مسلم حیدری؛ مهرداد چائی چی
چکیده
هدف: پیش‌تیمار بذر ساده ترین و در عین حال بهترین روش برای افزایش سرعت جوانه زنی بذرهاست.روش پژوهش: بر این اساس مطالعه ای با هدف تأثیر پیش تیمار بذرهای ارقام مختلف جو (Hordeum vulgare L.) بر شاخصهای مختلف سبزشدن به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی ...
بیشتر
هدف: پیش‌تیمار بذر ساده ترین و در عین حال بهترین روش برای افزایش سرعت جوانه زنی بذرهاست.روش پژوهش: بر این اساس مطالعه ای با هدف تأثیر پیش تیمار بذرهای ارقام مختلف جو (Hordeum vulgare L.) بر شاخصهای مختلف سبزشدن به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در گلخانه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان همدان در سال 1401 اجرا گردید. تیمارها شامل پیش تیمار بذر با کودهای 1- کود مایع ویژه بذر مال بیوزر، 2- سیفول آمینو زینک، 3- سبزینه، 4- کود بذرمال رویش، 5- اکوبوستر و 6- شاهد (عدم کاربرد کود) بهعنوان فاکتور اول و ارقام مختلف جو آبی (جلگه، بهمن و آذران) و دیم (آبیدر، قافلان و سهند) بهعنوان فاکتور دوم بود.یافته‌ها: نتایج حاکی از تأثیر معنی دار پیش تیمار بذرها بر شاخص های مورد ارزیابی در مقایسه با تیمار شاهد بود. بیشترین فعالیت آنزیم کاتالاز (Unit/ml 117/0) و پراکسیداز (Unit/ml 08/85) در گیاهچه های حاصل از بذرهای پیش تیمار شده با سیفول آمینوزینک به‌دست آمد که به‌ترتیب 72 و 33 درصد بیشتر از گیاهچه های حاصل از بذرهای شاهد بود. بیشترین شاخص بنیه گیاهچه ها مربوط به پیش تیمار بذرهای با کود سیفول آمینوزینک (55/26) بود که به طور معنی داری بیشتر از بذرهای شاهد (84/22) و سایر پیش تیمارها به‌دست آمد. همچنین درصد سبزشدن بذرهای پیش تیمارشده با کود سیفول آمینوزینک به‌طور معنی داری (5/3 درصد) بیشتر از تیمار شاهد بود.نتیجه‌گیری: در بین تیمارها کود بذرمال سیفول آمینوزینک و در بین ارقام نیز رقم آبی آذران بیشترین تأثیرگذرای را در شاخص های مختلف نشان دادند. با توجه به این‌که پیش تیمار بذر روشی آسان و مقرون‌به‌صرفه بوده و درعین سادگی و عدم نیاز به دانش فنی پیچیده، به‌آسانی میتواند توسط کشاورزان اجرا گردد. بنابراین این روش جهت بهبود سبزشدن و استقرار گیاهچه، رشد گیاهچه، افزایش کیفیت و قدرت بذرهای جو توصیه میشود.
زهره انصار؛ مهدی برادران فیروزآبادی؛ سراله گالشی؛ احمد غلامی؛ مهدیه پارساییان
چکیده
این پژوهش به‌منظور بررسی اثر محلول‌پاشی عصاره مرزنجوش و آویشن‌کوهی بر خصوصیات کمی و کیفی کنجد تحت شرایط تنش کم‌آبی در شرایط مزرعه به اجرا درآمد. آزمایش به‌صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 2 رژیم مختلف آبیاری (هر 15 روز یک‌بار)و کم‌آبیاری (هر 25 روز یک‌بار)، ...
بیشتر
این پژوهش به‌منظور بررسی اثر محلول‌پاشی عصاره مرزنجوش و آویشن‌کوهی بر خصوصیات کمی و کیفی کنجد تحت شرایط تنش کم‌آبی در شرایط مزرعه به اجرا درآمد. آزمایش به‌صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل 2 رژیم مختلف آبیاری (هر 15 روز یک‌بار)و کم‌آبیاری (هر 25 روز یک‌بار)، 3 سطح محلول‌پاشی مرزنجوش صفر، 40 و 60 درصد حجمی و 3 سطح محلول‌پاشی آویشن‌کوهی صفر، 10 و 20 درصد حجمی بود. نتایج نشان داد که تنش کم‌آبی به‌طور معنی‌داری سبب کاهش در شاخصهای اندازه‌گیری شده در مقایسه با شرایط شاهد شد. همچنین نتایج نشان داد که تنش کم‌آبی سبب کاهش درصد روغن و افزایش میزان پروتئین و فعالیت آنزیم کاتالاز،آسکوربات پراکسیداز و سوپراکسیددیسموتاز شد. به‌طورکلی مشخص شد که بیشترین شاخصهای اندازه‌گیری شده مربوط به استفاده از عصاره 60 درصد حجمی مرزنجوش و 20 درصد حجمی آویشن‌کوهی بود. استفاده از عصاره آویشن و مرزنجوش تحت شرایط آبیاری مناسب سبب افزایش 5/27 درصدی عملکرد دانه کنجد نسبت به تیمار شاهد شد ولی در شرایط تنش سبب افزایش 58 درصدی نسبت به تیمار شاهد شد، بنابراین می‌توان اظهار داشت که در شرایط کم‌آبی استفاده از عصاره آویشن و مرزنجوش میتواند سبب القای تحمل در گیاه در مقابله با شرایط کم‌آبی شود بنابراین در مناطقی که با شرایط کم‌آبی روبرو می‌باشند می‌توان جهت افزایش عملکرد استفاده از عصاره آویشن‌کوهی و مرزنجوش را پیشنهاد داد.
سجاد فتاحی؛ مهدی صیدی؛ محمد جواد زارع
چکیده
به‌منظور بررسی پاسخ‌های فیزیولوژیک و مورفولوژیک گیاهان کاهو تلقیح شده\نشده با قارچ Piriformospora indica تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه اجرا گردید. فاکتور اول شامل تلقیح یا عدم تلقیح بذور با قارچ و فاکتور دوم شامل سه سطح شوری آب آبیاری (آب معمولی با هدایت الکتریکی هشت دهم ...
بیشتر
به‌منظور بررسی پاسخ‌های فیزیولوژیک و مورفولوژیک گیاهان کاهو تلقیح شده\نشده با قارچ Piriformospora indica تحت تنش شوری، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در شرایط گلخانه اجرا گردید. فاکتور اول شامل تلقیح یا عدم تلقیح بذور با قارچ و فاکتور دوم شامل سه سطح شوری آب آبیاری (آب معمولی با هدایت الکتریکی هشت دهم دسی‌زیمنس بر متر بهعنوان شاهد و آب شور با هدایت الکتریکی چهار و هشت دسی‌زیمنس بر متر) بود. تنش شوری به طور معنی‌داری اکثر صفات رشدی را کاهش داد و P. indica موجب تخفیف اثرات مضر شوری گردید. افزایش وزن تر شاخساره و سطح برگ برای گیاهان تلقیح شده با P. indica به‌دست آمد. این گیاهان خسارت برگی کمتری در شرایط تنش نشان دادند. تلقیح با قارچ به‌طور معنی‌داری حجم و طول ریشه را در مقایسه با گیاهان شاهد افزایش داد. گیاهان تلقیح شده دارای بیشترین غلظت پرولین، رنگدانه‌های فتوسنتزی و فعالیت آنزیم کاتالاز در برگ نسبت به گیاهان شاهد بودند. کمترین نشت یونی در گیاهان تلقیح شده با P. indica در هدایت الکتریکی 4 دسی‌زیمنس بر متر مشاهده شد. این نتایج بیانگر سودمندی قارچ P. indica در تولید گیاه کاهو تحت تنش شوری تا سطح چهار دسی‌زیمنس بر متر میباشد. اما، در شوری هشت دسی‌زیمنس بر متر تلقیح با این قارچ، نتایج مطلوبی در پی نداشت.
فرزانه خیری؛ طاهر برزگر؛ زهرا قهرمانی؛ ولی ربیعی
چکیده
به منظور بررسی اثر کیتوسان و تیمار آب گرم بر انبارمانی و کیفیت میوه فلفل دلمهای رقم پاکس آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل کیتوسان در چهار سطح 0، 1، 5/1 و 2 درصد وتیمار آب گرم در سه سطح 20، 45 درجه سانتیگراد به مدت 2 دقیقه و دمای 60 درجه سانتیگراد به مدت 20 ثانیه بود که میوهها ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر کیتوسان و تیمار آب گرم بر انبارمانی و کیفیت میوه فلفل دلمهای رقم پاکس آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل کیتوسان در چهار سطح 0، 1، 5/1 و 2 درصد وتیمار آب گرم در سه سطح 20، 45 درجه سانتیگراد به مدت 2 دقیقه و دمای 60 درجه سانتیگراد به مدت 20 ثانیه بود که میوهها به مدت 12، 24 و 35 روز در دمای 1±8 درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی 95 درصد در سردخانه نگهداری شدند. نتایج نشان داد پوشش کیتوسان تأثیر معنی‌داری بر کیفیت میوه و میزان ویتامین ث داشت. تیمار میوهها با کیتوسان 2 درصد، کاهش مواد جامد محلول، سفتی، کیفیت ظاهری، وزن میوه و ویتامین ث را به طور معنی‌داری به تأخیر انداخت. تیمار آب گرم تأثیر معنی‌داری بر کیفیت میوه داشت. غوطهور کردن میوهها در آب گرم 45 درجه سانتیگراد به مدت 2 دقیقه موجب حفظ کیفیت ظاهری، سفتی میوه و میزان اسیدیته شده و فعالیت آنزیم کاتالاز و پراکسیداز را افزایش داد. تیمار آب گرم 60 درجهسانتیگراد به مدت 20 ثانیه موجب خسارت میوه و کاهش کیفیت شد. طبق نتایج حاصل، تیمار کیتوسان 2 درصد و آب گرم 45 درجه سانتیگراد بهترین تأثیر را در حفظ کیفیت داشتند.