عادل عبدایمانی؛ غلام علی اکبری؛ الیاس سلطانی؛ مجید قربانی جاوید
چکیده
هدف: مطالعهی حاضر در سال 1401- 1400 با هدف بررسی اثر تاریخ کاشت و سایهاندازی بر عملکرد و برخی خصوصیات کمی وکیفی زنجبیل و بهصورت کرتهای خردشده و در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان واقع در منطقه پاکدشت استان تهران اجرا شد.روش پژوهش: در این مطالعه کنترل سطح نور در چهار سطح (شامل عدم سایهدهی (نور کامل)، سایهدهی از 16مردادماه ...
بیشتر
هدف: مطالعهی حاضر در سال 1401- 1400 با هدف بررسی اثر تاریخ کاشت و سایهاندازی بر عملکرد و برخی خصوصیات کمی وکیفی زنجبیل و بهصورت کرتهای خردشده و در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس ابوریحان واقع در منطقه پاکدشت استان تهران اجرا شد.روش پژوهش: در این مطالعه کنترل سطح نور در چهار سطح (شامل عدم سایهدهی (نور کامل)، سایهدهی از 16مردادماه تا زمان برداشت (نور- سایه)، سایهدهی تا 15 مردادماه (سایه- نور) سایهدهی کل دوره رشد (سایهدهی کامل)) بهعنوان فاکتور اصلی و تاریخکاشت در 3 سطح (شامل 31 فروردین، 20 اردیبهشت و 10 خرداد) بهعنوان فاکتور فرعی در نظر گرفته شد.یافتهها: نتایج نشان داد اعمال سایهدهی کامل در درجه اول و پس از آن اعمال سایه- نور بههمراه کاشت زنجبیل در تاریخ 31 فروردینماه، بیشترین تأثیر را بر افزایش معنیدار تمام صفات موردبررسی شامل اجزای عملکرد، عملکرد و درصد اسانس ریزوم در زنجبیل داشت. دو تیمار ذکرشده (سایهدهی کامل و سایه- نور)، موجب افزایش حدود 29 درصدی تعداد ریزوم در بوته زنجبیل در مقایسه با تیمار نور کامل و تیمار نور- سایه شدند. از طرفی بیشترین درصد اسانس زنجبیل (76/1 درصد)، در گیاهان کاشتهشده در تاریخ 31 فروردینماه حاصل شد که این مقدار در مقایسه با درصد اسانس گیاهان کاشتهشده در تاریخ 10 خردادماه حدود 25 درصد بیشتر بود.نتیجه گیری: اعمال تیمار سایهدهی در تاریخ کاشت 31 تیرماه، بهعنوان روشی امیدبخش جهت افزایش عملکرد کمی و کیفی ریزوم زنجبیل در شرایط آبوهوایی مشابه قابلتوصیه است.