فائزه چهره نورانی؛ پروانه راهداری؛ معرفت مصطفوی راد؛ محمود اسدی؛ شادی کیابی
چکیده
هدف: بهمنظور ارزیابی کاربرد برگی کودهای مختلف روی و کلسیم بر عملکرد دانه و ترکیب اسیدهای چرب روغن بادامزمینی (رقم NC2)، آزمایشی در سالهای زراعی 1398 و 1399 در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان، رشت اجرا شد.روش پژوهش: این آزمایش بهصورت کرتهای خردشده با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. چهار سطح ...
بیشتر
هدف: بهمنظور ارزیابی کاربرد برگی کودهای مختلف روی و کلسیم بر عملکرد دانه و ترکیب اسیدهای چرب روغن بادامزمینی (رقم NC2)، آزمایشی در سالهای زراعی 1398 و 1399 در مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی گیلان، رشت اجرا شد.روش پژوهش: این آزمایش بهصورت کرتهای خردشده با طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. چهار سطح تیمار منبع کودی عنصر روی شامل عدم کاربرد کود روی (شاهد)، نانوکلات روی، Zn-EDTA و سولفاتروی بهعنوان کرت اصلی و چهار منبع عنصر کلسیم شامل نانوکلاتکلسیم، Ca-EDTA، کلرید کلسیم و نیترات کلسیم بهعنوان کرت فرعی بودند.یافته ها: محلولپاشی کودها قبل از مرحله گلدهی انجام شد و سپس با فاصله 30 روز تکرار گردید. بیشترین عملکرد دانه (2790کیلوگرم در هکتار)، عملکرد زیستتوده (9303 کیلوگرم در هکتار)، درصد روغن دانه (3/52 درصد)، عملکرد روغن (1625 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد پروتئین (673 کیلوگرم در هکتار) و اسید چرب غیر اشباع اولئیک اسید (3/57 درصد) با کاربرد برگی همزمان نانوکودهای روی و کلسیم بهدست آمد و در مقایسه با تیمار شاهد بهترتیب حدود 8/29، 5/17، 4/13، 3/38، 4/24 و 2/19 درصد افزایش پیدا کرد.نتیجه گیری: کاربرد همزمان نانوکودهای روی و کلسیم بهصورت محلولپاشی بر روی برگها سبب بهبود عملکرد دانه و روغن بادامزمینی تحت شرایط منطقه گردید. بدین ترتیب، نانوکودهای روی و کلسیم میتواند جهت ارتقای کمیت و کیفیت عملکرد بادامزمینی قابلتوصیه باشد.
شیلان اصلانی؛ طاهر برزگر؛ جعفر نیکبخت
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر تنش کمآبی و سطوح مختلف اسید هیومیک بر شاخصهای فیزیولوژیکی و عملکرد گوجهفرنگی، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه پژوهشی دانشگاه زنجان در سال 1395 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری در سه سطح (60، 80 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) و محلولپاشی اسید هیومیک در ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر تنش کمآبی و سطوح مختلف اسید هیومیک بر شاخصهای فیزیولوژیکی و عملکرد گوجهفرنگی، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه پژوهشی دانشگاه زنجان در سال 1395 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری در سه سطح (60، 80 و 100 درصد نیاز آبی گیاه) و محلولپاشی اسید هیومیک در چهار سطح (صفر، 100، 200 و 300 میلیگرم در لیتر) بودند. نتایج نشان داد که تنش کمآبیاری بهطور معنیداری هدایت روزنهای، شاخص پایداری غشا، محتوای نسبی آب برگ، کلروفیل و عملکرد بوته را کاهش داد و باعث افزایش مقدار پرولین و فعالیت آنزیم پراکسیداز شد. کاربرد اسید هیومیک فعالیت آنزیم پراکسیداز، محتوای نسبی آب برگ، مقدار پرولین، کلروفیل و شاخص پایداری غشا را تحت آبیاری نرمال و کمآبیاری افزایش داد و باعث کاهش هدایت روزنهای گردید. بیشترین میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز (207/1 واحد بر گرم وزن برگ تازه در دقیقه) و پرولین (5/11 میلیگرم در گرم بافت تازه) با کاربرد 200 میلیگرم در لیتر اسید هیومیک در تیمار کمآبیاری با 60 درصد نیاز آبی حاصل شد. بیشترین میزان محتوای نسبی آب برگ (6/78 درصد) و شاخص پایداری غشا (01/70 درصد) بهترتیب با کاربرد 300 و 200 میلیگرم بر لیتر اسید هیومیک در شرایط آبیاری 100 درصد نیاز آبی گیاه حاصل شد. حداکثر عملکرد بوته تحت آبیاری 100 درصد با کاربرد 200 میلیگرم در لیتر اسید هیومیک بهدست آمد. با توجه به نتایج، کاربرد 200 میلیگرم در لیتر اسید هیومیک جهت بهبود شاخصهای فیزیولوژیکی و عملکرد میوه گوجهفرنگی پیشنهاد میشود.
علیرضا خالقی؛ روح انگیز نادری؛ علیرضا سلامی؛ مصباح بابالار؛ ایمان روح اللهی؛ غلامرضا خالقی
چکیده
خشکی یکی از مهمترین عوامل محیطی محدودکننده کشت گیاهان چوبی میباشد. ایران جزء مناطق خشک و نیمه خشک محسوب میشود که کمبود آب، کاشت درختان و درختچههای زینتی را در آن محدود میسازد. به همین منظور، اثر محلولپاشی برگیاسید سالیسیلیک و یا اسپرمیدین (صفر، 100، 500 و 1000 میکرومولار) بر کاهش صدمات ناشی از تنش خشکی (عدم آبیاری) بر نهالهای یکساله ...
بیشتر
خشکی یکی از مهمترین عوامل محیطی محدودکننده کشت گیاهان چوبی میباشد. ایران جزء مناطق خشک و نیمه خشک محسوب میشود که کمبود آب، کاشت درختان و درختچههای زینتی را در آن محدود میسازد. به همین منظور، اثر محلولپاشی برگیاسید سالیسیلیک و یا اسپرمیدین (صفر، 100، 500 و 1000 میکرومولار) بر کاهش صدمات ناشی از تنش خشکی (عدم آبیاری) بر نهالهای یکساله توت آمریکایی به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار، در ایستگاه تحقیقات باغبانی دانشگاه تهران، در سال 1392 مورد ارزیابی قرار گرفت. ابتدا نهالها توسط تنظیمکنندههای رشد در دو روز متوالی، در دو نوبت صبح و عصر محلولپاشی برگی شدند و سپس به مدت 10 روز تحت تنش خشکی به صورت عدم آبیاری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که غلظت 100 میکرومولار اسید سالیسیلیک و یا اسپرمیدین بهطور معنیداری باعث کاهش نشت یونی و افزایش محتوای پرولین، افزایش فعالیت آنزیمهای کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز و همچنین حفظ محتوای کلروفیل و کارایی فتوشیمیایی کلروفیل در گیاهان تحت تنش شدند، اما غلظتهای بالا بیتأثیر یا بازدارنده بودند. بنابراین، غلظتهای 100 میکرومولار اسید سالیسیلیک یا اسپرمیدین جهت افزایش تحمل به خشکی نهالهای جوان، بهویژه در طی فرایند حمل و نقل و انتقال به زمین اصلی توصیه میشوند.