علی سرخوش؛ محمدعلی ابوطالبیان؛ حامد منصوری
چکیده
هدف: ازآنجاکه ممکن است کاشت چغندرقند به‌دلایلی مانند بارندگی و یا اختصاص آب در اوایل فصل رشد به دیگر محصولات زراعی بهتأخیر تأخیر بیفتد، این پژوهش مزرعه‌ای به بررسی امکان جبران عوارضتأخیر تأخیر کاشت چغندرقند با هیدروپرایمینگ بذر و محلول‌پاشی هیومیک‌اسید بر عملکرد و برخی صفات تکنولوژیکی آن پرداخته است.روش پژوهش: پژوهش در سال زراعی ...
بیشتر
هدف: ازآنجاکه ممکن است کاشت چغندرقند به‌دلایلی مانند بارندگی و یا اختصاص آب در اوایل فصل رشد به دیگر محصولات زراعی بهتأخیر تأخیر بیفتد، این پژوهش مزرعه‌ای به بررسی امکان جبران عوارضتأخیر تأخیر کاشت چغندرقند با هیدروپرایمینگ بذر و محلول‌پاشی هیومیک‌اسید بر عملکرد و برخی صفات تکنولوژیکی آن پرداخته است.روش پژوهش: پژوهش در سال زراعی 1400 در اسدآباد در قالب بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار به‌صورت اسپلیت‌پلات فاکتوریل اجرا شد. تاریخهای کشت پنجم و 19 فروردین‌ماه، دوم و 16 اردیبهشت‌ماه در کرتهای اصلی و پرایمینگ بذر (در دو سطح هیدروپرایمینگ و پرایم‌نشده) و محلول‌پاشی هیومیک‌اسید (اسپری آب و محلول‌پاشی 6 گرم در لیتر هیومیک‌اسید) به‌صورت فاکتوریل در کرتهای فرعی قرار گرفتند. برای تیمار هیدروپرایمینگ، بذور به‌مدت 28 ساعت در دمای 22 درجه سانتی‌گراد در آب خیسانیده شدند و پس از برگشت به رطوبت اولیه کشت شدند.یافته‌ها: ترکیب هیدروپرایمینگ و محلول‌پاشی هیومیک‌اسید تا تاریخ کاشت سوم سبب جبرانتأخیر تأخیر کشت بر عملکرد ریشه شد. کم‌ترین مقادیر سدیم و پتاسیم ریشه به‌ترتیب در تاریخهای چهارم و دوم کاشت بدون توجه به تیمارهای هیدروپرایمینگ و محلول‌پاشی هیومیک‌اسید مشاهده شد. در تاریخ کاشت اول محلول‌پاشی هیومیک‌اسید به تنهایی سبب شد بیشترین سدیم در ریشه مشاهده شود (45/5 میلی‌اکی‌والان در 100 گرم) درحالی‌که در همین تاریخ کاشت، کم‌ترین پتاسیم ریشه از محلول‌پاشی هیومیک‌اسید و هیدروپرایمینگ بذر به‌دست آمد (4/2 میلی‌اکی‌والان در صد گرم). بیشترین آلکالیته در تاریخ کاشت اول با محلول‌پاشی هیومیک‌اسید با نسبت 38/4 مشاهده شد، در تاریخ کاشت چهارم نیز آلکالیته با محلول‌پاشی هیومیک‌اسید افزایش معنی‌داری نشان داد. کم‌ترین نیتروژن آمینه در تاریخ دوم کاشت با انجام هیدروپرایمینگ بذر ملاحظه شد. کاربرد همزمان هیدروپرایمینگ و هیومیک‌اسید درصد قند سفید را در تاریخهای اول، دوم و چهارم به‌ترتیب 6/6، 9/4 و 6/8 درصد افزایش داد و بیشترین عملکرد قند سفید در دو تاریخ اول و دوم کاشت به‌ترتیب 15054 و 15895 کیلوگرم در هکتار با محلول‌پاشی هیومیک‌اسید به‌دست آمد. هم‌چنین محلول‌پاشی هیومیک‌اسید در تاریخ کاشت اول سبب کاهش 24 درصدی میزان قند ملاس نسبت به اسپری آب گردید.نتیجه گیری: براساس نتایج کاربرد همزمان هیدروپرایمینگ بذر و محلول‌پاشی هیومیک‌اسید در تمام تاریخهای کشت سودمند است، اما در صورتتأخیر تأخیر زیاد در تاریخ کشت، هیدروپرایمینگ بذر سودمندی بیش‌تری در مقایسه با محلول‌پاشی هیومیک‌اسید دارد.
علی اصغر فزونی؛ محمدعلی ابوطالبیان
چکیده
برای رسیدن به عملکرد مطلوب کمی و کیفی سیب‌زمینی در هر منطقه لازم است ارقام جدید با یکدیگر مقایسه گردد. به این منظور 13 رقم جدید به‌همراه دو رقم آگریا و بانبا از نظر شاخص سطح برگ، صفات زراعی و کیفی در شرایط آب‌وهوایی رزن موردبررسی قرار گرفتند. این پژوهش در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه ...
بیشتر
برای رسیدن به عملکرد مطلوب کمی و کیفی سیب‌زمینی در هر منطقه لازم است ارقام جدید با یکدیگر مقایسه گردد. به این منظور 13 رقم جدید به‌همراه دو رقم آگریا و بانبا از نظر شاخص سطح برگ، صفات زراعی و کیفی در شرایط آب‌وهوایی رزن موردبررسی قرار گرفتند. این پژوهش در قالب طرح آماری بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در ایستگاه تحقیقاتی دانشگاه بوعلی سینا در سال 1396 انجام گرفت. نتایج نشان داد رقم مانیتو دیرتر از دیگر ارقام به حداکثر شاخص سطح برگ رسید و با داشتن 12 غده در بوته نسبت به ارقام شاهد بانبا و آگریا به‌ترتیب 112 و 83 درصد برتری داشت. در میان ارقام، ناتاشا با دارابودن بالاترین شاخص سطح برگ حداکثر (65/3) نسبت به آگریا و بانبا به‌ترتیب 57 و 19 درصد پر برگ‌تر بود. وزن غده در رقم اوتاوا (8/157 گرم در غده) نسبت به ارقام آگریا و بانبا به‌ترتیب 5/70 و 4/20 درصد بیشتر بود. رقم مانیتو با عملکرد 71399 کیلوگرم در هکتار برتری 123 درصدی نسبت به آگریا و 70 درصدی نسبت به بانبا نشان داد. در این پژوهش ارقام از لحاظ درصد پروتئین غده تفاوت معنیدار نداشتند، درحالی‌که از نظر درصد نشاسته غده متفاوت بودند و بالاترین مقدار در رقم مانیتو (09/18 درصد) و سپس در اوتاوا و کونکوردیا مشاهده شد. به‌طورکلی، ارقام مانیتو، کاروسو و فالوکا براساس صفات حداکثر شاخص سطح برگ، تعداد غده در بوته و عملکرد برای کاشت در رزن قابل پیشنهاد هستند.
علی سرخوش؛ محمد ابوطالبیان
چکیده
به منظور بررسی تأثیر پرایمینگ مزرعه‌ای بذر و تقسیط کود نیتروژنی بر کارایی مصرف نیتروژن، عملکرد و برخی خصوصیات زراعی ذرت سینگل‌کراس 704 این پژوهش در سال 1390 به روش فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعة تحقیقاتی اسدآباد اجرا شد. تیمارها شامل پرایم مزرعه‌ای بذر در سه سطح (پرایم با آب، پرایم با محلول روی و بدون ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر پرایمینگ مزرعه‌ای بذر و تقسیط کود نیتروژنی بر کارایی مصرف نیتروژن، عملکرد و برخی خصوصیات زراعی ذرت سینگل‌کراس 704 این پژوهش در سال 1390 به روش فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعة تحقیقاتی اسدآباد اجرا شد. تیمارها شامل پرایم مزرعه‌ای بذر در سه سطح (پرایم با آب، پرایم با محلول روی و بدون پرایم) و زمان مصرف کود نیتروژنه با پنج سطح (شامل بدون کاربرد، کاربرد یک، دو، سه و چهار‌مرحله‌ای) بود. نتایج نشان داد میزان نیتروژن دانه در پرایم با محلول روی و کاربرد چهار مرحلهای کود نیتروژن به بالاترین میزان، 6/1 درصد، رسید. بیشترین عملکرد دانه در تیمار ترکیبی کاربرد سه مرحلهای کود نیتروژن و پرایم با محلول روی (10769 کیلوگرم در هکتار) به‌دست آمد که نسبت به تیمار بدون پرایم و مصرف‌نکردن کود نیتروژن، 77 درصد افزایش داشت. در این تحقیق پرایم‌کردن و کاربرد تقسیطی کود نیتروژن سبب کاهش شاخص برداشت شد. پرایم‌کردن بذر باعث افزایش 7/32، 6/19 و 30 درصدی شاخص‌های کارایی زراعی نیتروژن، عامل جزئی سودمندی نیتروژن و کارایی بازیافت نیتروژن دانه نسبت به تیمار شاهد شد. کاربرد سه مرحلهای نیتروژن نیز سبب افزایش 6/117، 6/23 و 450 درصدی شاخص‌های مذکور نسبت به کاربرد یک‌مرحله‌ای کود نیتروژن شد.