پریسا کرمی؛ فرزاد مندنی؛ روژین قبادی
چکیده
هدف: تنش کمآبی را میتوان یکی از مهمترین تنشهای غیر زیستی دانست و بهدلیل تأثیر فراوان آن بر عملکرد گیاهان مختلف، بخش زیادی از برنامهریزیهای کشاورزی به آن مربوط میشود. بنابراین، هدف از این پژوهش بررسی اثرات سطوح آبیاری بر برخی از صفات اکولوژیکی و عملکرد دانه برخی از هیبریدهای رایج ذرت در مناطق کرمانشاه بود.روش پژوهش: برای ...
بیشتر
هدف: تنش کمآبی را میتوان یکی از مهمترین تنشهای غیر زیستی دانست و بهدلیل تأثیر فراوان آن بر عملکرد گیاهان مختلف، بخش زیادی از برنامهریزیهای کشاورزی به آن مربوط میشود. بنابراین، هدف از این پژوهش بررسی اثرات سطوح آبیاری بر برخی از صفات اکولوژیکی و عملکرد دانه برخی از هیبریدهای رایج ذرت در مناطق کرمانشاه بود.روش پژوهش: برای تعیین اثر آبیاری بر ویژگیهای بومشناختی فیزیولوژیک ذرت دانهای آزمایشی بهصورت کرتهای یکبار خردشده بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه رازی طی سال زراعی 97-1396 اجرا شد. عامل اصلی سطوح آبیاری (تأمین 130، 100 و 70 درصد نیاز آبی) و عامل فرعی هیبریدهای ذرت (SC704, Simon, BC678) بودند. صفات مورد ارزیابی مراحل نموی، عملکرد و اجزای عملکرد و کارایی مصرف آب بودند.یافتهها: نتایج نشان داد در تیمار 70 درصد نیاز آبی طول مراحل نموی کاهش یافت، اما واکنش مراحل نموی در بین هیبریدها متفاوت بود. بیشترین ماده خشک کل (96/16 تن در هکتار) و دانه (43/7 تن در هکتار) در تیمار 130 درصد نیاز آبی مشاهدهشده که با کاهش 30 و 70 درصد حجم آب تولید ماده خشک بهترتیب 0/18 و 1/28 درصد و تولید دانه بهترتیب 5/15 و 8/39 درصد کاهش یافت. ماده خشک کل تولیدشده توسط هیبریدهای SC704 و Simon در واکنش به سطوح آبیاری معنیداری نبود ولی بیشتر از هیبرید BC678 بود و عملکرد دانه هیبرید Simon بیشتر از هیبریدهای دیگر بود. بیشترین و کمترین کارایی مصرف آب عملکرد دانه بهترتیب مربوط به هیبرید Simon با میانگین 83/0گرم بر میلیمتر و هیبرید BC678 با میانگین 66/0 گرم بر میلیمتر بود. هیبرید Simon از عملکرد دانه و کارایی مصرف آب بالاتری برخوردار بود و سطوح آبیاری تأثیر معنیداری بر کارایی مصرف آب نداشت.نتیجهگیری: در مجموع نتایج نشان داد که هیبرید Simon عملکرد دانه و کارایی مصرف آب بالاتری داشت. سطوح آبیاری تأثیری بر راندمان مصرف آب نداشت که نشان میدهد پاسخ این صفت به سطوح آبیاری یکسان بوده که میتواند در استفاده بهینه و صرفهجویی در مصرف آب بسیار مهم باشد. بنابراین با توجه به نتایج این پژوهش، کشت هیبرید Simon در شرایط آبیاری بهینه برای شرایط اقلیمی منطقه کرمانشاه توصیه میشود.
مهدی جودی؛ شهرام مهری
چکیده
هدف از پژوهش حاضر مطالعه تسهیم ماده خشک به اندامهای هوایی در زمان گردهافشانی، دو هفته بعد از گردهافشانی و رسیدگی فیزیولوژیک در ارقام مختلف گندم و ارتباط احتمالی آن با عملکرد دانه بود. تعداد 18 رقم گندم آبی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان طی سال زراعی 94-1393 موردبررسی ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر مطالعه تسهیم ماده خشک به اندامهای هوایی در زمان گردهافشانی، دو هفته بعد از گردهافشانی و رسیدگی فیزیولوژیک در ارقام مختلف گندم و ارتباط احتمالی آن با عملکرد دانه بود. تعداد 18 رقم گندم آبی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی مغان طی سال زراعی 94-1393 موردبررسی قرار گرفتند. در زمان گردهافشانی، مقدار تجمع ماده خشک در کل گیاه از 95/1 گرم در رقم سومای3 تا 33/3 گرم در رقم الوند متغیر بود. در این زمان ارقام مختلف نسبتهای مختلفی از ماده خشک را به ساقه (از 31 تا 41 درصد)، برگ (از 37 تا 50 درصد) و سنبله (از 16 تا 27 درصد) اختصاص دادند. در فاصله گردهافشانی تا دو هفته بعد از آن، وزن خشک ساقه و سنبله در همه ارقام افزایش اما وزن برگ عموماً ثابت ماند. بیشترین افزایش در وزن ساقه و سنبله مربوط به شیرودی (52/1 گرم) و کمترین آن مربوط به سرداری (52/0 گرم) بود. در فاصله دو هفته بعد از گردهافشانی تا رسیدگی فیزیولوژیک، سنبله مخزن غالب بود، اما اما تفاوت ارقام از نظر صدور مواد فتوسنتزی به سنبله و استفاده از ذخایر ساقه (انتقال دوباره) باعث تغییر دوباره الگوی تسهیم مواد فتوسنتزی در بین ارقام گندم شد. ارتباط مشخصی بین ارتفاع ارقام و وزن سنبله در زمان گردهافشانی مشاهده نشد، اما اما ارقام با ارتفاع کوتاه عموماً در رسیدگی فیزیولوژیک دارای وزن و درصد سنبله بالا بودند. این نتایج نشان میدهد الگوی تسهیم مواد فتوسنتزی بسته به مرحله نموی گیاه و رقم مورداستفاده تغییر مییابد. بنابراین الگوی تسهیم مواد فتوسنتزی یک رقم در طی یک مرحله نموی ضرورتاً نمیتواند در مرحله نموی دیگر نیز دیده شود. در پایان فصل رشد، ارقام کراس البرز و پیشتاز، از نظر تسهیم ماده خشک و عملکرد دانه برتر بودند. تجزیه همبستگی نشان داد وزن برگها در زمان گردهافشانی، وزن ساقه در دو هفته بعد از گردهافشانی و مقدار تسهیم مواد فتوسنتزی به دانهها، ارتباط مثبت و معنیداری با عملکرد دانه داشتند. بنابراین، صفات ذکر شده میتوانند در برنامههای مرتبط با افزایش عملکرد گندم، موردتوجه پژوهشگران قرار گیرند.