مهرداد رسولی؛ علیرضا نوروزی شرف
چکیده
کاربرد ترکیبهایی که بتواند تحمل گیاهان را به تنشهای محیطی از جمله شوری افزایش دهد دارای اهمیت است. برای ارزیابی تعدیل تنش شوری با استفاده از هیومیک‌اسید آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار روی گیاه دارویی گل‌راعی بومی ایران توده همدان (Hypericum perforatum L.) در آزمایشگاه کشت بافت دانشکده کشاورزی دانشگاه ...
بیشتر
کاربرد ترکیبهایی که بتواند تحمل گیاهان را به تنشهای محیطی از جمله شوری افزایش دهد دارای اهمیت است. برای ارزیابی تعدیل تنش شوری با استفاده از هیومیک‌اسید آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار روی گیاه دارویی گل‌راعی بومی ایران توده همدان (Hypericum perforatum L.) در آزمایشگاه کشت بافت دانشکده کشاورزی دانشگاه سیدجمال الدین اسدآبادی در سال 1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح شوری (صفر، 50 و 100 میلیمول بر لیتر) نمک کلریدسدیمکلریدسدیم و چهار سطح هیومیک‌اسید (صفر، 25، 50، 100 میلیگرم بر لیتر) بود. بیش‌ترین درصد (65/98 درصد) و سرعت جوانهزنی (94/38) و طول ریشه (21/34 میلی‌متر) در تیمار 50 میلیمول بر لیتر هیومیک‌اسید و بدون شوری بهدست آمد. بیش‌ترین ارتفاع گیاه، وزن تر و خشک اندام هوایی، وزن تر و خشک ریشه و کلروفیل کل مربوط به شرایط بدون تنش و هیومیک‌اسید با غلظت 100 میلیمول بر لیتر بود. بیش‌ترین مقدار فنل در تیمار شوری 50 میلیمولار و هیومیک‌اسید با غلظت 50 میلیگرم بر لیتر بود. بیش‌ترین میزان آنتی‌اکسیدان (77/99 میلیگرم بر گرم) و فلاونوئید کل (39/2 میلیگرم بر گرم) و کم‌ترین میزان پراکسیدهیدروژن (12/9 میکروگرم بر گرم) در تیمار شوری 100 میلیمولار و هیومیک‌اسید با غلظت 50 میلیگرم بر لیتر بهدست آمد. نتایج پژوهش نشان داد اثر تعدیل‌کننده بهویژه کاربرد سطوح 50 میلیگرم بر لیتر هیومیک‌اسید میتواند بر فرایندهای فیزیولوژیک و صفات رویشی گیاه گل‌راعی تحت تنش شوری اثرگذار باشد.
حمید زرگری؛ علیرضا طلایی؛ یحیی دهقانی شورکی؛ وحید عبدوسی
چکیده
در حال حاضر یکی از مشکلات تولیدکنندگان خرما در مناطق مختلف کشور، عدم میوهنشینی مطلوب نهالهای کشتبافتی برخی ارقام میباشد. این پژوهش به‌منظور بررسی اثرات گرده ارقام مختلف بر میوهنشینی نخلهای خرمای کشتبافتی و پاجوشی ارقام برحی، پیارم و مضافتی در باغ ایستگاه تحقیقاتی جهرم طی سالهای 98ـ 1397 با استفاده از آزمایش ...
بیشتر
در حال حاضر یکی از مشکلات تولیدکنندگان خرما در مناطق مختلف کشور، عدم میوهنشینی مطلوب نهالهای کشتبافتی برخی ارقام میباشد. این پژوهش به‌منظور بررسی اثرات گرده ارقام مختلف بر میوهنشینی نخلهای خرمای کشتبافتی و پاجوشی ارقام برحی، پیارم و مضافتی در باغ ایستگاه تحقیقاتی جهرم طی سالهای 98ـ 1397 با استفاده از آزمایش فاکتوریل با سه فاکتور در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتور اول گردههای مختلف با پنج سطح (شامل کدهای 7001 (شاهد)، 7005، 7013، 7030 و بویر11 حاصل از کشتبافت (B11)) و فاکتور دوم نوع رقم در سه سطح (برحی، پیارم و مضافتی) و فاکتور سوم نوع نهال در دو سطح (کشتبافت و پاجوش) بر 90 اصله درختان 10ساله اجرا شد. نتایج نشان داد بیش‌ترین درصد تشکیل میوه طبیعی در روش تکثیر پاجوش در رقم مضافتی با گردههای 7013 و 7030 و گرده 7013 در رقم برحی مشاهده شد. کم‌ترین درصد تشکیل میوه طبیعی در روش کشتبافت در رقم برحی با گرده 7001 (شاهد) دیده شد. بهطور کلی، گردههای 7013 و 7030 بهعنوان مناسبترین پایه گردهزا برای افزایش درصد تشکیلمیوه طبیعی و کاهش میوههای پارتنوکارپی و ریزشکرده ارقام برحی، پیارم و مضافتیحاصل از کشتبافت و پاجوش انتخاب شدند.