علیرضا محسنی؛ رئوف سید شریفی؛ سعید خماری
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای زیستی و پوترسین بر عملکرد و برخی صفات گندم در سطوح مختلف آبیاری، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال زراعی 98-1397 اجرا شد. فاکتورهای موردبررسی شامل آبیاری (آبیاری کامل بهعنوان شاهد، قطع آبیاری در50 درصد مراحل خوشهدهی ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر کودهای زیستی و پوترسین بر عملکرد و برخی صفات گندم در سطوح مختلف آبیاری، آزمایشی بهصورت فاکتوریل بر پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال زراعی 98-1397 اجرا شد. فاکتورهای موردبررسی شامل آبیاری (آبیاری کامل بهعنوان شاهد، قطع آبیاری در50 درصد مراحل خوشهدهی و آبستنی)، کودهای زیستی (عدم کاربرد کودهای زیستی، کاربرد میکوریز، کاربرد هم‌زمان سودوموناس و فلاوباکتریوم، کاربرد هم‌زمان میکوریز با سودوموناس و فلاوباکتریوم) و محلولپاشی پوترسین (محلولپاشی با آب بهعنوان شاهد، 5/0 و یک میلیمولار) بودند. مقایسه میانگینها نشان داد که حداکثر محتوای نسبی آب برگ پرچم، شاخص کلروفیل، هدایت روزنهای و عملکرد کوانتومی، در شرایط آبیاری کامل با کاربرد هم‌زمان میکوریز با سودوموناس و فلاوباکتریوم و محلولپاشی یک میلیمولار پوترسین بهدست آمد. محلولپاشی یک میلیمولار پوترسین در مقایسه با عدم کاربرد پوترسین، عملکرد دانه را حدود 5/8 درصد افزایش داد. هم‌چنین بالاترین عملکرد دانه (44/799 و 38/746 گرم در مترمربع)، بهترتیب با کاربرد هم‌زمان سودوموناس و فلاوباکتریوم و کاربرد هم‌زمان میکوریز با سودوموناس و فلاوباکتریوم در شرایط آبیاری کامل و کمترین آن (42/403 گرم در مترمربع) در شرایط قطع آبیاری در آبستنی و عدم کاربرد کودهای زیستی بهدست آمد. بهنظر میرسد کودهای زیستی و پوترسین میتواند بهدلیل بهبود برخی صفات فیزیولوژیک، عملکرد دانه گندم را تحت شرایط محدودیت آبی افزایش دهد.
رئوف سید شریفی؛ رضا سید شریفی
چکیده
به منظور بررسی تاثیر سطوح آبیاری، کاربرد متانول و نانواکسید آهن بر عملکرد و مولفه‌های پر شدن دانه آفتابگردان، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال 1396 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل کاربرد متانول (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد و کاربرد 20 و30 درصد ...
بیشتر
به منظور بررسی تاثیر سطوح آبیاری، کاربرد متانول و نانواکسید آهن بر عملکرد و مولفه‌های پر شدن دانه آفتابگردان، آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال 1396 اجرا شد. فاکتورهای مورد بررسی شامل کاربرد متانول (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد و کاربرد 20 و30 درصد حجمی متانول)، نانواکسید آهن (محلول پاشی با آب به عنوان شاهد، کاربرد 3/0، 6/0 و 9/0 گرم در لیتر نانواکسید آهن) و سطوح آبیاری (آبیاری کامل بهعنوان شاهد، قطع آبیاری در مرحله گلدهی و قطع آبیاری در مرحله پر شدن دانه) بودند. نتایج نشان داد بیشترین عملکرد دانه (2952 کیلوگرم در هکتار)، تعداد دانه پر در طبق (1121 دانه در طبق)، وزن هزار دانه (50 گرم)، سرعت، طول دوره و دوره موثر پر شدن دانه (به ترتیب 00239/0 گرم در روز و 42 و 33 روز)، شاخص کلروفیل (56) در شرایط آبیاری کامل و در سطوح بالای متانول و نانواکسید آهن بدست آمد. بیشترین محتوای پرولین و قندهای محلول (به ترتیب 1/11 میکرو‌گرم در گرم وزن تر برگ و 72 میلی‌گرم در گرم وزن تر برگ) در شرایط قطع آبیاری در مرحله گلدهی و کاربرد مقادیر بالای متانول و نانواکسید آهن و کمترین آنها در شرایط آبیاری کامل و عدم کاربرد متانول و نانواکسید آهن بدست آمد.