محمد محمودی سورستانی؛ مهرداد اکبرزاده
چکیده
نعنا دشتی (Mentha spicata) یکی از مهم‌ترین گیاهان دارویی خانوادة نعناست که به دلیل خواص دارویی ارزشمند کاربرد زیادی در صنایع غذایی، آرایشی- بهداشتی و داروسازی دارد. در تحقیق حاضر، تغییرات وزن تر گیاه و وزن خشک برگ، میزان، عملکرد و اجزای اسانس نعنا دشتی کشت شده در منطقة شوشتر در طول دوازده ماه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دوازده تیمار ...
بیشتر
نعنا دشتی (Mentha spicata) یکی از مهم‌ترین گیاهان دارویی خانوادة نعناست که به دلیل خواص دارویی ارزشمند کاربرد زیادی در صنایع غذایی، آرایشی- بهداشتی و داروسازی دارد. در تحقیق حاضر، تغییرات وزن تر گیاه و وزن خشک برگ، میزان، عملکرد و اجزای اسانس نعنا دشتی کشت شده در منطقة شوشتر در طول دوازده ماه در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با دوازده تیمار زمان برداشت و سه تکرار بررسی شد. نتایج نشان داد که زمان برداشت گیاه اثر معناداری بر وزن تر گیاه و خشک برگ، و میزان و عملکرد اسانس دارد. بیشترین وزن تر (7/1868 گرم در مترمربع) و وزن خشک برگ (3/253 گرم در مترمربع) به ترتیب در ماه‌های تیر و خرداد ثبت شد. همچنین، بیشترین میزان (82/3 درصد) و عملکرد اسانس (83/8 گرم در مترمربع) در ماه تیر مشاهده شد. کارون، لیمونن، کارن، آلفاپینن، میرسن، بتابوربونن، سیس دی‌هیدروکارون، دی‌هیدروکاروئول، دی‌هیدروکارویل استات، پولگون و ترانس کاریوفیلن اجزای اصلی اسانس بودند. بیشترین (9/67 درصد) و کمترین (45/22 درصد) مقدار کارون به‌ترتیب در ماه‌های تیر و دی و بیشترین (14/21 درصد) و کمترین (02/4 درصد) مقدار لیمونن به‌ترتیب در ماه‌های مرداد و آذر ثبت شد. حداکثر مقدار کارن (81/5 درصد) در ماه دی به‌دست آمد. مقدار ترکیبات سیس دی‌هیدروکارون، دی‌هیدروکاروئول و دی‌هیدروکارویل استات طی ماه‌های زمستان افزایش یافت. نتایج نشان داد که نعنا دشتی کشت شده در شوشتر، پنج مرحله (چین) قابل برداشت است ولی بهترین زمان برداشت تیر است.
پیمان شریفی؛ یونس ایزدپناه؛ محمد نقی صفرزاد ویشکایی؛ محمد آرش طهمورث‌پور
چکیده
به منظور بررسی اثر اندازة غده، کود نیتروژن و تاریخ برداشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب‌زمینی یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایۀ بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. این آزمایش، در سال زراعی 91ـ1390، در مزرعه‌ای واقع در روستای عورکی، شهرستان چابهار، اجرا شد. در این آزمایش، اندازة غده در دو سطح (کوچک‌تر و بزرگ‌تر از ٣٥ میلی‌متر)، ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر اندازة غده، کود نیتروژن و تاریخ برداشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب‌زمینی یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایۀ بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. این آزمایش، در سال زراعی 91ـ1390، در مزرعه‌ای واقع در روستای عورکی، شهرستان چابهار، اجرا شد. در این آزمایش، اندازة غده در دو سطح (کوچک‌تر و بزرگ‌تر از ٣٥ میلی‌متر)، مقدار کود نیتروژن در چهار سطح (صفر، ٦٠، 120 و ١٨٠ کیلوگرم در هکتار) و تاریخ برداشت در دو سطح (برداشت ١٠٥ و ١١٢ روز پس از سبز‌شدن) بررسی شد. نتایج تجزیة واریانس حاکی از اثر معنی‌دار اندازة غده، نیتروژن و اثر متقابل اندازة غده×نیتروژن در سطح احتمال 1 درصد بر تمام صفات مورد مطالعه بود. اثر تاریخ برداشت روی صفات تعداد کل غده، تعداد غده‌های درشت، عملکرد غده و وزن مادة خشک معنی‌دار بود. نتایج نشان داد که با افزایش مقدار نیتروژن تا 120 کیلوگرم در هکتار تعداد کل غده‌ها، تعداد غده‌های درشت، عملکرد غده و وزن مادة خشک افزایش یافت، اما افزایش مقدار نیتروژن تا 180 کیلوگرم در هکتار سبب کاهش آن‌ها شد. با توجه به شرایط انجام تحقیق به نظر می‌رسد که در این منطقه، اندازة غده بزرگ‌تر از 35 میلی‌متر، نیتروژن به مقدار 120 کیلوگرم در هکتار و تاریخ برداشت 112 روز پس از سبز‌شدن (12 فروردین)، با تولید 41500 کیلوگرم در هکتار غده برای کاشت رقم سانته مناسب باشد.
روشن جعفری بیله سوار؛ رئوف سید شریفی؛ علی اکبر ایمانی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر نیتروژن و زمان های مختلف برداشت بر عملکرد سورگوم، آزمایشی در سال 1389 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل انجام شد. فاکتورها شامل سطوح مختلف کود نیتروژن از منبع اوره در چهار سطح (صفر، 60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار) و زمان های مختلف ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر نیتروژن و زمان های مختلف برداشت بر عملکرد سورگوم، آزمایشی در سال 1389 به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل انجام شد. فاکتورها شامل سطوح مختلف کود نیتروژن از منبع اوره در چهار سطح (صفر، 60، 120 و 180 کیلوگرم در هکتار) و زمان های مختلف برداشت علوفه در سه سطح شروع گلدهی، دو و چهار هفته بعد از گلدهی بودند. نتایج نشان دادند که بیشترین عملکرد علوفه در کرت هایی براورد گردید که 180 کیلوگرم کود نیتروژن در چهار هفته بعد از گلدهی استفاده شده بود و کمترین آن در حالت شروع گلدهی و بدون مصرف کود نیتروژن براورد گردید. مقایسه میانگین ها نشان داد که بیشترین میزان کارایی مصرف کود در به کارگیری 60 کیلوگرم کود نیتروژن در چهار هفته بعد از گلدهی و کمترین مقدار آن در حالت شروع گلدهی با مصرف 180 کیلوگرم کود نیتروژن براورد گردید. بیشترین مقدار پروتئین ساقه و برگ در بالاترین مقادیر از مصرف کود نیتروژنه براورد گردید. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، به منظور افزایش عملکرد علوفه سورگوم در شرایط اقلیمی منطقه مورد بررسی، توصیه می شود برداشت در مرحله چهار هفته بعد از شروع گلدهی با مصرف 180 کیلوگرم نیتروژن در هکتار انجام شود، اما چنانکه بهبود کارایی مصرف کود مدنظر باشد، 60 کیلوگرم نیتروژن در چهار هفته بعد از گلدهی پیشنهاد می گردد.
محمود قاسم نژاد؛ رقیه قربانعلی پور؛ جواد فتاحی مقدم
دوره 13، شماره 1 ، شهریور 1390، ، صفحه 55-64
چکیده
زمان برداشت می تواند خصوصیات کیفی میوه کیوی را تحت تأثیر قرار دهد. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، در سال 1388 انجام گرفت. کاهش وزن، سفتی بافت، مواد جامد محلول (TSS)، اسید قابل تیتراسیون (TA)، اسید آسکوربیک، فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه های کیوی رقم ‘هایوراد’ برداشت شده با ...
بیشتر
زمان برداشت می تواند خصوصیات کیفی میوه کیوی را تحت تأثیر قرار دهد. این پژوهش در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان، در سال 1388 انجام گرفت. کاهش وزن، سفتی بافت، مواد جامد محلول (TSS)، اسید قابل تیتراسیون (TA)، اسید آسکوربیک، فنل کل و ظرفیت آنتی اکسیدانی میوه های کیوی رقم ‘هایوراد’ برداشت شده با درجه بریکس مختلف پس از چهار ماه انبارداری در دمای 5/0 درجه سانتی گراد، بررسی شد. نتایج نشان داد که میوه های برداشت شده با درجه بریکس بالاتر (بیشتر از 5/6) کاهش وزن بیشتری در پایان انبارداری نشان دادند. همچنین، سفتی بافت این میوه ها به طور معنی داری در پایان انبارداری کاهش یافت. تأخیر در برداشت باعث افزایش میزان TSS و TSS/TA میوه ها در پایان دوره انبارداری گردید. نتایج نشان داد که تأخیر در برداشت میوه های کیوی تا درجه بریکس 5/8 و نه، به ترتیب باعث افزایش معنی دار فنل کل و ویتامین ث در پایان چهار ماه انبارداری در دمای 5/0 درجه سانتی گراد گردید و پس از آن کاهش یافت، اما میوه هایی که با درجه بریکس 5/6 و نه برداشت شده بودند، نسبت به دیگر زمان های برداشت ظرفیت آنتی اکسیدانی بالاتری داشتند. درمجموع، تأخیر در برداشت باعث افزایش ترکیبات آنتی اکسیدانی میوه کیوی گردید، اما کیفیت نگهداری میوه را کاهش داد.
کاظم ارزانی؛ حسن خوش قلب؛ محمد جعفر ملکوتی؛ محسن برزگر
دوره 12، شماره 2 ، آبان 1389، ، صفحه 1-9
چکیده
اثر محلول پاشی با عناصر کلسیم، روی و بور (غلظت پنج گرم در لیتر) و مخلوط آن ها و همچنین دو تاریخ برداشت (20 مرداد و پنج شهریور ماه سال 1385) بر بازدارندگی فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در زمان برداشت و در طول دوره انبارداری دو رقم گلابی آسیایی به نام های ‘KS9’ و ‘KS13’ در باغ تحقیقاتی دانشگاه تربیت مدرس بررسی شد. نتایج نشان داد فعالیت ...
بیشتر
اثر محلول پاشی با عناصر کلسیم، روی و بور (غلظت پنج گرم در لیتر) و مخلوط آن ها و همچنین دو تاریخ برداشت (20 مرداد و پنج شهریور ماه سال 1385) بر بازدارندگی فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز در زمان برداشت و در طول دوره انبارداری دو رقم گلابی آسیایی به نام های ‘KS9’ و ‘KS13’ در باغ تحقیقاتی دانشگاه تربیت مدرس بررسی شد. نتایج نشان داد فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز از زمان برداشت تا سه ماه پس از برداشت افزایش و سپس کاهش یافت. در میوه های تیمار شده با عناصر غذایی، فعالیت پلی فنل اکسیداز هر دو رقم گلابی در زمان برداشت و انبارداری به طور معنی داری کمتر از میوه های شاهد بود (01/0 P<). فعالیت آنزیم در زمان برداشت (20 مرداد ماه) در میوه های ارقام ‘KS9’ و ‘KS13’ به ترتیب 256 (شاهد)، 212 (کلسیم)، 163 (روی)، 171 (بور) و 112 (مخلوط سه عنصر) و همچنین 286 (شاهد)، 240 (کلسیم)، 184 (روی)، 193 (بور) و 136 (مخلوط سه عنصر) واحد آنزیم در دقیقه در 100 گرم وزن تر میوه بود. فعالیت پلی فنل اکسیداز در میوه های زود برداشت شده (در تاریخ 20 مرداد) از زمان برداشت تا پایان دوره انبارداری کمتر از میوه های دیر برداشت شده (در تاریخ پنج شهریور) بود. باتوجه به این نتایج محلول پاشی با مخلوط کلسیم، روی و بور و برداشت زودهنگام میوه بر کاهش عارضه قهوه‌ای شدن داخلی و افزایش عمر انباری میوه مؤثر است.
سید محمدرضا هاشمی؛ جعفر اصغری؛ مسعود اصفهانی؛ محمد ربیعی
دوره 11، شماره 2 ، آبان 1388، ، صفحه 75-82
چکیده
به منظور بررسی تأثیر زمان برداشت بر جوانه زنی بذر و رشد اولیه گیاهچه در شش رقم کلزا، یک آزمایش در سال زراعی 84-1383 به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مؤسسه تحقیقات برنج کشور در رشت اجرا شد. بذرهای رقم های کلزا در سه زمان مختلف براساس میزان رطوبت دانه خورجین های یک سوم پایین ساقه اصلی (بیش از 40، 40-30 و ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر زمان برداشت بر جوانه زنی بذر و رشد اولیه گیاهچه در شش رقم کلزا، یک آزمایش در سال زراعی 84-1383 به صورت کرت های خرد شده بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در مؤسسه تحقیقات برنج کشور در رشت اجرا شد. بذرهای رقم های کلزا در سه زمان مختلف براساس میزان رطوبت دانه خورجین های یک سوم پایین ساقه اصلی (بیش از 40، 40-30 و 30-20 درصد رطوبت) برداشت شدند. آزمایش استاندارد جوانه زنی نیز براساس همان طرح قبلی در سه تکرار برای هر تیمار اجرا شد. بذرهای جوانه زده در یک ساعت معین به مدت هفت روز شمارش شدند. در روز هفتم، شاخص های جوانه‌زنی اندازه گیری و محاسبه شدند. تفاوت صفات درصد جوانه زنی، شاخص قدرت بذر، شاخص جوانه زنی، سرعت جوانه زنی، انرژی جوانه زنی و میانگین مدت جوانه‌زنی بذرها، در زمان های مختلف برداشت معنی‌دار بود. شاخص های جوانه زنی و رشد گیاهچه در برداشت سوم برتر از سایر زمان های برداشت بود و شاخص های جوانه زنی رقم هایولا 401 نسبت به سایر ارقام کلزا بهتر بود.