اسماعیل قلی نژاد؛ بختیار لله گانی؛ شهریار کاظمی
چکیده
به منظور بررسی تاثیر اسپرمین، اسپرمیدین و پوترسین بر فعالیت آنتی اکسیدانی، روغن، پروتئین و برخی صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی کاملینا تحت شرایط تنش شوری، آزمایش گلدانی (هوای آزاد) در دانشگاه پیام نور در اسفندماه سال 1400 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار اجرا گردید. تیمار شوری در سه سطح (صفر، 15، 30 دسی زیمنس ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر اسپرمین، اسپرمیدین و پوترسین بر فعالیت آنتی اکسیدانی، روغن، پروتئین و برخی صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی کاملینا تحت شرایط تنش شوری، آزمایش گلدانی (هوای آزاد) در دانشگاه پیام نور در اسفندماه سال 1400 به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی با 12 تیمار و 3 تکرار اجرا گردید. تیمار شوری در سه سطح (صفر، 15، 30 دسی زیمنس بر متر) و تیمار محلولپاشی در 4 سطح 1- اسپرمین (2 میلیمولار)، 2-اسپرمیدین (2 میلیمولار)، 3- پوترسین (2 میلیمولار) و شاهد (محلولپاشی آب خالص) بود. نتایج نشان داد با افزایش تنش شوری درصد و وزن خشک روغن، وزن خشک پروتئین، وزن خشک دانه، شاخص کلروفیل، درصد مواد آلی و معدنی شاخساره کاهش ولی درصد پروتئین، درصد خاکستر شاخساره، قندهای محلول، فعالیت آنتی اکسیدانی و درصد نشت یونی افزایش معنیداری یافت. تنش شوری 30 و 15 دسیزیمنس بر متر در مقایسه با شاهد بهترتیب شاخص کلروفیل (32 و 15 درصد) و درصد مواد معدنی شاخساره (19 و 3 درصد)، درصد روغن (17 و 9 درصد)، وزن خشک روغن (62 و 21 درصد) و وزن خشک دانه (52 و 10 درصد) را کاهش ولی درصد پروتئین (9 و 3 درصد)، درصد خاکستر شاخساره (33 و 30 درصد)، قندهای محلول (32 و 20 درصد) و فعالیت آنتی اکسیدانی (21 و 13 درصد) را افزایش داد. همچنین محلولپاشی با پلیآمینها سبب افزایش صفات مذکور شد ولی درصد نشت یونی را کاهش داد. بنابراین جهت تعدیل اثرات تنش شوری و افزایش وزن خشک دانه و روغن کاملینا، محلولپاشی با پلیآمینها پیشنهاد میشود.
مجتبی کبودخانی؛ هادی سالک معراجی؛ کیوان آقائی؛ افشین توکلی
چکیده
کینوا یکی از گیاهان متحمل به شوری است و در آینده می‌تواند در تأمین غذای انسان نقش مهمی داشته باشد. بهمنظور بررسی تأثیر تنش شوری بر صفات فیزیولوژیکی و عملکرد ارقام کینوا، آزمایشی بهصورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1399 در شرایط گلخانه اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سه رقم کینوا (Q26، Titicaca ...
بیشتر
کینوا یکی از گیاهان متحمل به شوری است و در آینده می‌تواند در تأمین غذای انسان نقش مهمی داشته باشد. بهمنظور بررسی تأثیر تنش شوری بر صفات فیزیولوژیکی و عملکرد ارقام کینوا، آزمایشی بهصورت فاکتوریل دو عاملی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1399 در شرایط گلخانه اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سه رقم کینوا (Q26، Titicaca و Giza1) و سه سطح شوری (صفر، 15، 30 دسیزیمنس بر متر) بود. در شرایط تنش شوری صفاتی مانند رنگیزههای فتوسنتزی، محتوای نسبی آب برگ و عملکرد دانه کاهش یافت که میزان کاهش کلروفیل a و b در شرایط شاهد نسبت به سطح شوری 30 دسیزیمنس بر متر بهترتیب 46 و 77 درصد کاهش یافت و کاهش عملکرد 6/35 درصد اما کاهش محتوای نسبی آب 6/12 درصد بود. نشت یونی، پرولین، مالون‌دیآلدهید، فعالیت آنزیمهای کاتالاز و گایاکول پراکسیداز در شرایط تنش افزایش یافت. رقم Q26 بالاترین محتوای کاروتنویید، کلروفیل a، محتوای نسبی آب برگ، پروتئینهای محلول، پرولین و فعالیت آنزیم کاتالاز را نسبت به ارقام دیگر داشت. رقم Titicaca مقدار مالون‌دیآلدهید و نشت یونی پایینتری نسبت به ارقام Q26 و Giza1 داشت که بیانگر کمترین خسارت وارده به غشاهای سلولی است. رقم Giza1 نیز کلروفیل b و کارتنویید بالاتری نسبت به دو رقم دیگر داشت. ارقام از لحاظ عملکرد پاسخ یکسانی به شرایط نشان دادند، اما براساس صفات فیزیولوژیک احتمالاً رقم Q26 و Giza1 بهترتیب، مقاومترین و حساسترین ارقام به تنش شوری باشند.
سمیه امرایی تبار؛ احمد ارشادی
چکیده
در این پژوهش آستانه تحمل به خشکی و رابطه بین برخی پاسخهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی دو پایه هستهدار کادامن و GF677 بررسی گردید. به همین منظور آزمایشی گلدانی در گلخانه بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. نهالهای ریشهدارشده یک‌ساله این دو پایه با افزودن مقادیر متفاوتی از پلیاتیلن گلیکول-6000 به ...
بیشتر
در این پژوهش آستانه تحمل به خشکی و رابطه بین برخی پاسخهای بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی دو پایه هستهدار کادامن و GF677 بررسی گردید. به همین منظور آزمایشی گلدانی در گلخانه بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. نهالهای ریشهدارشده یک‌ساله این دو پایه با افزودن مقادیر متفاوتی از پلیاتیلن گلیکول-6000 به محلول غذایی هوگلند در معرض تنش خشکی (1/0- (شاهد)، 6/0-، 1/1- و 6/1- مگاپاسکال) قرار گرفت. افزایش معنیدار نشت یونی و کاهش محتوای نسبی آب برگ در پایههای کادامن و GF677 بهترتیب در تنش خشکی 6/0- و 1/1- مگاپاسکال اتفاق افتاد. غلظت رنگیزههای فتوسنتزی و عملکرد کوانتومی فتوسیستمII (FV/FM) حساسیت کمتری به تنش داشته و در پایههای کادامن و GF677 بهترتیب در تنش خشکی 1/1- و 6/1- مگاپاسکال دچار کاهش معنیدار شد. کاهش در فتوسنتز، تعرق، CO2 زیر روزنهای و هدایت روزنهای در تنش خشکی شدید در پایه کادامن بسیار چشم‌گیرتر از GF677 بود. در تنش 6/1- مگاپاسکال، پایه GF677 با وجود کاهش قابلتوجه در تعرق، فتوسنتز خود را چندان کاهش نداد، درحالی‌که در پایه کادامن کاهش نسبی در فتوسنتز در تنش 6/1- مگاپاسکال به‌مراتب بیشتر از کاهش نسبی تعرق و CO2 زیر روزنهای بود و همین منجر به کاهش کارایی نسبی مصرف آب و هدایت مزوفیلی کادامن در مقایسه با GF677 شد. به‌نظر میرسد کاهش شدید فتوسنتز در پایه کادامن در کنار محدودیتهای روزنهای تا حد زیادی ناشی از محدودیتهای غیر روزنهای مانند آسیب به غشای سلولی و کاهش کلروفیل، کاروتنوئیدها و فلورسانس کلروفیل در این پایه است. یافتههای این پژوهش نشان داد که پایه GF677 تحمل بالاتری به تنش خشکی شدید نسبت به کادامن دارد.
سیده نسرین حسینی؛ جلال جلیلیان؛ اسماعیل قلی نژاد
چکیده
به منظور بررسی اثر تنش کمآبی و مصرف تعدیلکنندههای تنش بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه کینوا، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با شش تکرار بهصورت گلدانی در سال زراعی 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه اجرا شد. فاکتور اول شامل تنش کمآبی در چهار سطح، تنش در مرحله رشد رویشی، تنش ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر تنش کمآبی و مصرف تعدیلکنندههای تنش بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه کینوا، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با شش تکرار بهصورت گلدانی در سال زراعی 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه اجرا شد. فاکتور اول شامل تنش کمآبی در چهار سطح، تنش در مرحله رشد رویشی، تنش در مرحله رشد زایشی، تنش در مرحله پرشدن دانه و بدون تنش (شاهد) بود. فاکتور دوم تیمارهای محلولپاشی در چهار سطح، محلولپاشی اسید آسکوربیک، اسید سالسیلیک، کود کلاته میکرو کامل نانو و شاهد ( آب‌پاشی) بودند. تنش کمآبی در مراحل مختلف رشدی سبب کاهش ارتفاع بوته، تعداد ساقه جانبی، وزن خشک و وزن تر اندام رویشی، حجم ریشه، وزن تر و خشک ریشه و طول ریشه نسبت به شاهد شد. اما میزان نشت الکترولیت و دمای برگ افزایش یافت. نتایج نشان داد که تنش کمآبی در مرحله پس از گردهافشانی، موجب کاهش عملکرد دانه از طریق کاهش وزن هزاردانه شد که با محلولپاشی تعدیلکنندههای رشد از طریق بهبود اجزای عملکرد، باعث افزایش عملکرد دانه کینوا در شرایط تنش کمآبی شد. به‌نظر میرسد استفاده از تعدیلکنندههای تنش در گیاه کینوا در شرایط تنش کمآبی با تحریک رشد و سوخت وساز، موجب افزایش تحمل به تنش کمآبی میشود.
فائزه حیدری؛ جلال[ جلیلیان؛ اسماعیل قلی نژاد
چکیده
این آزمایش با هدف بررسی تعدیل اثرات منفی تنش شوری با برگپاشی کودهای نانو، بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه بهصورت گلدانی اجرا شد. فاکتور اول تنش شوری با آب دریاچه ارومیه در سه سطح (صفر، 16 و 32 دسیزیمنس بر متر) و فاکتور دوم نانوکود در پنج سطح (کلسیم، سیلیسیوم، ...
بیشتر
این آزمایش با هدف بررسی تعدیل اثرات منفی تنش شوری با برگپاشی کودهای نانو، بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه بهصورت گلدانی اجرا شد. فاکتور اول تنش شوری با آب دریاچه ارومیه در سه سطح (صفر، 16 و 32 دسیزیمنس بر متر) و فاکتور دوم نانوکود در پنج سطح (کلسیم، سیلیسیوم، روی، پتاسیم و شاهد (بدون برگپاشی) بود. نتایج نشان داد تنش شوری باعث ایجاد آثار منفی بر کلیه صفات مؤثر بر رشد کینوا شد بیشترین میزان کاهش صفات در تنش شوری 32 دسیزیمنس بر متر مشاهده شد. به‌طوری‌که تنش شوری 32 و 16 دسیزیمنس بر متر در مقایسه با شاهد بهترتیب صفات ارتفاع بوته (20 و 17 درصد)، تعداد گل‌آذین (48 و 36)، حجم ریشه (44 و 40 درصد)، طول ریشه اصلی (41 و 23 درصد)، وزن خشک ریشه (68 و 30 درصد)، محتوای نسبی آب برگ (26 و 13 درصد)، شاخص کلروفیل (15 و 7 درصد) و وزن 1000 دانه (31 و 23 درصد) را کاهش داد، ولی باعث افزایش نشت یونی به میزان 14 و شش درصد شد. برگپاشی با نانوکودها در مقایسه با شاهد، عملکرد، اجزای عملکرد و صفات مورفولوژیک را افزایش داد. بیشترین عملکرد دانه در شرایط مطلوب و تنش شوری شدید (32 دسیزیمنس بر متر) بهترتیب از برگپاشی نانوکود روی و سیلیسیوم بهدست آمد. در شرایط تنش شوری شدید، برگپاشی با نانوکود سیلیسیوم در مقایسه با عدم برگپاشی، وزن خشک گل‌آذین، وزن خشک کل و عملکرد دانه را بهترتیب 35، 16 و 43 درصد افزایش داد و باعث تعدیل اثرات تنش شوری گردید. برگپاشی با نانوکودها با افزایش کلروفیل، محتوای نسبی آب برگ و بهبود خصوصیات ریشه، سبب افزایش عملکرد و اجزای عملکرد دانه کینوا گردید. لذا به‌نظر میرسد جهت بهبود عملکرد گیاه کینوا بهویژه در شرایط تنش شوری، برگپاشی نانوکودها بهویژه نانو کود سیلیسیوم مناسب باشد.
محمد رضا نائینی؛ محمود اثنی عشری؛ امیرحسین خوشگفتارمنش؛ محمد هادی میرزاپور
چکیده
از اثرهای مخرب شوری، افزایش رادیکالهای آزاد در سلولهای ریشه و در نتیجه افزایش نشت یونی در این سلولهاست. به منظور بررسی تاثیرعنصرروی بر برخی آنزیم های مهارکنندهی رادیکالهای آزاد (کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز) و کاهش صدمات ناشی از تنش شوری حاصل از کلرید سدیم در دو رقم زیتون (,فرانتویو، و ,کنسروالیا،) آزمایشی گلدانی به صورت ...
بیشتر
از اثرهای مخرب شوری، افزایش رادیکالهای آزاد در سلولهای ریشه و در نتیجه افزایش نشت یونی در این سلولهاست. به منظور بررسی تاثیرعنصرروی بر برخی آنزیم های مهارکنندهی رادیکالهای آزاد (کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز) و کاهش صدمات ناشی از تنش شوری حاصل از کلرید سدیم در دو رقم زیتون (,فرانتویو، و ,کنسروالیا،) آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی انجام شد. در این آزمایش نهالهای یک ساله دو رقم زیتون به مدت 8 هفته در معرض چهار سطح شوری صفر، 40، 80 و 120 میلی مولار کلرید سدیم و سه غلظت صفر، یک و پنج میکرومولار روی از منبع سولفات روی (ZnSO4.7H2O) قرار گرفتند. نتایج نشان داد اگرچه با افزایش سطوح شوری، نشت یونی پتاسیم و روی در ریشه و فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز در برگ افزایش یافت اما با افزایش سطوح روی، نشت یونی پتاسیم و روی کاهش یافته، اگرچه فعالیت آنزیم های کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز افزایش یافت. نتایج نشان داد که بافت ریشه رقم ,فرانتویو، در مقایسه با رقم ,کنسروالیا، غلظت گروه های سولفهیدریل بیشتر و نیز نشت یون های پتاسیم و روی کمتری دارد. برهمین اساس، رقم ,فرانتویو، در مقایسه با رقم ,کنسروالیا، در برابر تنش اکسیداتیو حاصل از تنش شوری متحملتراست.
سیده مرضیه حسینی ولشکلایی؛ یحیی تاجور؛ مسعود آزادبخت؛ زینب رفیعی راد
چکیده
تنش دمای پایین یکی از مهمترین تنش‌های محیطی غیرزنده است که رشد و عملکرد گیاهان زینتی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بهمنظور بررسی برخی شاخص‌های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی چهار رقم مرکبات زینتی مورد استفاده در فضای سبز شهری در شرایط تنش دمای پایین، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در پژوهشکدة مرکبات و میوه‌های ...
بیشتر
تنش دمای پایین یکی از مهمترین تنش‌های محیطی غیرزنده است که رشد و عملکرد گیاهان زینتی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بهمنظور بررسی برخی شاخص‌های فیزیولوژیک و بیوشیمیایی چهار رقم مرکبات زینتی مورد استفاده در فضای سبز شهری در شرایط تنش دمای پایین، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در پژوهشکدة مرکبات و میوه‌های نیمه‌گرمسیری کشور (رامسر) در سال 1394 اجرا شد. تیمارها شامل دما در چهار سطح (3، 0، 3- و 6- درجة سانتیگراد) و چهار رقم مرکبات زینتی شامل (کامکوات، انگشت بودا، کالاموندین و لایم‌کوات) بودند. نتایج نشان داد که با کاهش دما میزان نشت یونی، آب‌گزیدگی، محتوای پرولین، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی، پراکسیداسیون لیپیدها و فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز به‌طور معنا‌داری افزایش یافتند، در صورتیکه مقدار کلروفیل a و کل کاهش یافت. بر این اساس کمترین میزان آب‌گزیدگی برگ (92/20 درصد) و نشت یونی (81/30 درصد) که شاخص‌های تخریبی هستند، در کامکوآت مشاهده شد. همچنین، مقدار کلروفیل کل (21/2 میلیگرم برگرم وزن تر برگ)، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی (61/60 درصد) و میزان فعالیت سوپراکساید دیسموتاز (53/26 واحد آنزیمی برگرم وزن تر برگ) که از صفات تحمل‌پذیری محسوب می‌شوند، در این رقم مشهودتر بود. بهطورکلی، کامکوات از طریق افزایش برخی شاخص‌ها مانند پرولین، قندهای محلول، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و فعالیت سوپراکسید دیسموتاز قادر به تحمل تنش یخبندان تا دمای 3- درجة سانتیگراد است.
سجاد فتاحی؛ مهدی صیدی؛ محمد جواد زارع
چکیده
بهمنظور بررسی پاسخهای فیزیولوژیک و مورفولوژیک گیاهان کاهو تلقیح شده\نشده با قارچ Piriformospora indica تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه اجرا گردید. فاکتور اول شامل تلقیح یا عدم تلقیح بذور با قارچ و فاکتور دوم شامل سه سطح شوری آب آبیاری (آب معمولی با هدایت الکتریکی هشت دهم ...
بیشتر
بهمنظور بررسی پاسخهای فیزیولوژیک و مورفولوژیک گیاهان کاهو تلقیح شده\نشده با قارچ Piriformospora indica تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه اجرا گردید. فاکتور اول شامل تلقیح یا عدم تلقیح بذور با قارچ و فاکتور دوم شامل سه سطح شوری آب آبیاری (آب معمولی با هدایت الکتریکی هشت دهم دسیزیمنس بر متر بهعنوان شاهد و آب شور با هدایت الکتریکی چهار و هشت دسیزیمنس بر متر) بود. تنش شوری به طور معنیداری اکثر صفات رشدی را کاهش داد و P. indica موجب تخفیف اثرات مضر شوری گردید. افزایش وزن تر شاخساره و سطح برگ برای گیاهان تلقیح شده با P. indica بهدست آمد. این گیاهان خسارت برگی کمتری در شرایط تنش نشان دادند. تلقیح با قارچ به‌طور معنیداری حجم و طول ریشه را در مقایسه با گیاهان شاهد افزایش داد. گیاهان تلقیح شده دارای بیشترین غلظت پرولین، رنگدانه‌های فتوسنتزی و فعالیت آنزیم کاتالاز در برگ نسبت به گیاهان شاهد بودند. کمترین نشت یونی در گیاهان تلقیح شده با P. indica در هدایت الکتریکی 4 دسیزیمنس بر متر مشاهده شد. این نتایج بیانگر سودمندی قارچ P. indica در تولید گیاه کاهو تحت تنش شوری تا سطح چهار دسیزیمنس بر متر میباشد. اما، در شوری هشت دسیزیمنس بر متر تلقیح با این قارچ، نتایج مطلوبی در پی نداشت.
مسعود ارغوانی؛ سعیده سوادکوهی؛ سید نجم الدین مرتضوی
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی پاسخهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی چمن کنتاکی بلوگراس(Poa pratensis L) به شوری و کاربرد سیلیکون در سال 1393 در گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. تیمارهای شوری (صفر، 40 و 80 میلی مولار کلرید سدیم) و سیلیکات سدیم (صفر، 75/0 و 5/1 میلی مولار) در محلولهای کامل غذایی اعمال شدند. بهطورکلی، شوری رشد ریشه و شاخساره، ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی پاسخهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی چمن کنتاکی بلوگراس(Poa pratensis L) به شوری و کاربرد سیلیکون در سال 1393 در گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. تیمارهای شوری (صفر، 40 و 80 میلی مولار کلرید سدیم) و سیلیکات سدیم (صفر، 75/0 و 5/1 میلی مولار) در محلولهای کامل غذایی اعمال شدند. بهطورکلی، شوری رشد ریشه و شاخساره، مقدار کلروفیل، کیفیت ظاهری چمن و میزان پتاسیم برگها را کاهش داد. در صورتی که میزان سدیم، پرولین و نشت یونی برگها با افزایش میزان شوری افزایش یافت. کاربرد سیلیکون در تمامی صفات به غیر از میزان پتاسیم برگها، اثرات منفی تنش شوری را بهبود بخشید و این اثر در غلظت 80 میلی مولار نمک بیشتر دیده شد. اگرچه در مورد صفات کیفیت ظاهری چمن، میزان کلروفیل و رشد ریشهها تفاوت معنیداری بین سطوح 75/0 و 5/1 میلی مولار سیلیکون مشاهده نشد، ولی در مجموع کاربرد 5/1 میلی مولار سیلیکات سدیم جهت افزایش تحمل به شوری چمن کنتاکی بلوگراس نتیجه بهتری را در بر داشت.
مهشید غفوری؛ علی سلیمانی؛ ولی ربیعی
چکیده
استفاده از اسانسهای گیاهی در افزایش انبارمانی و حفظ کیفیت محصولات باغبانی بهعنوان ایدهای جدید در کشاورزی نوین مطرح میباشد. در همین راستا، آزمایشی بهمنظور مطالعه اثر اسانسهای میخک و دارچین بر حفظ کیفیتپس از برداشت میوه انار رقم ‘پوست قرمز طارم’ به صورت طرح خرد شده در زمان در قالب طرح کامل تصادفی با دو فاکتور، ...
بیشتر
استفاده از اسانسهای گیاهی در افزایش انبارمانی و حفظ کیفیت محصولات باغبانی بهعنوان ایدهای جدید در کشاورزی نوین مطرح میباشد. در همین راستا، آزمایشی بهمنظور مطالعه اثر اسانسهای میخک و دارچین بر حفظ کیفیتپس از برداشت میوه انار رقم ‘پوست قرمز طارم’ به صورت طرح خرد شده در زمان در قالب طرح کامل تصادفی با دو فاکتور، اسانسهای میخک و دارچین هر یک در چهار سطح (صفر، 500، 1000، 1500 میلیگرم در لیتر) و زمان در سه سطح (یک، دو و سه ماه انبارمانی) در دمای شش درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 85 درصد با چهار تکرار اجرا گردید. با افزایش دوره انبارمانی مواد جامد محلول، آنتوسیانین، نشت یونی، سرمازدگی، درصد کاهش وزن و شدت پوسیدگی افزایش یافت و مصرف اسیدهای کاهش یافت. اسانسهای از طریق کاهش فرآیندهای اکسیداسیونی نظیر تنفس، مصرف اسیدهای آلی در محصولات را کاهش میدهند. میزان آنتوسیانین در انارهای تیمار شده با اسانس میخک بیشتر از انارهای تیمار شده با اسانس دارچین افزایش یافت. اسانس میخک و اسانس دارچین تاثیر یکسان بر سرمازدگی و پوسیدگی داشت. پوسیدگی از (25/42 درصد) در تیمار شاهد به (75/31 درصد) در اسانس میخک 1500 میلیگرم در لیتر در ماه سوم انبارمانی کاهش یافت. بهطورکلی انارهای تیمار شده با اسانس میخک و اسانس دارچین کیفیت بهتر و انبارمانی بیشتری نسبت به تیمار شاهد داشتند.
سمیه امرایی تبار؛ احمد ارشادی؛ تهمینه رباطی
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی اثر پوترسین و اسپرمین روی برخی خصوصیات فیزیولوژیک، بیوشیمیایی و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان بادام رقم ‘ربیع’ و هلو رقم ‘آلبرتا’ تحت تنش کمآبی انجام شد. فاکتور اول، رژیم آبی در دو سطح (80 و 50 درصد آب فراهم خاک) و فاکتور دوم، کاربرد پلیآمینها (پوترسین 1/0، پوترسین 1، اسپرمین 1/0، اسپرمین 1 ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی اثر پوترسین و اسپرمین روی برخی خصوصیات فیزیولوژیک، بیوشیمیایی و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان بادام رقم ‘ربیع’ و هلو رقم ‘آلبرتا’ تحت تنش کمآبی انجام شد. فاکتور اول، رژیم آبی در دو سطح (80 و 50 درصد آب فراهم خاک) و فاکتور دوم، کاربرد پلیآمینها (پوترسین 1/0، پوترسین 1، اسپرمین 1/0، اسپرمین 1 میلیمول بر لیتر و شاهد) بود. تنش کمآبی باعث افزایش بیشتر نشت یونی در برگهای هلو نسبت به بادام شد. در تنش کمآبی، کاربرد پلیآمینها منجر به کاهش نشت یونی برگ هر دو گونه شد. غلظت کربوهیدراتهای محلول، پرولین و پروتئینهای محلول در برگهای بادام تحت تنش کمآبی بیش از هلو افزایش یافت. کاربرد اسپرمین تأثیر بیشتری بر افزایش غلظت تنظیمکنندههای اسمزی نسبت به پوترسین داشت. تحت تنش کمآبی فعالیت آنزیمهای کاتالاز، گایاکول پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز هر دو گونه افزایش یافت و فعالیت هر سه آنزیم تحت تنش کمآبی در بادام نسبت به هلو بیشتر بود. حداکثر فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان پس از محلولپاشی با غلظتهای مختلف اسپرمین مشاهده شد. کاربرد اسپرمین و پوترسین از طریق افزایش تنظیم‌کننده اسمزی و فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدان باعث کاهش درصد نشت یونی سلولها و افزایش تحمل به خشکی هر دو گونه شد.
سالومه طاهری؛ طاهر برزگر؛ ولی ربیعی؛ حسین ربی انگورانی
چکیده
تنش شوری یکی از مهمترین تنش‌های محیطی میباشد که رشد و عملکرد گیاهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. به منظور مطالعه اثر سالیسیلیک اسید بر برخی صفات فیزیولوژیکی دو رقم ریحان تحت تنش شوری در آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل شوری کلرید سدیم در چهار سطح (صفر، ...
بیشتر
تنش شوری یکی از مهمترین تنش‌های محیطی میباشد که رشد و عملکرد گیاهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. به منظور مطالعه اثر سالیسیلیک اسید بر برخی صفات فیزیولوژیکی دو رقم ریحان تحت تنش شوری در آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت. تیمارهای آزمایش شامل شوری کلرید سدیم در چهار سطح (صفر، 50، 100، 150 میلیمولار)، سالیسیلیک اسید در سه سطح (صفر، 25/0، 5/0 میلیمولار) و دو رقم ریحان (بنفش و سبز) بود. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت شوری، مقدار کلروفیل، کارتنوئید و محتوای نسبی آب برگ به طور معنیداری کاهش و مقدار پرولین، مقاومت روزنهای و درصد نشت یونی افزایش یافت. کاربرد سالیسیلیک اسید باعث افزایش مقدار کلروفیل، کارتنوئید و درصد محتوای نسبی آب برگ و کاهش مقدار پرولین، مقاومت روزنهای و درصد نشت یونی شد. بیشترین مقدار کلروفیل b (617/0 میلیگرم در گرم وزن تر برگ) و کمترین درصد نشت یونی (4/30) در شرایط بدون شوری و کاربرد 5/0 میلیمولار سالیسیلیک اسید به ترتیب در ریحان سبز و بنفش حاصل شد. کمترین میزان مقاومت روزنهای (8/7 ثانیه بر سانتیمتر مربع) و بیشترین مقدار پرولین (4/11 میکروگرم در گرم وزن تر برگ) در سطح 150 میلیمولار کلرید سدیم به ترتیب در ریحان بنفش و سبز مشاهده گردید. با توجه به نتایج، استفاده از سالیسیلیک اسید برای بهبود رشد گیاه در شرایط تنش شوری توصیه میشود.
شیوا بذل؛ روح الله کریمی؛ احمد ارشادی؛ علیرضا شاهبداغلو؛ موسی رسولی
چکیده
بهمنظور ارزیابی اثر محلولپاشی متیل‌جاسمونات (غلظتهای صفر (شاهد)، 50، 100 و 200 میکرومولار) بر درصد نشت یونی، شاخص سرمازدگی، محتوای آب نسبی، غلظت کربوهیدراتهای محلول، پرولین و محتوای کلروفیل برگ دانهالهای خیار گلخانه‌ای رقم ’نگین‘ در مرحلة چهار تا شش‌برگی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی اثر محلولپاشی متیل‌جاسمونات (غلظتهای صفر (شاهد)، 50، 100 و 200 میکرومولار) بر درصد نشت یونی، شاخص سرمازدگی، محتوای آب نسبی، غلظت کربوهیدراتهای محلول، پرولین و محتوای کلروفیل برگ دانهالهای خیار گلخانه‌ای رقم ’نگین‘ در مرحلة چهار تا شش‌برگی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار، در یکی از گلخانه‌های دانشگاه بوعلی سینا، در اواخر تابستان 1392 انجام گرفت. محلولپاشی متیل جاسمونات دو بار در روز روی دانهالهای خیار صورت پذیرفت. دو روز بعد از محلولپاشی، دانهال‌ها از دمای 25 درجة سانتیگراد به اتاقک سرماساز منتقل شدند و چهار ساعت تحت تیمارهای سرمایی 15، 10 و 5 درجة سانتیگراد قرار گرفتند. با کاهش دما، درصد نشت یونی برگ در تمام دانهال‌ها افزایش یافت. با این‌حال، در گیاهان تیمارشده با متیل‌جاسمونات، بهویژه با غلظت200 میکرومولار، نشت یونی کمتری مشاهده شد. کاهش دما از 15 تا 5 درجة سانتیگراد سبب افزایش غلظت کربوهیدراتهای محلول و پرولین برگ در تمام دانهال‌ها شد که این افزایش در گیاهان تیمارشده با متیل جاسمونات، بهویژه با غلظت 100 و 200 میکرومولار به‌مراتب بیش از دانهالهای شاهد بود. همچنین کاربرد برگی متیل‌جاسمونات محتوای آب نسبی و شاخص سرمازدگی برگ را در دانهالهای سرمادیده کاهش داد، ولی محتوای کلروفیل برگ را در مقایسه با دانهالهای شاهد افزایش داد. این تغییرات در راستای افزایش تحمل به سرما در دانهال‌ها صورت گرفت. محلولپاشی متیل‌جاسمونات بهویژه با غلظت 200 میکرومولار قادر به افزایش تحمل به سرما در دانهالهای خیار است و می‌تواند بهعنوان یک ابزار پیشگیری‌کننده برای محافظت از سرمازدگی در گلخانه‌های خیار به‌کار رود.
فروغ صیدپور؛ محمد سیاری؛ فردین قنبری
چکیده
گلایسین بتائین یکی از محافظتکنندههای اسمزی است که در پاسخ به تنش‌های غیرزیستی در گیاه تجمع مییابد. آزمایشی برای بررسی اثر گلایسین بتائین در غلظتهای صفر، 10، 20 و 30 میلیمولار با دو روش کاربرد خیساندن بذری و محلولپاشی برگی بر مقاومت به سرمازدگی گیاهچه‌های خیار رقم ‘سوپر دامینوس’ انجام گرفت. پس از تیمار گلایسین بتائین، ...
بیشتر
گلایسین بتائین یکی از محافظتکنندههای اسمزی است که در پاسخ به تنش‌های غیرزیستی در گیاه تجمع مییابد. آزمایشی برای بررسی اثر گلایسین بتائین در غلظتهای صفر، 10، 20 و 30 میلیمولار با دو روش کاربرد خیساندن بذری و محلولپاشی برگی بر مقاومت به سرمازدگی گیاهچه‌های خیار رقم ‘سوپر دامینوس’ انجام گرفت. پس از تیمار گلایسین بتائین، در مرحلة دو برگ حقیقی، گیاهچهها تحت تنش سرمایی با دمای 3 درجة سانتیگراد، بهمدت شش روز و هر روز بهمدت شش ساعت قرار گرفتند. تیمار گلایسین بتائین به‌طور مؤثری سبب افزایش پارامترهای رشدی و افزایش مقاومت به تنش سرمایی گیاهچه‌های خیار شد. کاربرد گلایسین بتائین با افزایش محتوای کلروفیل، پرولین و فعالیت آنتی‌اکسیدانی کل و کاهش نشت یونی، مالون دیآلدئید و پراکسید هیدروژن سبب کاهش صدمۀ سرمازدگی گیاهچهها شد. بیشترین مقاومت سرمایی در غلظتهای 20 و 30 میلیمولار گلایسین بتائین با روش کاربرد بذری نسبت به کاربرد برگی بهدست آمد.
احمد ارشادی؛ سمیرا طاهری
چکیده
یخبندان بهاره یکی از عوامل محدود‌کننده در تولید انگور است. استفاده از برخی ترکیبات شیمیایی یکی از روش‌های کاهش خسارت سرما محسوب میشود. سالیسیلیک اسید در چهار غلظت صفر (شاهد)، 5/0، 1 و 2 میلیمولار در مرحلة تمام گل روی بوته‌های انگور ده‌سالة رقم بیدانة سفید محلولپاشی و صبح روز بعد، تغییرات غلظت کربوهیدراتهای محلول، پرولین و پروتئینهای ...
بیشتر
یخبندان بهاره یکی از عوامل محدود‌کننده در تولید انگور است. استفاده از برخی ترکیبات شیمیایی یکی از روش‌های کاهش خسارت سرما محسوب میشود. سالیسیلیک اسید در چهار غلظت صفر (شاهد)، 5/0، 1 و 2 میلیمولار در مرحلة تمام گل روی بوته‌های انگور ده‌سالة رقم بیدانة سفید محلولپاشی و صبح روز بعد، تغییرات غلظت کربوهیدراتهای محلول، پرولین و پروتئینهای محلول در بافت برگ اندازه‌گیری شد. نمونه‌هایی از برگ و ساقه به مدت سه ساعت تحت تنش سرمایی صفر، 2-، 4- و 8- درجة سانتیگراد و نمونه‌های خوشة گل در معرض دماهای صفر، 2- و 4- درجة سانتیگراد قرار داده شدند. کاربرد سالیسیلیک اسید در غلظت 5/0 میلیمولار سبب حداکثر تجمع کربوهیدراتهای محلول و در غلظتهای 5/0 و 1 میلیمولار باعث افزایش غلظت پرولین برگ شد. کاربرد سالیسیلیک اسید در غلظت 2 میلیمولار سبب کاهش پروتئینهای محلول شد. تیمارهای سالیسیلیک اسید، سرما و برهم‌کنش آن‌ها تأثیر معنیداری بر درصد نشت یونی در بافت‌های مختلف داشت. تیمار با سالیسیلیک اسید باعث کاهش مؤثر درصد نشت یونی تا محدودة 8- درجة سانتیگراد در نمونه‌های ساقه و 4- درجة سانتیگراد در برگ و خوشة گل در مقایسه با شاهد شد. به نظر میرسد که سالیسیلیک اسید ضمن افزایش غلظت تنظیمکنندههای اسمزی مانند کربوهیدرات‌ها و پروتئینهای محلول باعث کاهش اثرات منفی دمای پایین و خسارت به غشای سلولها میشود.