نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه باغبانی، پردیس ابوریحان دانشگاه تهران، پاکدشت، تهران، ایران
2 استادیار، گروه باغبانی، پردیس ابوریحان دانشگاه تهران، پاکدشت، تهران، ایران
3 دانشیار، گروه علوم باغبانی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه صنعتی اصفهان، اصفهان، ایران
چکیده
امروزه، احداث و نگهداری از چمن‌ها به‌دلیل نیاز آبی زیاد آنها، با تردیدهای جدی مواجه شده است. بنابراین، شناسایی گونه‌های بومی و مرتعی مقاوم به خشکی و معرفی آنها به‌عنوان چمن، نه‌تنها در کاهش مصرف آب مؤثر است، بلکه سبب حفظ منابع ژنتیکی کشور نیز می‌شود. در این تحقیق، دو گونۀ ‘علف گندمی’ و ‘بروموس’ به‌عنوان گونه‌های بومی، با چمن ‘ریگراس’به‌عنوان شاهد مقایسه شدند. پس از استقرار و پوشش کامل سطح گلدان‌ها در فضای باز، سطوح چمن‌زنی 2، 4 و 6 سانتی‌متر به‌صورت هفتگی بر روی گونه‌ها اعمال شد. میزان رشد شاخساره، پنجه‌زنی، رنگ و عرض برگ، وزن تر و وزن خشک به‌صورت هفتگی در طول آزمایش اندازه‌گیری شدند. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که گونۀ ‘بروموس’ به‌دلیل داشتن بافت نامناسب (عرض برگ بیشتر از 3 میلی‌متر) و تراکم کم، برای استفاده در فضای سبز مناسب نیست. در مقابل، گونۀ ‘علف گندمی’ با وجود بافت خشن‌تر و رنگ کمتر نسبت به ‘ریگراس’، از پنجه‌زنی بیشتر، رنگ قابل قبول (59/7) و بافت مطلوب (عرض برگ حدود 2 میلی‌متر) برخوردار بود. همچنین سطح 2 سانتی‌متری، بهترین ارتفاع چمن‌زنی برای گونه‌های تحت مطالعه معرفی شد.
کلیدواژه‌ها
عنوان مقاله [English]
Evaluation of practical usability in two Iranian native grass species
نویسندگان [English]
- Elham Mostafaee 1
- Mostafa Arab 2
- Nematollah Etemadi 3
- Mahmood Reza Roozban 2
چکیده [English]
Nowadays, establishment and maintenance of turfgrasses due to high water requirements was faced with serious doubts. Hence, screening of drought resistance native grasses, and introduces them as turfgrass is not only effective in reduction of water usage but can also preserve plant gene pools of the country. In the present experiment, Wheat grass and Bromus as two native grasses were compared with perennial ryegrass as control. After establishment and coverage of the pots surfaces by turfgrass in outdoor, three mowing heights including 2, 4 and 6 cm were applied on the species weekly. During the experiment, shoot growth, tillering, leaf color and leaf width, fresh and dry weight were measured weekly. The results of this research showed that Bromus due to undesirable tissue (leaf width more than 3 mm) and low density is not suitable for use in landscape. Wheat grass despite of rougher texture and less color than perennial ryegrass, has higher tillering, suitable color (7.59) and good texture (leaf width about 2 mm). Also, mowing height of 2 cm was determined as the best for three species studied.
کلیدواژه‌ها [English]
- Texture
- Color
- Bromus
- Ryegrass
- Tillering
- Wheat grass
)