فائزه حیدری؛ جلال جلیلیان؛ اسماعیل قلی نژاد
چکیده
هدف: با توجه به اهمیت مدیریت تغذیه در شرایط شور و لزوم بررسی جنبههای تغذیهای گیاه زراعی جدید کینوا، این پژوهش با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف تنش شوری و نانوکودهای مختلف بر ویژگیهای مورفولوژیک و ویژگیهای کمی و کیفی علوفه کینوا انجام گرفت.
روش پژوهش: این پژوهش بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال زراعی ...
بیشتر
هدف: با توجه به اهمیت مدیریت تغذیه در شرایط شور و لزوم بررسی جنبههای تغذیهای گیاه زراعی جدید کینوا، این پژوهش با هدف بررسی تأثیر سطوح مختلف تنش شوری و نانوکودهای مختلف بر ویژگیهای مورفولوژیک و ویژگیهای کمی و کیفی علوفه کینوا انجام گرفت.
روش پژوهش: این پژوهش بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه بهصورت گلدانی اجرا شد. فاکتور اول تنش شوری با آب دریاچه ارومیه در سه سطح (صفر، 16 و 32 دسیزیمنس بر متر) و فاکتور دوم نانوکود در پنج سطح (پتاسیم، روی، کلسیم، سیلیسیم و عدم برگپاشی) بود.
یافته ها: نتایج نشان داد که بیشترین و کم‌ترین مقدار ارتفاع بوته، وزن خشک برگ و گل آذین به‌ترتیب از تیمار بدون تنش شوری و شوری 32 دسیزیمنس بر متر حاصل شد. تنش شوری 32 و 16 دسیزیمنس بر متر در مقایسه با شاهد به ترتیب پروتئین خام (5 و 3 درصد)، درصد کربوهیدرات قابل حل در آب (15 و 14 درصد)، درصد الیاف نامحلول در شوینده اسیدی (23 و 7 درصد)، درصد فیبر خام (10 و 5 درصد) و درصد فیبر نامحلول در شوینده خنثی (20 و 5 درصد) را افزایش داد، درحالیکه به‌ترتیب موجب کاهش خاکستر کل (27 و 17 درصد) و ماده خشک قابل هضم (22 و 8 درصد) شد. محلول پاشی با نانوکودها در مقایسه با شاهد (عدم محلولپاشی) ویژگی های مورفولوژیک موردمطالعه را افزایش داد. همچنین ویژگی های کیفی مطلوب علوفه مانند پروتئین خام، خاکستر کل، ماده خشک قابل هضم و درصدکربوهیدرات قابل حل در آب علوفه کینوا را بهبود بخشید و ویژگیهای کیفی نامطلوب مانند درصد فیبر نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی و درصد فیبر خام را کاهش داد.
نتیجه گیری: بنابراین برای بهبود رشدونمو و افزایش کیفیت علوفه کینوا و تعدیل اثرات تنش شوری، محلولپاشی با نانوکودهای مختلف بهویژه نانوکود کلسیم توصیه میگردد.
فائزه حیدری؛ جلال[ جلیلیان؛ اسماعیل قلی نژاد
چکیده
این آزمایش با هدف بررسی تعدیل اثرات منفی تنش شوری با برگپاشی کودهای نانو، بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه بهصورت گلدانی اجرا شد. فاکتور اول تنش شوری با آب دریاچه ارومیه در سه سطح (صفر، 16 و 32 دسیزیمنس بر متر) و فاکتور دوم نانوکود در پنج سطح (کلسیم، سیلیسیوم، ...
بیشتر
این آزمایش با هدف بررسی تعدیل اثرات منفی تنش شوری با برگپاشی کودهای نانو، بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در سال زراعی 1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه بهصورت گلدانی اجرا شد. فاکتور اول تنش شوری با آب دریاچه ارومیه در سه سطح (صفر، 16 و 32 دسیزیمنس بر متر) و فاکتور دوم نانوکود در پنج سطح (کلسیم، سیلیسیوم، روی، پتاسیم و شاهد (بدون برگپاشی) بود. نتایج نشان داد تنش شوری باعث ایجاد آثار منفی بر کلیه صفات مؤثر بر رشد کینوا شد بیشترین میزان کاهش صفات در تنش شوری 32 دسیزیمنس بر متر مشاهده شد. به‌طوری‌که تنش شوری 32 و 16 دسیزیمنس بر متر در مقایسه با شاهد به‌ترتیب صفات ارتفاع بوته (20 و 17 درصد)، تعداد گل‌آذین (48 و 36)، حجم ریشه (44 و 40 درصد)، طول ریشه اصلی (41 و 23 درصد)، وزن خشک ریشه (68 و 30 درصد)، محتوای نسبی آب برگ (26 و 13 درصد)، شاخص کلروفیل (15 و 7 درصد) و وزن 1000 دانه (31 و 23 درصد) را کاهش داد، ولی باعث افزایش نشت یونی به میزان 14 و شش درصد شد. برگپاشی با نانوکودها در مقایسه با شاهد، عملکرد، اجزای عملکرد و صفات مورفولوژیک را افزایش داد. بیشترین عملکرد دانه در شرایط مطلوب و تنش شوری شدید (32 دسیزیمنس بر متر) به‌ترتیب از برگپاشی نانوکود روی و سیلیسیوم بهدست آمد. در شرایط تنش شوری شدید، برگپاشی با نانوکود سیلیسیوم در مقایسه با عدم برگپاشی، وزن خشک گل‌آذین، وزن خشک کل و عملکرد دانه را به‌ترتیب 35، 16 و 43 درصد افزایش داد و باعث تعدیل اثرات تنش شوری گردید. برگپاشی با نانوکودها با افزایش کلروفیل، محتوای نسبی آب برگ و بهبود خصوصیات ریشه، سبب افزایش عملکرد و اجزای عملکرد دانه کینوا گردید. لذا به‌نظر میرسد جهت بهبود عملکرد گیاه کینوا بهویژه در شرایط تنش شوری، برگپاشی نانوکودها بهویژه نانو کود سیلیسیوم مناسب باشد.
محمد ربیعی؛ مهرداد جیلانی؛ شهرام کریمی
چکیده
به‌منظور بررسی اثر مصرف کودهای نیتروژن و فسفر بر شاخص‌های برداشت و برخی صفات مهم زراعی گیاه تریتیکاله، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در اراضی شالیزاری مؤسسۀ تحقیقات برنج کشور (رشت)، طی دو سال زراعی 91-1389 اجرا شد. عامل اول، مصرف نیتروژن خالص در پنج سطح (صفر، 50، 100، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار) از منبع ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر مصرف کودهای نیتروژن و فسفر بر شاخص‌های برداشت و برخی صفات مهم زراعی گیاه تریتیکاله، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در اراضی شالیزاری مؤسسۀ تحقیقات برنج کشور (رشت)، طی دو سال زراعی 91-1389 اجرا شد. عامل اول، مصرف نیتروژن خالص در پنج سطح (صفر، 50، 100، 150 و 200 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره و عامل دوم، مصرف فسفر خالص در چهار سطح (صفر، 50، 100 و 150 کیلوگرم در هکتار) از منبع سوپرفسفات بود. بین سطوح نیتروژن، تیمارهای مصرف 200 و 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بیشترین عملکرد دانه (به‌ترتیب با میانگین 5/3000 و 7/2999 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد پروتئین (به‌ترتیب با میانگین 7/442 و 5/449 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (به‌ترتیب با میانگین 13318 و 12525 کیلوگرم در هکتار) را دارا بود. بین سطوح مصرف فسفر نیز تیمار 150 کیلوگرم فسفر در هکتار بیشترین عملکرد دانه (0/2971 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد پروتئین (4/434 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (12375 کیلوگرم در هکتار) را به خود اختصاص داد. همچنین تیمار عدم مصرف نیتروژن بیشترین شاخص برداشت فسفر و پتاسیم را بهدست آورد و با افزایش مصرف نیتروژن، شاخص برداشت فسفر و پتاسیم کاهش یافت؛ ازاین‌رو، مصرف 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و 150 کیلوگرم فسفر در هکتار بهدلیل زیاد بودن عملکرد دانه و پروتئین برای کشت تریتیکاله در منطقۀ گیلان توصیه میشود.
جلال جلیلیان
چکیده
به‌منظور تعیین اثر شیب زمین بر عملکرد و برخی صفات زراعی گندم در سطوح مختلف تیمارهای کودی، آزمایشی بهصورت کرت‌های خردشده با طرح پایۀ بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در پیرانشهر، در سال 1390-91 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: شیب زمین در چهار سطح (شیب صفر، 3، 6 و 10 درصد) به‌عنوان کرت‌های اصلی و ترکیبی از سطوح مختلف تیمارهای ...
بیشتر
به‌منظور تعیین اثر شیب زمین بر عملکرد و برخی صفات زراعی گندم در سطوح مختلف تیمارهای کودی، آزمایشی بهصورت کرت‌های خردشده با طرح پایۀ بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در پیرانشهر، در سال 1390-91 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: شیب زمین در چهار سطح (شیب صفر، 3، 6 و 10 درصد) به‌عنوان کرت‌های اصلی و ترکیبی از سطوح مختلف تیمارهای کودی در پنج سطح (بدون کود، کاربرد کودهای زیستی (نیتروکسین)، دامی، شیمیایی (نیتروژن و فسفر) و تلفیقی (زیستی + دامی + شیمیایی)) به‌عنوان کرت‌های فرعی درنظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که بیشترین عملکرد دانه (67/7 تن در هکتار) در شیب صفر و کم‌ترین آن (68/3 تن در هکتار) در شیب 10 درصد بهدست آمد. در واقع، با افزایش درصد شیب زمین مقادیر مربوط به اجزای عملکرد گندم کاهش یافت که نتیجۀ این روند نزولی سبب کاهش 52 و 38 درصدی عملکرد دانه و بیوماس کل در گیاهان قرارگرفته در شیب 10 درصد نسبت به گیاهان شاهد شد. همچنین کاربرد تیمار کودی تلفیقی بیشترین تأثیر مثبت را بر صفات مورفولوژیک و اجزای عملکرد مورد بررسی گذاشت، به‌طوری‌که عملکرد دانه و بیوماس کل به‌ترتیب 58/12 و 58/13 درصد نسبت به گیاهان شاهد (بدون دریافت کود) افزایش یافت.