نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• علی منصوری ¹
• حشمت امیدی ²
• امیر بستانی ³

¹ دانشجوی مقطع دکتری، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

² دانشیار، گروه زراعت، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

³ دانشیار، گروه خاکشناسی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شاهد، تهران، ایران

چکیده

به منظور بررسی امکان کاهش طول دوره رشد و افزایش عملکرد دانه ژنوتیپ‌های مختلف کینوا، در سال 1398، آزمایشی به صورت اسپلیت پلات فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شاهد اجرا شد. عامل اصلی شامل سه ژنوتیپ‌ مختلف کینوا (تیتیکاکا، جیزا 1 و ساجاما) و عوامل فرعی شامل سه روش کاشت (کاشت نشا، کاشت بذر پرایم شده با محلول ppm 1000 بوریک اسید و کاشت مستقیم بذر) و محلول پاشی بور در دو سطح (شاهد و محلول پاشی با محلول ppm 1000 بوریک اسید) بود. نتایج نشان داد که اثر ژنوتیپ بر تمام صفات مورد مطالعه معنی‌دار بود. بیشترین ارتفاع بوته (38/123 سانتی‌متر) و عملکرد دانه (28/2860 کیلوگرم در هکتار) در رقم جیزا 1 به دست آمد. همچنین کمترین طول دوره رشد و گلدهی مربوط به رقم تیتیکاکا و بیشتر طول دوره مربوط به رقم ساجاما بود. روش کاشت نیز بر صفات رشد و عملکرد کینوا اثر معنی‌داری داشت و نشاکاری نسبت به سایر روش‌ها موثرتر بود. این روش موجب افزایش 15/48 درصدی ارتفاع بوته، افزایش 69/176 درصدی عملکرد دانه و کاهش طول دوره گلدهی (35/34 درصد) و رسیدگی (97/37 درصد) شد. روش پرایمینگ نیز در مقایسه با تیمار شاهد توانست صفات مورد مطالعه را بهبود بخشد. البته میزان اثر گذاری آن به اندازه نشاکاری نبود. اثر محلول‌پاشی بور نیز بر عملکرد دانه معنی دار بوده و موجب افزایش 7/16 درصدی این صفت شد.

کلیدواژه‌ها

• ارتفاع بوته
• رسیدگی فیزیولوژیک
• طول دوره گلدهی
• عملکرد دانه
• نشاکاری

عنوان مقاله [English]

Effect of Direct sowing, Transplanting, Priming and Boron Failor Application on growth and yield of quinoa genotypes

نویسندگان [English]

• Ali Mansouri ¹
• Heshmat Omidi ²
• Amir Bostani ³

¹ PhD Student, Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, Shahed University, Tehran, Iran

² Associate Professor, Department of Agronomy, Faculty of Agriculture, Shahed University, Tehran, Iran

³ Associate Professor, Department of Soil Science, Faculty of Agriculture, Shahed University, Tehran, Iran

چکیده [English]

In order to investigate the possibility of reducing the growth period and increasing the grain yield of different quinoa genotypes, in 2018, a factorial split plot experiment was conducted in a randomized complete block design with three replications in the research farm of Shahed University. The main factor includes three different genotypes of quinoa (Titicaca, Giza 1 and Sajama) and the secondary factors include three models of planting methods (Transplanting, seed Priming with 1000 ppm Boric acid solution and direct sowing) and boron foliar application at two levels ( Control and foliar application with 1000 ppm Boric acid solution). The results showed that the effect of genotype was significant on all studied traits. The highest plant height (123.38 cm) and grain yield (2860.228 kg / ha) were obtained in Giza 1 genotype. Also, the shortest period of growth and flowering was related to Titicaca genotype and the longest period was related to Sajama genotype. The effect of planting method on quinoa growth and yield traits was significant and transplanting was more effective than other methods. This method increased the plant height by 48.15% and grain yield by 176.69% and reduced the flowering (34.35%) and ripening period (37.97%). The priming was also able to improve the studied traits compared to the control treatment. Of course, its effectiveness was not as high as transplanting. The effect of boron foliar application on grain yield was significant and increased this trait by 16.7%.

کلیدواژه‌ها [English]

• flowering period
• grain yield
• physiological maturity
• Plant height
• transplanting