نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 استادیار گروه مهندسی فضای سبز، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه ملایر، ملایر، ایران
2 دانشیار گروه علوم باغبانی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
3 استاد گروه علوم باغبانی، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان، ایران
4 دانشیار گروه بیوشیمی، دانشکدۀ علوم، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
چکیده
در این پژوهش، مقاومت به سرمای 15 رقم تاک با دو روش آزمون رنگآمیزی تترازولیوم و ارزیابی سبز شدن جوانهها پس از انجماد، طی شش ماه از شروع سازگاری به سرما در جوانهها تا زمان خروج از سازگاری بررسی شد. همچنین الگوی تغییرات فصلی غلظت پروتئینهای محلول، فنول کل و مالوندیآلدهید طی این مدت بررسی شد. اختلاف معناداری بین مقاومت به سرمای ارقام در تمامی مراحل اندازهگیری در سطح 1 درصد مشاهده شد. بیشترین مقاومت به سرمای برآوردشده در دیماه مربوط به رقمهای ’بیدانهقرمز‘ و ’خلیلی‘ (بهترتیب با LT50 برابر با 22- و 6/21- درجۀ سانتیگراد) و کمترین مقاومت مربوط به رقمهای ’روبی‘ و ’پرلت‘ (بهترتیب با LT50 برابر با 1/16- و 9/16- درجۀ سانتیگراد) بود. با افزایش سازگاری به سرما، غلظت پروتئینهای محلول و فنول کل در ارقام مورد بررسی افزایش یافت و در دیماه به حداکثر رسید. غلظت این ترکیبات در ارقام مقاوم به سرما از قبیل ’بیدانهقرمز‘ و ’خلیلی‘ بیش از ارقام دیگر بود که حاکی از ارتباط مثبت این ترکیبات با مقاومت به سرما است. غلظت مالوندیآلدهید حاصل از پراکسیداسیون لیپیدهای غشا در ابتدا و انتهای فصل رکود کمتر از مقدار آن در دیماه بود. غلظت مالوندیآلدهید در ارقام مقاوم به سرمای ’خلیلی‘ و ’بیدانهقرمز‘ در مرحلۀ رکود عمیق کمتر از ارقام حساس به سرما نظیر ’روبی‘، ’پرلت‘ و ’یاقوتی‘ بود. نتایج تحقیق حاضر نشان میدهد که تجمع بیشتر پروتئینهای محلول و ترکیبات فنولی در ارقام مقاوم، ضمن حفظ پایداری غشا در دمای کم، به افزایش تحمل به یخزدگی در آنها منجر شده است.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Seasonal Changes in Soluble Proteins, Total Phenol and Malondialdehyde Content and Their Relationship with Cold Hardiness of Some Grapevine Cultivars
نویسندگان [English]
- Rouhollah Karimi 1
- Ahmad Ershadi 2
- Mahmoud Esna-Ashari 3
- Masoud Mashhadi Akbar Boojar 4
1
2
3
4 گروه زیست شناسی، دانشکده دانشگاه خوارزمی، تهران- ایران
چکیده [English]
Screening of native cultivars and understanding of the mechanisms involved in cold hardiness in grapevines is needed to match cultivars appropriately with growing sites and aid in breeding and selecting cultivars with improved freezing tolerance. In this study cold hardiness of fifteen grapevine (Vitis vinifera L.) cultivars were evaluated using tetrazolium stain test and post freezing budbreak assays during six months from acclimation till deacclimation stages. Moreover, seasonal changes pattern in soluble proteins, total phenol and Malondialdehyde (MDA) of buds were measured during this period. Significant differences (P≤0.01) were found among cold hardiness of cultivars in all stages. ‘Bidaneh Ghermez’ and ‘Khalili’ (LT50= -22 and -22.6 ºC in respectively) were the hardiest ‘Ruby’ and ‘Perlette’ (LT50= -16.1 and –16.9 ºC in respectively) were the least hardy cultivars in January. Soluble proteins and total phenol concentrations of buds increased during cold acclimation from November to January then decreased in March. The concentration of these compounds was higher in cold hardy such as ‘Bidaneh Ghermez’ and ‘Khalili’ cultivars than least hardy ones, indicating the positive relationship of these compounds with freezing tolerance. The measured MDA in onset and end of dormancy period was lower than its concentration in deep dormancy in January. Lower MDA concentration was found with cold hardy cultivars ‘Khalili’ and ‘Bidane Ghermez’ in comparison with cold sensitive cultivars, ‘Perlette’ and ‘Yaquti’. Our results indicated that high accumulation of soluble proteins and total phenol in cold hardy cultivars resulted in improved membrane stability and freezing tolerance.
کلیدواژهها [English]
- Budbreak assay
- Cold acclimation
- Freezing tolerance
- Lipid Peroxidation
- Tetrazolium