محمدرضا باغبانی؛ عبدالرضا سیاهپوش؛ علیرضا شافعی نیا؛ الهام الهی فرد
چکیده
هدف: رازیانه با نام علمی Foeniculum vulgare L.، یکی از مهمترین و پرمصرف ترین گیاه دارویی از خانواده چتریان (Apiaceae)، می باشد. این گیاه چندساله، در رقابت با علفهای هرز، رقیب ضعیفی میباشد. این وضعیت موجب کاهش توان و عملکرد میگردد.
روش پژوهش: بهمنظور بررسی کنترل علفهای هرز و افزایش عملکرد، با استفاده از تراکم گیاهی، علفکش ...
بیشتر
هدف: رازیانه با نام علمی Foeniculum vulgare L.، یکی از مهمترین و پرمصرف ترین گیاه دارویی از خانواده چتریان (Apiaceae)، می باشد. این گیاه چندساله، در رقابت با علفهای هرز، رقیب ضعیفی میباشد. این وضعیت موجب کاهش توان و عملکرد میگردد.
روش پژوهش: بهمنظور بررسی کنترل علفهای هرز و افزایش عملکرد، با استفاده از تراکم گیاهی، علفکش تریفلورالین و کنترل مکانیکی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه فاکتور و سه تکرار در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان در سال 99-1398 اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل کنترل مکانیکی در دوسطح (بدون کولتیواتور و دوبار کولتیواتور)، تراکم گیاهی در سه سطح (شش، 12 و 24 بوته در مترمربع) و علفکش تریفلورالین در سه سطح (صفر بهعنوان شاهد با علف هرز، 5/1 و 3 لیتر در هکتار) بودند.
یافته ها: نتایج این بررسی، نشان داد که تیمار دارای (تراکم 24 بوته در مترمربع رازیانه و 5/1 لیتر در هکتار تریفلورالین و بههمراه دو بار کولتیواتور) اختلاف معنی داری با تیمار 3 لیتر علفکش در تراکم و وزن خشک علفهای هرز نشان نداد.
نتیجه گیری: بنابراین جهت کاهش مصرف علفکش میتوان دوز 5/1 لیتر تریفلورالین را بهجای دوز 3 لیتر آن، بههمراه انجام دو بار کولتیواتور بهکار برد. بیشترین عملکرد اقتصادی رازیانه به میزان 1313 کیلوگرم در هکتار در دو تیمار ذکرشده مشاهده گردید. این بررسی نشان داد بیشترین اسانس در کرتهای دو بار کولتیواتور به میزان 5/9 درصد و کمترین در کرت های بدون کولتیواتور به میزان 76/4 درصد مشاهده شد که تأثیرپذیری کولتیواتور را نسبت به بقیه فاکتورها در تولید اسانس بیان میکند.
فاطمه دلاورنیا؛ فائزه زعفریان؛ رقیه حسن پور؛ همت اله پیردشتی
چکیده
بهمنظور ارزیابی توانایی گیاه سورگوم علوفهای (Sorghum bicolor L.) در حذف فلز سنگین کادمیم به کمک بیوچار (زغال زیستی) و باکتری سودوموناس پوتیدا (Pseudomonas putida) آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در تابستان سال 1398 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، در شرایط گلخانه انجام شد. نتایج نشان داد که حضور کادمیم ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی توانایی گیاه سورگوم علوفهای (Sorghum bicolor L.) در حذف فلز سنگین کادمیم به کمک بیوچار (زغال زیستی) و باکتری سودوموناس پوتیدا (Pseudomonas putida) آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در تابستان سال 1398 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، در شرایط گلخانه انجام شد. نتایج نشان داد که حضور کادمیم در بستر کشت گیاه سورگوم موجب کاهش وزن خشک ریشه و شاخساره شد. اما افزودن بیوچار و تلقیح سودوموناس پوتیدا بهطور معنیداری موجب افزایش صفات مذکور شد. فاکتور تجمع زیستی ریشه و شاخساره از غلظت 25 تا 100 میلیگرم کادمیم در کیلوگرم خاک روند افزایشی داشت، بهطوریکه بیشترین فاکتور تجمع زیستی شاخساره (31/2) در غلظت 100 میلیگرم کادمیم در کیلوگرم خاک و در تیمار کاربرد همزمان بیوچار و سودوموناس پوتیدا مشاهده شد که نسبت به شاهد 33/28 درصد افزایش معنیداری داشته است. همچنین، کمینه فاکتور انتقال گیاه سورگوم (000/1) مربوط به تیمار عدم مصرف بیوچار، عدم تلقیح سودوموناس پوتیدا و بدون آلودگی کادمیم بود که نسبت به شاهد 20 درصد کاهش یافت؛ حال آنکه بیشینه فاکتور انتقال (94/1) در غلظت 25 میلیگرم کادمیم در کیلوگرم خاک و تیمار عدم مصرف بیوچار و عدم تلقیح سودوموناس پوتیدا مشاهده شد. شاخص تحمل گیاه با افزایش غلظت کادمیم کاهش یافت، درحالیکه استفاده از بیوچار و تلقیح باکتری سودوموناس پوتیدا موجب افزایش این شاخص شد، بهطوریکه بیشترین شاخص تحمل (22/1) مربوط به تیمار کاربرد تلفیقی بیوچار و باکتری بدون استفاده از کادمیم بود که نسبت به عدم مصرف بیوچار و عدم تلقیح باکتری 22 درصد افزایش یافت. از آنجاکه شاخص تحمل گیاه سورگوم علوفهای در همه غلظتهای کادمیم بیشتر از 60/0 بود، لذا میتوان این گیاه را در گروه تحمل بالا نسبت به تنش فلز سنگین کادمیم دستهبندی کرد و از سورگوم جهت گیاهپالایی کادمیم بهره جست.
مهرداد رنجبر؛ فردین صادق زاده؛ مصطفی عمادی؛ مهدی قاجار سپانلو؛ عبدالغفور احمدپور داشلیبرون
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کاربرد انواع بیوچار و کود شیمیایی بر رشد، غلظت سیلیسیم و برخی عناصر غذایی ضروری نیشکر، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه شرکت کشت و صنعت امام خمینی(ره) خوزستان در سال زراعی ۱۳۹۹ انجام شد. عوامل آزمایشی شامل انواع بیوچار (باگاس نیشکر، پوسته برنج، کاه برنج، کاه گندم و چوب ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کاربرد انواع بیوچار و کود شیمیایی بر رشد، غلظت سیلیسیم و برخی عناصر غذایی ضروری نیشکر، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه شرکت کشت و صنعت امام خمینی(ره) خوزستان در سال زراعی ۱۳۹۹ انجام شد. عوامل آزمایشی شامل انواع بیوچار (باگاس نیشکر، پوسته برنج، کاه برنج، کاه گندم و چوب نراد) و کودهای شیمیایی ((شاهد)، (نیتروژن، فسفر و پتاسیم)، (نیتروژن و فسفر)، (نیتروژن و پتاسیم)، (فسفر و پتاسیم)، (نیتروژن)، (فسفر)، (پتاسیم)) بود. نتایج نشان داد که اثر برهمکنش تیمارهای بیوچار و کود شیمیایی بر غلظت سیلیسیم، فسفر و پتاسیم گیاه در سطح یک درصد و بر نیتروژن گیاه در سطح پنج درصد معنیدار بود. همچنین اثر برهمکنش تیمارهای بیوچار و کود شیمیایی بر وزن تر و خشک گیاه در سطح یک درصد و بر ارتفاع گیاه در سطح پنج درصد معنیدار شد. بیشترین غلظت سیلیسیم گیاه مربوط به تیمارهای بیوچار کاه برنج بههمراه نیتروژن، فسفر و پتاسیم و بیوچار کاه برنج بههمراه نیتروژن و فسفر بود. تیمار بیوچار کاه برنج بههمراه نیتروژن، فسفر و پتاسیم بیشترین غلظت نیتروژن و فسفر گیاه را بهخود اختصاص داد که نسبت به شاهد غلظت نیتروژن را ۴۹ و غلظت فسفر را ۳۶ درصد افزایش داد. بیشترین ارتفاع و وزن تر گیاه مربوط به تیمار بیوچار کاه برنج بههمراه نیتروژن، فسفر و پتاسیم بود. با توجه به نتایج بهدستآمده، استفاده از بیوچار بههمراه کودهای شیمیایی برای افزایش رشد و غلظت برخی عناصر غذایی نیشکر توصیه میشود.
مریم فلاحت کار گنجی؛ وریا ویسانی؛ مرجان دیانت
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر گونههای قارچ مختلف مایکوریزا و سطوح تنش خشکی بر ویژگیهای فیزیولوژیک ارقام نخود آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کردستان در سال 1399 انجام گرفت. فاکتورها شامل آبیاری در سه سطح (شاهد، تنش متوسط و تنش شدید)، کاربرد قارچ مایکوریزا در چهار سطح (Funneliformis ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر گونههای قارچ مختلف مایکوریزا و سطوح تنش خشکی بر ویژگیهای فیزیولوژیک ارقام نخود آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کردستان در سال 1399 انجام گرفت. فاکتورها شامل آبیاری در سه سطح (شاهد، تنش متوسط و تنش شدید)، کاربرد قارچ مایکوریزا در چهار سطح (Funneliformis mosseae، Simiglomus hoi، Rhizophagus irregularis و عدم تلقیح (شاهد)) و رقم نخود در دو سطح (ILC-482 و پیروز) بود. نتایج نشان داد که سطح تنش تأثیر معنیداری بر صفات مورد ارزیابی داشتند، بهطوریکه با کاهش میزان آب قابل دسترس گیاه وزن خشک و محتوای کلروفیل کاهش یافت. میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در شرایط تنش شدید در مقایسه با تنش متوسط و عدم تنش خشکی بهترتیب تا 37 و 9/71 درصد در رقم پیروز و تا 4/69 و 6/82 درصد در رقم ILC-482 افزایش پیدا کرد. در رقم ILC-482 بیشترین میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در شرایط تنش شدید مشاهده شد که تقریباً نسبت به تیمار عدم تنش دو برابر افزایش یافت. فعالیت آنزیم پراکسیداز تحت تأثیر کاربرد قارچ مایکوریزا قرار گرفت، بهطوریکه گیاهان تلقیحشده با گونه G. mosseae بیشترین و عدم تلقیح با مایکوریزا کمترین میزان فعالیت پراکسیداز را دارا بودند. در تنش شدید کمترین میزان مالوندیآلدهید با کاربرد گونه G. mosseae حاصل شد. تلقیح نخود با قارچ مایکوریزا میتواند بهعنوان راهکاری در جهت بهبود رشد در شرایط عدم تنش و افزایش مقاومت در شرایط تنش خشکی مدنظر قرار گیرد.
ابراهیم ممنوعی؛ علیرضا عطری
چکیده
به منظور بررسی کارایی علفکش پندیمتالین (پرول) در کنترل علفهایهرز مزارع پیاز (Allium cepa L.)، آزمایشی در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1396 در اراضی مرکز تحقیقات جنوب کرمان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علفکش پندیمتالین (پرول) به مقدار 5/3، 3، 5/2 و 2 لیتر در هکتار (پیش رویشی)، علفکش اکسیفلورفن (گل) به مقدار 75/0 ...
بیشتر
به منظور بررسی کارایی علفکش پندیمتالین (پرول) در کنترل علفهایهرز مزارع پیاز (Allium cepa L.)، آزمایشی در قالب بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1396 در اراضی مرکز تحقیقات جنوب کرمان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل کاربرد علفکش پندیمتالین (پرول) به مقدار 5/3، 3، 5/2 و 2 لیتر در هکتار (پیش رویشی)، علفکش اکسیفلورفن (گل) به مقدار 75/0 لیتر در هکتار در مرحله 4-2 برگی پیاز و تکرار آن 18 روز بعد، علفکش اگزادیازون (رونستار) به مقدار سه لیتر در هکتار (پیش رویشی)، علف کش اگزادیازون (رونستار) به مقدار دو لیتر در هکتار (پسرویشی)، علفکش ایوکسینیل (توتریل) به مقدار سه لیتر در هکتار (پسرویشی) بعلاوه وجین علفهایهرز باریک برگ، شاهد وجین (بدون علفهرز) بود. بیشترین فراوانی نسبی علفهرز مربوط به علف پشمکی (Bromus tectorum L.)، پنیرک (Malva neglecta L.)، سلمهتره (Chenopodium murale L.)، آناغالیس (Anagallis arvensis L.) و ترشک (Rumex crispus L.) به ترتیب با مقادیر 39، 17، 12، 9 و 8 درصد بود. اثر تیمارهای علفکش بر تراکم و زیستتوده علفهایهرز مذکور معنیدار بود. با کاربر پندیمتالین به مقدار 5/3 لیتر در هکتار، زیستتوده آناغالیس، ترشک، پنیرک، علف پشمکی، سلمه تره، کل علفهرز به ترتیب 100، 92، 91، 82، 77، 79 درصد کاهش یافت و عملکرد پیاز با مقدار 95/59 تن در هکتار نسبت به شاهد بدون علفهرز متناظر، 138 درصد افزایش یافت. بنابراین کاربرد علفکش پندیمتالین به مقدار 5/3 لیتر در هکتار به لحاظ کارایی مطلوب در کنترل علفهایهرز و افزایش عملکرد در مزارع پیاز قابل توصیه است.
احمد گلچین؛ فائزه فرهمند مفرد؛ نادر خادم مقدم ایگده لو
چکیده
نعناع فلفلی یکی از مهمترین گیاهان دارویی و معطر دنیاست که مقدار اسانس آن از نقطهای به نقطه دیگر در اثر کوددهی، سایهاندازی، آبیاری و دوره نوردهی تغییر میکند. بهمنظور بررسی تأثیر سطوح مختلف سایهاندازی و نیتروژن بر رشد و عمکلرد اسانس این گیاه، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشکده ...
بیشتر
نعناع فلفلی یکی از مهمترین گیاهان دارویی و معطر دنیاست که مقدار اسانس آن از نقطهای به نقطه دیگر در اثر کوددهی، سایهاندازی، آبیاری و دوره نوردهی تغییر میکند. بهمنظور بررسی تأثیر سطوح مختلف سایهاندازی و نیتروژن بر رشد و عمکلرد اسانس این گیاه، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان در سال زراعی 94-1393 انجام شد. فاکتور سایهاندازی در چهار سطح (S0: بدون سایهاندازی، S25: 25 درصد ، S50: 50 درصد و S75: 75 درصد سایهاندازی) و فاکتور نیتروژن نیز در چهار سطح (N1: بدون نیتروژن، N2:60، N3:120 و N4: mg/kg 180 نیتروژن) فاکتورهای آزمایش را تشکیل میدادند. نتایج نشان داد که بیشترین تعداد برگ در بوته (936)، سطح برگ (mm2 1688)، شاخص کلروفیل (32/51)، میزان اسانس (455/2 درصد وزنی-وزنی) و عملکرد اسانس (g/box 37/0) در تیمار S25N3 دیده شدند. بیشترین وزن خشک بخش هوایی در تیمار S50N4 بهدست آمد که تیمار S25N3 با اختلاف 36/8 درصد در رتبه دوم قرار گرفت. بیشترین وزن خشک برگ در تیمار S25N3 بهمیزان g/box 55/11 مشاهده گردید. تیمارهای اعمال شده بر ارتفاع گیاه و تعداد شاخه فرعی تأثیر معنیدار نداشتند. لذا جهت نیل به حداکثر درصد و عملکرد اسانس و همچنین تعداد برگ در بوته و سطح برگ بهمنظور بازارپسندی جهت مصارف خوراکی نعناع فلفلی، استفاده از 25 درصد سایهاندازی بههمراه کاربرد mg/kg120 نیتروژن توصیه میشود.
عباس علیزاده احمدآبادی؛ سارا خراسانی نژاد؛ خدایار همتی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر تنش کمآبیاری و اسیدهیومیک بر برخی ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی سرخارگل (Echinacea purpurea) آزمایشی در قالب فاکتوریل برپایه طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار و هر تکرار شامل چهار واحد آزمایشی، در مزرعه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال زراعی 94-1393 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل تنش کمآبیاری ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر تنش کمآبیاری و اسیدهیومیک بر برخی ویژگیهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی سرخارگل (Echinacea purpurea) آزمایشی در قالب فاکتوریل برپایه طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار و هر تکرار شامل چهار واحد آزمایشی، در مزرعه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال زراعی 94-1393 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل تنش کمآبیاری در چهار سطح (شاهد (عدم مصرف)، 40، 60 و 80 درصد ظرفیت زراعی) و تیمار اسیدهیومیک شامل چهار سطح صفر (شاهد)، 250، 500 و 1000 میلیگرم بر کیلوگرم بودند. در زمان گلدهی، ویژگیهای رشدی و مورفولوژیکی شامل ارتفاع گیاه، طول ریشه، تعداد برگ، وزنتر ریشه و اندام هوایی، وزنخشک ریشه و اندام هوایی، میزان فنل، فلاونوئید و فعالیت آنتیاکسیدانی ریشه ارزیابی شد. نتایج نشان داد تنش کمآبیاری اثر معنیداری روی تمامی ویژگیهای اندازهگیری شده بهجز طول ریشه داشت. اسیدهیومیک نیز باعث افزایش ویژگیهای رشدی و مورفولوژیکی در سطح یکدرصد شد. درحالیکه در مورد صفات فیتوشیمیایی فقط بر میزان فلاونوئید اثر معنیدار داشت و آنرا افزایش داد. اثر متقابل تنش کمآبیاری و اسیدهیومیک بر میزان وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی و نیز فنلکل و فلاونوئیدکل معنیدار بود. بنابراین، تنش کمآبیاری اثرات منفی بر رشد گیاه داشت و در مقابل گیاه برای مقابله با این اثرات ترکیبات فنلی و آنتیاکسیدانی خود را افزایش داد. در گیاهانی که با تنش مواجه شدند اسیدهیومیک باعث بهبود رشد و افزایش عملکرد شد.
محمد محمودی سورستانی؛ مهرداد اکبرزاده
چکیده
نعنا دشتی (Mentha spicata) یکی از مهمترین گیاهان دارویی خانوادة نعناست که به دلیل خواص دارویی ارزشمند کاربرد زیادی در صنایع غذایی، آرایشی- بهداشتی و داروسازی دارد. در تحقیق حاضر، تغییرات وزن تر گیاه و وزن خشک برگ، میزان، عملکرد و اجزای اسانس نعنا دشتی کشت شده در منطقة شوشتر در طول دوازده ماه در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دوازده تیمار ...
بیشتر
نعنا دشتی (Mentha spicata) یکی از مهمترین گیاهان دارویی خانوادة نعناست که به دلیل خواص دارویی ارزشمند کاربرد زیادی در صنایع غذایی، آرایشی- بهداشتی و داروسازی دارد. در تحقیق حاضر، تغییرات وزن تر گیاه و وزن خشک برگ، میزان، عملکرد و اجزای اسانس نعنا دشتی کشت شده در منطقة شوشتر در طول دوازده ماه در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با دوازده تیمار زمان برداشت و سه تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد که زمان برداشت گیاه اثر معناداری بر وزن تر گیاه و خشک برگ، و میزان و عملکرد اسانس دارد. بیشترین وزن تر (7/1868 گرم در مترمربع) و وزن خشک برگ (3/253 گرم در مترمربع) به ترتیب در ماههای تیر و خرداد ثبت شد. همچنین، بیشترین میزان (82/3 درصد) و عملکرد اسانس (83/8 گرم در مترمربع) در ماه تیر مشاهده شد. کارون، لیمونن، کارن، آلفاپینن، میرسن، بتابوربونن، سیس دیهیدروکارون، دیهیدروکاروئول، دیهیدروکارویل استات، پولگون و ترانس کاریوفیلن اجزای اصلی اسانس بودند. بیشترین (9/67 درصد) و کمترین (45/22 درصد) مقدار کارون بهترتیب در ماههای تیر و دی و بیشترین (14/21 درصد) و کمترین (02/4 درصد) مقدار لیمونن بهترتیب در ماههای مرداد و آذر ثبت شد. حداکثر مقدار کارن (81/5 درصد) در ماه دی بهدست آمد. مقدار ترکیبات سیس دیهیدروکارون، دیهیدروکاروئول و دیهیدروکارویل استات طی ماههای زمستان افزایش یافت. نتایج نشان داد که نعنا دشتی کشت شده در شوشتر، پنج مرحله (چین) قابل برداشت است ولی بهترین زمان برداشت تیر است.
اسماعیل قربانپور؛ فرشید قادری فر؛ جاوید قرخلو
چکیده
بهمنظور ارزیابی اثر رقابتی گاوپنبه بر پنبه، آزمایشی در بهار سال زراعی1390، بهصورت کرتهای خردشده، در قالب بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان اجرا شد. فاکتورها شامل فاصلۀ بین ردیف کاشت پنبه، در سه سطح (20، 40 و 80 سانتیمتر) بهعنوان کرت اصلی، و تراکم علف هرز گاوپنبه، در پنج ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی اثر رقابتی گاوپنبه بر پنبه، آزمایشی در بهار سال زراعی1390، بهصورت کرتهای خردشده، در قالب بلوکهای کامل تصادفی و در سه تکرار در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان اجرا شد. فاکتورها شامل فاصلۀ بین ردیف کاشت پنبه، در سه سطح (20، 40 و 80 سانتیمتر) بهعنوان کرت اصلی، و تراکم علف هرز گاوپنبه، در پنج سطح (صفر(شاهد)، 1، 3، 5 و 12 بوته در متر مربع) بهعنوان کرت فرعی بود. در این پژوهش، بیشترین ارتفاع بوتۀ پنبه (4/129 سانتیمتر) در فاصلۀ ردیف کاشت 80 سانتیمتر و در وضعیت بدون علف هرز بهدست آمد. بیشترین وزن خشک (8/863 گرم در متر مربع) و حداکثر شاخص سطح برگ (04/9) پنبه نیز در فاصلۀ ردیف کاشت 20 سانتیمتر پنبه و در وضعیت بدون علف هرز مشاهده شد. براساس نتایج، عملکرد نهایی وش در فواصل ردیف کاشت مختلف پنبه و در وضعیت بدون علف هرز غیرمعنادار بود. بیشترین عملکرد پنبه بهمقدار73/4986 کیلوگرم در هکتار، در پنبۀ کشتشده با فاصلۀ ردیف 40 سانتیمتری و در وضعیت بدون علف هرز بهدست آمد. بهطور کلی، کاهش فاصلۀ ردیف کاشت پنبه بهواسطۀ افزایش تراکم بوته در واحد سطح، سبب افزایش توان رقابتی پنبه در رقابت بر سر منابع مشترک با علف هرز شد و در نتیجه، عملکرد پایدارتری در رقابت با تراکمهای مختلف گاوپنبه بهدنبال داشت.
عزتاله اسفندیاری؛ عادل جوادی؛ مجید شکرپور
چکیده
برای ارزیابی صفات بیوشیمیایی و فیزیولوژیک ارقام گندم در پاسخ به تنش شوری در مرحلة گیاهچه ای و در شرایط کنترل شده، شش رقم گندم در قالب اسپلیت پلات بر پایة طرح کاملاً تصادفی در اتاقک رشد گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکدة کشاورزی دانشگاه مراغه کشت شد . پس از رسیدن گیاهچه ها به مرحلة سه تا چهار برگی، تنش شوری 200 میلی مولار با اضافه کردن کلرید ...
بیشتر
برای ارزیابی صفات بیوشیمیایی و فیزیولوژیک ارقام گندم در پاسخ به تنش شوری در مرحلة گیاهچه ای و در شرایط کنترل شده، شش رقم گندم در قالب اسپلیت پلات بر پایة طرح کاملاً تصادفی در اتاقک رشد گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشکدة کشاورزی دانشگاه مراغه کشت شد . پس از رسیدن گیاهچه ها به مرحلة سه تا چهار برگی، تنش شوری 200 میلی مولار با اضافه کردن کلرید سدیم به محلول غذایی به مدت 14 روز اجرا شد . سپس، فعالیت تعدادی از آنزیم های آنتی اکسیدان، شاخص های تنش اکسیداتیو و برخی از صفات فیزیولوژیک از جمله وزن خشک کل بوته، شاخص پایداری غشا، فعالیت آنزیم های جمع آوری کننده پراکسید هیدروژن و میزان سدیم و پتاسیم موجود در بافت های مختلف گیاهچه ها ارزیابی شدند . نتایج نشان داد که میزان پراکسیداسیون لیپیدی در تمامی ارقام به جز آگوستا به طور معنی داری در مقایسه با شاهد افزایش یافت . شوری سبب کاهش شاخص پایداری غشا در ارقام کوهدشت، MV شد، اما میزان این شاخص در بقیة ارقام بر اثر شوری تغییر معن ی داری نداشت. در ارقام کوهدشت، پیشتاز و 17 MV پیشتاز و 17 فعالیت آنزیم های آسکوربات پراکسیداز و کاتالاز در شرایط تنش شوری نسبت به شاهد کاهش معن ی داری نشان داد؛ اما در رقم ایزنگران بر اثر شوری فعالیت آسکوربات پراکسیداز افزایش و فعالیت کاتالاز کاهش یافت . فعالیت آنزیم گایاکول پراکسیداز فقط در رقم آگوستا بر اثر شوری افت کرد. فعالیت آنزیم گلوتاتیون اس ترانسفراز فقط در رقم گاسکوژن افزایش و در ارقام کوهدشت و پیشتاز کاهش معنی داری داشت . همچنین، نتایج نشان داد که به رغم افزایش جذب سدیم توسط ریشه تمامی ارقام، تنها ارقام آگوستا و ایزنگران توانایی کنترل انتقال سدیم به طوقه و برگ را دارند . در بین ارقام مورد مطالعه شوریفقط وزن خشک کل تک بوتة رقم کوهدشت را به طور معنی داری کاهش داد . بنابراین، می توان اظهار داشت که هرچند سدیم عنصری سم ی برای متابولیسم سلول به ویژه سلول های برگ است، در صورتی که فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدان در برگ افزایش یابد و سلول برگ بتواند ذخیره سازی سدیم در نواحی به جز سیتوسول را انجام دهد، حتی اگر رقم گندم مورد مطالعه نتواند از انتقال سدیم به برگ ها ممانعت کند، می تواند از سمیت این عنصر بکاهد.
محمد علی باغستانی میبدی؛ منوچهر جم نژاد؛ مهدی مین باشی معینی؛ فریبا میقانی
دوره 12، شماره 2 ، آبان 1389، ، صفحه 11-23
چکیده
به منظور بررسی تأثیر دمای محیط و غلظت GR60 بر جوانهزنی بذر دو گونه گلجالیز و رشد آنها در حضور میزبانهای گوجهفرنگی و توتون، دو آزمایش مجزا در شرایط کنترلشده در بخش تحقیقات علف های هرز موسسه گیاهپزشکی کشور در سال 1387 انجام شد. در آزمایش اول سه عاملی غلظت GR60 در چهار سطح صفر، یک، دو و پنج قسمت در میلیون، گونه دو گلجالیز Orobanche aegyptiaca ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر دمای محیط و غلظت GR60 بر جوانهزنی بذر دو گونه گلجالیز و رشد آنها در حضور میزبانهای گوجهفرنگی و توتون، دو آزمایش مجزا در شرایط کنترلشده در بخش تحقیقات علف های هرز موسسه گیاهپزشکی کشور در سال 1387 انجام شد. در آزمایش اول سه عاملی غلظت GR60 در چهار سطح صفر، یک، دو و پنج قسمت در میلیون، گونه دو گلجالیز Orobanche aegyptiaca و Orobanche cernua و سه دمای مختلف محیط 10، 20 و 30 درجه سانتیگراد در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار و با ساختار فاکتوریل اجرا شد. در آزمایش دوم تأثیر سه دمای 15، 20 و 30 درجه سانتیگراد بر رشد گوجهفرنگی و توتون تحت آلودگی O. aegyptiaca، O. cernua و شاهد بدون گلجالیز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که GR60 قادر به تحریک جوانهزنی بذور هر دو گونه گلجالیز بود و با افزایش دمای محیط تا 20 درجه سانتیگراد جوانهزنی بذر انگل روند رو به افزایشی نشان داد. گونه O. cernua در مقایسه با گونه O. aegyptiacaبرای حداکثر جوانهزنی بذر به غلظت کمتری از GR60 نیاز داشت. با افزایش دمای محیط، وزن خشک ساقه هر دو گونه انگل افزایش و سپس کاهش نشان داد. آلودگی بوتههای گوجهفرنگی و توتون به گلجالیز، سبب افزایش ارتفاع و کاهش وزن خشک این دو گیاه شد.