علی نادری عارفی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کاهش فاصله ردیف از 75 سانتیمتر رایج به 25 سانتیمتر و کشت در ردیفهای بسیار باریک (Ultra Narrow Row; UNR) در سال 1398 آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در دو مکان آرادان (استان سمنان) و مرکز تحقیقات کشاورزی استان تهران در ورامین انجام شد. کرت اصلی عبارت بود از تاریخ کشت (1 خردادماه ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کاهش فاصله ردیف از 75 سانتیمتر رایج به 25 سانتیمتر و کشت در ردیفهای بسیار باریک (Ultra Narrow Row; UNR) در سال 1398 آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در دو مکان آرادان (استان سمنان) و مرکز تحقیقات کشاورزی استان تهران در ورامین انجام شد. کرت اصلی عبارت بود از تاریخ کشت (1 خردادماه و 15 خردادماه) و کرتهای فرعی به رقمهای تیپ بسته پنبه شامل خورشید، کاشمر، ساجدی، حکمت و شاهد خردادماه اختصاص یافت. نتایج نشان داد که اثر مکان بر صفات رویشی و زایشی کاملاً معنیدار شد. کشت در ردیفهای بسیار باریک در آرادان منجر به افزایش عملکرد شد، اما در ورامین، نه تنها عملکرد افزایش نیافت، بلکه بهعلت رشد رویشی بیرویه و کاهش تعداد غوزه، عملکرد بهشدت کاهش یافت. کاهش فاصله ردیف منجر به افزایش تعداد شاخه رویا، زایا و ارتفاع بوته شد. در ورامین ارتفاع بوته همه رقمها بیش از 119 سانتیمتر شد. بالاترین عملکرد در این منطقه از کشت معمول رقم شاهد خردادماه بهدست آمد (3886 کیلوگرم در هکتار) که بیانگر برتری روش معمول نسبت به کاشت در ردیفهای بسیار باریک است. در آرادان، بیشترین عملکرد از رقم خورشید به میزان 5/5702 کیلوگرم در هکتار در ردیفهای باریک حاصل شد و پس از آن رقمهای کاشمر، ساجدی و حکمت قرار داشتند. این نتایج نشان میدهد که کشت رقمهای تیپ بسته، در ردیفهای باریک سازگاری بیشتری با شرایط آرادان (استان سمنان) نسبت به ورامین دارد.
مسعود لکزائی؛ علی نخزری مقدم؛ مهدی ملاشاهی؛ عباس بیابانی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر آرایش کاشت، کود نیتروژن و مگافول بر عملکرد، اجزای عملکرد و پروتئین دانه نخود تحت شرایط دیم، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه دانشگاه گنبدکاووس در سال زراعی 97-1396 اجرا شد. عامل آرایش کاشت در سه سطح شامل 30×11، 45×4/7 و 60×5/5 سانتیمتر (تراکم 30 بوته در مترمربع) و ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر آرایش کاشت، کود نیتروژن و مگافول بر عملکرد، اجزای عملکرد و پروتئین دانه نخود تحت شرایط دیم، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه دانشگاه گنبدکاووس در سال زراعی 97-1396 اجرا شد. عامل آرایش کاشت در سه سطح شامل 30×11، 45×4/7 و 60×5/5 سانتیمتر (تراکم 30 بوته در مترمربع) و عامل مصرف کود در پنج سطح شامل عدم مصرف و مصرف 50 و 100 کیلوگرم نیتروژن خالص و مصرف یک و دو لیتر مگافول در هکتار بودند. بیشترین تعداد دانه در بوته و عملکرد دانه مربوط به آرایشهای کاشت 30×11 و 45×4/7 و کمترین آن مربوط به آرایش کاشت 60×5/5 سانتیمتر بود. عملکرد دانه با کاربرد 100 و 50 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بیش از تیمارهای دیگر بود. بیشترین و کمترین درصد پروتئین دانه بهترتیب مربوط به آرایش کاشت 60×5/5 و 30×11 سانتیمتر بود. وزن 1000 دانه با کاربرد 100 و 50 کیلوگرم نیتروژن و دو لیتر مگافول در هکتار بیش از سایر تیمارها بود. شاخص برداشت با کاربرد کود حداکثر و در تیمار عدم مصرف کود حداقل بود. در مجموع، با توجه به تأثیر بیشتر نیتروژن بر عملکرد دانه نسبت به مگافول و عدم وجود تفاوت معنیدار بین مصرف 100 و 50 کیلوگرم نیتروژن در هکتار، بهنظر میرسد مصرف 50 کیلوگرم نیتروژن و آرایش کاشت 30×11 مناسبترین توصیه جهت کاشت نخود دیم در منطقه گنبدکاووس باشد.
سیده رقیه حسینی ولیکی؛ رحمت عباسی؛ همت اله پیردشتی؛ وحید اکبرپور
چکیده
آلودگی به علفهای هرز در اراضی زراعی بسیار فراتر از یک گونه میباشد، بنابراین توجه به تداخل چند گونهای علفهای هرز از اهمیت خاصی برخوردار است. این مطالعه بهمنظور بررسی ارزیابی عملکرد و اسانس گیاه رازیانه تحت رقابت همزمان تراکمهای علفهای هرز تاجخروس ریشه قرمز و سوروف در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ...
بیشتر
آلودگی به علفهای هرز در اراضی زراعی بسیار فراتر از یک گونه میباشد، بنابراین توجه به تداخل چند گونهای علفهای هرز از اهمیت خاصی برخوردار است. این مطالعه بهمنظور بررسی ارزیابی عملکرد و اسانس گیاه رازیانه تحت رقابت همزمان تراکمهای علفهای هرز تاجخروس ریشه قرمز و سوروف در مزرعه پژوهشی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1396 به اجرا در آمد. فاکتورهای آزمایش شامل سه سطح تراکم علفهرز سوروف (صفر، چهار و هشت بوته در مترمربع) و سه سطح تراکم علفهرز تاجخروس ریشه قرمز (صفر، چهار و هشت بوته در مترمربع) بودند. بیشترین عملکرد دانه (2230 کیلوگرم در هکتار) و بیشترین درصد اسانس (دو درصد) از تیمار عاری از علف هرز بهدست آمد. در شرایط تداخل هشت بوته در مترمربع علفهرز تاجخروس و تراکمهای صفر، چهار و هشت بوته در مترمربع سوروف، بهترتیب باعث 1/30، 9/62 و 7/75 درصد کاهش عملکرد دانه و 5/24، 2/26 و 5/29 درصد کاهش درصد اسانس نسبت به شرایط عدم آلودگی علف هرز شدند. ضریب قدرت رقابتی تاجخروس نسبت به سوروف بالاتر بود و تداخل 5/14 بوته در مترمربع سوروف و یا 7/7 بوته در مترمربع تاجخروس باعث 50 درصد افت عملکرد رازیانه شد.
ابراهیم ممنوعی؛ علیرضا عطری
چکیده
به منظور بررسی کارایی علفکش پندیمتالین (پرول) در کنترل علفهایهرز مزارع پیاز (Allium cepa L.)، آزمایشی در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1396 در اراضی مرکز تحقیقات جنوب کرمان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علفکش پندیمتالین (پرول) به مقدار 5/3، 3، 5/2 و 2 لیتر در هکتار (پیش رویشی)، علفکش اکسیفلورفن (گل) به مقدار 75/0 ...
بیشتر
به منظور بررسی کارایی علفکش پندیمتالین (پرول) در کنترل علفهایهرز مزارع پیاز (Allium cepa L.)، آزمایشی در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1396 در اراضی مرکز تحقیقات جنوب کرمان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علفکش پندیمتالین (پرول) به مقدار 5/3، 3، 5/2 و 2 لیتر در هکتار (پیش رویشی)، علفکش اکسیفلورفن (گل) به مقدار 75/0 لیتر در هکتار در مرحله 4-2 برگی پیاز و تکرار آن 18 روز بعد، علفکش اگزادیازون (رونستار) به مقدار سه لیتر در هکتار (پیش رویشی)، علف کش اگزادیازون (رونستار) به مقدار دو لیتر در هکتار (پسرویشی)، علفکش ایوکسینیل (توتریل) به مقدار سه لیتر در هکتار (پسرویشی) بعلاوه وجین علفهایهرز باریک برگ، شاهد وجین (بدون علفهرز) بود. بیشترین فراوانی نسبی علفهرز مربوط به علف پشمکی (Bromus tectorum L.)، پنیرک (Malva neglecta L.)، سلمهتره (Chenopodium murale L.)، آناغالیس (Anagallis arvensis L.) و ترشک (Rumex crispus L.) به ترتیب با مقادیر 39، 17، 12، 9 و 8 درصد بود. اثر تیمارهای علفکش بر تراکم و زیستتوده علفهایهرز مذکور معنیدار بود. با کاربر پندیمتالین به مقدار 5/3 لیتر در هکتار، زیستتوده آناغالیس، ترشک، پنیرک، علف پشمکی، سلمه تره، کل علفهرز به ترتیب 100، 92، 91، 82، 77، 79 درصد کاهش یافت و عملکرد پیاز با مقدار 95/59 تن در هکتار نسبت به شاهد بدون علفهرز متناظر، 138 درصد افزایش یافت. بنابراین کاربرد علفکش پندیمتالین به مقدار 5/3 لیتر در هکتار به لحاظ کارایی مطلوب در کنترل علفهایهرز و افزایش عملکرد در مزارع پیاز قابل توصیه است.
مریم صادق؛ فائزه زعفریان؛ وحید اکبرپور؛ مصطفی عمادی
چکیده
بهمنظور بررسی میزان مادهخشک رزماری (Rosmarinus officinalis L.) و علفهای هرز تحت تاثیر منابع کودی مختلف، آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل رقابت گیاه زراعی و علفهای هرز (در دو سطح وجود و نبود علفهای ...
بیشتر
بهمنظور بررسی میزان مادهخشک رزماری (Rosmarinus officinalis L.) و علفهای هرز تحت تاثیر منابع کودی مختلف، آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1395 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به اجرا درآمد. تیمارهای آزمایش شامل رقابت گیاه زراعی و علفهای هرز (در دو سطح وجود و نبود علفهای هرز) بهعنوان عامل اصلی و منابع کودی شامل: کود دامی، ورمیکمپوست، کود دامی + ورمیکمپوست، کود شیمیایی NPK (N 46%, P2O5 46%, K2O 50%)، نانوکود NPK و شاهد (عدم مصرف کود) بهعنوان عامل فرعی بود. نتایج نشان داد که رقابت با علفهای هرز باعث شد که گیاه رزماری حداکثر تجمع مادهخشک خود را به لایههای بالاتر (40-20 سانتیمتر) منتقل نماید؛ در حالیکه در شرایط حذف رقابت با علفهای هرز، گیاه رزماری از توانایی و یکنواختی بالاتری در حفظ مادهخشک در دو لایه ابتدایی کانوپی در مقایسه با شرایط حضور علفهای هرز برخوردار بود. در این خصوص تیمار ورمیکمپوست با میانگین 51/49 گرم بیشترین مادهخشک تک بوته را داشت. بررسیهای انجام شده روی تراکم و زیست تودهی علفهای هرز نشان داد که کاربرد کود ورمیکمپوست به تنهایی (تیمار 2) تراکم و زیست توده علف هرز را کاهش دهد؛ درحالیکه تیمار کود شیمیایی بیشترین تراکم و زیست توده علفهای هرز را داشت. نتایج نشان داد، کاربرد کودهای آلی نظیر ورمیکمپوست ضمن کاهش مصرف کودهای شیمیایی و نیز نداشتن عواقب سوء زیست محیطی، توانایی بالایی در مهار رشد علفهای هرز داشته و موجب کاهش تراکم و زیست توده علفهای هرز میشود.
محمد حسین لباسچی؛ ابراهیم شریفی عاشورآبادی؛ مریم مکیزاده تفتی؛ سمانه اسدی صنم
چکیده
بهمنظور تشخیص مناسبترین مکان و تراکم کشت آویشن باغی در شرایط دیم، آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در هفت استان کشور انجام شد. عوامل مورد بررسی در آزمایش شامل تراکم (4، 6 و 8 بوته در مترمربع)، زمان (سال اول و دوم پس از کشت) و مکان (تهران، خراسانشمالی، اصفهان، کردستان، کرمانشاه، گیلان و ...
بیشتر
بهمنظور تشخیص مناسبترین مکان و تراکم کشت آویشن باغی در شرایط دیم، آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در هفت استان کشور انجام شد. عوامل مورد بررسی در آزمایش شامل تراکم (4، 6 و 8 بوته در مترمربع)، زمان (سال اول و دوم پس از کشت) و مکان (تهران، خراسانشمالی، اصفهان، کردستان، کرمانشاه، گیلان و آذربایجان شرقی) بود. ویژگیهای اندازهگیری شده شامل ارتفاع، قطر تاجپوشش، عملکرد مادة خشک اندام هوایی، بازده اسانس و عملکرد اسانس در مرحلة گلدهی کامل بود. نتایج نشان داد که برهمکنش تراکم، مکان و سال بر همة ویژگیهای مورد مطالعه معنادار بود. بیشترین عملکرد مادة خشک (1734 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد اسانس (84/16 کیلوگرم در هکتار) اندامهای هوایی در تراکم 8 بوته در مترمربع در گیلان بهدست آمد. بیشترین درصد اسانس (96/1 درصد) به اصفهان و کمترین درصد آن (50/0 درصد) به آذربایجانشرقی تعلق داشت. در کل، بهنظر میرسد که کشت آویشن باغی در تراکمهای بالا میتواند به تولید بیشتر ماده خشک و عملکرد اسانس در شرایط دیم کشور بیانجامد.
مهری خشت زر؛ سید عطاءاله سیادت
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر فرسودگی بذر و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد جو بدون پوشینه، آزمایشی در سال زراعی 1390-91 در مرکز تحقیقات کشاورزی صفیآباد (دزفول) انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح فرسودگی بذر شامل غیرفرسوده (شاهد)، 72 و 96 ساعت فرسودگی و پنج سطح تراکم شامل 100، 150، 200، 250 و 300 بوته در متر مربع بود. نتایج نشان داد که فرسودگی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر فرسودگی بذر و تراکم بوته بر عملکرد و اجزای عملکرد جو بدون پوشینه، آزمایشی در سال زراعی 1390-91 در مرکز تحقیقات کشاورزی صفیآباد (دزفول) انجام گرفت. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح فرسودگی بذر شامل غیرفرسوده (شاهد)، 72 و 96 ساعت فرسودگی و پنج سطح تراکم شامل 100، 150، 200، 250 و 300 بوته در متر مربع بود. نتایج نشان داد که فرسودگی بذر وزن هزاردانه، تعداد سنبله در متر مربع، درصد فیبر و پروتئین دانه، عملکرد زیستی، عملکرد دانه و شاخص برداشت را بهطور معناداری کاهش داد. اثر تراکم بوته نیز بر صفات تعداد سنبله در متر مربع، وزن هزاردانه، عملکرد دانه، شاخص برداشت، عملکرد زیستی، درصد فیبر و پروتئین دانه معنادار شد. استفاده از بذرهای باکیفیت، علاوه بر برتری گیاه در طول مراحل رشدونمو، موجب افزایش عملکرد نیز شد.
ابراهیم زینلی؛ افشین سلطانی؛ محمد خادم پیر؛ محمود تورانی؛ فاطمه شیخ
چکیده
منطقۀ گرگان یکی از مناطق مهم تولید باقلا در ایران محسوب میشود. با این حال، اطلاعات کافی دربارۀ جنبههای گوناگون مدیریت تولید این گیاه وجود ندارد. این آزمایش بهمنظور بررسی تأثیر فاصلة بین ردیف، رقم و زمان کاشت بر عملکرد غلاف سبز و دانة خشک، در سال زراعی 91ـ1390 در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، انجام شد. آزمایش ...
بیشتر
منطقۀ گرگان یکی از مناطق مهم تولید باقلا در ایران محسوب میشود. با این حال، اطلاعات کافی دربارۀ جنبههای گوناگون مدیریت تولید این گیاه وجود ندارد. این آزمایش بهمنظور بررسی تأثیر فاصلة بین ردیف، رقم و زمان کاشت بر عملکرد غلاف سبز و دانة خشک، در سال زراعی 91ـ1390 در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، انجام شد. آزمایش بهصورت اسپلیتپلات ـ فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار اجرا شد. فاصلة بین ردیف (30، 45 و60 سانتیمتر) بهعنوان فاکتور اصلی و تاریخ کاشت (24 آبانماه و 2 دیماه 1390) و رقم (برکت و فرانسه) بهعنوان فاکتورهای فرعی در نظرگرفته شدند. نتایج حاکی از تأثیر معنیدار زمان کاشت، فاصلۀ بین ردیف و تأثیرات متقابل آنها بر عملکرد دانه، غلاف سبز، عملکرد بیولوژیک و تعداد غلاف در بوته بود. در حالی که، بین ارقام برکت و فرانسه در هیچکدام از صفات اندازهگیریشده، اختلاف معنیداری مشاهده نشد. براساس نتایج بهدستآمده، با تأخیر در کاشت و افزایش فاصلۀ بین ردیفها عملکرد کاهش مییابد؛ بیشترین عملکرد دانه و غلاف سبز (بهترتیب 4530 و 21753 کیلوگرم در هکتار) در کاشت بهموقع (24 آبانماه) با فاصلۀ بین ردیف 30 سانتیمتر و کمترین عملکرد دانه و غلاف سبز (بهترتیب 2527 و 13041 کیلوگرم در هکتار) در کاشت دیرهنگام (2 دیماه) با فاصلۀ بین ردیف 60 سانتیمتر تولید شد.
سهیلا جواهری؛ حسین زارعی؛ علیرضا موحدی نائینی؛ قربانعلی روشنی
چکیده
یکی از فاکتورهای مهم موفقیت احداث چمن، وضعیت مناسب بستر کشت آن است؛ در این بررسی تأثیر چند بستر کشت (1. خاکبرگ، 2.پوستة برنج، 3. کود دامی، 4. کمپوست قارچ، 5. مخلوط خاکبرگ، پوستة برنج و کمپوست قارچ (مخلوط 1)، 6. مخلوط خاکبرگ، پوستة برنج و کود دامی (مخلوط 2)، هر یک به نسبت 1:1:1 به همراه 7. تیمار شاهد) در سه سطح فشردگی (غلتک با وزنهای 36، 56 و ...
بیشتر
یکی از فاکتورهای مهم موفقیت احداث چمن، وضعیت مناسب بستر کشت آن است؛ در این بررسی تأثیر چند بستر کشت (1. خاکبرگ، 2.پوستة برنج، 3. کود دامی، 4. کمپوست قارچ، 5. مخلوط خاکبرگ، پوستة برنج و کمپوست قارچ (مخلوط 1)، 6. مخلوط خاکبرگ، پوستة برنج و کود دامی (مخلوط 2)، هر یک به نسبت 1:1:1 به همراه 7. تیمار شاهد) در سه سطح فشردگی (غلتک با وزنهای 36، 56 و 76 کیلوگرم) بر میزان برخی از فاکتورهای رشدی چمن اسپورت در فصل بهار بررسی شد. بدین منظور آزمایشی، در سال 1387، در مزرعة تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان بهصورت طرح بلوکهای نواری با سه تکرار اجرا شد. طبق نتایج این بررسی، اثر متقابل تیمارهای کودی و فشردگی در برخی صفات مورد اندازهگیری معنیدار شد، بهطوریکه بیشترین میزان کلروفیل و نیز ارتفاع گیاه در هر سه سطح فشردگی، در تیمار مخلوط 2 و کمترین میزان در تیمار شاهد مشاهده شد. همچنین، در هر سه سطح فشردگی، تیمار شاهد بیشترین و تیمارهای مخلوط 2 و کود دامی کمترین میزان مادة خشک را به خود اختصاص دادند. در اندازهگیری سرعت پوشش، تراکم و سبزینگی چمن، اثر متقابل تیمارهای کودی و فشردگی معنیدار نشد و تیمارهای کمپوست قارچ و مخلوط 2 به ترتیب بیشترین سرعت پوشش و سبزینگی را نسبت به سایر تیمارهای کودی نشان دادند. بهطور کلی مواد آلی به علت تأثیرات سازندهای که بر ویژگیهای فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی دارند، باید بهعنوان یکی از ارکان مهم باروری خاک به آنها توجه شود.
مهدی رمضانی؛ رضا رضایی سوخت آبندانی
چکیده
به منظور تعیین تأثیرات پرایمینگ و تراکم برای بهبود در صفات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی دورگهای ذرت سینگلراس (S.C. 704) تحت کشت دوگانه در منطقة ساری، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعهای، در سال زراعی 1389، انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح تراکم 80 و 100 هزار بوته در هکتار بهعنوان ...
بیشتر
به منظور تعیین تأثیرات پرایمینگ و تراکم برای بهبود در صفات مرفولوژیکی و فیزیولوژیکی دورگهای ذرت سینگلراس (S.C. 704) تحت کشت دوگانه در منطقة ساری، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در مزرعهای، در سال زراعی 1389، انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل دو سطح تراکم 80 و 100 هزار بوته در هکتار بهعنوان فاکتور اول و اسموپرایمینگ بذر دورگهای ذرت سینگلکراس (704)، با محلولهای پلیاتیلنگلایکول (6000PEG) با غلظت 10 درصد، نیترات پتاسیم (KNO3) با غلظت 5/0 درصد، کلرید پتاسیم (KCl) با غلظت 2 درصد، آب (هیدروپرایمینگ) و شاهد (بدون پرایمینگ) بهعنوان فاکتور دوم در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که ارتفاع بوته تحت تأثیرات متقابل پرایمینگ و تراکم با پرایمشدن با محلول پلیاتیلنگلایکول با غلظت 10 درصد و تراکم 100 هزار بوته در هکتار به میزان 33 درصد بیشتر از نیترات پتاسیم و کلرید پتاسیم با غلظتهای 5/0 و 2 درصد و تراکم 80 هزار بوته در هکتار بود. همچنین، میزان عملکرد علوفة تر در هکتار با تراکم 100 هزار بوته در هکتار به نسبت 42/14 درصد بیشتر از 80 هزار بوته در هکتار بهدست آمد. بهترین تراکم بوته و غلظت محلولهای پرایمینگ از دیدگاه پارامترهای شاخص سطح برگ (LAI)، سرعت رشد محصول (CGR) و سرعت جذب خالص (NAR) مربوط به تراکم 80 هزار بوته در هکتار با پرایمشدن با محلول پلیاتیلنگلایکول با غلظت 10 درصد حاصل شد. بنابراین، بهترین تراکم بوته و غلظت محلولهای پرایمینگ به ترتیب در تراکم 100 هزار بوته در هکتار با پرایمکردن با محلول پلیاتیلنگلایکول با غلظت 10 درصد برای گیاه ذرت میتواند عملکرد علوفة مناسبی برابر 54730 کیلوگرم در هکتار را تولید کند.