الهام جهانگیری نیا؛ سید عطااله سیادت؛ احمد کوچک زاده؛ محمدرضا مرادی تلاوت؛ منوچهر سیاح فر
چکیده
به منظور بررسی تأثیر کاربرد کودهای ورمیکمپوست و میکوریزا بر عملکرد کمی و کیفی سویا رقم L17 در شرایط تنش کمآبی، آزمایشی به صورت کرتهای یک بار خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار، در مرکز تحقیقات کشاورزی شهرستان خرمآباد، در سال 1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری در سه سطح (پس از 60، 120 و 180 میلیمتر تبخیر ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر کاربرد کودهای ورمیکمپوست و میکوریزا بر عملکرد کمی و کیفی سویا رقم L17 در شرایط تنش کمآبی، آزمایشی به صورت کرتهای یک بار خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار، در مرکز تحقیقات کشاورزی شهرستان خرمآباد، در سال 1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری در سه سطح (پس از 60، 120 و 180 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A)، ورمیکمپوست و میکوریزا در شش سطح (عدم مصرف کودهای میکوریزا و ورمیکمپوست، تلقیح با کود میکوریزا، مصرف 5 و 10 تن در هکتار کود ورمیکمپوست، مصرف 5 و 10 تن در هکتار کود ورمیکمپوست به همراه میکوریزا) به‌ترتیب به‌عنوان کرتهای اصلی و فرعی بودند. نتایج آزمایش نشان داد که تنش کمآبی سبب کاهش معنیدار تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، وزن هزاردانه، عملکرد دانه و زیستی شد، بهطوریکه بیشترین عملکرد دانه با میزان 7/3216 کیلوگرم در هکتار در تیمار 60 میلیمتر تبخیر بهدست آمد. استفاده تلفیقی از کودهای ورمیکمپوست و میکوریزا سبب افزایش صفات مذکور به‌غیر از تعداد دانه در غلاف گردید. عملکرد دانه در تیمارهای 5 و 10 تن در هکتار ورمیکمپوست به همراه میکوریزا به ترتیب نسبت به تیمار شاهد به ترتیب 23 و 29 درصد افزایش داشت. با افزایش فاصله آبیاری میزان روغن دانه کاهش و میزان پروتئین دانه افزایش پیدا کرد. درنهایت، جهت صرفهجویی در آب آبیاری و هزینه نهادهها و حصول عملکرد مطلوب در شرایط تنش کمآبی، میتوان از تلفیق کود ورمیکمپوست به میزان 5 در هکتار به همراه میکوریزا استفاده کرد.
مژگان سنجری؛ علیرضا سیروس مهر؛ براتعلی فاخری
چکیده
به‌منظور بررسی اثر تنش خشکی و اسید هیومیک بر برخی ویژگیهای فیزیولوژیک گیاه دارویی چای ترش، آزمایشی به‌صورت طرح کرتهای خرد‌شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز آموزش کشاورزی شهید دهقانپور جیرفت، در سال 1392 اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل تنش خشکی در سه سطح به‌صورت آبیاری پس از 50، 100 و 150 میلیمتر تبخیر ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر تنش خشکی و اسید هیومیک بر برخی ویژگیهای فیزیولوژیک گیاه دارویی چای ترش، آزمایشی به‌صورت طرح کرتهای خرد‌شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز آموزش کشاورزی شهید دهقانپور جیرفت، در سال 1392 اجرا شد. تیمارهای مورد بررسی شامل تنش خشکی در سه سطح به‌صورت آبیاری پس از 50، 100 و 150 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A به‌عنوان عامل اصلی؛ و مصرف اسید هیومیک به‌صورت شاهد (عدم مصرف)، با آبیاری، با آبیاری و یک بار محلولپاشی، و با آبیاری و دو بار محلولپاشی به‌عنوان عامل فرعی بودند. اسید هیومیک برای آبیاری و محلولپاشی به‌ترتیب با غلظت 10 کیلوگرم در هکتار و 250 سی‌سی در 100 لیتر آب استفاده شد. تنش خشکی اثر معناداری بر محتوای کلروفیل a، کلروفیل b،کاروتنوئید، محتوای رطوبت نسبی برگ و پرولین برگ چای ترش داشت. اثر متقابل اسید هیومیک و تنش خشکی تنها بر شاخص کلروفیل کل و مقدار کل کربوهیدراتهای محلول معنادار بود. با افزایش تنش خشکی از مقدار کلروفیل a (22/48 درصد)، کلروفیل b(77/32 درصد)،کاروتنوئید (64/79 درصد) و محتوای رطوبت نسبی (59/12 درصد) کاسته شد؛ درحالی که بر غلظت پرولین (8/26 درصد) افزود. اسید هیومیک سبب افزایش محتوای کلروفیلهای a و b وکاروتنوئید شد و مقدار پرولین را 04/15 درصد کاهش داد.
خدیجه روستایی؛ محسن موحدی دهنوی؛ سید علی خادم؛ حمیدرضا اولیایی
چکیده
به منظور بررسی تأثیر مصرف پلیمرهای سوپرجاذب و کود دامی بر خواص کمی و کیفی سویا در شرایط تنش خشکی این آزمایش به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان مرودشت در سال 1388 انجام گردید. عامل اصلی شامل آبیاری پس از 50، 100 و 150 میلی متر تبخیر آب از تشتک تبخیر کلاس A و فاکتور فرعی شامل عدم مصرف پلیمر سوپرجاذب ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر مصرف پلیمرهای سوپرجاذب و کود دامی بر خواص کمی و کیفی سویا در شرایط تنش خشکی این آزمایش به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان مرودشت در سال 1388 انجام گردید. عامل اصلی شامل آبیاری پس از 50، 100 و 150 میلی متر تبخیر آب از تشتک تبخیر کلاس A و فاکتور فرعی شامل عدم مصرف پلیمر سوپرجاذب و کود دامی، مصرف 40 تن در هکتار کود دامی، مصرف 200 کیلوگرم در هکتار پلیمر سوپرجاذب، مصرف 50 درصد پلیمر 50 درصد کود دامی، مصرف 65 درصد پلیمر 35 درصد کود دامی و مصرف 35 درصد پلیمر 65 درصد کود دامی بودند. با افزایش شدت تنش خشکی، از تعداد غلاف و تعداد دانه در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و بیولوژیک و شاخص برداشت کاسته شد. در مقابل با کاربرد پلیمر سوپرجاذب و کود دامی بر تعداد غلاف و تعداد دانه در بوته، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و بیولوژیک افزوده شد. حداکثر عملکرد دانه (3/2148 کیلوگرم در هکتار) به تیمار آبیاری پس از 50 میلی متر تبخیر تعلق داشت. کاربرد توأم کود دامی و پلیمر سوپر جاذب باعث افزایش عملکرد دانه، بیولوژیک، روغن و پروتئین نسبت به شاهد شد. درمجموع، جهت کسب حداکثر عملکرد دانه می توان از تلفیق کود دامی و پلیمر سوپر جاذب به نسبت 65 به 35 استفاده کرد.