مریم فلاحت کار گنجی؛ وریا ویسانی؛ مرجان دیانت
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر گونههای قارچ مختلف مایکوریزا و سطوح تنش خشکی بر ویژگیهای فیزیولوژیک ارقام نخود آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کردستان در سال 1399 انجام گرفت. فاکتورها شامل آبیاری در سه سطح (شاهد، تنش متوسط و تنش شدید)، کاربرد قارچ مایکوریزا در چهار سطح (Funneliformis ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر گونههای قارچ مختلف مایکوریزا و سطوح تنش خشکی بر ویژگیهای فیزیولوژیک ارقام نخود آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در گلخانه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کردستان در سال 1399 انجام گرفت. فاکتورها شامل آبیاری در سه سطح (شاهد، تنش متوسط و تنش شدید)، کاربرد قارچ مایکوریزا در چهار سطح (Funneliformis mosseae، Simiglomus hoi، Rhizophagus irregularis و عدم تلقیح (شاهد)) و رقم نخود در دو سطح (ILC-482 و پیروز) بود. نتایج نشان داد که سطح تنش تأثیر معنیداری بر صفات مورد ارزیابی داشتند، بهطوریکه با کاهش میزان آب قابل دسترس گیاه وزن خشک و محتوای کلروفیل کاهش یافت. میزان فعالیت آنزیم کاتالاز در شرایط تنش شدید در مقایسه با تنش متوسط و عدم تنش خشکی بهترتیب تا 37 و 9/71 درصد در رقم پیروز و تا 4/69 و 6/82 درصد در رقم ILC-482 افزایش پیدا کرد. در رقم ILC-482 بیشترین میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در شرایط تنش شدید مشاهده شد که تقریباً نسبت به تیمار عدم تنش دو برابر افزایش یافت. فعالیت آنزیم پراکسیداز تحت تأثیر کاربرد قارچ مایکوریزا قرار گرفت، بهطوریکه گیاهان تلقیحشده با گونه G. mosseae بیشترین و عدم تلقیح با مایکوریزا کمترین میزان فعالیت پراکسیداز را دارا بودند. در تنش شدید کمترین میزان مالوندیآلدهید با کاربرد گونه G. mosseae حاصل شد. تلقیح نخود با قارچ مایکوریزا میتواند بهعنوان راهکاری در جهت بهبود رشد در شرایط عدم تنش و افزایش مقاومت در شرایط تنش خشکی مدنظر قرار گیرد.
سعید ناصروفائی؛ یوسف سهرابی؛ پرویز مرادی
چکیده
این تحقیق بهمنظور بررسی اثر براسینواستروئید بر برخی صفات فیزیولوژیکی، اجزای عملکرد و عملکرد دانه و روغن بالنگوی شهری تحت شرایط کمآبیاری به اجرا درآمد. آزمایش بهصورت کرتهای خردشده بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 96-1395 و 97-1396 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان ...
بیشتر
این تحقیق بهمنظور بررسی اثر براسینواستروئید بر برخی صفات فیزیولوژیکی، اجزای عملکرد و عملکرد دانه و روغن بالنگوی شهری تحت شرایط کمآبیاری به اجرا درآمد. آزمایش بهصورت کرتهای خردشده بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در دو سال زراعی 96-1395 و 97-1396 در مزرعه تحقیقاتی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان زنجان اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل سطوح آبیاری (آبیاری معمولی یا شاهد، قطع آبیاری از آغاز گلدهی تا پایان رسیدگی، قطع آبیاری از آغاز شاخهدهی یعنی ظهور ششمین جفت برگ ساقه اصلی تا رسیدگی فیزیولوژیکی) در کرتهای اصلی و محلولپاشی با براسینواستروئید با غلظتهای 5/0، 1، 5/1 میکرومولار و شاهد در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج آزمایش نشان داد که قطع آبیاری از آغاز شاخهدهی موجب افت محتوای کلروفیل کل (8/42 درصد)، تعداد کپسول در بوته (7/62 درصد)، تعداد دانه در بوته (1/66 درصد)، وزن هزاردانه (3/22 درصد)، عملکرد بیولوژیکی (1/62 درصد) و دانه (5/73 درصد)، شاخص برداشت (8/30 درصد) و عملکرد روغن (1/75 درصد) شد. محلولپاشی با براسینواستروئید فقط موجب افزایش معنیدار غلظت کلروفیل کل برگ و درصد روغن دانه شد. بین سطوح محلولپاشی با براسینواستروئید به لحاظ غلظت کلروفیل کل برگ و درصد روغن دانه، تفاوت آماری معنیداری وجود داشت. تصمیمگیری در ارتباط با میزان تأثیر این تنظیمکننده رشد بر بهبود رشد و عملکرد بالنگو تحت شرایط کمآبیاری نیاز به تحقیقات تکمیلی دارد.
علی رضا عیوضی؛ رسول تاج الدین کوکیایی
دوره 12، شماره 2 ، آبان 1389، ، صفحه 51-62
چکیده
کشت دیرهنگام و کمبود نزولات آسمانی از مشکلات زراعت گندم در استان آذربایجان غربی به شمار میرود. بدین منظور آزمایشی جهت ارزیابی اثرات پیش تیمار بذر تحت شرایط آزمایشگاهی، گلخانه ای و مزرعه ای طی سال های 6-1385 اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل که در آن ارقام زرین، شهریار، سرداری و آذر به عنوان فاکتور اول و پیش تیمارهای بذور شامل آب مقطر، پلی ...
بیشتر
کشت دیرهنگام و کمبود نزولات آسمانی از مشکلات زراعت گندم در استان آذربایجان غربی به شمار میرود. بدین منظور آزمایشی جهت ارزیابی اثرات پیش تیمار بذر تحت شرایط آزمایشگاهی، گلخانه ای و مزرعه ای طی سال های 6-1385 اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل که در آن ارقام زرین، شهریار، سرداری و آذر به عنوان فاکتور اول و پیش تیمارهای بذور شامل آب مقطر، پلی اتیلن گلیکول 10 درصد، کلرید پتاسیم 5/2 درصد، اوره 10 درصد، ریزمغذی چهار درصد، سایکوسل و اکسین به غلظت های 1000 و 20 قسمت در میلیون و عدم پیش تیمار به عنوان فاکتور دوم تیمارهای آزمایشی را تشکیل دادند. بیشترین مقدار آب جذب شده مربوط به رقم شهریار با پیش تیمار آب مقطر بود. پیش تیمار تنظیم کننده های رشد اکسین و سایکوسل افزایش وزن بذر بیشتری داشتند. تجزیه واریانس صفات نشان داد که طول ساقچه و ریشچه و وزن خشک آنها، محتوی کلروفیل، میزان نیتروژن، عملکرد دانه و اجزای آن، ماده خشک کل و ارتفاع بوته اختلاف آماری معنی داری حداقل در سطح احتمال پنج درصد داشتند. کلیه پیش تیمارها در چهار رقم نسبت به شاهد از میزان جذب نیتروژن، عملکرد دانه و اجزای عملکرد بیشتری برخوردار بودند. پیش تیمار سایکوسل از بالاترین طول و وزن خشک ریشچه و ساقچه، عملکرد دانه و کمترین ارتفاع بوته برخوردار بود. در مقابل، پیش تیمار اوره برای صفات مرتبط با جوانه زنی تأثیر منفی داشت.