بابک عدولی؛ بیژن مرادی؛ محمد علی شیری؛ معصومه کیااشکوریان
چکیده
ترکیدگی قبل از برداشت میوه مرکبات نابسامانی فیزیولوژی می‌باشد که با کاهش مقدار محصول قابل‌عرضه به بازار، خسارت قابل‌توجهی را به تولیدکنندگان ارقام حساس وارد می‌کند. مدیریت درست تغذیه درختان و توجه ویژه به سه عنصر کلیدی پتاسیم، کلسیم و بور که در استحکام دیواره‌های سلولی و یکپارچگی پوست میوه نقش دارند، می‌تواند در کاهش شدت ترکیدگی ...
بیشتر
ترکیدگی قبل از برداشت میوه مرکبات نابسامانی فیزیولوژی می‌باشد که با کاهش مقدار محصول قابل‌عرضه به بازار، خسارت قابل‌توجهی را به تولیدکنندگان ارقام حساس وارد می‌کند. مدیریت درست تغذیه درختان و توجه ویژه به سه عنصر کلیدی پتاسیم، کلسیم و بور که در استحکام دیواره‌های سلولی و یکپارچگی پوست میوه نقش دارند، می‌تواند در کاهش شدت ترکیدگی مؤثر باشد. بر این اساس، آزمایشی به‌منظور بررسی اثرات محلول‌پاشی برگی نیترات‌پتاسیم یک درصد، نیترات‌کلسیم یک درصد و بوریک‌اسید نیم درصد در زمان پایان ریزش جودرو بر کاهش شدت ترکیدگی و برخی صفات میوه نارنگی ʼپیجʻ در رامسر (پژوهشکده مرکبات و میوه‌های نیمه‌گرمسیری) طی دو سال 1397 و 1398 انجام گرفت. این پژوهش به‌صورت تجزیه مرکب در زمان شامل دو فاکتور سالهای انجام آزمایش و تیمارهای مختلف محلول‌پاشی عناصر غذایی بود که در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. نتایج نشان داد که تیمارها به‌ویژه نیترات‌پتاسیم یک درصد شدت ترکیدگی قبل از برداشت میوه را کاهش داده و موجب افزایش محصول و بهبود صفات کمی و کیفی میوه شدند، اما در عین حال بر فعالیت آنزیم پلی‌گالاکتوروناز، تراکم سلولی گلگاه و قطر ناف بی‌اثر بوده‌اند. در نهایت، می‌توان محلول‌پاشی برگی عناصر غذایی به‌ویژه نیترات‌پتاسیم یک درصد را به‌عنوان روشی مؤثر برای کنترل ترک‌خوردگی قبل از برداشت و افزایش کمیت و کیفیت میوه نارنگی ’پیج‘ پیشنهاد کرد.
داریوش آتشکار؛ عادل پیرایش؛ مریم دودانگه بالاخانی؛ امیر عباس تقی زاده
چکیده
به‌منظور مقایسه ژنوتیپ سیب میانرس DAT1 با ارقام سیب تابستانه گالا، گلاب کهنز، شفیع‌آبادی و گلاب اصفهان روی پایههای M111، MM106وM9 آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفیدر سه تکرار و در دو سال متوالی در ایستگاه تحقیقاتی کمالشهر انجام گرفت. نتایج نشان داد اثر رقم، پایه و اثر متقابل رقم و پایه در رشد رویشی و زایشی ...
بیشتر
به‌منظور مقایسه ژنوتیپ سیب میانرس DAT1 با ارقام سیب تابستانه گالا، گلاب کهنز، شفیع‌آبادی و گلاب اصفهان روی پایههای M111، MM106وM9 آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفیدر سه تکرار و در دو سال متوالی در ایستگاه تحقیقاتی کمالشهر انجام گرفت. نتایج نشان داد اثر رقم، پایه و اثر متقابل رقم و پایه در رشد رویشی و زایشی درختان در سطح یک درصد معنی‌دار بود. بیشترین رشد رویشی مربوط به ارقام گلاب کهنز و گلاب اصفهان روی پایه MM111 به‌ترتیب با 92، 7/91 سانتیمتر و کمترین رشد در ژنوتیپ DAT1روی پایه M9 با 7/53 سانتیمتر مشاهده شد. بیشترین عملکرد در ارقام گلاب اصفهان، گلاب کهنز و ژنوتیپ DAT1 روی پایههای MM106 و MM111 به‌ترتیب با 50/22، 05/20 و 40/18 کیلوگرم بود. DAT1 با80/211 گرم درشتترین و ارقام گلاب اصفهان و گلاب کهنز به‌ترتیب با50/75 و 55/69 گرم کوچکترین میوه را تولید کردند. به لحاظ سفتی بافت گوشت میوه، سفت‌ترین بافت گوشت در رقم گالا روی پایه M9 با 8/5 کیلوگرم بر سانتیمترمربع و نرم‌ترین بافت گوشت میوه در ژنوتیپDAT1 روی پایه MM106 با 7/3 کیلوگرم بر سانتیمترمربع ثبت شد. بیشترین TSS در رقم گالا روی هرسه پایه با 5/18 درصد و کمترین آن در رقم گلاب اصفهان روی MM111 با 5/11 درصد بود. بیشترین اسیدیته آب میوه در ژنوتیپ DAT1 روی پایه MM106 با 68/0 درصد و کمترین اسیدیته آب میوه مربوط به رقم گلاب اصفهان روی MM106 با 22/0 درصد بود.
رسول حیدرنژاد گیگلو؛ زهرا قهرمانی؛ طاهر برزگر؛ ولی ربیعی
چکیده
به‌منظور ارزیابی اثرات زمان برداشت و مدت انبارمانی بر شاخص‌های کیفی و عمر انبارمانی میوه عروسک پشت پرده، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال 1395 انجام شد. برگ خریدهای آزمایش شامل زمان برداشت میوه در سه مرحله (سبز بالغ، سبز مایل به زرد و زردرنگ) و مدت‌زمان انبارمانی (صفر، 10، 20 و 30 روز پس از برداشت) ...
بیشتر
به‌منظور ارزیابی اثرات زمان برداشت و مدت انبارمانی بر شاخص‌های کیفی و عمر انبارمانی میوه عروسک پشت پرده، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال 1395 انجام شد. برگ خریدهای آزمایش شامل زمان برداشت میوه در سه مرحله (سبز بالغ، سبز مایل به زرد و زردرنگ) و مدت‌زمان انبارمانی (صفر، 10، 20 و 30 روز پس از برداشت) بود. نتایج نشان داد که زمان‌های مختلف برداشت میوه و مدت انبارمانی تأثیر معنی‌داری بر شاخص‌های کیفی میوه و عمر انبارمانی میوه داشت. بیشترین شاخص طعم و رنگ میوه، میزان ویتامین ث (54/201 میلی‌گرم) و مواد جامد محلول (6/7 درصد بریکس) در میوه‌های برداشت‌شده در مرحله زردرنگ در 10 روز بعد از انبارمانی مشاهده شد، با طولانی شدن دوره انبارمانی میزان ویتامین ث و مواد جامد محلول کاهش یافت. حداکثر مقدار اسید قابل تیتراسیون (71/1 میلی‌گرم در 100 گرم) و خاصیت اسیدیته در میوه‌های سبزرنگ در زمان برداشت به‌دست آمده آمد. نمودار اختلاف رنگ طی انبارمانی با روندی صعودی همراه بود که این میزان در میوه‌های سبز بالغ دارای اختلاف معنی‌داری نسبت به میوه‌های سبز مایل به زرد و زردرنگ بود. با توجه به نتایج، به دلیل فراز گرا بودن میوه‌های عروسک پشت پرده و رسیدن تدریجی و تغییر رنگ میوه‌ها، برداشت میوه در مرحله سبز بالغ، مدت انبارمانی را در دمای 15 درجه سانتی‌گراد نسبت به میوه‌های برداشت‌شده در زمان‌های دیگر تا 30 روز افزایش داد.
ملیحه اکرمی ابرقویی؛ عبدالرحمان محمدخانی؛ غلامرضا ربیعی
چکیده
به‌منظور بررسی اثر برخی محرک‌های زیستی بر عملکرد و صفات کیفی میوة زردآلو رقم ’شکرپاره‘، پژوهشی در بهار 1394 در منطقة ابرکوه از توابع استان یزد، اجرا شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با اعمال هفت تیمار تغذیه‌ای شامل شاهد (محلول‌پاشی با آب)، اسید هیومیک یک و دو در هزار، آمینول‌فورتة سه و شش در هزار و هیومی‌فورتة ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر برخی محرک‌های زیستی بر عملکرد و صفات کیفی میوة زردآلو رقم ’شکرپاره‘، پژوهشی در بهار 1394 در منطقة ابرکوه از توابع استان یزد، اجرا شد. این آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با اعمال هفت تیمار تغذیه‌ای شامل شاهد (محلول‌پاشی با آب)، اسید هیومیک یک و دو در هزار، آمینول‌فورتة سه و شش در هزار و هیومی‌فورتة نیم و یک در هزار در چهار تکرار که هر تکرار شامل یک درخت هشت ساله انجام گرفت. محرک‌های زیستی به‌صورت محلول‌پاشی در دو نوبت، دو هفته بعد از مرحله تمام گل و یک ماه پس از آن اعمال شد. نتایج نشان داد که اثر محرک‌های استفاده‌شده بر بیشتر صفات مورد اندازه‌گیری، به‌جز میزان اسید تیترپذیر (بر حسب اسیدمالیک)، سفتی بافت و شاخص رسیدگی معنادار است. تیمار هیومیک اسید تمام خصوصیات فیزیکی اندازه‌گیری‌شده، کل مواد جامد محلول و ویتامین ث را کاهش داد. بیشترین میزان صفات فیزیکی و شیمیایی در تیمار آمینول‌فورته سه در هزار مشاهده شد و افزایش غلظت آن از سه در هزار به شش در هزار بر صفات مورد بررسی اثر منفی داشت. تیمار هیومی‌فورته نیز باعث افزایش میزان کارتنوئید و ویتامین ث میوه شد. بنابراین، به‌نظر می‌رسد در بین تیمارها، محرک زیستی آمینول‌فورته بهترین تیمار باشد و به‌منظور افزایش عملکرد و بهبود کیفیت میوة زردآلو، محلول‌پاشی به‌خصوص با آمینول‌فورته سه در هزار در زمان مناسب، مفید باشد.
اکرم وطن‌خواه؛ عبدالرحمان محمدخانی؛ سعدالله هوشمند؛ شهرام کیانی
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر اسید هیومیک و سولفات‌روی بر عملکرد میوه و غلظت عناصر در برگ انگور، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار، بر روی تاک‌های 20 ساله انگور در شهرستان فارسان از توابع استان چهارمحال و بختیاری، در سال زراعی 93-1392 انجام گرفت. عوامل اسید هیومیک و سولفات روی هر یک در سه سطح صفر، 1/0 و 2/0 درصد ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر اسید هیومیک و سولفات‌روی بر عملکرد میوه و غلظت عناصر در برگ انگور، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار، بر روی تاک‌های 20 ساله انگور در شهرستان فارسان از توابع استان چهارمحال و بختیاری، در سال زراعی 93-1392 انجام گرفت. عوامل اسید هیومیک و سولفات روی هر یک در سه سطح صفر، 1/0 و 2/0 درصد وزنی به صورت محلول‌پاشی در دو نوبت پیش از گلدهی و دو هفته پس از تشکیل میوه اعمال گردیدند. اثر اسید هیومیک، سولفات روی و اثر متقابل آنها بر عملکرد میوه، غلظت نیتروژن، آهن و روی و میزان کلروفیل برگ معنی‌دار بود. بیشترین و کمترین میزان عملکرد میوه، به‌ترتیب با کاربرد اسید هیومیک 2/0 درصد و تیمار شاهد و به میزان 31/8 و 12/6 کیلوگرم در هر تاک به‌دست آمد. بیشترین میزان غلظت عنصر روی در برگ (1/49 میلی‌گرم بر کیلوگرم بافت خشک) تحت تأثیر تیمار سولفات روی 2/0 درصد به‌دست آمد. در پژوهش حاضر، همبستگی مثبتی بین غلظت روی و صفاتی نظیر عملکرد میوه (46/0 r =)، وزن خوشه (45/0 r =)، کلروفیل کل (53/0 r =) و TSS عصاره میوه (49/0 r =) مشاهده شد. بنابراین، به نظر می‌رسد به منظور افزایش عملکرد و بهبود کیفیت انگور، محلول‌پاشی اسید هیومیک و سولفات روی هر کدام با غلظت 2/0 درصد مفید باشد.
نبی هداوند؛ احمد ارشادی؛ روح الله کریمی؛ علیرضا طلایی؛ محمدعلی عسکری سرچشمه
چکیده
سیستم کاشت متراکم یکی از روش‌های مؤثر در جهت افزایش تولید و بهره‌وری در باغ‌های میوه می‌باشد. در پژوهش حاضر، اثر چهار تراکم کاشت (1904، 2666، 3137 و 4800 درخت در هکتار) بر روی رشد شاخه سال جاری، صفات فیزیکوشیمیایی میوه و غلظت عناصر غذایی برگ درختان سیب رقم ‘گرانی‌اسمیت’ روی پایه رویشی 26M در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار، ...
بیشتر
سیستم کاشت متراکم یکی از روش‌های مؤثر در جهت افزایش تولید و بهره‌وری در باغ‌های میوه می‌باشد. در پژوهش حاضر، اثر چهار تراکم کاشت (1904، 2666، 3137 و 4800 درخت در هکتار) بر روی رشد شاخه سال جاری، صفات فیزیکوشیمیایی میوه و غلظت عناصر غذایی برگ درختان سیب رقم ‘گرانی‌اسمیت’ روی پایه رویشی 26M در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار، طی سالهای 90-1389، در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران مورد بررسی قرار گرفت. اثر تراکم‌های مختلف کاشت بر رشد شاخه سال جاری، اندازه میوه، مجموع مواد جامد محلول، میزان ماده خشک، درصد خاکستر میوه و میزان آفتاب‌سوختگی میوه معنی‌دار شد، درحالی‌که کاشت متراکم بر وزن میوه، نسبت طول به قطر، اسید قابل‌تیتر و سفتی میوه اثر معنی‌داری نشان نداد. غلظت نیتروژن، مس و آهن برگ به‌طور معنی‌داری تحت تأثیر تراکم کاشت قرار گرفت. برگ درختان در تراکم 1904 درخت در هکتار دارای بیشترین میزان نیتروژن (81/1 درصد) و مس (39 میکروگرم بر کیلوگرم) و کمترین میزان آهن (237 میکروگرم بر کیلوگرم) بودند. اگرچه غلظت فسفر، پتاسیم، منیزیم و منگنز موجود در برگ تحت تأثیر تراکم کاشت معنی‌دار نشد، ولی با افزایش تراکم، غلظت این عناصر در برگ درختان افزایش پیدا کرد. غلظت کلسیم موجود در برگ با افزایش تراکم کاهش یافت. افزایش در غلظت نیتروژن با کاهش رشد شاخه‌های سال جاری همراه بود، درحالی‌که افزایش در غلظت آهن با افزایش رشد شاخه سال جاری همراه بود. همچنین، درختان با محصول بیشتر مقادیر نیتروژن بیشتر و آهن کمتری در برگ‌های خود تجمع دادند. لذا، در شرایط اقلیمی کشور با افزایش تراکم کاشت باغات سیب می‌توان بدون کاهش شدید کیفیت میوه محصول بیشتری در کوتاه‌مدت تولید کرد.
جعفر حاجیلو؛ محمد اسد الهی؛ شبنم فخیم رضایی؛ غلامرضا دهقان
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر نفتالین استیک اسید بر شدت تنک و ویژگی‌های کیفی و آنتی‌اکسیدانی میوۀ دو رقم هلو، این تحقیق در کلکسیون درختان میوۀ هسته‌دار ایستگاه تحقیقات کشاورزی خلعت‌پوشان وابسته به دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تبریز، در سال 1391 انجام گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر نفتالین استیک اسید بر شدت تنک و ویژگی‌های کیفی و آنتی‌اکسیدانی میوۀ دو رقم هلو، این تحقیق در کلکسیون درختان میوۀ هسته‌دار ایستگاه تحقیقات کشاورزی خلعت‌پوشان وابسته به دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تبریز، در سال 1391 انجام گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل دو رقم هلو (‘انجیری مالکی’ و ‘کوثری’) و فاکتور دوم نفتالین استیک اسید در چهار سطح (صفر، 20، 40 و 60 میلی‌گرم در لیتر) بود که 14 روز بعد از تمام‌گل موقعی که قطر میوه‌چه‌ها 8 تا 12 میلی‌متر بود، بر روی درختان منتخب اعمال شد. نتایج نشان داد که همۀ تیمارها به‌جز شاهد به‌طور معناداری موجب تنک مؤثر میوه‌ها در هر دو رقم شدند، به‌طوری که رقم ‘کوثری’ درصد ریزش بیشتری داشت. همۀ غلظت‌های هورمون، سبب افزایش طول، قطر، ویتامین ث، pH، مواد جامد محلول کل در هر دو رقم شدند. میزان سفتی بافت میوه تفاوت معناداری بین شاهد و سطوح هورمون نشان نداد. در مورد هر دو رقم، بیشترین ظرفیت آنتی‌اکسیدانی میوه مربوط به تیمار نفتالین استیک اسید در غلظت 40 میلی‌گرم بر لیتر بود، هرچند تیمار نفتالین استیک اسید در غلظت‌های مختلف تأثیر معناداری بر محتوای فنول و فلاونوئید کل میوه نداشت. بنابراین، هورمون نفتالین استیک اسید موجب تنک مؤثر و افزایش بهبود کیفی میوه در هر دو رقم شد.