدهی، به ترتیب منجر به افزایش 33، 40 و 60 درصدی وزن میوه نسبت به میانگین تیمارهای بدون مصرف گلایسینبتائین شد. هر چند در این آزمایش اثرات مثبت مصرف سه کیلوگرم در هکتار گلایسینبتائین در زمان گلدهی بر عملکرد، در شرایط تنش مشهود بود (62% افزایش)، به نظر می رسد مصرف این اسیدآمینه در شرایط عاری از تنش بر عملکرد گوجهفرنگی اثرات سمیت داشته باشد.
اسماعیل مقبلی دامنه؛ روح الله فتاحی؛ بهزاد قربانی؛ غلامرضا ربیعی؛ صمد اسفندیاری
چکیده
با توجه به این‌که کم‌آبیاری کنترل‌شده و آبیاری زیرسطحی منجر به افزایش کارایی مصرف آب و صرفه‌جویی در مصرف آب می-شوند، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب استان کرمان طی سال‌های 94 تا 96 اجرا شد. در این پژوهش دو فاکتور کم‌آبیاری (100 درصد تبخیر و تعرق ...
بیشتر
با توجه به این‌که کم‌آبیاری کنترل‌شده و آبیاری زیرسطحی منجر به افزایش کارایی مصرف آب و صرفه‌جویی در مصرف آب می-شوند، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب استان کرمان طی سال‌های 94 تا 96 اجرا شد. در این پژوهش دو فاکتور کم‌آبیاری (100 درصد تبخیر و تعرق گیاه در تمامی مراحل رشد گیاه، 100-60 درصد و 80 درصد تبخیر و تعرق گیاه به جز در مراحل گلدهی و تشکیل میوه) و روش آبیاری (آبیاری زیرسطحی عمقی، قطرهای زیرسطحی و قطرهای سطحی) مورد ارزیابی قرار گرفتند. صفات رویشی، عملکرد و کارایی مصرف آب در طول دوره رشد پرتقال رقم مارسارلی بر پایه نارنج اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد کم‌آبیاری کنترل‌شده سبب 17 درصد صرفه‌جویی در مصرف آب و کاهش معنی‌دار رشد رویشی نسبت به آبیاری کامل می‌شود، درحالیکه هیچگونه تفاوت معنی‌داری در عملکرد محصول مشاهده نشد. آبیاری زیرسطحی سبب 10 درصد صرفه‌جویی در مصرف آب و افزایش رشد رویشی و کارایی مصرف آب نسبت به آبیاری قطرهای سطحی شد. بنابراین میتوان نتیجه‌گیری کرد کم‌آبیاری کنترل‌شده و آبیاری زیرسطحی در افزایش کارایی مصرف آب و صرفه‌جویی در مصرف آب بسیار مؤثر هستند.
زینب رفیعی راد؛ احمد گلچین؛ یحیی تاجور؛ جواد فتاحی مقدم
چکیده
با توجه به محدودیت منابع آب کشور ایران، به‌کارگیری روش‌های نوین حفظ و ذخیره آب، مانند استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب در خاک، یکی از راه‌کارهای مقابله با مشکل کم‌آبی می‌باشد. به‌همین منظور، جهت بررسی تاثیر سوپرجاذب بر رشد رویشی و زایشی نارنگی پیج در شرایط تنش خشکی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار ...
بیشتر
با توجه به محدودیت منابع آب کشور ایران، به‌کارگیری روش‌های نوین حفظ و ذخیره آب، مانند استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب در خاک، یکی از راه‌کارهای مقابله با مشکل کم‌آبی می‌باشد. به‌همین منظور، جهت بررسی تاثیر سوپرجاذب بر رشد رویشی و زایشی نارنگی پیج در شرایط تنش خشکی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در پژوهشکده مرکبات و میوههای نیمهگرمسیری رامسر در سال 1395 اجرا شد. فاکتورها شامل سه سطح تنش خشکی (100، 75 و 50 درصد ظرفیت زراعی) و پلیمر سوپرجاذب (صفر، 25/0 و 5/0 درصد وزنی) بودند. نتایج نشان داد با افزایش تنش خشکی میزان نشت یونی، پرولین، ترکیدگی میوه و اسیدیته قابل تیتراسیون (TA) افزایش یافت. همچنین در 50 درصد ظرفیت زراعی، مصرف 5/0 درصد سوپرجاذب، بهترتیب موجب افزایش معنی‌دار 60، 15، 23 و 5/87 درصدی محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل کل، پتانسیل آب برگ، عملکرد میوه و کاهش معنی‌دار 65 و 22 درصدی نشت یونی و کل مواد جامد محلول (TSS) نسبت به شرایط بدون مصرف سوپرجاذب شد. بنابراین بهنظر می‌رسد سوپرجاذب با نگهداری آب غیر قابل استفاده، میتواند تحملپذیری مرکبات را در مقابله با تنش رطوبتی افزایش دهد.
سید مهدی میرباقری؛ روح الله کریمی؛ موسی رسولی
چکیده
به منظور بررسی اثر کاربرد برگی سولفات پتاسیم (غلظت‌های صفر، یک و نیم و سه درصد) و کلات‌آهن (غلظت‌های صفر، نیم و یک درصد) بر تشکیل میوه، عملکرد، کیفیت میوه، غلظت عناصر برگ، عملکرد کشمش و تحمل به سرمای پاییزه و زمستانه انگور بیدانه سفید آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در یک باغ تجاری در روستای ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر کاربرد برگی سولفات پتاسیم (غلظت‌های صفر، یک و نیم و سه درصد) و کلات‌آهن (غلظت‌های صفر، نیم و یک درصد) بر تشکیل میوه، عملکرد، کیفیت میوه، غلظت عناصر برگ، عملکرد کشمش و تحمل به سرمای پاییزه و زمستانه انگور بیدانه سفید آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در یک باغ تجاری در روستای بهاره ملایر طی سال های 96-1395 اجرا شد. اثر متقابل سولفات پتاسیم و کلات‌آهن بر تشکیل میوه، عملکرد و شاخص‌های کیفی میوه، عملکرد کشمش و تحمل سرمای تاک‌های تیمار شده معنی‌دار شد. بیشترین درصد تشکیل میوه و عملکرد مربوط به تاک‌های تیمار شده با سولفات پتاسیم یک و نیم درصد در ترکیب با کلات آهن نیم درصد بود. غلظت پتاسیم، آهن و منگنز موجود در حبه‌ها با عملکرد میوه در تاک همبستگی مثبت و معنی‌داری نشان داد. بیشترین غلظت اسید آسکوربیک در تیمار سولفات پتاسیم یک و نیم درصد بود. بیشترین عملکرد کشمش تولیدی در تاک‌های تیمار شده با سولفات پتاسیم یک و نیم درصد در ترکیب با کلات آهن یک‌درصد حاصل شد و کمترین عملکرد کشمش مربوط به تاک‌های شاهد بود. بیشترین تحمل‌سرمای پاییزه با تیمارهای سولفات پتاسیم سه درصد در ترکیب با کلات آهن یک درصد به دست آمد. بیشترین تحمل سرما زمستانه تاک‌ها در تیمار سولفات پتاسیم سه درصد در ترکیب با کلات آهن نیم درصد محقق شد. کمترین تحمل سرمای در بوته‌های شاهد یافت شد. بین تحمل سرما و محتوای پتاسیم همبستگی مثبت و با غلظت منیزیم همبستگی منفی و معنی‌داری مشاهده شد. در مجموع حداکثر عملکرد میوه و کشمش و نیز کیفیت میوه با کاربرد سطح متوسط هر دو کود ولی تحمل سرمای بالاتر جوانه‌های تاک با ترکیب سطوح بالاتر این کودها به دست آمد.