قاسم حسین طلایی؛ احمد قنبری؛ محمدرضا اصغری پور؛ حسن حبیبی؛ سید محسن موسوی نیک
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر سیستم‌های مختلف خاکورزی و انواع کود بر ویژگیهای کمی و کیفی زیره سبز، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی شهرستان دلفان در سال زراعی 1394-95 انجام گرفت. عامل اصلی شامل سه سیستم مختلف خاکورزی؛ (1) خاکورزی متداول (گاوآهن برگردان‌دار، پنجه‌غازی و دیسک)، ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر سیستم‌های مختلف خاکورزی و انواع کود بر ویژگیهای کمی و کیفی زیره سبز، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی شهرستان دلفان در سال زراعی 1394-95 انجام گرفت. عامل اصلی شامل سه سیستم مختلف خاکورزی؛ (1) خاکورزی متداول (گاوآهن برگردان‌دار، پنجه‌غازی و دیسک)، (2) خاکورزی حداقل (پنجه‌غازی و دیسک) و (3) بدون خاکورزی (دیسک) و عامل فرعی شامل کودهای آلی و شیمیایی در 8 سطح؛ (1) شاهد، (2) 25 کیلوگرم کود شیمیایی نیتروژن، (3) 10 تن ورمی‌کمپوست، (4) 20 تن کود گاوی، (5) 20 تن کمپوست زباله شهری، (6) 50 درصد کود شیمیایی + 50 درصد ورمی‌کمپوست، (7) 50 درصد کود شیمیایی + 50 درصد کود گاوی و (8) 50 درصد کود شیمیایی + 50 درصد کمپوست زباله شهری می‌باشد. نتایج نشان داد که بالاترین عملکرد دانه (53/81 گرم در متر مربع) و عملکرد بیولوژیک (41/210 گرم در متر مربع) مربوط به سیستم خاکورزی حداقل و مصرف کود گاوی بود و کمترین آن‌ها نیز در سیستم بدون خاکورزی و تیمار شاهد بهدست آمد. همچنین، بیشترین درصد و عملکرد اسانس در سیستم خاکورزی حداقل و مصرف 10 تن ورمی‌کمپوست در هکتار بهدست آمد که نسبت به سیستم بدون خاکورزی و تیمار شاهد بهترتیب 25 و 28 درصد افزایش را نشان داد. می‌توان نتیجه‌گیری کرد که برای افزایش و بهبود ویژگیهای کمی و کیفی زیره سبز کاربرد کود گاوی و ورمی‌کمپوست در قالب خاکورزی حداقل قابل توصیه است.