سودا قاسمی گرمی؛ مرتضی برمکی؛ سلیم فرزانه؛ ماندانا امیری
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور مطالعه پاسخهای مورفو- فیزیولوژیکی ریزغده‌های سوپرالیت سیب‌زمینی (آگریا) به تیمارهای مختلف پوشش‌دارکردن، بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 98-1397 انجام شد. فاکتورهای آزمایشی در چهار سطح شامل پرکننده ریزغده (زئولیت و کوکوپیت)، سوپرفسفات ...
بیشتر
پژوهش حاضر بهمنظور مطالعه پاسخهای مورفو- فیزیولوژیکی ریزغده‌های سوپرالیت سیب‌زمینی (آگریا) به تیمارهای مختلف پوشش‌دارکردن، بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 98-1397 انجام شد. فاکتورهای آزمایشی در چهار سطح شامل پرکننده ریزغده (زئولیت و کوکوپیت)، سوپرفسفات (خاکی و پوششی)، کیتوزان و سوپرجاذب بههمراه تیمار شاهد (بدون پلت) بودند. کاربرد کوکوپیت با سوپر فسفات پوششی منجر به تولید بیش‌ترین میانگین تعداد غده (36/8 عدد در بوته)، عملکرد غده تر و خشک (23/18 و 88/3 تن در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (69/21 تن در هکتار) شد. استفاده از کیتوزان در پلیتینگ ریزغده باعث کاهش فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز (بهترتیب 67/19 و 37/16 درصد) و افزایش فعالیت آنزیم پلیفنل اکسیداز (80/37 درصد) شد. زئولیت باعث افزایش و کوکوپیت باعث کاهش درصد پروتئین غده در مقایسه با شاهد شد. این افزایش درصد پروتئین با افزایش عملکرد غده منجر به افزایش 23/32 درصدی عملکرد پروتئین در تیمار زئولیت در مقایسه با شاهد شد. استفاده از سوپرفسفات در پوشش ریزغده نیز باعث افزایش درصد پروتئین و از این طریق منجر به بالارفتن 30/30 درصدی عملکردی پروتئین در مقایسه با ریزغده دست‌نخورده شد. در تجزیه به مؤلفههای اصلی، مؤلفه اول که 35 درصد از تغییرات با آن قابل توجیه بود، شامل صفات عملکرد پروتئین، لیزین و متیونین بود و مؤلفه دوم که 25 درصد از تغییرات با آن قابل توجیه بود صفات محتوی پروتئین، متیونین، لیزین و نیتروژن کل را شامل شد. بهطورکلی، نتایج نشان داد استفاده از سوپرفسفات پوششی و زئولیت بههمراه سوپرجاذب اثرات افزایشی قابل‌توجهی بر صفات عملکردی و کیفی داشت.
علی کیهانی؛ علی صانعی نژاد
چکیده
بهمنظور بررسی اثر مقادیر کود نیتروژن بر صفات گیاهی دو رقم سیب‌زﻣﻴﻨﻲ در شرایط یکسان کود مرغی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در شهرستان اندیمشک (شمال استان خوزستان) در سال زراعی 93-1392 انجام گرفت. فاکتور اول ﺷﺎﻣﻞ چهار سطح ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﻮد نیتروژن (صفر، 70، 140 و 210) کیلوگرم در هکتار و فاکتور ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر مقادیر کود نیتروژن بر صفات گیاهی دو رقم سیب‌زﻣﻴﻨﻲ در شرایط یکسان کود مرغی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در شهرستان اندیمشک (شمال استان خوزستان) در سال زراعی 93-1392 انجام گرفت. فاکتور اول ﺷﺎﻣﻞ چهار سطح ﻣﺨﺘﻠﻒ ﮐﻮد نیتروژن (صفر، 70، 140 و 210) کیلوگرم در هکتار و فاکتور دوم شامل دو رقم سیب‌زمینی (’آریندا‘ و ’سانته‘) بود. نتایج نشان داد که اثر رقم ’آریندا‘ بر همة صفات (ارتفاع بوته، ساقه در بوته، غده در بوته، وزن غده در بوته، تعداد غده‌های درشت، تعداد غده‌های ریز و عملکرد غده) بهجز تعداد غده‌های متوسط برتری معناداری بر رقم ’سانته‘ داشت. بیش‌ترین عملکرد غده در رقم ’آریندا‘ و تیمار کودی N1 (70 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) با میانگین 8703/41 تن در هکتار و کمترین آن در رقم ’سانته‘ و تیمار کودی N0 (شاهد بدون کود نیتروژن) با میانگین 4376/20 تن در هکتار مشاهده شد. بنابراین رقم ’آریندا‘ در شرایط تلفیقی با مصرف کمتر کود نیتروژن تا 70 کیلوگرم در هکتار همة صفات گیاهی مطلوب برای افزایش عملکرد غده را دارد و در شرایط اقلیمی منطقه برای کشت توصیه میشود.
پیمان شریفی؛ یونس ایزدپناه؛ محمد نقی صفرزاد ویشکایی؛ محمد آرش طهمورث‌پور
چکیده
به منظور بررسی اثر اندازة غده، کود نیتروژن و تاریخ برداشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب‌زمینی یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایۀ بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. این آزمایش، در سال زراعی 91ـ1390، در مزرعه‌ای واقع در روستای عورکی، شهرستان چابهار، اجرا شد. در این آزمایش، اندازة غده در دو سطح (کوچک‌تر و بزرگ‌تر از ٣٥ میلی‌متر)، ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر اندازة غده، کود نیتروژن و تاریخ برداشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سیب‌زمینی یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایۀ بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. این آزمایش، در سال زراعی 91ـ1390، در مزرعه‌ای واقع در روستای عورکی، شهرستان چابهار، اجرا شد. در این آزمایش، اندازة غده در دو سطح (کوچک‌تر و بزرگ‌تر از ٣٥ میلی‌متر)، مقدار کود نیتروژن در چهار سطح (صفر، ٦٠، 120 و ١٨٠ کیلوگرم در هکتار) و تاریخ برداشت در دو سطح (برداشت ١٠٥ و ١١٢ روز پس از سبز‌شدن) بررسی شد. نتایج تجزیة واریانس حاکی از اثر معنی‌دار اندازة غده، نیتروژن و اثر متقابل اندازة غده×نیتروژن در سطح احتمال 1 درصد بر تمام صفات مورد مطالعه بود. اثر تاریخ برداشت روی صفات تعداد کل غده، تعداد غده‌های درشت، عملکرد غده و وزن مادة خشک معنی‌دار بود. نتایج نشان داد که با افزایش مقدار نیتروژن تا 120 کیلوگرم در هکتار تعداد کل غده‌ها، تعداد غده‌های درشت، عملکرد غده و وزن مادة خشک افزایش یافت، اما افزایش مقدار نیتروژن تا 180 کیلوگرم در هکتار سبب کاهش آن‌ها شد. با توجه به شرایط انجام تحقیق به نظر می‌رسد که در این منطقه، اندازة غده بزرگ‌تر از 35 میلی‌متر، نیتروژن به مقدار 120 کیلوگرم در هکتار و تاریخ برداشت 112 روز پس از سبز‌شدن (12 فروردین)، با تولید 41500 کیلوگرم در هکتار غده برای کاشت رقم سانته مناسب باشد.