مهدی رشتبری؛ علی اکبر صفری سنجانی
چکیده
در این پژوهش پیامد شیوههای گوناگون کاربرد پادزیستهای پرکاربرد در کشاورزی (جنتامایسین، اکسی‌تتراسایکلین و پنیسیلین) در میزانهای گوناگون بر شناسههای رشد اندام هوایی و ریشهای گیاه نخود (Cicer arientum L.)، و شمار گره ریزوبیومی و فراوانی همه باکتریها، همه قارچها و باکتریهای رودهای در خاک پیرامون ریشه گیاه پس از 60- ...
بیشتر
در این پژوهش پیامد شیوههای گوناگون کاربرد پادزیستهای پرکاربرد در کشاورزی (جنتامایسین، اکسی‌تتراسایکلین و پنیسیلین) در میزانهای گوناگون بر شناسههای رشد اندام هوایی و ریشهای گیاه نخود (Cicer arientum L.)، و شمار گره ریزوبیومی و فراوانی همه باکتریها، همه قارچها و باکتریهای رودهای در خاک پیرامون ریشه گیاه پس از 60- روز رشد در گلخانه با طرح اسپلیت-پلات ارزیابی شد. کاربرد پادزیستها، حتی جنتامایسین مایه افزایش وزن خشک اندام هوایی گیاه در برابر گواه شد و کم‌ترین میزان برابر 98/0 گرم در گلدان در تیمار بدون پادزیست دیده شد. وزن خشک ریشه در کاربرد پنیسیلین به‌ویژه در میزان بالا بیش‌ترین بود (1/1 گرم در گلدان) و در کاربرد جنتامایسین به‌ویژه به شیوه بذرمال کم‌ترین (48/0 گرم در گلدان) بود. به‌طورکلی، کاربرد پادزیستها مایه کاهش نسبت وزن خشک ریشه به اندام هوایی در برابر گواه آزمایش شد. کاربرد همه پادزیست ها در برابر گواه مایه افزایش شمار باکتریهای خاک گلدان پس از 60 روز شد. افزایش میزان کاربرد پادزیستهای جنتامایسین و پنیسیلین شمار گره ریشه نخود را به‌دنبال هم به میزان 8/78 و 7/59 درصد کاهش داد. کاربرد پادزیستها به گونه بذرمال بیش‌ترین پیامد بد بر شناسههای رشدی گیاه نخود و هم‌چنین شمار گرههای ریزوبیومی در ریشه گیاه داشت. به‌طورکلی، پیامدهای پادزیستها بر فراوانی ریزجانداران خاک و رشد گیاه به گونه پادزیست و شیوه کاربرد آن بستگی دارد.