سارا نجفی؛ عیسی خمری؛ احمد قنبری؛ مهدی دهمرده
چکیده
با هدف دستیابی به بالاترین سطح عملکرد و سودمندی در کشت مخلوط افزایشی آفتابگردان و ریحان تحت مدیریت آبیاری با آب شور و شیرین، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خردشده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و طی دو سال زراعی (1396 و 1397) در پژوهشکده دانشگاه زابل اجرا شد. آب شیرین (ECe= 3.9 dS.m-1) از رودخانه هیرمند و آب شور (ECe= 1.1 dS.m-1) از چاه تأمین شدند. ...
بیشتر
با هدف دستیابی به بالاترین سطح عملکرد و سودمندی در کشت مخلوط افزایشی آفتابگردان و ریحان تحت مدیریت آبیاری با آب شور و شیرین، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خردشده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و طی دو سال زراعی (1396 و 1397) در پژوهشکده دانشگاه زابل اجرا شد. آب شیرین (ECe= 3.9 dS.m-1) از رودخانه هیرمند و آب شور (ECe= 1.1 dS.m-1) از چاه تأمین شدند. رژیم آبیاری بهعنوان عامل اصلی در سه سطح آب شیرین، آب شور و متناوب (شور و شیرین یکدر میان) و سطوح مختلف کشت بهعنوان عامل فرعی شامل 100 درصد آفتابگردان (چهار بوته در مترمربع)، 100 درصد ریحان (80 بوته در مترمربع)، 100 درصد آفتابگردان+ 50 درصد ریحان، 50 درصد آفتابگردان+ 100 درصد ریحان، 100 درصد آفتابگردان و 100 درصد ریحان انجام شد. نتایج نشان داد اثر متقابل تیمارهای الگوی کشت مخلوط و رژیم آبیاری بر وزن هزاردانه، عملکرد دانه، شاخص برداشت، عملکرد روغن دانه آفتابگردان، و همچنین صفات عملکرد وزن خشک و اسانس گیاه ریحان اثر معنیدار داشت. همچنین در رژیمهای آبیاری مختلف، بیشترین نسبت برابری زمین کل (45/1- 37/1) و شاخص سودآوری (48/0-29/0) در الگوی کشت 50 درصد آفتابگردان+ 100 درصد ریحان دیده شد. نتایج نشان داد کشت مخلوط می‌تواند بر تعدیل تأثیر منفی شوری آب بر عملکرد گیاهان مورد آزمایش مؤثر باشد.
رئوف سید شریفی؛ رضا سید شریفی
چکیده
به منظور بررسی تاثیر سطوح آبیاری، کاربرد متانول و نانواکسید آهن بر عملکرد و مولفه‌های پر شدن دانه آفتابگردان، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال 1396 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل کاربرد متانول (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد و کاربرد 20 و30 درصد ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر سطوح آبیاری، کاربرد متانول و نانواکسید آهن بر عملکرد و مولفه‌های پر شدن دانه آفتابگردان، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال 1396 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل کاربرد متانول (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد و کاربرد 20 و30 درصد حجمی متانول)، نانواکسید آهن (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد، کاربرد 3/0، 6/0 و 9/0 گرم در لیتر نانواکسید آهن) و سطوح آبیاری (آبیاری کامل بهعنوان شاهد، قطع آبیاری در مرحله گلدهی و قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه) بودند. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد دانه (2952 کیلوگرم در هکتار)، تعداد دانه پر در طبق (1121 دانه در طبق)، وزن هزار دانه (50 گرم)، سرعت، طول دوره و دوره موثر پر شدن دانه (به ترتیب 00239/0 گرم در روز و 42 و 33 روز)، شاخص کلروفیل (56) در شرایط آبیاری کامل و در سطوح بالای متانول و نانواکسید آهن بدست آمد. بیشترین محتوای پرولین و قندهای محلول (به ترتیب 1/11 میکرو‌گرم در گرم وزن تر برگ و 72 میلی‌گرم در گرم وزن تر برگ) در شرایط قطع آبیاری در مرحله گلدهی و کاربرد مقادیر بالای متانول و نانواکسید آهن و کمترین آنها در شرایط آبیاری کامل و عدم کاربرد متانول و نانواکسید آهن بدست آمد.
مسعود ارغوانی؛ سعیده سوادکوهی؛ سید نجم الدین مرتضوی
چکیده
این پژوهش به منظور بررسی پاسخهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی چمن کنتاکی بلوگراس(Poa pratensis L) به شوری و کاربرد سیلیکون در سال 1393 در گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. تیمارهای شوری (صفر، 40 و 80 میلی مولار کلرید سدیم) و سیلیکات سدیم (صفر، 75/0 و 5/1 میلی مولار) در محلولهای کامل غذایی اعمال شدند. بهطورکلی، شوری رشد ریشه و شاخساره، ...
بیشتر
این پژوهش به منظور بررسی پاسخهای مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی چمن کنتاکی بلوگراس(Poa pratensis L) به شوری و کاربرد سیلیکون در سال 1393 در گروه علوم باغبانی دانشگاه زنجان انجام شد. تیمارهای شوری (صفر، 40 و 80 میلی مولار کلرید سدیم) و سیلیکات سدیم (صفر، 75/0 و 5/1 میلی مولار) در محلولهای کامل غذایی اعمال شدند. بهطورکلی، شوری رشد ریشه و شاخساره، مقدار کلروفیل، کیفیت ظاهری چمن و میزان پتاسیم برگها را کاهش داد. در صورتی که میزان سدیم، پرولین و نشت یونی برگها با افزایش میزان شوری افزایش یافت. کاربرد سیلیکون در تمامی صفات به غیر از میزان پتاسیم برگها، اثرات منفی تنش شوری را بهبود بخشید و این اثر در غلظت 80 میلی مولار نمک بیشتر دیده شد. اگرچه در مورد صفات کیفیت ظاهری چمن، میزان کلروفیل و رشد ریشهها تفاوت معنیداری بین سطوح 75/0 و 5/1 میلی مولار سیلیکون مشاهده نشد، ولی در مجموع کاربرد 5/1 میلی مولار سیلیکات سدیم جهت افزایش تحمل به شوری چمن کنتاکی بلوگراس نتیجه بهتری را در بر داشت.
حمید رهنمون؛ فرید شکاری؛ جلیل دژم پور؛ محمد باقر خورشیدی بنام
چکیده
به منظور ارزیابی برخی تغییرات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی بادام (Prunus dulcis Mill.) در شرایط تنش شوری و تعیین رابطة بین انباشت یون‌های سدیم و کلر با این تغییرات، آزمایشی بر مبنای طرح آماری کاملاً تصادفی با چهار سطح تیماری شامل؛ صفر (شاهد)، 25، 50 و 75 میلی‌مول بر لیتر نمک خالص کلرید سدیم طراحی و بین سال‌های 1389 تا 1391 اجرا شد. مادة آزمایشی استفاده‌شده ...
بیشتر
به منظور ارزیابی برخی تغییرات مورفولوژیکی و بیوشیمیایی بادام (Prunus dulcis Mill.) در شرایط تنش شوری و تعیین رابطة بین انباشت یون‌های سدیم و کلر با این تغییرات، آزمایشی بر مبنای طرح آماری کاملاً تصادفی با چهار سطح تیماری شامل؛ صفر (شاهد)، 25، 50 و 75 میلی‌مول بر لیتر نمک خالص کلرید سدیم طراحی و بین سال‌های 1389 تا 1391 اجرا شد. مادة آزمایشی استفاده‌شده در این تحقیق بذر ژنوتیپ‌های سالم و باردة بادام رشد‌یافته در مناطق شور استان آذربایجان شرقی بود. این بذرها بعد از رشد و رسیدن به مرحلة 20 ـ 15 برگی به مدت هشت هفته تحت تأثیر سطوح شوری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آستانۀ ظهور علائم سوختگی حاشیه‌ای در برگ‌های بادام با انباشت سدیم به میزان حداقل 11 ـ 9 میلی‌گرم بر گرم مادة خشک در ارتباط است. همچنین، مشخص شد که به موازات انباشت یون‌های سدیم و کلر در برگ، میانگین محتوای پرولین آزاد به‌طور معنیدار و با الگوی خطی از 7/37 در ژنوتیپ‌های بادام شاهد به 9/117 میکرومول بر گرم مادة تر در ژنوتیپ‌های تحت 75 میلی‌مول نمک افزایش می‌یابد. بر‌اساس نتایج به‌دست‌آمده فعالیت آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان کاتالاز و آسکوربات پراکسیداز با افزایش سطوح نمک روند افزایشی معنیدار داشت (p≤0.05). همچنین، فعالیت آنزیم پراکسیداز تا سطح شوری 50 میلی‌مول افزایشی و در سطوح بالاتر کاهشی بود.