راحله عرب؛ علیرضا یدوی؛ حمیدرضا بلوچی؛ حمید اله دادی
چکیده
هدف: آزمایش به منظور بررسی اثر تنش خشکی و محلولپاشی عناصر آهن و روی بر خصوصیات زراعی آفتابگردان انجام شدروش پژوهش: آزمایش به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس در سال 94-1393 اجرا شد. آبیاری در سه سطح (آبیاری پس از 60، 120 و180 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A) به عنوان ...
بیشتر
هدف: آزمایش به منظور بررسی اثر تنش خشکی و محلولپاشی عناصر آهن و روی بر خصوصیات زراعی آفتابگردان انجام شدروش پژوهش: آزمایش به صورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی فارس در سال 94-1393 اجرا شد. آبیاری در سه سطح (آبیاری پس از 60، 120 و180 میلیمتر تبخیر از تشت تبخیر کلاس A) به عنوان کرت اصلی و محلولپاشی در چهار سطح (محلولپاشی با آب (شاهد)، سولفات آهن، سولفات روی و سولفات آهن + سولفات روی) به عنوان کرتهای فرعی بهکار برده شدند.یافتهها: نتایج نشان داد که تأخیر در آبیاری از 60 به 180 میلیمتر تبخیر باعث کاهش تعداد دانه در طبق، عملکرد دانه و زیستی به ترتیب به میزان 8/24، 5/37 و 30 درصد شد. در بین تیمارهای محلولپاشی، محلولپاشی با سولفات آهن + سولفات روی، تعداد دانه در طبق، وزن هزار دانه و عملکرد دانه را به ترتیب 1/24، 6/16 و 3/14 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. تأخیر در آبیاری، کارایی مصرف آب را تا 9/50 درصد افزایش داد. برهمکنش رژیم آبیاری و محلولپاشی تاثیر معنیداری بر غلظت آهن برگ و دانه و غلظت روی برگ داشت به طوریکه با تأخیر در آبیاری، جذب عناصر غذایی کاهش یافت ولی محلولپاشی در شرایط تنش خشکی باعث افزایش جذب آهن و روی در آفتابگردان شد.نتیجهگیری:با توجه به این نتایج می توان اظهار داشت که از طریق محلولپاشی آهن و روی می توان از افت شدید عملکرد آفتابگردان در شرایط تنش خشکی جلوگیری نمود.
محمد صالح روان؛ علی راحمی کاریزکی؛ عباس بیابانی؛ علی نخ زری مقدم؛ ابراهیم غلامعلی پور علمداری
چکیده
بهمنظور بررسی اثر تراکم کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام جو در شرایط دیم، این آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه گنبدکاووس طی دو سال زراعی 96-1395 و 97-1396 انجام شد. فاکتور نخست تراکم در چهار سطح 200، 300، 400 و 500 دانه در مترمربع و فاکتور دوم ارقام جو شامل فردان، خرم، ماهور ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر تراکم کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام جو در شرایط دیم، این آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه گنبدکاووس طی دو سال زراعی 96-1395 و 97-1396 انجام شد. فاکتور نخست تراکم در چهار سطح 200، 300، 400 و 500 دانه در مترمربع و فاکتور دوم ارقام جو شامل فردان، خرم، ماهور و صحرا بود. در صفات تعداد دانه در سنبله و تعداد سنبله در مترمربع بهترتیب رقم صحرا در حداقل تراکم و ماهور در حداکثر تراکم برترین ارقام بودند. بالاترین وزن هزاردانه نیز در رقم فردان مشاهده شد. حداکثر عملکرد دانه در سال اول و دوم آزمایش بهترتیب از ارقام ماهور با تراکم 300 و خرم با تراکم 200 دانه در مترمربع بهدست آمد. بین تعداد سنبله در مترمربع با تعداد دانه در سنبله همبستگی منفی (**67/0-r= و **83/0- r= بهترتیب در سال اول و دوم آزمایش) مشاهده شد، اما این همبستگی با عملکرد دانه مثبت بود. بالاترین همبستگی مثبت و معنیدار نیز بین عملکرد دانه با شاخص برداشت و عملکرد زیستی مشاهده شد. با توجه به نتایج افزایش عملکرد دانه ناشی از افزایش در هر دو صفت شاخص برداشت و عملکرد زیستی بود، در هر دو سال آزمایش تراکم مطلوب بهمنظور دستیابی به حداکثر عملکرد دانه در ارقام فردان، خرم و صحرا 200 و برای رقم ماهور 300 دانه در مترمربع بود.
شیوا اکبری؛ ایرج اله دادی؛ مجید قربانی جاوید؛ کوروش کبیری؛ الیاس سلطانی
چکیده
بهمنظور بررسی اثر سامانه هیدروژلی کند رهای حاوی اوره بر عملکرد، اجزای عملکرد و ویژگیهای فیزیولوژیک جو تحت تنش کمآبی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 97-1396 در گلخانه پردیس ابوریحان-دانشگاه تهران، انجام شد. ترکیب سطوح فاکتوریل بهصورت عامل کودی حاوی نیتروژن از منبع اوره در پنج ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر سامانه هیدروژلی کند رهای حاوی اوره بر عملکرد، اجزای عملکرد و ویژگیهای فیزیولوژیک جو تحت تنش کمآبی، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 97-1396 در گلخانه پردیس ابوریحان-دانشگاه تهران، انجام شد. ترکیب سطوح فاکتوریل بهصورت عامل کودی حاوی نیتروژن از منبع اوره در پنج سطح عدم کاربرد کود نیتروژن، معادل 125 و 65 کیلوگرم در هکتار نیتروژن به صورت فاقد و دارای سامانه هیدروژلی و عامل تنش کمآبی در سه سطح 70، 50 و 30 درصد رطوبت ظرفیت زراعی بودند. کمآبی سبب کاهش عملکرد دانه و عملکرد زیستی، اجزای عملکرد، محتوی نسبی آب و شاخص تغییرات SPAD شد. بیشترین عملکرد دانه در گلدان (9/41 گرم) مربوط به مقدار بیشتر نیتروژن در قالب سامانه کندرها بود و بین مقدار این صفت در میزان بیشتر نیتروژن فاقد هیدروژل (5/41 گرم) و در مقدار کمتر نیتروژن در قالب سامانه کندرها (1/39 گرم) تفاوت معنیداری مشاهده نشد. در اکثر صفات، بین تیمارهای دارای سامانه هیدروژلی و تیمار مقدار بیشتر نیتروژن فاقد هیدروژل، تفاوت معنیداری نبود. در تنش، استفاده از سامانه هیدروژلی کندرها در هر دو مقدار نیتروژن توانست عملکرد زیستی و شاخص تغییرات کلروفیل SPAD مطلوبتری را حاصل نماید. کاربرد نیتروژن بصورت سامانه کودی کندرها، بهخصوص در شرایط تنش، به استفاده نیتروژن فاقد سامانه هیدروژلی، برتری داشت.
طاهره اردشیری؛ شاهرخ جهان بین
چکیده
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی نانو کود کلات آهن و روی بر عملکرد و خصوصیات زراعی کلزا رقم هیبرید هایولا 308 در شرایط تنش خشکی، آزمایشی در سال زراعی 93-1392 در شهرستان رامهرمز استان خوزستان بهصورت کرتهای خرده شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. آبیاری، عامل اصلی در سه سطح آبیاری در کل دورة رشد، قطع آبیاری در مرحله ...
بیشتر
بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی نانو کود کلات آهن و روی بر عملکرد و خصوصیات زراعی کلزا رقم هیبرید هایولا 308 در شرایط تنش خشکی، آزمایشی در سال زراعی 93-1392 در شهرستان رامهرمز استان خوزستان بهصورت کرتهای خرده شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. آبیاری، عامل اصلی در سه سطح آبیاری در کل دورة رشد، قطع آبیاری در مرحله ظهور جوانه گل و قطع آبیاری در مرحله تشکیل دانه و محلولپاشی در مراحل ابتدای ساقهرفتن و شروع گلدهی عامل فرعی در چهار سطح محلولپاشی با آب، محلولپاشی با نانو کلات روی، محلولپاشی با نانو کلات آهن و محلولپاشی با ترکیب نانو کلات روی و آهن (هرکدام با غلظت دو در هزار) بود. نتایج نشان داد قطع آبیاری در مراحل رشد زایشی عملکرد دانه (18 درصد)، وزن خشک گیاه (شش درصد) و شاخص برداشت (14 درصد) را کاهش داد. ارتفاع بوته و وزن هزاردانه تحت تأثیر برهمکنش تنش خشکی و محلولپاشی قرار گرفتند. بیشترین میزان درصد روغن دانه (2/45 درصد)، وزن هزار دانه (13/4 گرم) و ارتفاع گیاه (5/106 سانتیمتر) مربوط به تیمار آبیاری در کل دوره رشد و محلولپاشی ترکیبی نانو کود کلات روی و آهن بود. محلولپاشی نانو کود کلات آهن و روی باعث بهبود تحمل گیاه در شرایط تنش خشکی شد و عملکرد را نسبت به شاهد (هشت درصد) افزایش داد.
قدرتعلی طلایی؛ یونس شرقی؛ حسین زاهدی؛ سید علی محمد مدرس ثانوی؛ سید علی علوی اصل
چکیده
جهت کنترل خسارتهای تنش کمآبی بر گیاه زراعی گلرنگ به وسیلهی زئولیت و کیتوزان آزمایشی در مزرعهی تحقیقاتی دانشکدهی کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در سال 92 بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل تنش کمآبی{بدون تنش (آبیاری پس از 50 درصد)، تنش متوسط (آبیاری پس از 65 درصد) و تنش ...
بیشتر
جهت کنترل خسارتهای تنش کمآبی بر گیاه زراعی گلرنگ به وسیلهی زئولیت و کیتوزان آزمایشی در مزرعهی تحقیقاتی دانشکدهی کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس در سال 92 بهصورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل تنش کمآبی{بدون تنش (آبیاری پس از 50 درصد)، تنش متوسط (آبیاری پس از 65 درصد) و تنش شدید (آبیاری پس از 80 درصد) تخلیهی رطوبت قابل دسترس}، زئولیت (عدم مصرف و 5/4 تن در هکتار) و محلولپاشی (بدون محلولپاشی، آبمقطر، اسید استیک 1 درصد،کیتوزان 05/0 درصد و کیتوزان 5/0 درصد) بودند.نتایج نشان داد تنش شدید عملکرد دانه را بهنصف مقدار حداکثر نسبت به شاهد کاهش داد ولی با کاربرد زئولیت و کیتوزان 05/0 این مقداربه 19 درصد تقلیل یافت. در شرایط عدم کاربرد زئولیت و تنش شدید، محلولپاشی کیتوزان 5/0 درصد، عملکرد روغن را حدود 63 درصد نسبت بهشاهد افزایش داد. عدم کاربرد زئولیت و کیتوزان 5/0، بیشترین تعداد طبق در مترمربع را نشان داد که نسبت بهکاربرد زئولیت و عدم محلولپاشی، 26 درصد بیشتر بود. لذا در شرایط کاربرد زئولیت و کیتوزان خسارات ناشی از تنش کمآبی بر گلرنگ کاهش یافته و رشد و عملکرد این گیاه افزایش خواهد یافت.
الهام جهانگیری نیا؛ سید عطااله سیادت؛ احمد کوچک زاده؛ محمدرضا مرادی تلاوت؛ منوچهر سیاح فر
چکیده
به منظور بررسی تأثیر کاربرد کودهای ورمیکمپوست و میکوریزا بر عملکرد کمی و کیفی سویا رقم L17 در شرایط تنش کمآبی، آزمایشی به صورت کرتهای یک بار خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار، در مرکز تحقیقات کشاورزی شهرستان خرمآباد، در سال 1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری در سه سطح (پس از 60، 120 و 180 میلیمتر تبخیر ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر کاربرد کودهای ورمیکمپوست و میکوریزا بر عملکرد کمی و کیفی سویا رقم L17 در شرایط تنش کمآبی، آزمایشی به صورت کرتهای یک بار خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار، در مرکز تحقیقات کشاورزی شهرستان خرمآباد، در سال 1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری در سه سطح (پس از 60، 120 و 180 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A)، ورمیکمپوست و میکوریزا در شش سطح (عدم مصرف کودهای میکوریزا و ورمیکمپوست، تلقیح با کود میکوریزا، مصرف 5 و 10 تن در هکتار کود ورمیکمپوست، مصرف 5 و 10 تن در هکتار کود ورمیکمپوست به همراه میکوریزا) بهترتیب بهعنوان کرتهای اصلی و فرعی بودند. نتایج آزمایش نشان داد که تنش کمآبی سبب کاهش معنیدار تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، وزن هزاردانه، عملکرد دانه و زیستی شد، بهطوریکه بیشترین عملکرد دانه با میزان 7/3216 کیلوگرم در هکتار در تیمار 60 میلیمتر تبخیر بهدست آمد. استفاده تلفیقی از کودهای ورمیکمپوست و میکوریزا سبب افزایش صفات مذکور بهغیر از تعداد دانه در غلاف گردید. عملکرد دانه در تیمارهای 5 و 10 تن در هکتار ورمیکمپوست به همراه میکوریزا به ترتیب نسبت به تیمار شاهد به ترتیب 23 و 29 درصد افزایش داشت. با افزایش فاصله آبیاری میزان روغن دانه کاهش و میزان پروتئین دانه افزایش پیدا کرد. درنهایت، جهت صرفهجویی در آب آبیاری و هزینه نهادهها و حصول عملکرد مطلوب در شرایط تنش کمآبی، میتوان از تلفیق کود ورمیکمپوست به میزان 5 در هکتار به همراه میکوریزا استفاده کرد.