عزیزاله خندان میرکوهی؛ نغمه علیزاده کردستانی
چکیده
تولیدکنندههای گل شاخه بریده لیلیوم سوخ مورد نیاز خود را بهطور معمول وارد میکنند که منجر به خروج ارز قابل توجهی از کشور میشود. ازدیاد سوخ لیلیوم اغلب به روش فلسبرداری انجام میگیرد ولی تکثیر مداوم با این روش منجر به گسترش آلودگی و کاهش کیفیت میشود. بنابراین، در این پژوهش که طی سالهای 93-1392 در گلخانههای گروه علوم ...
بیشتر
تولیدکنندههای گل شاخه بریده لیلیوم سوخ مورد نیاز خود را بهطور معمول وارد میکنند که منجر به خروج ارز قابل توجهی از کشور میشود. ازدیاد سوخ لیلیوم اغلب به روش فلسبرداری انجام میگیرد ولی تکثیر مداوم با این روش منجر به گسترش آلودگی و کاهش کیفیت میشود. بنابراین، در این پژوهش که طی سالهای 93-1392 در گلخانههای گروه علوم باغبانی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران انجام شد، امکان تولید سوخک از انواع قلمههای رویشی برگ، جوانه برگ و ساقه برگدار هیبرید اورینتال لیلیوم رقم ‘استارگزر’ (Lilium oriental hybrid cv. ‘Star Gazer’) تحت تیمار ماده تنظیم‌کننده رشد اکسین از نوع ایندول بوتیریک اسید (IBA) در پنج سطح 0، 250، 500، 750 و 1000 میلیگرم در لیتر مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار و نه قلمه در هر تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد با افزایش غلظت اکسین تعداد برگ و میزان ریشهزایی در قلمه برگ کاهش یافت، درحالیکه این صفات در قلمه جوانه برگ و قلمه ساقه برگدار افزایش داشت.تعداد سوخک در قلمه برگ از 14 عدد در شاهد تا 21 عدد، در قلمه جوانه برگ از سه عدد در شاهد تا 20 عدد و در قلمه ساقه برگدار از یک عدد در شاهد تا 16 عدد به ترتیب در سطوح 250، 500 و 750 میلیگرم در لیتر اکسین، افزایش یافت و بعد از این سطوح روند نزولی مشاهده شد. هرچند ریشهزایی و تولید برگ جدید از قلمههای برگ با کاربرد اکسین کاهش یافت، ولی کاربرد اکسین با غلظت معینی برای تولید سوخک از هر سه نوع قلمه این گیاه لازم بود.
علی محمدی ترکاشوند؛ مریم میرحسینی مقدم؛ بهزاد کاویانی
چکیده
سرخس آزولا با توجه به شرایط آب‌وهوایی استان گیلان در سطح تالاب‌ها و آبگیرهای منطقه از رشد مناسبی برخوردار است. با توجه به معضلات زیست‌محیطی تجمع آزولا، اثر کمپوست آزولا همراه با محلول غذایی به منزلة بستر مناسب در جایگزینی با پیت در پرورش گیاه زینتی دراسنا در ایستگاه تحقیقات گل و گیاهان زینتی لاهیجان بررسی شد. تیمار شاهد بستر پیت- ...
بیشتر
سرخس آزولا با توجه به شرایط آب‌وهوایی استان گیلان در سطح تالاب‌ها و آبگیرهای منطقه از رشد مناسبی برخوردار است. با توجه به معضلات زیست‌محیطی تجمع آزولا، اثر کمپوست آزولا همراه با محلول غذایی به منزلة بستر مناسب در جایگزینی با پیت در پرورش گیاه زینتی دراسنا در ایستگاه تحقیقات گل و گیاهان زینتی لاهیجان بررسی شد. تیمار شاهد بستر پیت- پرلیت به نسبت حجمی 1:2 بود و کمپوست آزولای تولید شده در مقادیر صفر، 25، 50، 75 و 100 درصد حجمی به‌جای پیت جایگزین شد. تحقیق به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایة طرحی کاملاً تصادفی و در سه تکرار با نود گیاه (دراسنا) در یک بازة زمانی چهارماهه انجام شد. خصوصیات بستر شامل جرم مخصوص ظاهری، تخلخل، هدایت الکتریکی، اسیدیته، نسبت C/N و میزان فسفر، پتاسیم، آهن، روی و منگنز اندازه‌گیری شد. شاخص‌های رشد گیاه شامل وزن خشک برگ و ساقه، وزن تر برگ و ساقه، ارتفاع گیاه، قطر طوقه و تعداد برگ اندازه‌گیری شد. غلظت عناصر غذایی نیتروژن، فسفر، پتاسیم، آهن، روی و منگنز در برگ گیاه دراسنا اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان رشد در تیمارهای 75 و 100 درصد کمپوست آزولا با محلول غذایی و کمترین میزان رشد در تیمارهای شاهد و 25 درصد کمپوست آزولا بود. کمپوست آزولا بدون مصرف محلول غذایی اثر بیشتری بر رشد گیاه در مقایسه با بستر شاهد حتی با مصرف محلول غذایی داشت.
عزیزاله خندان میرکوهی؛ فرزانه کاظمی؛ مصباح بابالار؛ روح‌انگیز نادری
چکیده
به منظور تعیین اثر کاربرد محدود نیتروژن در کنترل ارتفاع و بهبود کیفیت گیاه شمعدانی (Pelargonium hortorum cv Bulles Eye) آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 92-1391 اجرا شد. گیاهان در بستر کشت بر پایه پیت (به نسبت 80 درصد حجمی پیت + 20 درصد حجمی خاک زراعی با بافت لوم شنی) کشت شدند. تیمارها در قالب چهار سطح نیتروژن در محلول غذایی شامل ...
بیشتر
به منظور تعیین اثر کاربرد محدود نیتروژن در کنترل ارتفاع و بهبود کیفیت گیاه شمعدانی (Pelargonium hortorum cv Bulles Eye) آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال 92-1391 اجرا شد. گیاهان در بستر کشت بر پایه پیت (به نسبت 80 درصد حجمی پیت + 20 درصد حجمی خاک زراعی با بافت لوم شنی) کشت شدند. تیمارها در قالب چهار سطح نیتروژن در محلول غذایی شامل 1، 5/1، 2 و 5/2 میلی‌مولار نیتروژن اعمال گردید. نسبت نیتروژن آمونیومی به نیتراتی یک به چهار در همه محلولهای غذایی حفظ شد. در پایان آزمایش صفات ارتفاع، تعداد و طول شاخه جانبی، تعداد گل آذین، تعداد گل در گل‌آذین، طول دمگل (ساقه گل آذین در این مورد)، سرعت گلدهی، وزن تر و خشک شاخه و ریشه، تعداد برگ و سطح برگ، محتوای کلروفیل و آنتوسیانین‌های برگ، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج واکاوی داده‌ها نشان داد که کاهش سطح نیتروژن تا 5/1 میلی‌مولار کیفیت گیاهان را بهصورت منفی تحت تأثیر قرار نداد درحالیکه کاهش شدید نیتروژن تا یک میلی‌مولار، منجر به کاهش معنیدار در وزن تر و خشک شاخه و ریشه، تعداد گل آذین، محتوای کلروفیل برگ، تعداد برگ، طول شاخه جانبی و همچنین افزایش طول دمگل شد و درنهایت منجر به تولید گیاهانی با کیفیت بازارپسند، نشد. بنابراین کاهش سطح نیتروژن تا 5/1 میلی‌مولار ضمن کاهش مصرف نیتروژن، برای دستیابی به گیاهان با کیفیت مطلوب قابل توصیه و کاربردی میباشد.