ارزیابی خصوصیات کمی و کیفی علوفه و دانه اکوتیپ های بومی چاودار در ایران

شاهمرادی, شکیبا

doi:10.22059/jci.2022.328142.2592

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

شکیبا شاهمرادی

استادیار، مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.

https://doi.org/10.22059/jci.2022.328142.2592

چکیده

منابع ژنتیکی بومی چاودار در ایران دارای سازگاری و تنوع بالایی می‌باشد که تأمین علوفه موردنیاز در اقلیمهای مختلف و متنوع کشورمان را مقدور میسازد. در این پژوهش تعداد نُه اکوتیپ چاودار، به‌همراه ارقام تجاری چاودار، جو و تریتیکاله در سه سال زراعی 94-93، 96-95 و 97-96 در مزرعه تحقیقاتی مؤسسه تحقیقات اصلاح و تهیه نهال و بذر در کرج ارزیابی شدند. پژوهش شامل سه آزمایش جداگانه در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار بود. بررسی صفات فنولوژیکی، مرفولوژیکی و زراعی اکوتیپ‌ها در سال‌های مختلف نشان داد اثر متقابل سال و اکوتیپ بر همه صفات به‌جز صفت روز تا گلدهی معنی‌دار بود. براساس عملکرد علوفه خشک اکوتیپ شماره 119 چاودار دارای بالاترین میانگین بود و رقم تریتیکاله پایینترین میانگین را به‌خود اختصاص داد (به‌ترتیب 68/5 و14/4 تن در هکتار). همبستگی صفات عملکرد علوفه، عملکرد دانه و وزن هزاردانه با سطح برگ پرچم معنی‌دار شد. براساس مقایسه درصد دیواره سلولی بدون همی‌سلولز در علوفه، اکوتیپ شماره 119 و رقم جو والفجر بهطور معنی‌داری پایینتر از سایر نمونهها بودند (به‌ترتیب 60 و 56 درصد). براساس میانگین فیبر موجود در علوفه نیز اکوتیپ شماره 119 پایینترین میانگین را به‌خود اختصاص داد (33 درصد). لذا به‌نظر میرسد اکوتیپ شماره 119 علاوه بر پتانسیل بالای تولید علوفه، دارای کیفیت علوفه مطلوبی نیز می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Evaluation of Quality and Quantity in Forage and Grain Yield of Iranian Rye Ecotypes

نویسنده [English]

shakiba shahmoradi

Assistant professor, Department Seed and Plant Improvement Institute, Agricultural Research, Education and Extension Organization (AREEO), Karaj, Iran.

چکیده [English]

Genetic resources of Iranian rye have a high adaptation and diversity which provides the required forage in diverse climates of our country. Utilization of these resources is important in the development of new varieties. In this study, nine rye ecotypes, along with commercial cultivars of rye, barley, and triticale have been evaluated in three growing seasons 2014-15, 2016-17 and 2017-18 in research field of Seed and Plant Improvement Institute. The research is carried out in three separate experiments in a randomized complete block design with three replications. The study of phenological, morphological, and agronomic traits show that interaction of year and ecotype is significant for all traits, except for days to flowering. Based on the dry forage yield, Ecotype 119 has had the highest mean and Triticale cultivar, the lowest (5.68 and 4.14 t/ha respectively). Correlation coefficeint between grain yield, forage yield, 1000 kernel weight, and flag leaf area is significant. Comparison of ADF percentage in the forage show that these traits are significantly lower in ecotype 119 and barley cultivar Valfajr than other samples (60% and 56%, respectively). Based on the average of fiber in forage, Ecotype 119 has had the lowest average (33%). It seems that Ecotype 119, in addition to high potential for forage production, also has good forage quality.

کلیدواژه‌ها [English]

Production potential
Rye
Forage
Quantity.Quality

مراجع

Abbasi, M. R. (2008). Evaluation of genetic diversity in red clover collection at National Plant Gene Bank of Iran. Iranian Journal of Rangelands and Forests Plant Breeding and Genetic Research, 15(4), 324-335(in Persian).

Baron, V. S., Juskiw, P. E., & Aljarrah, M. (2015). Triticale as a Forage. In: Eudes F. (eds) Triticale. Cham., New York, Springer. https://doi.org/10.1007/978-3-319-22551-7_10

Brisson, N., & Casals, M. L. (2005). Leaf dynamics and crop water status throughout the growing cycle of durum wheat crops grown in two contrasted water budget conditions. Agronomy for Sustainable Development, 25, 151-158. http://dx.doi.org/10.1051/agro:2004066

International Board for Plant Genetic Resources. (1985). Descriptors for Rye and Triticale. IBPGR Secretariat, Rome.

Food and Agriculture Organization of the United Nations. (2018). FAOSTAT Statistical Database. Rome

Ivandic, V. C., Hackett, A., Zhang, Z. J., Staub, J. E., Nevo, E., Thomas, W. T. B., & Forster, B. P. (2000). Phenotypic responses of wild Barley to experimentally imposed to water stress. Journal of Experimental Botany, 51(353), 2021-2029. http://dx.doi.org/10.1093/jexbot/51.353.2021

Geiger, H., & Miedaner, T. (2009). Rye (Secale cereale L.). In: M. Carena (eds) Cereals. Handbook of Plant Breeding, (1ST ed., vol. 3, Pp.157- 181) New York, NY. Springer. https://doi.org/10.1007/978-0-387-72297-9_4

Graham, R. D., Geytenbeek, P. E., & Radcliffe, B. C. (1983). Responses of triticale, wheat, rye and barley to nitrogen fertilizer. Australian Journal of Experimental Agriculture, 23, 73-79. https://doi.org/10.1071/EA9830073

Jafari, A. A., Connolly, V., Frolich, A., & Walsh, E. K. )2003(. A note on estimation of quality in perennial ryegrass by Near infrared spectroscopy. Irish Journal of Agricultural and food research, 42, 293-299. https://doi.org/10.2307/25562497

Juskiw, P. E., Helm, J. H., & Salmon, D. F. (2000). Forage yield and quality for mono crops and mixtures of small grain cereals. Crop Science, 40, 138-147. https://doi.org/10.2135/cropsci2000.401138x

Kantar, M., Sheaffer, C., Porter, P., Krueger, E., & Ochsner, T. E. (2011). Growth stage influences forage yield and quality of winter rye. Online. Forage and Grazinglands, 9(1), 1-7. https://doi.org/10.1094/FG-2011-0126-01-RS

Kottmann L., Schittenhelm, S., Wittich, K. P., & Wilde, P. (2013). Suitability of canopy temperature depression in a temperate climate with drought-stressed winter rye, determined with three infrared measurement devices. Journal of Agronomy and Crop Science, 199 (6), 385-394. http://dx.doi.org/10.1111/jac.12035

Kottmann, L., Wilde, P., & Schittenhelm, S. (2016). How do timing, duration, and intensity of drought stress affect the agronomic performance of winter rye? European Journal of Agronomy, 75, 25-32. http://dx.doi.org/10.1016/j.eja.2015.12.010

Miedaner, T., Hübner, M., Korzun, V., Schmiedchen, B., Bauer, E., Haseneyer, G., Wilde, P., & Reif, J. C. (2012). Genetic architecture of complex agronomic traits examined in two testcross populations of rye (Secale cereale L.). BMC Genomics, 13, 706-706. http://dx.doi.org/10.1186/1471-2164-13-706

Person, K., & Bothmer, V. (2002). Genetic diversity amongst landraces of rye from northern europe. Hereditas, 136, 29-38. https://doi.org/10.1046/j.1365-294X.2002.01479

Schlegel, R. H. J. (2014). Rye: Genetics, breeding, and cultivation. Boca Raton, CRC Press.

Shahmoradi, Sh. (2010). Regeneration and evaluation of agro morphological traits in rye germplasm of national plant gene bank of Iran. 1739. Seed and Plant Improvement Institute Press. 60p. (In Persian).

Shahmoradi, Sh., & Mozafari, J. (2016). Regeneration and primary evaluation of rye species (Secale spp.) in Iran. 48592 Seed and Plant Improvement Institute Press. 75p. (In Persian).

Shahmoradi, Sh. (2019). Evaluation of drought stress tolerance in rye (Secale cereale L.) genotypes of Iran. 56230. Seed and Plant Improvement Institute Press.54p. (In Persian).

Shavrukov, Y., Kurishbayev, A., Jatayev, S., Shvidchenko, V., Zotova, L., Koekemoer, F., de Groot, S., Soole K., & Langridge, P. (2017). Early Flowering as a Drought Escape Mechanism in Plants: How Can It Aid Wheat Production? Front Plant Science, 8, 1950. https://doi.org/10.3389/fpls.2017.01950

Tajbakhsh, M., & Poormirza, A. A. (2003). Agronomy of cereal crops. Urmia, Jahad Daneshgahi Publications. (In Persian).

Volis, S., Mendlinger, A., Turuspekov, Y., & Esnazarov, U. (2002). Phenotypic and allozyme variation in Mediterranean and desert populations of wild barley, Hordeum spontaneum koch. Evolution, 56(7), 1403-1415. http://dx.doi.org/10.1111/j.0014-3820.2002.tb01453.x

Wilson, H. K. (1955). Grain Crops. New York, McGraw – Hill Book Company, inc.

Zhao, G. Q., Wei, S. N., Liu, C., Kim, H. J., & Kim, J. G. (2021). Effect of harvest dates on β-carotene content and forage quality of rye (Secale cereale L.) silage and hay. Journal of animal science and technology, 63(2), 354-366. https://doi.org/10.5187/jast.2021.e28

به زراعی کشاورزی

ارزیابی خصوصیات کمی و کیفی علوفه و دانه اکوتیپ های بومی چاودار در ایران

مراجع

مراجع

دوره 24، شماره 3
مهر 1401
صفحه 855-867

ارزیابی خصوصیات کمی و کیفی علوفه و دانه اکوتیپ های بومی چاودار در ایران

مراجع

مراجع

دوره 24، شماره 3مهر 1401صفحه 855-867

دوره 24، شماره 3
مهر 1401
صفحه 855-867