محمد علی شیری؛ مالک قاسمی
چکیده
هدف: هدف از بررسی حاضر ارزیابی تأثیر روشهای مختلف گردهافشانی تکمیلی بر ویژگیهای کیفی میوه کیوی رقم هایوارد بهمنظور معرفی مؤثرترین و کاربردیترین روش گردهافشانی تکمیلی میباشد.
روش پژوهش: در بررسی حاضر تأثیر روشهای مختلف گردهافشانی تکمیلی [گردهافشانی آزاد، گردهافشانی دستی از گلهای نر رقم توموری، گردهافشانی بهصورت ...
بیشتر
هدف: هدف از بررسی حاضر ارزیابی تأثیر روشهای مختلف گردهافشانی تکمیلی بر ویژگیهای کیفی میوه کیوی رقم هایوارد بهمنظور معرفی مؤثرترین و کاربردیترین روش گردهافشانی تکمیلی میباشد.
روش پژوهش: در بررسی حاضر تأثیر روشهای مختلف گردهافشانی تکمیلی [گردهافشانی آزاد، گردهافشانی دستی از گلهای نر رقم توموری، گردهافشانی بهصورت محلولپاشی با گرده خالص و گردهافشانی بهصورت محلولپاشی با گرده ناخالص (جمعآوریشده از ورودی لانه زنبورهای عسل در زمان بازشدن گلهای پایه نر کیوی)] بر ویژگیهای کیفی میوه کیوی رقم هایوارد در سال 1400 در پژوهشکده مرکبات و میوههای نیمهگرمسیری کشور (شهر رامسر) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار مورد ارزیابی قرار گرفت.
یافتهها: نتایج نشان داد که میزان اسیدهای قابل تیتراسیون، شاخص بلوغ، کلروفیل b، کاروتنوئید، فلاونوئید کل و فعالیت آنتیاکسیدانی تحت تأثیر روشهای مختلف گردهافشانی تکمیلی قرار نگرفتند. میوههای حاصل از گردهافشانی به روش محلولپاشی با گرده ناخالص بالاترین عملکرد تکدرخت (32/98 کیلوگرم در هر درخت)، عملکرد هکتاری (39/40 تن در هکتار)، تعداد بذر (1038)، میزان املاح جامد محلول (07/7 درجه بریکس)، کلروفیل a (71/1 میلیگرم بر 100 گرم وزن تر)، کلروفیل کل (11/3 میلیگرم بر 100 گرم وزن تر)، ویتامین ث (27/60 میلیگرم بر 100 گرم وزن تر) و فنل کل میوه (62/79 میلیگرم بر 100 گرم وزن تر) را تولید کردند. همچنین، این میوهها از لحاظ ارزیابیهای حسی و چشایی در شرایط مطلوبتری قرار داشتند.
نتیجهگیری: در نهایت، میتوان گردهافشانی تکمیلی بهصورت محلولپاشی با گرده ناخالص را بهعنوان مؤثرترین و کاربردیترین روش بهمنظور افزایش کیفیت میوه به باغداران کیوی توصیه نمود.
سید مرتضی زاهدی؛ رحمت اله غلامی؛ مهدیه کریمی؛ حجت الله غلامی
چکیده
آفتابسوختگی یکی از عوامل مهم محدودکننده تولید انار بهویژه در مناطق با تابستان گرم میباشد و ازآنجاکه کاربرد برونزای کائولین میتواند موجب افزایش تحمل به برخی تنشهای محیطی از طریق بهبود مسیرهای متابولیک و افزایش فتوسنتز خالص شود، در این پژوهش اثر محلولپاشی کائولین بر برخی ویژگیهای پومولوژیک و بیوشیمیایی ارقام تجاری ...
بیشتر
آفتابسوختگی یکی از عوامل مهم محدودکننده تولید انار بهویژه در مناطق با تابستان گرم میباشد و ازآنجاکه کاربرد برونزای کائولین میتواند موجب افزایش تحمل به برخی تنشهای محیطی از طریق بهبود مسیرهای متابولیک و افزایش فتوسنتز خالص شود، در این پژوهش اثر محلولپاشی کائولین بر برخی ویژگیهای پومولوژیک و بیوشیمیایی ارقام تجاری انار در منطقه ریجاب واقع در غرب استان کرمانشاه بهصورت آزمایش فاکتوریل شامل سه غلظت کائولین (صفر (آب مقطر)، سه و شش درصد) و دو رقم انار (ملس ترش و یوسفخانی) بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی و سه تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در هر دو رقم تیمار کائولین در غلظت شش درصد سبب بهبود وزن میوه، طول و عرض آریل و میوه، وزن صد آریل و عملکرد گردید. همچنین میوههای درختان انار هر دو رقم با تیمار کائولین در هر دو غلظت، بهویژه در غلظت شش درصد افزایش مواد جامد محلول، درصد آب میوه و فنل کل را نشان دادند. با وجود عکسالعملهای متفاوت مورفولوژیک و بیوشیمیایی در دو رقم میتوان با توجه به هدف و شرایط مختلف، از یکی از این رقم استفاده کرد. همچنین تیمار کائولین در غلظت بالا، آفتابسوختگی و ترکخوردگی میوههای انار را در هر دو رقم موردمطالعه به حداقل رساند و عملکرد در هکتار را افزایش داد که این تیمار میتواند بهعنوان یک روش مناسب برای کاهش نابسامانیهای فیزیولوژیک در مناطق پرورش انار از جمله منطقه ریجاب معرفی و مورد استفاده قرار گیرد.
محمد صفری؛ مسعود ارغوانی؛ عزیزاله خیری
چکیده
پژوهش حاضر به منظور بررسی پاسخهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه وتیورگرس (Chrysopogon zizanioides L. Roberty) به تنش کمآبی و کاربرد سالیسیلیک اسید در سال 1394 در گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. پس از شش ماه از کاشت نشای گیاهان در گلدان، سه سطح آب در دسترس خاک (40، 70 و 100 درصد) و سالیسیلیک اسید (0، 1 و 2 میلیمولار) بهصورت آزمایش فاکتوریل ...
بیشتر
پژوهش حاضر به منظور بررسی پاسخهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی گیاه وتیورگرس (Chrysopogon zizanioides L. Roberty) به تنش کمآبی و کاربرد سالیسیلیک اسید در سال 1394 در گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. پس از شش ماه از کاشت نشای گیاهان در گلدان، سه سطح آب در دسترس خاک (40، 70 و 100 درصد) و سالیسیلیک اسید (0، 1 و 2 میلیمولار) بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرحی کاملآً تصادفی در سه تکرار به مدت شش هفته اعمال شد. سالیسیلیک اسید بهصورت هفتگی روی گیاهان محلولپاشی شد. بهطور کلی، تنش کمآبی سبب کاهش وزن خشک ریشه و شاخساره و میزان کلروفیل برگها شد. طول ریشه، میزان فنل کل، میزان پرولین و نشت یونی برگها با کاهش میزان آب در دسترس افزایش یافت. کاربرد سالیسیلیک اسید در تمامی صفات آثار منفی تنش کمآبی را بهبود بخشید. این اثر در تیمار 40 درصد آب در دسترس چشمگیرتر بود. در صفات وزن خشک ریشه و میزان فنل کل برگها، در تمام سطوح آب در دسترس تفاوت معناداری بین تیمارهای 1 و 2 میلیمولار سالیسیلیک اسید مشاهده نشد، ولی در سایر صفات کاربرد 2 میلیمولار سالیسیلیک اسید نتیجة بهتری دربرداشت، بهطوری که گیاهان در این تیمار وزن خشک شاخساره، پرولین و کلروفیل بیشتر و نشت یونی کمتری نسبت به تیمار 1 میلیمولار سالیسیلیک اسید داشتند. بررسی غلظتهای بالاتر این تنظیمکنندة رشد در افزایش تحمل به کمآبی گیاه وتیورگرس پیشنهاد میشود.
محمود قاسمنژاد؛ حسین میغانی؛ سمیه افتخاری
چکیده
به منظور بررسی اثر شاخص رسیدگی میوه بر خصوصیات کیفی روغن سه رقم زیتون ’زرد‘، ’روغنی-محلی‘ و ’آربیکین‘ شهرستان رودبار استان گیلان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1393 اجرا شد. میوههای هر رقم در شاخصهای رسیدگی 5/3، چهار و پنج برداشت و پس از استخراج روغن، خصوصیات کیفی و بیوشیمیایی ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر شاخص رسیدگی میوه بر خصوصیات کیفی روغن سه رقم زیتون ’زرد‘، ’روغنی-محلی‘ و ’آربیکین‘ شهرستان رودبار استان گیلان، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در سال 1393 اجرا شد. میوههای هر رقم در شاخصهای رسیدگی 5/3، چهار و پنج برداشت و پس از استخراج روغن، خصوصیات کیفی و بیوشیمیایی آن مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که میزان ماده خشک، ارزش پراکسید، اسیدیته آزاد، ضریب خاموشی در دو طول موج 232 و 270 نانومتر با افزایش شاخص رسیدگی میوه بهطور معناداری افزایش یافت. درحالیکه میزان فنل و فلاونوئید کل، رنگیزههای کلروفیل و کاروتنوئید و فعالیت آنتیاکسیدانی روغن با افزایش رسیدگی میوه بهطور معناداری کاهش یافت. همچنین، بین ارقام مختلف زیتون از لحاظ تمامی صفات مورد مطالعه تفاوت معناداری وجود داشت. در زیتون رقم ’روغنی-محلی‘ میزان فنل کل در شاخصهای رسیدگی 5/3، چهار و پنج به ترتیب با میانگین 27/941، 74/657 و 32/310 میلیگرم در کیلوگرم روغن بیشتر از سایر ارقام بود. اما، ارزش پراکسید بهعنوان یک صفت نامطلوب در روغن زیتون نیز در رقم ’روغنی-محلی‘ بالاتر بود. میزان فعالیت آنتیاکسیدانی در شاخص رسیدگی 5/3 و چهار بین ارقام زیتون متفاوت بود، ولی در شاخص رسیدگی پنج تفاوت معناداری مشاهده نشد. در مجموع، نتایج نشان داد که افزایش شاخص رسیدگی میوه با کاهش ترکیبات آنتیاکسیدانی و حساسیت روغن زیتون به فرآیند اکسیداسیون همراه است. بنابراین، روغن بهدست آمده از میوههای با شاخص رسیدگی 5/3 پایداری و ماندگاری بیشتری دارند.
سهیلا طاهری؛ مسعود ارغوانی؛ سید نجم الدین مرتضوی
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی پاسخهای مورفوفیزیولوژیکی چمن آفریقایی(Cynodon dactylon (L.) Pers) به تنش کمآبی و کاربرد سدیم نیتروپروساید در سال 1394 در گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. سه سطح آب قابل دسترس خاک (40، 70 و 100 درصد) و سدیم نیتروپروساید (صفر، 250 و 500 میکرومولار) بهصورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار اعمال ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی پاسخهای مورفوفیزیولوژیکی چمن آفریقایی(Cynodon dactylon (L.) Pers) به تنش کمآبی و کاربرد سدیم نیتروپروساید در سال 1394 در گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. سه سطح آب قابل دسترس خاک (40، 70 و 100 درصد) و سدیم نیتروپروساید (صفر، 250 و 500 میکرومولار) بهصورت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار اعمال شدند. تنش کم آبی محتوای نسبی آب برگ و رشد شاخساره را کاهش داد. در صورتیکه رشد ریشه، نسبت ریشه به شاخساره، ظرفیت آنتی اکسیدانی، نشت یونی، پرولین، فنل کل، و میزان کلروفیل برگها با کاهش آب قابل دسترس خاک افزایش یافت. کاربرد سدیم نیتروپروساید از طریق افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی، میزان پرولین و کلروفیل برگها و همچنین کاهش نشت یونی، اثرات منفی تنش کمآبی را بهبود بخشید و این اثر در غلظت 500 میکرومولار واضح تر بود. از اینرو آزمایش غلظتهای بالاتر این ماده پیشنهاد می شود.
حسین میغانی؛ محمود قاسمنژاد؛ ابوذر هاشمپور
چکیده
در این پژوهش، خصوصیات پومولوژی و ترکیبات آنتیاکسیدانی میوه 13 ژنوتیپ کُنار هندی جمعآوری شده از استان هرمزگان بررسی شد. میوههای کُنار در مرحله بلوغ تجاری برداشت شدند و ویژگیهای کمی و کیفی آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین وزن میوه و وزن گوشت، قطر میوه و درصد گوشت میوه مربوط به ژنوتیپ G3 بود. کشیدهترین میوهها ...
بیشتر
در این پژوهش، خصوصیات پومولوژی و ترکیبات آنتیاکسیدانی میوه 13 ژنوتیپ کُنار هندی جمعآوری شده از استان هرمزگان بررسی شد. میوههای کُنار در مرحله بلوغ تجاری برداشت شدند و ویژگیهای کمی و کیفی آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین وزن میوه و وزن گوشت، قطر میوه و درصد گوشت میوه مربوط به ژنوتیپ G3 بود. کشیدهترین میوهها و بذرها متعلق به ژنوتیپ G11 بود. میزان مواد جامد محلول (TSS)، اسیدیته قابل تیتر (TA) و نسبت TSS/TA به ترتیب در ژنوتیپهای G9، G3 و G10 بیشتر از سایر ژنوتیپها بود. نتایج اندازهگیری ترکیبات بیوشیمیایی نشان داد که میزان فنل و فلاونوئید کل و ظرفیت آنتیاکسیدانی در میوههای ژنوتیپ G5 بیشتر است، درحالیکه بالاترین میزان ویتامین ث از ژنوتیپ G4 بهدست آمد. میزان فلاونوئیدهای کاتچین و کوئرستین اندازهگیری شده به روش کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا بهترتیب در ژنوتیپهای G3 و G10 حداکثر بود. همبستگی مثبت و معناداری بین ظرفیت آنتیاکسیدانی با میزان ویتامین ث، فنل و فلاونوئید کل میوه ژنوتیپهای کُنار مشاهده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که ژنوتیپ G10 از ویژگیهای حسی و ژنوتیپ G3 از خصوصیات کمی و ترکیبات آنتیاکسیدانی بالاتری برخوردار است و کُنار میتواند به عنوان میوهای باارزش غذایی بالا، در مناطق مستعد مورد کشت و کار قرار گیرد.
وحید اکبرپور؛ محبوبه آشناور؛ محمدعلی بهمنیار
چکیده
مواد ثانویه گیاهی نقش مهمی را در سلامت و تغذیه انسان ایفا میکنند. باتوجه به اهمیت گیاه سرخارگل در تولید مواد ثانویه و همچنین تأثیر مواد مغذی در میزان مواد ثانویه، آزمایشی به صورت گلدانی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار و در 3 تکرار در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، در سال 1394 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل: کود شیمیایی ...
بیشتر
مواد ثانویه گیاهی نقش مهمی را در سلامت و تغذیه انسان ایفا میکنند. باتوجه به اهمیت گیاه سرخارگل در تولید مواد ثانویه و همچنین تأثیر مواد مغذی در میزان مواد ثانویه، آزمایشی به صورت گلدانی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 6 تیمار و در 3 تکرار در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، در سال 1394 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل: کود شیمیایی (150 کیلوگرم نیتروژن، 120 کیلوگرم انیدرید فسفریک و 250 کیلوگرم اکسید پتاسیم در هکتار به ترتیب از منبع اوره، سوپرفسفات تریپل و سولفات پتاسیم)، 30 تن کود دامی در هکتار، 15 تن کود دامی + 25 درصد تیمار کود شیمیایی در هکتار، 15 تن کود دامی + 50 درصد تیمار کود شیمیایی در هکتار و 15 تن کود دامی + 75 درصد تیمار کود شیمیایی در هکتار و شاهد (بدون مصرف کودهای شیمیایی و دامی) بود. نتایج نشان داد که تمامی صفات اندازهگیری شده نظیر غلظت کلروفیل a و b، عملکرد آنتوسیانین و فلاونوئید برگ و ریشه، عملکرد فنل کل گل و درصد فعالیت آنتیاکسیدانی در مرحله تمامگل تحت تأثیر تیمارهای مختلف کودی قرار گرفت. بهطوریکه بیشترین غلظت کلروفیل a و b (بهترتیب 33/11 و 41/2 میلیگرم در گرم وزن تر) مربوط به کاربرد کود شیمیایی بود که با تیمارهای تلفیق کود دامی و شیمیایی (15 تن کود دامی به همراه 25 درصد تیمار کود شیمیایی و 15 تن کود دامی به همراه 75 درصد تیمار کود شیمیایی) از نظر آماری در یک سطح قرار داشت. همچنین، کاربرد 30 تن کود دامی در هکتار، بیشترین تأثیر را بر عملکرد آنتوسیانین و فلاونوئید برگ و ریشه و فنل کل گل داشته است. حداکثر فعالیت آنتیاکسیدانی نیز با کاربرد 15 تن کود دامی به همراه 25 درصد کود شیمیایی بهدست آمد که نسبت به تیمارهای شاهد و کود شیمیایی به ترتیب 10 و 80 درصد افزایش نشان داد.
قاسم سرتیپ؛ جعفر حاجی لو
چکیده
در تحقیق حاضر، تأثیر کاربرد قبل از برداشت غلظتهای مختلف اسید سالیسیلیک بر عمر انبارمانی زردآلو رقم ‘شاملو’ بررسی شد. میوهها شش روز قبل از برداشت با محلول اسید سالیسیلیک در غلظتهای صفر، 5/1، 3 و 5/4 میلیمولار در روی درخت تیمار شده و پس از برداشت در دمای 2 درجۀ سانتیگراد و رطوبت نسبی 90 درصد بهمدت سه هفته نگهداری شدند. سپس ...
بیشتر
در تحقیق حاضر، تأثیر کاربرد قبل از برداشت غلظتهای مختلف اسید سالیسیلیک بر عمر انبارمانی زردآلو رقم ‘شاملو’ بررسی شد. میوهها شش روز قبل از برداشت با محلول اسید سالیسیلیک در غلظتهای صفر، 5/1، 3 و 5/4 میلیمولار در روی درخت تیمار شده و پس از برداشت در دمای 2 درجۀ سانتیگراد و رطوبت نسبی 90 درصد بهمدت سه هفته نگهداری شدند. سپس ویژگیهای میوه شامل سفتی بافت میوه، اسیدیته، درصد مجموع مواد جامد محلول، مقدار آسکوربیک اسید، مقدار فنل و فلاونوئید کل هر هفته یک بار اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که تیمار اسید سالیسیلیک بهطور معناداری مانع کاهش وزن و سفتی بافت میوهها شد. در انتهای دورۀ نگهداری بیشترین مقدار فنل و آسکوربیک اسید در تیمارهای 5/4 میلیمولار اسید سالیسیلیک و کمترین مقدار آنها در میوههای شاهد ثبت شد. در آزمایش حاضر، بیشترین مقدار سفتی بافت میوه، اسیدیتۀ قابل تیتراسیون، فلاونوئید و همچنین کمترین مقدار کاهش وزن، مجموع مواد جامد محلول و اسیدیته در انتهای دورۀ انبارداری در میوههای تیمارشده با غلظت 3 میلیمولار اسید سالیسیلیک ثبت شد.
مریم رفیعی؛ لطفعلی ناصری؛ داود بخشی؛ اسد علیزاده
چکیده
در این مطالعه، میزان فنل کل، کلروژنیک اسید، کاتچین، کوئرستین، فلوریدزین، سیانیدین و فعالیت آنتی اکسیدانی پوست و گوشت شش رقم سیب (Malus domestica) ایرانی شامل ارقام ‘گلاب کهنز’، ‘سیب ترش دیررس’، ‘قره یاپراق’، ‘ترکمان’، ‘قزل آلما’ و ‘عباسی مشهد’ و چهار رقم تجاری شامل ‘گلدن دلیشز’، ‘رد دلیشز’، ‘برابرن’ ...
بیشتر
در این مطالعه، میزان فنل کل، کلروژنیک اسید، کاتچین، کوئرستین، فلوریدزین، سیانیدین و فعالیت آنتی اکسیدانی پوست و گوشت شش رقم سیب (Malus domestica) ایرانی شامل ارقام ‘گلاب کهنز’، ‘سیب ترش دیررس’، ‘قره یاپراق’، ‘ترکمان’، ‘قزل آلما’ و ‘عباسی مشهد’ و چهار رقم تجاری شامل ‘گلدن دلیشز’، ‘رد دلیشز’، ‘برابرن’ و ‘فوجی’ بررسی شد. رقم ‘فوجی’ بیشترین مقدار سیانیدین 3-گالاکتوزید (9/3711 میکروگرم بر گرم وزن تر) و رقم ‘گلاب کهنز’ بیشترین مقدار کوئرستین 3-گالاکتوزید (8/3133 میکروگرم بر گرم وزن تر) و فلوریدزین را در پوست (2/642 میکروگرم برگرم وزن تر) و رقم ‘قره یاپراق’ بیشترین مقدار فلوریدزین گوشت (1/98 میکروگرم بر گرم وزن تر) را نشان دادند. رقم ‘عباسی مشهد’ بیشترین مقدار کلروژنیک اسید پوست (1/298 میکروگرم بر گرم وزن تر) و گوشت (3/484 میکروگرم بر گرم وزن تر) و رقم ‘قزل آلما’ بیشترین مقدار کاتچین پوست (2/255 میکروگرم بر گرم وزن تر) و ‘سیبترش دیررس’ بیشترین کاتچین گوشت (9/76 میکروگرم بر گرم وزن تر) را نشان دادند. تجزیه رگرسیونی داده های فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی نشان داد که ارتباط مثبتی بین مقدار فنل کل و درصد فعالیت آنتیاکسیدانی وجود دارد. بیشترین مقدار فنل کل و بیشترین مقدار فعالیت آنتی اکسیدانی در رقم ‘فوجی’ مشاهده شد.
محمود قاسم نژاد؛ رقیه قربانعلی پور؛ جواد فتاحی مقدم
دوره 13، شماره 1 ، شهریور 1390، ، صفحه 55-64
چکیده
زمان برداشت می تواند خصوصیات کیفی میوه کیوی را تحت تأثیر قرار دهد. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، در سال 1388 انجام گرفت. کاهش وزن، سفتی بافت، مواد جامد محلول (TSS)، اسید قابل تیتراسیون (TA)، اسید آسکوربیک، فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه های کیوی رقم ‘هایوراد’ برداشت شده با ...
بیشتر
زمان برداشت می تواند خصوصیات کیفی میوه کیوی را تحت تأثیر قرار دهد. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، در سال 1388 انجام گرفت. کاهش وزن، سفتی بافت، مواد جامد محلول (TSS)، اسید قابل تیتراسیون (TA)، اسید آسکوربیک، فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه های کیوی رقم ‘هایوراد’ برداشت شده با درجه بریکس مختلف پس از چهار ماه انبارداری در دمای 5/0 درجه سانتی گراد، بررسی شد. نتایج نشان داد که میوه های برداشت شده با درجه بریکس بالاتر (بیشتر از 5/6) کاهش وزن بیشتری در پایان انبارداری نشان دادند. همچنین، سفتی بافت این میوه ها به طور معنی داری در پایان انبارداری کاهش یافت. تأخیر در برداشت باعث افزایش میزان TSS و TSS/TA میوه ها در پایان دوره انبارداری گردید. نتایج نشان داد که تأخیر در برداشت میوه های کیوی تا درجه بریکس 5/8 و نه، به ترتیب باعث افزایش معنی دار فنل کل و ویتامین ث در پایان چهار ماه انبارداری در دمای 5/0 درجه سانتی گراد گردید و پس از آن کاهش یافت، اما میوه هایی که با درجه بریکس 5/6 و نه برداشت شده بودند، نسبت به دیگر زمان های برداشت ظرفیت آنتی اکسیدانی بالاتری داشتند. درمجموع، تأخیر در برداشت باعث افزایش ترکیبات آنتی اکسیدانی میوه کیوی گردید، اما کیفیت نگهداری میوه را کاهش داد.