علیرضا مقدم خمسه؛ سعید سیف زاده؛ جهانفر دانشیان؛ حمیدرضا زاکرین؛ علیرضا ولدآبادی
چکیده
بهمنظور ارزیابی اثر تاریخ کاشت تأخیری بر صفات فنولوژیک، اجزای عملکرد، عملکرد دانه و اسیدهای چرب لینولئیک و لینولنیک هیبریدهای جدید آفتابگردان، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار بهمدت دو سال زراعی (94-1393 و 95-1394) در مزرعه واقع در بخش دانههای روغنی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال بذر ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی اثر تاریخ کاشت تأخیری بر صفات فنولوژیک، اجزای عملکرد، عملکرد دانه و اسیدهای چرب لینولئیک و لینولنیک هیبریدهای جدید آفتابگردان، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار بهمدت دو سال زراعی (94-1393 و 95-1394) در مزرعه واقع در بخش دانههای روغنی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال بذر کرج اجرا شد. عوامل آزمایشی شامل سه تاریخ کاشت (به فاصله 15 روز پس از برداشت گیاه پاییزه (گندم) بهترتیب اول تیرماه، 15 تیرماه و 30 تیرماه) و هفت هیبرید آفتابگردان (برزگر، فرخ، هایسان 36، قاسم، شمس، آذرگل و هایسان 25) بودند. نتایج آزمایش اثر معنیدار تاریخ کاشت بر تمامی صفات بهجز تعداد دانه در طبق و اسید لینولنیک در سطح یک درصد و بر صفات درصد روغن و اسیدلینولئیک در سطح 5 درصد را نشان داد. هیبریدهای موردبررسی نیز در تمامی صفات بهجز اسیدهای چرب لینولئیک و لینولنیک تفاوت معنیدار با هم داشتند. دیررسترین هیبریدهای آزمایش هیبریدهای برزگر و آذرگل و زودرسترین هیبرید فرخ بود. بیشترین عملکرد دانه نیز از تاریخ کاشت اول به میزان 2840 کیلوگرم در هکتار بهدست آمد و در شرایط کشت تأخیری عملکرد تا 41 درصد کاهش یافت.
جهانفر دانشیان؛ فرناز شریعتی؛ نادیا صفوی فرد؛ عبداله حسنی
چکیده
تأثیر تنش کمآبی بر کیفیت روغن و عملکرد دانه 11 ژنوتیپ هیبرید آفتابگردان در کرج در سالهای 1391 و 1392 بررسی شد. به این منظور سه آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار برای اعمال تیمارهای تنش کمآبی در نظر گرفته شد. آزمایشهای آبیاری مطلوب، تنش متوسط و شدید بهترتیب براساس 60، 120 و 180 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر ...
بیشتر
تأثیر تنش کمآبی بر کیفیت روغن و عملکرد دانه 11 ژنوتیپ هیبرید آفتابگردان در کرج در سالهای 1391 و 1392 بررسی شد. به این منظور سه آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار برای اعمال تیمارهای تنش کمآبی در نظر گرفته شد. آزمایشهای آبیاری مطلوب، تنش متوسط و شدید بهترتیب براساس 60، 120 و 180 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A انجام گرفت. نتایج نشان داد که عملکرد دانه در شرایط تنش متوسط و شدید با کاهش 18 و 33 درصد مواجه شد. عملکرد دانه و درصد روغن تحت تأثیر ژنوتیپ و اثر متقابل سال و تنش قرار داشتند. هیبرید برزگر با متوسط 2846 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را داشت. همچنین با 65/43 درصد روغن در گروه برتر قرار گرفت. پاسخ هیبریدها از نظر عملکرد دانه و درصد روغن تحت تأثیر شرایط محیطی دو سال آزمایش قرار گرفت. اسیدهای چرب اولئیک و لینولئیک اسید تحت تأثیر تیمار تنش قرار نگرفتند. اما همبستگی منفی قوی بین اسیدهای چرب اولئیک و لینولئیک وجود داشت. ارقام هایسان 25 و سیرنا برای تولید روغن با اسید اولئیک بالاتر و برزگر و R-43×G6 برای تولید روغن با اسید چرب لینولئیک بالاتر مناسب میباشند.
حسن نوریانی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر سطوح مختلف کود نیتروژن بر برخی ترکیبات ذخیرهای دانه و عملکرد کمی و کیفی سه رقم آفتابگردان، آزمایشی در سال زراعی 97-1396 بهصورت کرتهای یکبار خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در منطقه دزفول اجرا گردید. در این تحقیق چهار سطح کود نیتروژن (صفر، 60، 120 و 180 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) بهعنوان ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر سطوح مختلف کود نیتروژن بر برخی ترکیبات ذخیرهای دانه و عملکرد کمی و کیفی سه رقم آفتابگردان، آزمایشی در سال زراعی 97-1396 بهصورت کرتهای یکبار خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار تکرار در منطقه دزفول اجرا گردید. در این تحقیق چهار سطح کود نیتروژن (صفر، 60، 120 و 180 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار) بهعنوان فاکتور اصلی و سه رقم آفتابگردان (قاسم، رکورد و پروگرس) بهعنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که افزایش مصرف نیتروژن باعث کاهش صفات درصد روغن، درصد اسید استئاریک و درصد اسید لینولئیک گردید، اما درصد پروتئین، درصد اسید اولئیک و درصد اسید پالمتیک بهصورت معنیداری افزایش یافت. بین ارقام مختلف نیز از لحاظ عملکرد دانه و میزان روغن اختلاف معنیداری مشاهده شد بهطوریکه رقم قاسم با مصرف 180 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بیشترین عملکرد دانه (3920 کیلوگرم در هکتار) و روغن (1860 کیلوگرم در هکتار) را به خود اختصاص داد. همچنین نتایج مشخص نمود که بالاترین همبستگی عملکرد دانه با صفات مورد ارزیابی به عملکرد روغن (**97/0r =) و سپس به محتوای پروتئین (**85/0r =) و پایینترین آنها به میزان اسید لینولئیک (*58/0r = -) تعلق داشت. بهطورکلی میتوان اظهار نمود که مصرف بیشتر نیتروژن در افزایش عملکرد کمی و کیفی آفتابگردان تأثیرگذار بوده و رقم قاسم از قابلیت بالاتری در جذب عنصر نیتروژن در راستای افزایش عملکرد در واحد سطح برخوردار بود.
رئوف سید شریفی؛ رضا سید شریفی
چکیده
به منظور بررسی تاثیر سطوح آبیاری، کاربرد متانول و نانواکسید آهن بر عملکرد و مولفههای پر شدن دانه آفتابگردان، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال 1396 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل کاربرد متانول (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد و کاربرد 20 و30 درصد ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر سطوح آبیاری، کاربرد متانول و نانواکسید آهن بر عملکرد و مولفههای پر شدن دانه آفتابگردان، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال 1396 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل کاربرد متانول (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد و کاربرد 20 و30 درصد حجمی متانول)، نانواکسید آهن (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد، کاربرد 3/0، 6/0 و 9/0 گرم در لیتر نانواکسید آهن) و سطوح آبیاری (آبیاری کامل بهعنوان شاهد، قطع آبیاری در مرحله گلدهی و قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه) بودند. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد دانه (2952 کیلوگرم در هکتار)، تعداد دانه پر در طبق (1121 دانه در طبق)، وزن هزار دانه (50 گرم)، سرعت، طول دوره و دوره موثر پر شدن دانه (به ترتیب 00239/0 گرم در روز و 42 و 33 روز)، شاخص کلروفیل (56) در شرایط آبیاری کامل و در سطوح بالای متانول و نانواکسید آهن بدست آمد. بیشترین محتوای پرولین و قندهای محلول (به ترتیب 1/11 میکروگرم در گرم وزن تر برگ و 72 میلیگرم در گرم وزن تر برگ) در شرایط قطع آبیاری در مرحله گلدهی و کاربرد مقادیر بالای متانول و نانواکسید آهن و کمترین آنها در شرایط آبیاری کامل و عدم کاربرد متانول و نانواکسید آهن بدست آمد.
علی خسروی؛ رئوف سید شریفی؛ علی اکبر ایمانی
چکیده
به منظور بررسی زمان مصرف کود نیتروژنه و تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد بر عملکرد، کارایی مصرف کود، سرعت و دوره موثر پر شدن دانه آفتابگردان، آزمایشی در سال زراعی 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول شامل زمان مصرف کود نیتروژنه در ...
بیشتر
به منظور بررسی زمان مصرف کود نیتروژنه و تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد بر عملکرد، کارایی مصرف کود، سرعت و دوره موثر پر شدن دانه آفتابگردان، آزمایشی در سال زراعی 1390 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. عامل اول شامل زمان مصرف کود نیتروژنه در سه سطح ( در مرحله چهار تا شش برگی، مرحله غنچهدهی و مرحله گلدهی)، (در مرحله چهار تا ششبرگی، مرحله غنچهدهی)، ( در مرحله چهار تا شش برگی، مرحله غنچهدهی و مرحله گلدهی) به ترتیب به صورتN1، N2و N3و عامل دوم شامل تلقیح بذر با باکتری های محرک رشد در چهار سطح (عدم تلقیح، تلقیح بذر با باکتری های ازتوباکتر کروکوکوم استرین 5، سودوموناس پوتیدا سویه 9 و سودوموناس پوتیدا سویه 41) بودند. نتایج نشان داد که حداکثر وزن تک بذر، طول دوره مؤثر پر شدن دانه، عملکرد دانه و زیستی، وزن هزار دانه، تعداد دانه در طبق، ارتفاع بوته، قطر طبق و قطر ساقه در سطح دوم از زمان مصرف نیتروژن و تلقیح بذر با ازتوباکتر به دست آمد. بیشترین کارایی مصرف نیتروژن در کاربرد نیتروژن به صورت N2 و تلقیح بذر با ازتوباکتر و کم ترین آن در کاربرد به صورتN1 و عدم تلقیح بذر با باکتری مشاهده شد. به نظر میرسد به منظور افزایش عملکرد، کارایی مصرف کود، سرعت و دوره مؤثر پر شدن دانه میتوان تلقیح بذر با ازتوباکتر در مصرف کود به صورت N2 را پیشنهاد نمود.