طیبه رستمی؛ حمید عباسدخت؛ حسن مکاریان؛ منوچهر قلی پور؛ خلیل کریم زاده اصل
چکیده
به‌منظور بررسی مایکوریزا و کود فسفر بر برخی صفات مورفوفیزیولوژی و عملکرد کینوا (Chenopodium quinoa willd) و ذرت (Zea mays. L) در شرایط کشت مخلوط به روش جایگزینی، آزمایشی در دو مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی شاهرود در شهرستان‌های شاهرود و میامی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل نسبت‌های ...
بیشتر
به‌منظور بررسی مایکوریزا و کود فسفر بر برخی صفات مورفوفیزیولوژی و عملکرد کینوا (Chenopodium quinoa willd) و ذرت (Zea mays. L) در شرایط کشت مخلوط به روش جایگزینی، آزمایشی در دو مزرعه تحقیقاتی دانشگاه صنعتی شاهرود در شهرستان‌های شاهرود و میامی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل نسبت‌های کشت خالص کینوا، 75درصد کینوا+ 25درصد ذرت، 50 درصد کینوا+50 درصد ذرت، 25درصد کینوا+ 75 درصد ذرت و خالص ذرت به‌عنوان فاکتور اول و تیمار فسفر در سه سطح (صفر، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) به‌عنوان فاکتور دوم و مایکوریزا در دو سطح (مصرف و عدم مصرف) به عنوان فاکتور سوم در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که خصوصیات رشدی، عملکرد و اجزای عملکرد کینوآ و ذرت تحت تاثیر تیمارهای مختلف کشت مخلوط و هچنین استفاده از مایکوریزا و غلظت‌های مختلف فسفر قرار گرفت. بر اساس نتایج حاصل از آزمایش بیشترین ارتفاع گیاه ذرت (8/202 سانتی‌متر) و کینوآ (3/81 سانتی‌متر)، عملکرد دانه ذرت (5/2542 کیلوگرم در هکتار) با استفاده از مایکوریزا و غلظت 50 کیلوگرم فسفر در هکتار مشاهده شد. بیشترین شاخص سطح برگ کینوآ (86/2) و ذرت (57/6) با استفاده از مایکوریزا و فسفر 50 کیلوگرم در هکتار در منطقه شاهرود به‌دست آمد. بیشترین مقدار کلروفیل کینوآ (88/2 میلیگرم بر میلی‌لیتر) و ذرت (39/12 میلیگرم بر میلی‌لیتر) در منطقه شاهرود با استفاده از مایکوریزا و غلظت فسفر 50 کیلوگرم در هکتار با آرایش کشت 50×50 مشاهده شد.
امیرعباس رستمی اجیرلو؛ ابراهیم امیری
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر نانو کود پتاسیم بر رشد سویا در شرایط قطع آبیاری، آزمایشی در سالهای 1394 و 1395 بهصورت کرت‌های خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دشت مغان انجام گردید. عامل اصلی شامل چهار سطح قطع آبیاری آبیاری نرمال، قطع آبیاری در طول رشد رویشی، قطع آبیاری در طول گل‌دهی و قطع آبیاری در طول پر شدن دانه و فاکتور ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر نانو کود پتاسیم بر رشد سویا در شرایط قطع آبیاری، آزمایشی در سالهای 1394 و 1395 بهصورت کرت‌های خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دشت مغان انجام گردید. عامل اصلی شامل چهار سطح قطع آبیاری آبیاری نرمال، قطع آبیاری در طول رشد رویشی، قطع آبیاری در طول گل‌دهی و قطع آبیاری در طول پر شدن دانه و فاکتور فرعی شامل سه سطح نانو کود پتاسیم پنج، 10 و 15 کیلوگرم در هکتار بودند. نتایج نشان داد که در تمامی مراحل قطع آبیاری مصرف نانو کود پتاسیم موجب تخفیف اثر تنش خشکی شد، به‌طوری که بیشترین مقدار عملکرد و اجزاء آن در تیمار شاهد و تحت تأثیر قطع آبیاری با مصرف 15 کیلوگرم در هکتار نانو کود پتاسیم حاصل شد. همچنین، بالاترین مقادیر ارتفاع بوته (66 سانتی‌متر)، فاصله اولین غلاف از زمین (20 سانتی‌متر)، تعداد برگ در هر بوته (345) و تعداد شاخه‌های جانبی (66/19) در تیمار آبیاری نرمال با مصرف 15 کیلوگرم نانوکود پتاسیم به‌دست آمد و کمترین آنها در تیمار قطع آبیاری در طول رشد رویشی با مصرف پنج کیلوگرم نانو کود پتاسیم حاصل شد. علاوه بر این، درصد روغن و پروتئین دانه به‌شدت تحت تأثیر تنش خشکی به‌ویژه قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه قرار گرفتند. با توجه به نتایج می‌توان بیان کرد که با مصرف 15 کیلوگرم در هکتار از نانو کود پتاسیم می‌توان از اثرات ناشی از تنش خشکی بر عملکرد را به‌ویژه در مرحله پر شدن دانه در گیاه سویا به‌مقدار 15 درصد کاهش داد.
علی اکبری؛ اورنگ خادمی؛ یاور شرفی؛ سید جلال طباطبایی
چکیده
توت فرنگی گیاهی حساس به تنش شوری می‌باشد. در این آزمایش به‌منظور مطالعه اثر تیمار پوتریسین بر کاهش اثرات تنش شوری روی میوه توت‌فرنگی آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در دانشگاه شاهد در سال زراعی 1393 انجام شد. تنش شوری کلریدسدیم در غلظت‌های (صفر، 25 و 50 میلیمولار) از محل ریشه در محیط کشت هیدروپونیک ...
بیشتر
توت فرنگی گیاهی حساس به تنش شوری می‌باشد. در این آزمایش به‌منظور مطالعه اثر تیمار پوتریسین بر کاهش اثرات تنش شوری روی میوه توت‌فرنگی آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در دانشگاه شاهد در سال زراعی 1393 انجام شد. تنش شوری کلریدسدیم در غلظت‌های (صفر، 25 و 50 میلیمولار) از محل ریشه در محیط کشت هیدروپونیک روی توت فرنگی رقم ’کاماروسا‘ اعمال شد. تیمار پوتریسین نیز در غلظت‌های (صفر، 5/1 و 3 میلیمولار) در چهار نوبت به فاصله 15 روز از یکدیگر در طول دوره رشد بهصورت محلولپاشی روی برگها اعمال گردید. نتایج نشان داد که اعمال تیمارهای کلریدسدیم به‌ویژه در سطح 50 میلیمولار، شاخصهای طول شاخساره، طول ریشه، وزن تر و خشک شاخساره، وزن تر و خشک ریشه، تعداد برگ، مقدار کلروفیل برگ، تعداد میوه در بوته، وزن تر میوه، وزن خشک میوه، عملکرد تک بوته و اسید قابل تیتراسیون را کاهش و مقدار آنتوسیانین و مقدار مواد جامد میوه را نسبت به شاهد افزایش داد. تنش شوری تأثیری بر طول ریشه نشان نداد. اعمال تیمارهای پوتریسین در هر دو غلظت 5/1 و 3 میلیمولار اثرات ناشی از تنش شوری را کاهش داد. بهطوریکه، بیشتر شاخصهای فوق را تحت تنش شوری افزایش و مقدار مواد جامد محلول میوه را کاهش داد. بنابراین، بر اساس نتایج به‌دست آمده در این پژوهش استفاده از تیمار پوتریسین در هر دو غلظت 5/1 و 3 میلیمولار، راهکاری مناسب در جهت حل مشکلات ناشی از تنش شوری می‌باشد.
سمانه زاده پاریزی؛ احمد تاج آبادی پور؛ عیسی اسفندیارپور
چکیده
پتاسیم یکی از عناصر پرمصرف ضروری برای رشد گیاهان می‌باشد که نه تنها از نظر مقدار بلکه از لحاظ فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی نیز از مهمترین کاتیونها در گیاهان محسوب میشود. لذا آگاهی از وضعیت پتاسیم خاکها در استفاده بهتر از کودهای پتاسیمی لازم است. این تحقیق به‌منظور ارزیابی 10 عصارهگیر جهت استخراج پتاسیم قابل استفاده پسته ...
بیشتر
پتاسیم یکی از عناصر پرمصرف ضروری برای رشد گیاهان می‌باشد که نه تنها از نظر مقدار بلکه از لحاظ فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی نیز از مهمترین کاتیونها در گیاهان محسوب میشود. لذا آگاهی از وضعیت پتاسیم خاکها در استفاده بهتر از کودهای پتاسیمی لازم است. این تحقیق به‌منظور ارزیابی 10 عصارهگیر جهت استخراج پتاسیم قابل استفاده پسته در 28 نمونه از خاک‌های آهکی رفسنجان در قالب طرح کاملاً تصادفی، در 3 تکرار در گلخانه دانشگاه ولی‌عصر (عج) رفسنجان، در سال 1393 انجام شد. پتاسیم خاک با عصاره‌گیرهای استات آمونیوم مولار، کلریدکلسیم 01/0 مولار، کلریدسدیم 2 مولار، اسید نیتریک 1/0 مولار، اسید نیتریک مولار جوشان، آب مقطر، استات سدیم مولار، مهلیچ 1، مهلیچ 3 و دیتیپیای بیکربنات آمونیوم استخراج شد. استخراج پتاسیم توسط عصارهگیرها بهصورت زیر کاهش یافت: اسید نیتریک مولار جوشان> کلریدسدیم 2 مولار> استات سدیم 1 مولار> مهلیچ 3> استات آمونیوم 1 مولار> اسیدنیتریک 1/0 مولار> دیتیپیای بیکربنات آمونیوم> مهلیچ 1> کلریدکلسیم 01/0 مولار> آب مقطر. براساس نتایج ضرایب همبستگی، عصارهگیر استات سدیم مولار بهدلیل داشتن بالاترین ضریب همبستگی با غلظت پتاسیم برگ و اندام هوایی جهت ارزیابی قابلیت استفاده پتاسیم برای پسته مناسبترین عصارهگیر تشخیص داده شد. استفاده از معادلات رگرسیونی چندمتغیره نشان داد که مقدار پتاسیم استخراج شده از خاک توسط عصاره‌گیرهای مختلف به خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک از جمله درصد رس و ظرفیت تبادل کاتیونی بستگی داشت.
عزیزاله خندان میرکوهی؛ نغمه علیزاده کردستانی
چکیده
تولیدکنندههای گل شاخه بریده لیلیوم سوخ مورد نیاز خود را بهطور معمول وارد میکنند که منجر به خروج ارز قابل توجهی از کشور میشود. ازدیاد سوخ لیلیوم اغلب به روش فلسبرداری انجام میگیرد ولی تکثیر مداوم با این روش منجر به گسترش آلودگی و کاهش کیفیت میشود. بنابراین، در این پژوهش که طی سالهای 93-1392 در گلخانههای گروه علوم ...
بیشتر
تولیدکنندههای گل شاخه بریده لیلیوم سوخ مورد نیاز خود را بهطور معمول وارد میکنند که منجر به خروج ارز قابل توجهی از کشور میشود. ازدیاد سوخ لیلیوم اغلب به روش فلسبرداری انجام میگیرد ولی تکثیر مداوم با این روش منجر به گسترش آلودگی و کاهش کیفیت میشود. بنابراین، در این پژوهش که طی سالهای 93-1392 در گلخانههای گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران انجام شد، امکان تولید سوخک از انواع قلمههای رویشی برگ، جوانه برگ و ساقه برگدار هیبرید اورینتال لیلیوم رقم ‘استارگزر’ (Lilium oriental hybrid cv. ‘Star Gazer’) تحت تیمار ماده تنظیم‌کننده رشد اکسین از نوع ایندول بوتیریک اسید (IBA) در پنج سطح 0، 250، 500، 750 و 1000 میلیگرم در لیتر مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و نه قلمه در هر تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد با افزایش غلظت اکسین تعداد برگ و میزان ریشهزایی در قلمه برگ کاهش یافت، درحالیکه این صفات در قلمه جوانه برگ و قلمه ساقه برگدار افزایش داشت.تعداد سوخک در قلمه برگ از 14 عدد در شاهد تا 21 عدد، در قلمه جوانه برگ از سه عدد در شاهد تا 20 عدد و در قلمه ساقه برگدار از یک عدد در شاهد تا 16 عدد به ترتیب در سطوح 250، 500 و 750 میلیگرم در لیتر اکسین، افزایش یافت و بعد از این سطوح روند نزولی مشاهده شد. هرچند ریشهزایی و تولید برگ جدید از قلمههای برگ با کاربرد اکسین کاهش یافت، ولی کاربرد اکسین با غلظت معینی برای تولید سوخک از هر سه نوع قلمه این گیاه لازم بود.
صدیقه بهرامی؛ علی سلیمانی؛ فریبرز حبیبی
چکیده
به‌منظور بررسی اثر محلولپاشی برگی با اسید هیومیک بر ترکیب معدنی برگ، عملکرد و کیفیت میوۀ سیب رقم ’گرانیاسمیت‘(Malus domestica L. cv. Granny Smith)، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در شهرستان خرمدره در استان زنجان انجام گرفت. محلولپاشی اسید هیومیک در چهار سطح صفر، 5، 10 و 15 میلیگرم در لیتر روی درختان هشت‌سالۀ سیب ’گرانیاسمیت‘ ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر محلولپاشی برگی با اسید هیومیک بر ترکیب معدنی برگ، عملکرد و کیفیت میوۀ سیب رقم ’گرانیاسمیت‘(Malus domestica L. cv. Granny Smith)، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی در شهرستان خرمدره در استان زنجان انجام گرفت. محلولپاشی اسید هیومیک در چهار سطح صفر، 5، 10 و 15 میلیگرم در لیتر روی درختان هشت‌سالۀ سیب ’گرانیاسمیت‘ پیوندشده بر روی پایۀ MM106 انجام گرفت. محلولپاشی دو، چهار و هشت هفته پس از مرحلۀ تمام گل اجرا شد. نتایج آزمایش نشان داد که تیمار اسید هیومیک بهطور معناداری عملکرد، مواد جامد محلول، اسیدیته، غلظت پتاسیم برگ و میزان کلروفیل کل را افزایش داد. غلظت‌های 10 و 15 میلیگرم در لیتر بیشترین اثر را بر عملکرد داشتند. تیمار اسید هیومیک موجب کاهش رشد رویشی شاخه‌های سال جاری شد. اختلاف معناداری بین سفتی بافت، طول و قطر میوههای تیمارشده و شاهد وجود نداشت. صفاتی نظیر قند کل، سطح برگ، غلظت نیتروژن و فسفر برگ تحت تأثیر تیمار اسید هیومیک قرار نگرفتند. براساس نتایج تحقیق حاضر، غلظت‌های 10 و 15 میلیگرم در لیتر اسید هیومیک اثر مهمی بر افزایش عملکرد و زودرسی سیب ’گرانیاسمیت‘ داشت.
ریحانه پیشکام راد؛ علی ایزدی دربندی؛ مریم شهبازی؛ مهدی فاضل نجفآبادی؛ حمیدرضا نیکخواه؛ رها عابدینی؛ مرتضی براتی
چکیده
به‌منظور بررسی واکنش رقمهای مختلف جو به خشکی، آزمایشی با دو نمونۀ وحشی و چهار رقم زراعی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در وضعیت گلخانه در مرحلۀ رویشی گیاه اجرا شد. در این تحقیق، ارقام جو به‌عنوان عامل اول، و تیمار آبیاری در سه سطح آبیاری 70، 30 و 10 درصد ظرفیت نگهداری آب خاک به‌عنوان عامل دوم منظور شدند. تجزیۀ واریانس ...
بیشتر
به‌منظور بررسی واکنش رقمهای مختلف جو به خشکی، آزمایشی با دو نمونۀ وحشی و چهار رقم زراعی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در وضعیت گلخانه در مرحلۀ رویشی گیاه اجرا شد. در این تحقیق، ارقام جو به‌عنوان عامل اول، و تیمار آبیاری در سه سطح آبیاری 70، 30 و 10 درصد ظرفیت نگهداری آب خاک به‌عنوان عامل دوم منظور شدند. تجزیۀ واریانس دادهها نشان داد که اثر تنش خشکی و ژنوتیپ بر خصوصیات مورفولوژی مانند تعداد پنجه، ارتفاع بوته، تعداد برگ در بوته، سطح برگ و برخی خصوصیات فیزیولوژیک شامل درصد مادۀ خشک، محتوای نسبی آب برگ، میزان سبزینگی برگ، پتانسیل اسمزی، تنظیم اسمزی، هدایت روزنهای و دمای کانوپی معنادار بود. بین محتوای نسبی آب برگ و دو صفت درصد مادۀ خشک و پتانسیل اسمزی، همبستگی مثبت و معناداری مشاهده شد. در تجزیۀ علیت، پتانسیل اسمزی بیشترین اثر مستقیم را بر درصد مادۀ خشک گیاه داشت. از بین ارقام زراعی، رقم موروکو؛ و از بین جوهای اسپانتانئوم، نمونۀ 41-1/check S09 در مقایسه با دیگر ژنوتیپها نسبت به تنشهای اعمالشده حساسیت بیشتری از خود نشان دادند.
معصومه عباسی؛ مختار حیدری
دوره 12، شماره 1 ، اردیبهشت 1389، ، صفحه 69-79
چکیده
آزمایش حاضر به منظور بررسی اثر زمان برداشت میوه (بذر) بر جوانه زنی بذر و رشد دانهال گیاه انبه1 به صورت طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار (پنج مرحله برداشت میوه به ترتیب 85، 95، 105، 115 و 125 روز پس از گل دهی کامل) و چهار تکرار در منطقه میناب (استان هرمزگان) در سال 1386 انجام گردید. نتایج نشان دادند که بیشترین درصد جوانه زنی بذر (67/70 درصد) در تیمار مرحله ...
بیشتر
آزمایش حاضر به منظور بررسی اثر زمان برداشت میوه (بذر) بر جوانه زنی بذر و رشد دانهال گیاه انبه1 به صورت طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار (پنج مرحله برداشت میوه به ترتیب 85، 95، 105، 115 و 125 روز پس از گل دهی کامل) و چهار تکرار در منطقه میناب (استان هرمزگان) در سال 1386 انجام گردید. نتایج نشان دادند که بیشترین درصد جوانه زنی بذر (67/70 درصد) در تیمار مرحله پنج (125 روز پس از گل دهی کامل) وجود داشت، ولی ارتفاع شاخساره، قطر ساقه، تعداد و سطح برگ در دانهال های شش و 12 ماهه در تیمارهای مرحله اول (85 روز پس از گل دهی کامل) بیشتر بود. همچنین وزن خشک شاخساره و شاخص وزن ریشه (وزن خشک ریشه/ طول ریشه) در دانهال های 12 ماهه نیز از بذور برداشت شده مرحله اول بیشتر بود. بنابراین پیشنهاد می گردد برای دستیابی به رشد و قدرت بهتر دانهال ها، از بذرهای انبه در مراحل اولیه رسیدگی میوه (در زمانی که میوه بالغ نشده است) استفاده شود.