محمد یزداندوست همدانی؛ مختار قبادی؛ محمداقبال قبادی؛ سعید جلالی هنرمند؛ محسن سعیدی
چکیده
بهمنظور ارزیابی اثر محلولپاشی برخی ترکیبات شیمیایی بر فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدان و فلورسانس کلروفیل آفتابگردان در شرایط مختلف آبیاری و با هدف شناسایی ترکیبات مؤثر در تخفیف اثرات خشکی، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان به‌مدت ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی اثر محلولپاشی برخی ترکیبات شیمیایی بر فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدان و فلورسانس کلروفیل آفتابگردان در شرایط مختلف آبیاری و با هدف شناسایی ترکیبات مؤثر در تخفیف اثرات خشکی، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان به‌مدت دو سال (1394 و 1395)، اجرا شد. تیمارهای آبیاری شامل 60، 80 و 100 درصد نیاز آبی گیاه و تیمارهای محلولپاشی شامل آبسیزیک‌اسید، سلنیوم، سالیسیلیک‌اسید، سدیم نیتروپروساید، گلیسین بتائین و شاهد بودند. نتایج نشان داد که با کاهش میزان آب آبیاری، فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز و کاتالاز بهصورت معنیداری افزایش، درحالی‌که حداکثر کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II و عملکرد دانه کاهش یافتند. اثر متقابل آبیاری× محلولپاشی بر فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدان و عملکرد دانه معنیدار و بر فلورسانس کلروفیل غیر‌معنی‌دار بود. محلولپاشی ترکیبات شیمیایی در شرایط بهمنظور ارزیابی اثر محلولپاشی برخی ترکیبات شیمیایی بر فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدان و فلورسانس کلروفیل آفتابگردان در شرایط مختلف آبیاری و با هدف شناسایی ترکیبات مؤثر در تخفیف اثرات خشکی، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده بر پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان به‌مدت دو سال (1394 و 1395)، اجرا شد. تیمارهای آبیاری شامل 60، 80 و 100 درصد نیاز آبی گیاه و تیمارهای محلولپاشی شامل آبسیزیک‌اسید، سلنیوم، سالیسیلیک‌اسید، سدیم نیتروپروساید، گلیسین بتائین و شاهد بودند. نتایج نشان داد که با کاهش میزان آب آبیاری، فعالیت آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز، پراکسیداز و کاتالاز بهصورت معنیداری افزایش، درحالی‌که حداکثر کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II و عملکرد دانه کاهش یافتند. اثر متقابل آبیاری× محلولپاشی بر فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدان و عملکرد دانه معنیدار و بر فلورسانس کلروفیل غیر‌معنی‌دار بود. محلولپاشی ترکیبات شیمیایی در شرایط کم‌آبیاری، میزان فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدان را در مقایسه با تیمار شاهد بهصورت معنیداری افزایش داد. کاربرد سالیسیلیک‌اسید در شرایط آبیاری مختلف، باعث افزایش معنیدار حداکثر کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II و عملکرد دانه شد. در شرایط آبیاری 60، 80 و 100 درصد تأمین نیاز آبی گیاه، کاربرد سالیسیلیک‌اسید بهترتیب 3/24، 1/10 و 9/4 درصد عملکرد دانه را افزایش داد.کم‌آبیاری، میزان فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدان را در مقایسه با تیمار شاهد بهصورت معنیداری افزایش داد. کاربرد سالیسیلیک‌اسید در شرایط آبیاری مختلف، باعث افزایش معنیدار حداکثر کارایی فتوشیمیایی فتوسیستم II و عملکرد دانه شد. در شرایط آبیاری 60، 80 و 100 درصد تأمین نیاز آبی گیاه، کاربرد سالیسیلیک‌اسید بهترتیب 3/24، 1/10 و 9/4 درصد عملکرد دانه را افزایش داد.
سعید شرفی
چکیده
جبران کمبود آب در بخش کشاورزی نیازمند بهره‌گیری از روشهای صحیح مدیریت زراعی میباشد. هدف از اجرای این آزمایش بررسی اثرهای سطوح کم‌آبیاری براساس نیاز آبی گیاه سورگوم بر صفات کمی و کیفی الگوی کشت مخلوط سورگوم (Sorghum bicolor L.) و یونجهحلزونی (Medicago scutellata L.) بود. این آزمایش بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه ...
بیشتر
جبران کمبود آب در بخش کشاورزی نیازمند بهره‌گیری از روشهای صحیح مدیریت زراعی میباشد. هدف از اجرای این آزمایش بررسی اثرهای سطوح کم‌آبیاری براساس نیاز آبی گیاه سورگوم بر صفات کمی و کیفی الگوی کشت مخلوط سورگوم (Sorghum bicolor L.) و یونجهحلزونی (Medicago scutellata L.) بود. این آزمایش بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار طی دو سال زراعی 98-97 و 97-96 در کرمانشاه اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح آبیاری 50، 75، 100 و 125 درصد (بهعنوان کرتهای اصلی) و نسبت‌های کشت خالص سورگوم، کشت خالص یونجهحلزونی، کشت 100 درصد سورگوم توأم با سری‌های افزایشی 50، 75 و 100 درصد یونجهحلزونی (بهعنوان کرتهای فرعی) بود. براساس نتایج آزمایش بیشترین عملکرد علوفه تر و خشک (بهترتیب 45/53578 و 68/13302 کیلوگرم در هکتار) در کشت 100 سورگوم+ 100 یونجهحلزونی و در تیمار 125 درصد نیازآبی حاصل شد که علاوه بر استفاده مؤثر از زمین (نسبت برابری زمین 29/1)، افزایش 82/834 کیلوگرم در هکتار علوفه تر و 36/63 کیلوگرم علوفه خشک را در مقایسه با کشت خالص سورگوم با نیاز آبی 125 درصد در پی داشت. با کاهش سهم یونجهحلزونی در مخلوط، میزان پروتئین 05/11 درصد کاهش یافت. همچنین بیشترین درصد خاکستر خام (79/11 درصد) و ماده خشک قابل هضم علوفه (04/81 درصد) در علوفه در تیمار کشت خالص سورگوم و بیشترین درصد الیاف غیرمحلول در شوینده اسیدی در الگوی کشت خالص یونجهحلزونی (94/30 درصد) مشاهده شد. بهطورکلی ممکن است که کشت مخلوط سورگوم با یونجهحلزونی (تراکم 100:100)، علاوه بر بهبود کمی و کیفی علوفه، افزایش بهره‌وری آب را نیز در پی داشته باشد.
احمد زارع؛ آیدین خدایی جوقان؛ زینب خضری پور
چکیده
بهمنظور پاسخ گیاه چیا به دما، تنشهای غیر زنده (شوری و خشکی) سه آزمایش جداگانه بر مبنای طرح کاملاً تصادفی در آزمایشگاه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان در چهار تکرار در سال 1397 انجام شد. دما شامل (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40 و 45 درجه سلسیوس)، شوری (صفر، 50، 100، 150، 200، 250، 300، 350 و 400 میلیمولار) و تنش خشکی (2، 0/0-، 4/0-، 6/0-، 8/0-، 1/- و 2/1- و 4/1- ...
بیشتر
بهمنظور پاسخ گیاه چیا به دما، تنشهای غیر زنده (شوری و خشکی) سه آزمایش جداگانه بر مبنای طرح کاملاً تصادفی در آزمایشگاه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان در چهار تکرار در سال 1397 انجام شد. دما شامل (5، 10، 15، 20، 25، 30، 35، 40 و 45 درجه سلسیوس)، شوری (صفر، 50، 100، 150، 200، 250، 300، 350 و 400 میلیمولار) و تنش خشکی (2، 0/0-، 4/0-، 6/0-، 8/0-، 1/- و 2/1- و 4/1- مگاپاسکال) در نظر گرفته شد. در پاسخ به دما، چیا در دامنه 10 تا 40 درجه سلسیوس قادر به جوانه‌زنی بود. دمای پایه (Tb)، دمای مطلوب جوانه‌زنی (To) و دمای سقف (Tc) بهترتیب 6، 28 و 44 درجه سلسیوس پیشبینی شد. در پاسخ به شوری، درصد جوانه‌زنی و سرعت جوانه‌زنی کاهش و در سطح شوری 400 میلیمولار جوانه‌زنی کاملاً متوقف شد. شوری مورد نیاز برای کاهش 50 درصد (پارامتر X50) صفات درصد جوانه‌زنی و سرعت جوانه‌زنی 349 و 236 میلیمولار بهدست آمد. کاهش 50 درصد صفات درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی در تیمار تنش خشکی در سطح 92/0- و 79/0- مگاپاسکال مشاهده شد با توجه به پارامتر x50 چیا به تنش شوری و خشکی مقاوم میباشد. در شرایط خاکهای شور و تنش رطوبتی چیا میتواند برای کشت و کار به کشاورزان توصیه شود.
فضیله داهی زهی؛ محمود رمرودی؛ عبدالشکور رئیسی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر تنش خشکی بر برخی ویژگیهای مورفولوژیک، عملکرد، اجزای عملکرد و درصد روغن دانه ژنوتیپهای کنجد، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ولایت ایرانشهر اجرا شد. تیمار تنش خشکی شامل آبیاری معمول (براساس 100 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر تنش خشکی بر برخی ویژگیهای مورفولوژیک، عملکرد، اجزای عملکرد و درصد روغن دانه ژنوتیپهای کنجد، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ولایت ایرانشهر اجرا شد. تیمار تنش خشکی شامل آبیاری معمول (براساس 100 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) و تنش خشکی (براساس 200 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) بهعنوان عامل اصلی و ارقام کنجد شامل دشتستان2 و 5، یلووایت، جیرفت13، توده‌محلی دم‌سیاه و داراب1، بهعنوان عامل فرعی بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش معنیدار ارتفاع بوته، تعداد شاخه و تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، عملکرد دانه و بیولوژیک، درصد و عملکرد روغن شد. افزایش عملکرد دانه در شرایط آبیاری معمول در مقایسه با شرایط تنش خشکی 67/28 درصد بود. بین ژنوتیپ‌ها، ژنوتیپ داراب1 در مقایسه با سایر ژنوتیپهای مورد بررسی در هر دو شرایط آبیاری بیشترین عملکرد دانه و روغن را دارا بود. بنابراین این ژنوتیپ برای کشت در ایرانشهر مناسب خواهد بود. نتایج همبستگی نشان داد که عملکرد دانه با تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول، عملکرد بیولوژیک و وزن هزاردانه همبستگی مثبت و معنیداری داشت و بیشترین همبستگی مربوط به عملکرد دانه و عملکرد روغن بود.
پیمان شریفی؛ فاطمه بناءکاشانی؛ ایرج اله دادی؛ غلام عباس اکبری
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر مالچ‌های زنده بر کنترل علف‌های‌هرز و عملکرد سیاه‌دانه (Nigella sativa L.)، آزمایشی بهصورت اسپیلت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سال زراعی 98-97 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نوع بستر (معمول و کهنه)، نوع مالچ زنده (شبدر برسیم (Trifolium alexandrinum ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر مالچ‌های زنده بر کنترل علف‌های‌هرز و عملکرد سیاه‌دانه (Nigella sativa L.)، آزمایشی بهصورت اسپیلت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سال زراعی 98-97 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نوع بستر (معمول و کهنه)، نوع مالچ زنده (شبدر برسیم (Trifolium alexandrinum L.)، شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) و یونجه (Medicago sativa L.)) و زمان کاشت مالچ زنده (کاشت دو هفته زودتر و هم‌زمان با کاشت سیاه‌دانه) بودند. فاکتور اول در کرتهای اصلی و ترکیب فاکتورهای دوم و سوم در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد شنبلیله و یونجه با کاهش 40 درصدی تراکم و زیست‌توده علف‌های هرز نسبت به شاهد بدون مالچ زنده و وجین، از نظر کنترل علف‌های هرز موفق‌تر از شبدر برسیم بودند. همچنین بهمنظور دستیابی به بالاترین درصد صفات عملکردی سیاه‌دانه (02/83، 44/93 و 30/50)، بهترتیب تعداد کپسول در بوته، تعداد دانه در کپسول و وزن هزاردانه، نسبت به شاهد بدون مالچ زنده و وجین کامل، پیشنهاد میشود شنبلیله هم‌زمان با سیاه‌دانه کشت شود. درخصوص یونجه نیز پیشنهاد کشت پیش از سیاه‌دانه میباشد. بستر کشت کهنه نقش مثبت و معنیداری در کنترل علف‌های هرز و افزایش صفات عملکردی سیاه‌دانه نداشت.
علیرضا محسنی؛ رئوف سید شریفی؛ سعید خماری
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای زیستی و پوترسین بر عملکرد و برخی صفات گندم در سطوح مختلف آبیاری، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال زراعی 98-1397 اجرا شد. فاکتورهای موردبررسی شامل آبیاری (آبیاری کامل بهعنوان شاهد، قطع آبیاری در50 درصد مراحل خوشهدهی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای زیستی و پوترسین بر عملکرد و برخی صفات گندم در سطوح مختلف آبیاری، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال زراعی 98-1397 اجرا شد. فاکتورهای موردبررسی شامل آبیاری (آبیاری کامل بهعنوان شاهد، قطع آبیاری در50 درصد مراحل خوشهدهی و آبستنی)، کودهای زیستی (عدم کاربرد کودهای زیستی، کاربرد میکوریز، کاربرد هم‌زمان سودوموناس و فلاوباکتریوم، کاربرد هم‌زمان میکوریز با سودوموناس و فلاوباکتریوم) و محلولپاشی پوترسین (محلولپاشی با آب بهعنوان شاهد، 5/0 و یک میلیمولار) بودند. مقایسه میانگینها نشان داد که حداکثر محتوای نسبی آب برگ پرچم، شاخص کلروفیل، هدایت روزنهای و عملکرد کوانتومی، در شرایط آبیاری کامل با کاربرد هم‌زمان میکوریز با سودوموناس و فلاوباکتریوم و محلولپاشی یک میلیمولار پوترسین بهدست آمد. محلولپاشی یک میلیمولار پوترسین در مقایسه با عدم کاربرد پوترسین، عملکرد دانه را حدود 5/8 درصد افزایش داد. همچنین بالاترین عملکرد دانه (44/799 و 38/746 گرم در مترمربع)، بهترتیب با کاربرد هم‌زمان سودوموناس و فلاوباکتریوم و کاربرد هم‌زمان میکوریز با سودوموناس و فلاوباکتریوم در شرایط آبیاری کامل و کم‌ترین آن (42/403 گرم در مترمربع) در شرایط قطع آبیاری در آبستنی و عدم کاربرد کودهای زیستی بهدست آمد. بهنظر میرسد کودهای زیستی و پوترسین میتواند بهدلیل بهبود برخی صفات فیزیولوژیک، عملکرد دانه گندم را تحت شرایط محدودیت آبی افزایش دهد.
شکوفه غلامی؛ مجید امینی دهقی
چکیده
سلنیوم به دلیل خواص آنتی اکسیدانی نقش موثری در افزایش تحمل گیاه به اثرات تنشهای محیطی دارد. به همین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملا تصادفی در سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد تهران اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل غلظت‌های مختلف سلنیوم در شش سطح (صفر ، 5/0 ، 5/1، 3، 5/4 و 6 میلیگرم در لیتر) و زمان‌های ...
بیشتر
سلنیوم به دلیل خواص آنتی اکسیدانی نقش موثری در افزایش تحمل گیاه به اثرات تنشهای محیطی دارد. به همین منظور آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری کاملا تصادفی در سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه شاهد تهران اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل غلظت‌های مختلف سلنیوم در شش سطح (صفر ، 5/0 ، 5/1، 3، 5/4 و 6 میلیگرم در لیتر) و زمان‌های مختلف پرایمینگ در چهار سطح (صفر، 8، 12 و 24 ساعت) بودند. نتایج نشان داد اثر ساده و برهمکنش تیمارهای آزمایشی بر صفات درصد جوانه‌زنی، سرعت جوانه‌زنی، متوسط جوانه‌زنی، متوسط جوانه‌زنی روزانه، سرعت جوانه-زنی روزانه، ضریب سرعت جوانه‌زنی، طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه، شاخص طولی بنیه گیاهچه و شاخص وزنی بنیه گیاهچه در سطح احتمال یک درصد معنیدار بود. به طور کلی با افزایش غلظت سلنیوم از صفر تا 3 میلیگرم در لیتر افزایش معنیداری در میانگین اکثر صفات اندازه‌گیری شده مشاهده شد و با افزایش غلظت سلنیوم بالاتر از 3 میلیگرم در لیتر روندی کاهشی در میانگینها صفات را شاهد بودیم. بیشترین درصد جوانه زنی(33/96) درغلظت 3 میلیگرم در لیتر سلنیوم به مدت 8 ساعت افزایشی 5/23 درصدی را نسبت به تیمار شاهد نشان داد. همچنین بیشترین میانیگن مدت زمان جوانه زنی، در غلظت 6 میلی گرم سلنیوم و مدت زمان 24 ساعت پرایمینگ دارای افزایشی 03/41 درصدی نسبت به تیمار شاهد داشت. بنابراین جهت بهبود جوانه-زنی گیاه کینوا میتوان با پرایمینگ بذر با استفاده از سلنیوم به نتیجه بهتری رسید.
امیرعلی محمدی؛ مهدی حدادی نژاد؛ حسین صادقی؛ کامران قاسمی
چکیده
تمشک سیاه از گیاهان معتدله است که امکان تولید محصول در گلخانه جهت تولید میوه خارج از فصل و حصول سود بیشتر نیز برای آن وجود دارد. این پژوهش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بهصورت گلدانی، در بستر خاکی حاوی نسبت 1:1:1 خاک لومی، ماسه و ماده آلی، انجام شد. فاکتور اول رقم (زودرس، میان‌رس و دیررس) و فاکتور دوم برنامه ...
بیشتر
تمشک سیاه از گیاهان معتدله است که امکان تولید محصول در گلخانه جهت تولید میوه خارج از فصل و حصول سود بیشتر نیز برای آن وجود دارد. این پژوهش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار بهصورت گلدانی، در بستر خاکی حاوی نسبت 1:1:1 خاک لومی، ماسه و ماده آلی، انجام شد. فاکتور اول رقم (زودرس، میان‌رس و دیررس) و فاکتور دوم برنامه تغذیه‌ای در شش سطح از عناصر NPK (N0P0K0 (شاهد)، N50P0K0، N50P0K25، N50P0K50، N50P25K50، N50P12.5K25 کیلوگرم در هکتار) بوده که بهصورت کودآبیاری اعمال شد. نتایج نشان داد کاربرد عناصر غذایی موجب شده بیشترین میزان عناصر نیتروژن و پتاسیم در رقم دیررس حاصل شود. بیشترین طول شاخه و شاخص سبزینگی در تیمار N50P0K25 دیده شد؛ همچنین پاسخ گیاه تمشک به نسبت‌های مختلف عناصر غذایی از نظر وزن تر شاخه در ارقام مختلف روند متفاوتی را نشان داد. با این‌حال بیشترین وزن تر شاخساره در رقم دیررس و در دو تیمار N50P0K0 و N50P0K50 دیده شد. نتایج این پژوهش نشان داد که حداکثر عملکرد در ارقام زودرس و میان‌رس در تیمار N50P0K25 و در رقم دیررس در تیمار حاوی فسفر (N50P25K50) حاصل شد. همچنین بیشترین مقدار مواد جامد محلول در رقم زودرس و تیمار N50P0K25 به میزان 9/12 درجه بریکس بهدست آمد. بهطورکلی هرچند استفاده از عناصر غذایی NPK در اکثر صفات موردبررسی اثرگذار بود ولی نقش N و K در بهبود صفات رویشی و زایشی در تمشک به‌ویژه برای دو رقم زودرس و میان‌رس ملموس‌تر بود.
بهزاد آزادگان؛ رضا کوهستانی؛ محمود مشعل
چکیده
هدف از این مطالعه، بررسی ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی و همچنین کارایی مصرف آب گیاه شب‌بو در شرایط کم‌آبیاری و انواع بسترهای کشت بود. به همین منظور، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1398-1397 در گلخانه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل ...
بیشتر
هدف از این مطالعه، بررسی ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی و همچنین کارایی مصرف آب گیاه شب‌بو در شرایط کم‌آبیاری و انواع بسترهای کشت بود. به همین منظور، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1398-1397 در گلخانه تحقیقاتی پردیس ابوریحان دانشگاه تهران انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل چهار بستر کشت (پرلیت، پرلیت+ کود دامی غنی‌شده، پرلیت+ زئولیت، پرلیت+ ورمی‌کمپوست) و سه تیمار کم‌آبیاری (آبیاری 100 درصد (شاهد)، کم‌آبیاری 75 درصد نیاز آبی، و کم‌آبیاری 50 درصد نیاز آبی) بود. نتایج نشان داد که اثر بستر کشت بر روی ارتفاع گیاه، قطر ساقه، سطح برگ، وزن تر و خشک ریشه، وزن تر و خشک گیاه و همچنین کارایی مصرف آب در سطح یک درصد معنیدار بود و بستر مخلوط پرلیت و ورمی‌کمپوست منجر به بهبود این صفات می‌شد. همچنین، تیمار کم‌آبیاری شدید (50 درصد) دارای اثرات منفی بر روی پارامترهای رشد گیاه از جمله وزن تر و قطر ریشه بود، درحالی‌که تیمار کم‌آبیاری در سطح 75 درصد اثر مخرب بر روی گیاه نداشته و باعث افزایش معنیدار کارایی مصرف آب در سطح یک درصد شد. به‌طوری‌که بستر مخلوط پرلیت و ورمی‌کمپوست با تیمار کم‌آبیاری 75 درصد، کارایی مصرف آب را در حدود 8/1 برابر نسبت به شاهد در بستر پرلیت افزایش داد. با توجه به کاهش کیفیت ویژگیهای رشدی محصول در کم‌آبیاری شدید (50 درصد)، تولید این گیاه در شرایط کم‌آبیاری 75 درصد نیاز آبی پیشنهاد میشود.
حمید جباری؛ حمیدرضا فنایی؛ فرناز شریعتی؛ حمید صادقی گرمارودی؛ محمد عباسعلی؛ امیر حسین امیدی
چکیده
این مطالعه با هدف ارزیابی تنوع ژنتیکی 122 ژنوتیپ گلرنگ موجود در مؤسسه تحقیقات ژنتیک گیاهی و گیاهان زراعی (IPK) و مرکز بین‌المللی اصلاح گندم و ذرت (CIMMYT) و مقایسه خصوصیات زراعی آنها با پنج رقم زراعی گلرنگ کشور طی سال زراعی 97-1396 بهصورت آگمنت بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر ...
بیشتر
این مطالعه با هدف ارزیابی تنوع ژنتیکی 122 ژنوتیپ گلرنگ موجود در مؤسسه تحقیقات ژنتیک گیاهی و گیاهان زراعی (IPK) و مرکز بین‌المللی اصلاح گندم و ذرت (CIMMYT) و مقایسه خصوصیات زراعی آنها با پنج رقم زراعی گلرنگ کشور طی سال زراعی 97-1396 بهصورت آگمنت بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر کرج انجام شد. نتایج بیانگر وجود تنوع ژنتیکی بالا در ژرم‌پلاسم موردمطالعه بود. در بین ژنوتیپهای موردمطالعه 36 ژنوتیپ بیخار، 81 ژنوتیپ خاردار و 10 ژنوتیپ با خار کم وجود داشت. تجزیه به مؤلفههای اصلی منجر به شناسایی سه مؤلفه اصلی شد که در مجموع 5/56 درصد از تغییرات کل را توجیه کردند. مؤلفه اول با توجیه 5/29 درصد تغییرات کل بهعنوان مؤلفه اجزای عملکرد و عامل دوم با توجیه 9/15 درصد از واریانس کل بهعنوان مؤلفه فنولوژی و معماری گیاه نامگذاری شد. گروه‌بندی از طریق تجزیه مؤلفههای اصلی ژنوتیپ‌ها را به چهار گروه تقسیم نمود. گروه اول از مقادیر بالای عملکرد دانه برخوردار بودند و ژنوتیپ شماره 70 با بیشترین عملکرد دانه (5667 کیلوگرم در هکتار) در این گروه قرار گرفت. مقادیری عددی اجزای عملکرد نظیر وزن هزاردانه، تعداد طبق و تعداد دانه در بوته در گروه سوم بالاتر از سایر گروهها بود. در مجموع ژنوتیپ آلمانی شماره 70 با عملکرد دانه زیاد به‌همراه ژنوتیپ شماره 45 با گلدهی زودهنگام میتوانند در برنامههای به‌نژادی گلرنگ مورداستفاده قرار گیرند.
اکرم وطن‌خواه؛ زهرا ایزدی؛ سعید ریزی؛ عبدالرحمان معتمدی؛ مهدی قاسمی ورنامخواستی
چکیده
تنشهای زیستی و غیرزیستی منجر به تولید گونههای فعال اکسیژن (ROS) در گیاهان، آسیب به گیاه میزبان، کاهش قدرت آن و گاهی مرگ گیاه می‌شوند. گل رز شاخه‌بریده، یکی از محبوبترین گیاهان زینتی است که به بیماری گال طوقه ناشی از Agrobacterium tumefaciens دچار میشود. برای بررسی فعالیت برخی آنزیمهای آنتی‌اکسیدانت و شاخصهای فیزیولوژیک در دو رقم ...
بیشتر
تنشهای زیستی و غیرزیستی منجر به تولید گونههای فعال اکسیژن (ROS) در گیاهان، آسیب به گیاه میزبان، کاهش قدرت آن و گاهی مرگ گیاه می‌شوند. گل رز شاخه‌بریده، یکی از محبوبترین گیاهان زینتی است که به بیماری گال طوقه ناشی از Agrobacterium tumefaciens دچار میشود. برای بررسی فعالیت برخی آنزیمهای آنتی‌اکسیدانت و شاخصهای فیزیولوژیک در دو رقم رز شاخه‌بریده، مایهکوبی عامل گال، بهصورت طرح فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در سه تکرار در زمان پیوند به‌روش استنتینگ در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در شهریورماه 1399 انجام شد. تیمارها شامل آلودگی (مایهکوبی سوسپانسیون اگروباکتریوم و مایهکوبی آب) بهعنوان عامل اول و تیمار رقم (Angelina و Pearl) بهعنوان عامل دوم بودند. سه ماه پس از پیوند، نتایج نشان داد برهمکنش رقم و آلودگی (باکتری) بر صفات نشت یونی، پرولین و گایاکول پراکسیداز در سطح احتمال یک درصد اثر معنیدار داشت. بیشترین میزان قندهای محلول، MDA و پروتئین در نمونههای آلوده بهترتیب 6/ 298 میکروگرم بر گرم بر وزن تر، 6/488 میکرومول بر گرم در وزن تر و 7/36 میلیگرم بر گرم بر وزن تر مشاهده شد و بیشترین RWC و سطح برگ در نمونههای سالم بهترتیب به میزان 5/68 درصد و 5/21 سانتیمترمربع بود. در این پژوهش مایهکوبی عامل گال طوقه، موجب ایجاد گونههای فعال اکسیژن و تنش اکسیداتیو و ایجاد تغییر در لیپیدها، قندهای محلول و پروتئین کل شد.
امید لطفی فر؛ سمانه متقی
چکیده
هدف از این پژوهش استفاده از متاآنالیز جهت ترکیب نتایج آزمایش‌های انجام‌شده در ایران در مورد اثر تنش خشکی حاصل از قطع آبیاری در مراحل مختلف نمو، بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزا بود. ویژگیهای موردبررسی شامل عملکرد دانه، روغن و ماده خشک، تعداد خورجین در بوته، تعداد دانه در خورجین، وزن هزاردانه و میزان روغن دانه بودند. نتایج نشان داد ...
بیشتر
هدف از این پژوهش استفاده از متاآنالیز جهت ترکیب نتایج آزمایش‌های انجام‌شده در ایران در مورد اثر تنش خشکی حاصل از قطع آبیاری در مراحل مختلف نمو، بر عملکرد و اجزای عملکرد کلزا بود. ویژگیهای موردبررسی شامل عملکرد دانه، روغن و ماده خشک، تعداد خورجین در بوته، تعداد دانه در خورجین، وزن هزاردانه و میزان روغن دانه بودند. نتایج نشان داد که تمامی ویژگیها تحت تأثیر تنش خشکی در مراحل مختلف نمو قرار گرفتند. قطع آبیاری در مراحل مختلف بهصورت میانگین سبب کاهش 5/34 درصدی عملکرد دانه، 36 درصدی عملکرد روغن، 7/4 درصدی میزان روغن، 8/25 درصدی ماده خشک، 4/35 درصدی تعداد خورجین، 5/18 درصدی تعداد دانه در خورجین و 5/17 درصدی وزن هزاردانه و افزایش 9/49 درصدی میزان پرولین شد. بالاترین میزان کاهش در عملکرد دانه و روغن در تیمار قطع آبیاری از ساقهدهی مشاهده شد که بهترتیب منجر به کاهش 41 و 46 درصدی این دو ویژگی شد. همچنین در مورد اجزاء عملکرد بالاترین میزان کاهش تعداد خورجین در بوته، تعداد دانه در خورجین و وزن هزاردانه بهترتیب از تیمارهای قطع آبیاری از ساقهدهی، گلدهی و خورجیندهی مشاهده شد.
مریم فلاحت کار گنجی؛ وریا ویسانی؛ مرجان دیانت
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر گونههای قارچ مختلف مایکوریزا و سطوح تنش خشکی بر ویژگیهای فیزیولوژیک ارقام نخود آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کردستان در سال 1399 انجام گرفت. فاکتورها شامل آبیاری در سه سطح (شاهد، تنش متوسط و تنش شدید)، کاربرد قارچ مایکوریزا در چهار سطح (Funneliformis ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر گونههای قارچ مختلف مایکوریزا و سطوح تنش خشکی بر ویژگیهای فیزیولوژیک ارقام نخود آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کردستان در سال 1399 انجام گرفت. فاکتورها شامل آبیاری در سه سطح (شاهد، تنش متوسط و تنش شدید)، کاربرد قارچ مایکوریزا در چهار سطح (Funneliformis mosseae، Simiglomus hoi، Rhizophagus irregularis و عدم تلقیح (شاهد)) و رقم نخود در دو سطح (ILC-482 و پیروز) بود. نتایج نشان داد که سطح تنش تأثیر معنیداری بر صفات مورد ارزیابی داشتند، به‌طوری‌که با کاهش میزان آب قابل دسترس گیاه وزن خشک و محتوای کلروفیل کاهش یافت. میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در شرایط تنش شدید در مقایسه با تنش متوسط و عدم تنش خشکی بهترتیب تا 37 و 9/71 درصد در رقم پیروز و تا 4/69 و 6/82 درصد در رقم ILC-482 افزایش پیدا کرد. در رقم ILC-482 بیشترین میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در شرایط تنش شدید مشاهده شد که تقریباً نسبت به تیمار عدم تنش دو برابر افزایش یافت. فعالیت آنزیم پراکسیداز تحت تأثیر کاربرد قارچ مایکوریزا قرار گرفت، به‌طوری‌که گیاهان تلقیح‌شده با گونه G. mosseae بیشترین و عدم تلقیح با مایکوریزا کم‌ترین میزان فعالیت پراکسیداز را دارا بودند. در تنش شدید کم‌ترین میزان مالوندیآلدهید با کاربرد گونه G. mosseae حاصل شد. تلقیح نخود با قارچ مایکوریزا میتواند بهعنوان راه‌کاری در جهت بهبود رشد در شرایط عدم تنش و افزایش مقاومت در شرایط تنش خشکی مدنظر قرار گیرد.
حسن اخگری؛ بهزاد کاویانی
چکیده
بهمنظور بررسی کارایی کشت مستقیم برنج (Oryza sativa L.) با فناوری نوار بذر و مقایسه آن با کاشت نشایی و کاشت مستقیم سنتی (خطی)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار به‌مدت دو سال پیاپی 1396-97 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت انجام شد. فاکتور اول؛ دو رقم برنج (خزر و هاشمی) و فاکتور دوم؛ ده سطح ...
بیشتر
بهمنظور بررسی کارایی کشت مستقیم برنج (Oryza sativa L.) با فناوری نوار بذر و مقایسه آن با کاشت نشایی و کاشت مستقیم سنتی (خطی)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار به‌مدت دو سال پیاپی 1396-97 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد رشت انجام شد. فاکتور اول؛ دو رقم برنج (خزر و هاشمی) و فاکتور دوم؛ ده سطح تیمار پرایمینگ بذر با سه روش کشت (نشایی، مستقیم خطی و مستقیم با فناوری نوار بذر) بودند. دو چالش عمده تولید برنج در روشهای کشت نشایی و کشت مستقیم سنتی (خطی)؛ سهم بالای نیروی کار و افزایش هزینه است. بنابراین، برای کاهش هزینه تولید برنج باید به‌دنبال روشهای جدید کشت بود. در مطالعه حاضر، کشت مستقیم برنج با فناوری پرایمینگ و نوار بذر، با کاهش نیروی کار و هزینه ارائه میشود. شاخصهای زراعی و برآورد هزینه عوامل تولید این دو رقم برنج در این سه روش کشت ارزیابی شدند. نتایج نشان داد که استفاده از روش کشت مستقیم با فناوری نوار بذر باعث افزایش هشت درصدی عملکرد دانه شلتوک و صرفهجویی 25 درصدی در هزینه، همچنین کاهش 11 درصدی در طول دوره رشد، 30 درصدی در تعداد نیروی کار در هر هکتار، 26 درصدی در هزینه تولید هر کیلوگرم برنج سفید و 2/2 درصدی در شاخص هزینه به فایده در رقم هاشمی نسبت به روش مرسوم کشت نشایی شد. بنابراین، کشت مستقیم با فناوری نوار بذر، که برای اولین بار در ایران اجرا شد، در کاهش هزینه تولید برنج مؤثر میباشد.
وجیهه امینی ماندی؛ علی نخزری مقدم؛ علی راحمی کاریزکی؛ معصومه نعیمی
چکیده
این مطالعه بهمنظور بررسی عوامل تأثیرگذار بر خلأ عملکرد برنج در منطقه جویبار واقع در استان مازندران با استفاده از دو روش آنالیز خط مرزی و نیز تحلیل مقایسه کارکرد در سالهای زراعی 97-1396 و 98-1397 بهصورت میدانی و مصاحبه حضوری با کشاورزان اجرا شد. در این راستا، بهصورت کلی 120 مزرعه برنج واقع در محدوده جغرافیایی موردمطالعه در هر سال زراعی ...
بیشتر
این مطالعه بهمنظور بررسی عوامل تأثیرگذار بر خلأ عملکرد برنج در منطقه جویبار واقع در استان مازندران با استفاده از دو روش آنالیز خط مرزی و نیز تحلیل مقایسه کارکرد در سالهای زراعی 97-1396 و 98-1397 بهصورت میدانی و مصاحبه حضوری با کشاورزان اجرا شد. در این راستا، بهصورت کلی 120 مزرعه برنج واقع در محدوده جغرافیایی موردمطالعه در هر سال زراعی به‌‌گونه‌ای تعیین شدند که از نظر مکانی و زمانی دارای تنوع کافی باشند. در روش تحلیل مقایسه عملکرد، رابطه موجود بین عملکرد با متغیرهای کمی و کیفی اندازهگیری‌شده، با استفاده از روش رگرسیون چندگانه موردبررسی قرار گرفت. در روش آنالیز خط مرزی، براساس پروتکل پیشنهاد شده، یک خط مرزی به داده‌ها در نمودار پراکنش داده‌ها برازش داده شد. نتایج نشان داد که براساس تحلیل مقایسه کارکرد، خلأ عملکرد مزارع برنج در منطقه جویبار 1842 کیلوگرم در هکتار و تاریخ برداشت مهم‌ترین عامل خلأ عملکرد برنج بود. همچنین، براساس تجزیه و تحلیل خط مرزی، خلأ عملکرد مزارع برنج در این منطقه، به میزان 874 کیلوگرم در هکتار و مبارزه زیستی مهم‌ترین عامل خلأ عملکرد برنج بود. بنابراین، نظارت و ارزیابی مداوم مدیریت محصولات زراعی در مزارع کشاورزان و شناسایی و از بین‌بردن یا کاهش خلأ عملکرد و عوامل مدیریتی ایجادکننده آن ضروری است.
عبدالحمید زاهدیان؛ عبدالحسین ابوطالبی جهرمی؛ عبدالرسول ذاکرین؛ وحید عبدوسی؛ علی محمدی ترکاشوند
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر رژیم‌های مختلف آبیاری و مصرف کودهای بیولوژیک و شیمیایی بر ویژگیهای مورفولوژیکی، فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدانی و میزان قند میوه طالبی رقم احلام، آزمایشی در طول سال زراعی 97-96 بهصورت کرتهای خردشده فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در اراضی شهرستان خنج اجرا شد. فاکتور اصلی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر رژیم‌های مختلف آبیاری و مصرف کودهای بیولوژیک و شیمیایی بر ویژگیهای مورفولوژیکی، فعالیت آنزیمهای آنتی‌اکسیدانی و میزان قند میوه طالبی رقم احلام، آزمایشی در طول سال زراعی 97-96 بهصورت کرتهای خردشده فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در اراضی شهرستان خنج اجرا شد. فاکتور اصلی شامل سه سطح آبیاری 50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی و فاکتور فرعی شامل کاربرد کودهای شیمیایی در چهار سطح کود شیمیایی NPK، صفر، 60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار و کود زیستی نیتروکسین در دو سطح (عدم استفاده کود و مصرف 100 درصد کود) بود. نتایج نشان داد که رژیم‌های مختلف آبیاری، تیمارهای کودی و برهمکنش آنها بر برخی صفات موردبررسی اثر معنیدار داشتند. کاربرد تلفیقی کودهای شیمیایی به‌همراه کود زیستی اثر معنیداری بر تعداد شاخه فرعی، وزن کل بوته طول و قطر شاخه اصلی، مواد جامد محلول (TSS)، میزان قندهای زایلوز و فروکتوز و فعالیت آنزیمهای کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز، پراکسیداز نشان دادند. بیشترین تعداد شاخه فرعی و وزن تر بوته، طول و قطر شاخه در تیمار کود شیمیایی 120 و180 کیلوگرم در هکتار به‌همراه استفاده از کود نیتروکسین در شرایط 100 درصد ظرفیت زراعی بهدست آمد. کودهای زیستی اثر معنیداری بر میزان قند‌‌ها و فعالیت آنزیمهای میوه نداشتند، به‌طوری‌که بیشترین میزان کاتالاز، سوپراکسیددیسموتاز و پراکسیداز در تیمار 50 درصد ظرفیت زراعی با 120و 180 کیلوگرم در هکتار کود شیمیایی بدون استفاده از کود بیولوژیک نیتروکسین بهدست آمد. در کل میتوان بیان کرد، کاربرد کودهای زیستی اثرات مضر تنش آبی را کاهش دادند و مصرف کودهای شیمیایی به‌همراه کودهای زیستی تأثیر معنیداری در افزایش صفات موردبررسی داشتند.
حسین خوشوقتی؛ مهدی تاج بخش
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای مختلف کلاتشده نانو و آمینواسید بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، کمیت و کیفیت روغن، محتوای نشاسته و درصد پروتئین در دانه ذرت، دو آزمایش مزرعه‌ای بهصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با 16 تیمار و سه تکرار بهطور هم‌زمان در دو مکان مختلف دانشگاه ارومیه و شهرستان عجبشیر در سال زراعی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای مختلف کلاتشده نانو و آمینواسید بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیکی، شاخص برداشت، کمیت و کیفیت روغن، محتوای نشاسته و درصد پروتئین در دانه ذرت، دو آزمایش مزرعه‌ای بهصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با 16 تیمار و سه تکرار بهطور هم‌زمان در دو مکان مختلف دانشگاه ارومیه و شهرستان عجبشیر در سال زراعی 1396 به اجرا در آمد. نتایج نشان دادند بیشترین مقدار محتوای نشاسته (66/80 درصد)، پروتئین (70/12 درصد) و شاخص برداشت (60/34 درصد) مربوط به تیمار کودی نانوکلات NPK، بیشترین میزان روغن (98/4 درصد)، عملکر دانه (16596 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیکی (52393 کیلوگرم در هکتار) مربوط به آمینوکلات آهن و بیشترین وزن 100 دانه (34/36 گرم) در ذرت مربوط به نانوکلات روی بود که بهترتیب 03/22 درصد، 92/30 درصد، 66/23 درصد، 44/25 درصد، 81/50 درصد، 15/33 درصد و 65/24 درصد بیشتر از تیمار شاهد است. استفاده از آمینوکلات منیزیم، آمینوکلات میکرومیکس، آمینوکلات پتاسیم و نانوکلات NPK مقدار اسیدهای چرب اشباع را بیشتر از سایر کودها افزایش داد، اما کودهای نانوکلات مس، آمینوکلات فسفر، کود کبوتری و سالیسیلیک‌اسید محتوای اسیدهای چرب غیراشباع را بهترتیب 04/16 درصد، 35/16 درصد، 44/17 درصد و 29/20 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش دادند.
طاهره رضاپور کویشاهی؛ سعید سیف زاده؛ معرفت مصطفوی راد؛ علیرضا ولدآبادی؛ اسماعیل حدیدی ماسوله
چکیده
این آزمایش بهمنظور بررسی عملکرد دانه بادامزمینی در کشت مخلوط با ذرت تحت کاربرد تلفیقی کودهای فسفره شیمیایی و زیستی در طی سالهای زراعی 1396 و 1397 بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات رشت اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل پنج سطح کود فسفره (صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار از منبع سوپرفسفات ...
بیشتر
این آزمایش بهمنظور بررسی عملکرد دانه بادامزمینی در کشت مخلوط با ذرت تحت کاربرد تلفیقی کودهای فسفره شیمیایی و زیستی در طی سالهای زراعی 1396 و 1397 بهصورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات رشت اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل پنج سطح کود فسفره (صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار از منبع سوپرفسفات تریپل، 50 کیلوگرم در هکتار سوپرفسفات تریپل+ 200 گرم فسفات بارور2 و 100 کیلوگرم در هکتار سوپرفسفات تریپل+ 200 گرم فسفات بارور2) و پنج الگوی کشت شامل کشت خالص ذرت، کشت خالص بادامزمینی و کشت مخلوط یک ردیف ذرت+ یک ردیف بادامزمینی (1:1)، دو ردیف ذرت+ یک ردیف بادامزمینی (1:2)، یک ردیف ذرت+ دو ردیف بادامزمینی (2:1) بود. براساس نتایج این آزمایش، اثر متقابل کود فسفره و سیستم کشت مخلوط بر تمام صفات اندازهگیری‌شده معنیدار بود. حداکثر عملکرد دانه ذرت و بادامزمینی در سیستم تککشتی با کاربرد 100 کیلوگرم سوپرفسفات تریپل و 200 گرم فسفات بارور2 مشاهده شد. استفاده ترکیبی از فسفر شیمیایی و زیستی منجر به افزایش عملکرد دانه ذرت و بادامزمینی در سیستم تککشتی شد. بالاترین نسبت برابری زمین (LER) معادل 8/1 در تیمار شاهد و کشت مخلوط ذرت و بادامزمینی با نسبت ردیف 1:1 مشاهد شد. سیستم کشت مخلوط اجزای عملکرد بادامزمینی از قبیل تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، طول و عرض غلاف را بهبود بخشید. براساس نتایج این آزمایش، سیستم کشت مخلوط ذرت- بادامزمینی از نظر تولید گیاهان زراعی در واحد سطح مزیت داشت. به‌علاوه، غلظت نیتروژن و فسفر در دانه بادامزمینی در واکنش به کاربرد تلفیقی کودهای فسفره شیمیایی و زیستی تحت شرایط کشت مخلوط ذرت و بادامزمینی افزایش پیدا کرد. کشت مخلوط ذرت و بادامزمینی با نسبت ردیف 1:1 و کاربرد 100 کیلوگرم سوپرفسفات تریپل و 200 گرم فسفات بارور2 بر تیمارهای دیگر برتری نشان داد. بدین ترتیب، کود زیستی فسفات بارور2 میتواند برای افزایش سودمندی و تولید محصول در کشت مخلوط ذرت و بادامزمینی تحت شرایط اقلیمی منطقه قابل توصیه باشد.