فائزه سمندری بحرآسمان؛ آناهیتا رشتیان؛ آفاق تابنده ساروی؛ مجتبی سلیمانی ساردو
چکیده
هدف: با توجه به اهمیت گیاه دارویی آویشن باغی (.Thymus vulgaris L) و اثر عصاره جلبک دریایی و سالیسیلیکاسید در افزایش مقاومت به خشکی در مراحل مختلف رشد، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه جیرفت در سال 1399 انجام شد.روش پژوهش: تیمار خشکی در سه سطح 100 درصد ظرفیت زراعی (شاهد)، 50 درصد ظرفیت ...
بیشتر
هدف: با توجه به اهمیت گیاه دارویی آویشن باغی (.Thymus vulgaris L) و اثر عصاره جلبک دریایی و سالیسیلیکاسید در افزایش مقاومت به خشکی در مراحل مختلف رشد، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه جیرفت در سال 1399 انجام شد.روش پژوهش: تیمار خشکی در سه سطح 100 درصد ظرفیت زراعی (شاهد)، 50 درصد ظرفیت زراعی و 35 درصد ظرفیت زراعی و فاکتوردوم پرایمینگ بذر و نشاها شامل صفر (شاهد)، 1 درصد حجمی عصاره جلبک، 5/3 درصدحجمیعصارهجلبک، 1 میلیمولار سالیسیلیکاسید، 2میلیمولار سالیسیلیکاسید و ترکیب عصاره جلبک و سالیسیلیکاسید، درنظرگرفته شد.یافته ها: نتایج پرایمینگ بذر نشان داد فاکتورهایی چون سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه و ساقهچه و وزن ریشهچه و ساقهچه در اثر تیمارها در سطح احتمال 1 درصد اختلاف معنیداری داشت و در تیمار تنش خشکی 35 درصد ظرفیت زارعی پرایمینگ سالیسیلیکاسید با بهبود شش صفت نسبت به شاهد بهترین عملکرد را داشت. همچنین نتایج محلولپاشی گیاهچه ها نشان داد بیشترین وزنتر اندامهای هوایی گیاهچه ها در تیمار ترکیبی عصاره جلبک به اضافه سالیسیلیکاسید حاصل شد.نتیجه گیری: نتایج کلی نشان میدهد که پرایمینگ و محلولپاشی با سالیسیلیکاسید بهتر از عصاره جلبک بر مقاومت به خشکی گیاه مؤثر بوده و البته تیمار همزمان سالیسیلیکاسید و عصاره جلبک و تیمارهای ترکیبی عصاره جلبک با غلظت بالاتر توانسته اند در مرحله رویشی مقاومت گیاه به خشکی را افزایش دهند.
محسن سیلسپور
چکیده
بهمنظور بررسی اثرات کمپوست و نیتروژن بر ویژگیهای کمی ذرت علوفهای و پروتئین دانه و برخی ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی خاک، پژوهشی با 9 تیمار در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی بهصورت فاکتوریل در مزرعه مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران در سال 1393 انجام شد. تیمارها شامل سه سطح مصرف کمپوست پسماند (صفر، 10 ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثرات کمپوست و نیتروژن بر ویژگیهای کمی ذرت علوفهای و پروتئین دانه و برخی ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی خاک، پژوهشی با 9 تیمار در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی بهصورت فاکتوریل در مزرعه مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان تهران در سال 1393 انجام شد. تیمارها شامل سه سطح مصرف کمپوست پسماند (صفر، 10 و20 تن در هکتار) و سه سطح مصرف نیتروژن خالص بهصورت اوره (صفر،100 و 200 کیوگرم در هکتار) بودند. اثر کمپوست پسماند شهری و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد معنیدار شد. مصرف کمپوست زباله شهری باعث افزایش معنیدار هدایت الکتریکی خاک، نیترات، آهن قابل جذب خاک، روی قابل جذب خاک و کاهش معنیدار واکنش خاک شد. همچنین مصرف کمپوست زباله، سبب بهبود برخی ویژگیهای فیزیکی خاک از جمله کاهش معنیدار جرم ویژه ظاهری و افزایش ظرفیت مزرعه و درصد آب قابلاستفاده خاک شد. بنابراین در خاکهایی مشابه شرایط خاک آزمایش حاضر، برای دستیابی به حداکثر عملکرد علوفه خشک به میزان 44/21 تن در هکتار، مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن از منبع اوره همراه با مصرف 20 تن در هکتار کمپوست پسماند شهری توصیه میشود.
صادق اسدی؛ حسین مقدم؛ حسنعلی نقدی بادی؛ محمدرضا نقوی؛ علی رضا سلامی
چکیده
بهمنظور بررسی طول دوره رشد اکوتیپهای مختلف شاهدانه و پاسخ این اکوتیپها به تنش کمآبی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال 1395 انجام شد. عامل آبیاری در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی) و عامل اکوتیپ با 12 سطح (ارومیه، سنندج، تبریز، دشت مغان، رشت، خمین، ...
بیشتر
بهمنظور بررسی طول دوره رشد اکوتیپهای مختلف شاهدانه و پاسخ این اکوتیپها به تنش کمآبی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال 1395 انجام شد. عامل آبیاری در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی) و عامل اکوتیپ با 12 سطح (ارومیه، سنندج، تبریز، دشت مغان، رشت، خمین، داران، قم، شاهرود، کرمان، طبس و سراوان) بود. نتایج نشان داد که اکوتیپهای رشت و خمین بهترتیب بیشترین و کمترین زمان برای جوانهزنی و سبزشدن و میزان درجه روز رشد جوانهزنی و سبزشدن (GDD1) را داشتند. بیشترین زمان دوره رویشی، گلدهی و رسیدگی بهترتیب در اکوتیپهای دشت مغان، رشت و دشت مغان به میزان 33/71، 30 و 66/46 روز در 100 درصد ظرفیت زراعی و کمترین زمان در اکوتیپهای طبس، تبریز و سراوان با مقادیر 42، 16 و 17 روز در 50 درصد ظرفیت زراعی مشاهده شد. همچنین بیشترین مقدار درجه روز رشد دوره رویشی (GDD2)، دوره گلدهی (GDD3)، دوره رسیدگی (GDD4) بهترتیب در اکوتیپهای دشت مغان، کرمان و دشت مغان با 1788، 836 و 1169 درجه روز رشد در 100 درصد ظرفیت زراعی و کمترین مقدار در اکوتیپهای طبس، تبریز و سراوان با 1039، 413 و 448 درجه روز رشد در 50 درصد ظرفیت زراعی حاصل شد. براساس طول دوره رشد و میزان درجه روز رشد تجمعی (GDD کل)، اکوتیپهای طبس و دشت مغان بهترتیب بهعنوان زود رسترین و دیررسترین اکوتیپ شناسایی شدند.
زینب رفیعی راد؛ احمد گلچین؛ یحیی تاجور؛ جواد فتاحی مقدم
چکیده
با توجه به محدودیت منابع آب کشور ایران، بهکارگیری روشهای نوین حفظ و ذخیره آب، مانند استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب در خاک، یکی از راهکارهای مقابله با مشکل کمآبی میباشد. بههمین منظور، جهت بررسی تاثیر سوپرجاذب بر رشد رویشی و زایشی نارنگی پیج در شرایط تنش خشکی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار ...
بیشتر
با توجه به محدودیت منابع آب کشور ایران، بهکارگیری روشهای نوین حفظ و ذخیره آب، مانند استفاده از پلیمرهای سوپرجاذب در خاک، یکی از راهکارهای مقابله با مشکل کمآبی میباشد. بههمین منظور، جهت بررسی تاثیر سوپرجاذب بر رشد رویشی و زایشی نارنگی پیج در شرایط تنش خشکی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در پژوهشکده مرکبات و میوههای نیمهگرمسیری رامسر در سال 1395 اجرا شد. فاکتورها شامل سه سطح تنش خشکی (100، 75 و 50 درصد ظرفیت زراعی) و پلیمر سوپرجاذب (صفر، 25/0 و 5/0 درصد وزنی) بودند. نتایج نشان داد با افزایش تنش خشکی میزان نشت یونی، پرولین، ترکیدگی میوه و اسیدیته قابل تیتراسیون (TA) افزایش یافت. همچنین در 50 درصد ظرفیت زراعی، مصرف 5/0 درصد سوپرجاذب، بهترتیب موجب افزایش معنیدار 60، 15، 23 و 5/87 درصدی محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل کل، پتانسیل آب برگ، عملکرد میوه و کاهش معنیدار 65 و 22 درصدی نشت یونی و کل مواد جامد محلول (TSS) نسبت به شرایط بدون مصرف سوپرجاذب شد. بنابراین بهنظر میرسد سوپرجاذب با نگهداری آب غیر قابل استفاده، میتواند تحملپذیری مرکبات را در مقابله با تنش رطوبتی افزایش دهد.