نسرین تیموری؛ مختار قبادی؛ دانیال کهریزی
چکیده
هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر محلول‌پاشی سیلیکون در افزایش تحمل به خشکی در گیاه کاملینا اجرا شد.روش پژوهش: آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلدانی اجرا گردید. تیمارهای آزمایش دو ژنوتیپ کاملینا (رقم سهیل و لاین-84)، تیمار خشکی (دو سطح تنش خشکی و بدون تنش خشکی) و محلول‌پاشی برگی سیلیکات‌سدیم ...
بیشتر
هدف: این پژوهش با هدف بررسی تأثیر محلول‌پاشی سیلیکون در افزایش تحمل به خشکی در گیاه کاملینا اجرا شد.روش پژوهش: آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلدانی اجرا گردید. تیمارهای آزمایش دو ژنوتیپ کاملینا (رقم سهیل و لاین-84)، تیمار خشکی (دو سطح تنش خشکی و بدون تنش خشکی) و محلول‌پاشی برگی سیلیکات‌سدیم (پنج سطح صفر، 2، 4، 6 و 8 میلی‌مولار) بودند.یافته ها: نتایج نشان داد که خشکی باعث کاهش صفات عملکرد دانه، اجزای آن و صفات مورفولوژیک هر دو ژنوتیپ کاملینا شد. تنش خشکی وزن دانه در بوته در رقم سهیل و لاین-84 را به‌ترتیب 27 و 39 درصد کاهش داد. محلول‌پاشی برگی سیلیکون در افزایش عملکرد و اجزای عملکرد مؤثر بود. به‌طور میانگین، محلول‌پاشی سیلیکون در غلظت 6 میلی‌مولار نسبت به تیمار شاهد باعث افزایش در صفات وزن دانه در بوته (04/13 درصد)، شاخص برداشت (1/12 درصد) و تعداد خورجین در بوته (7 درصد) شد. در تجزیه همبستگی مشخص شد که در بین اجزای عملکرد دانه، بالاترین ضریب همبستگی مثبت با وزن دانه در بوته به صفت تعداد خورجین در بوته (941/0) تعلق داشت.نتیجه گیری: به‌طور کلی، به‌نظر میرسد که در گیاه کاملینا محلول‌پاشی سیلیکون با غلظت 6 میلی‌مولار میتواند در افزایش تحمل به خشکی مؤثر باشد.