مرتضی برمکی؛ دامون رجب زاده؛ خدیجه آقائی فرد
چکیده
هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف سولفات منیزیم و سولفات منگنز بر عملکرد و برخی صفات کمی سیبزمینی رقم آگریا انجام شد.
روش پژوهش: آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 98-1397 در شهرستان نیر اجرا شد. فاکتور اول شامل محلول پاشی سولفات منگنز در دو سطح شاهد و پنج ...
بیشتر
هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر سطوح مختلف سولفات منیزیم و سولفات منگنز بر عملکرد و برخی صفات کمی سیبزمینی رقم آگریا انجام شد.
روش پژوهش: آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 98-1397 در شهرستان نیر اجرا شد. فاکتور اول شامل محلول پاشی سولفات منگنز در دو سطح شاهد و پنج در هزار و فاکتور دوم شامل محلول پاشی سولفات منیزیم در پنج سطح (شاهد، یک و نیم، سه، چهار و نیم و شش در هزار) در مراحل شروع غده دهی و 50 درصد غده دهی بودند.
یافته ها: نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر سولفات منگنز بر صفت تعداد غده قابل‌استفاده در سطح پنج درصد و در بقیه صفات موردمطالعه به‌جز صفات تعداد ساقه و تعداد غده غیر اقتصادی در سطح یک درصد معنیدار بود. اثر سولفات منیزیم بر ارتفاع بوته در سطح پنج درصد و در بقیه صفات موردبررسی در سطح یک درصد تأثیر معنی دار داشت. اما، اثر متقابل تیمارهای آزمایش غیر معنیدار بود. بیش‌ترین عملکرد غده به میزان 9/44 تن در هکتار با محلول پاشی با غلظت پنج در هزار سولفات منگنز به دست آمد. بیش‌ترین تأثیر محلول پاشی سولفات منیزیم بر تعداد غده قابل استفاده به میزان 4/34 درصد نسبت به تیمار شاهد بود. به طور میانگین، محلول پاشی سولفات منیزیم باعث افزایش 3/12 درصد عملکرد غده نسبت به تیمار شاهد گردید.
نتیجه گیری: با توجه به این‌که در اکثر صفات موردبررسی در این پژوهش، محلول پاشی پنج در هزار سولفات منگنز و چهار و نیم در هزار سولفات منیزیم نسبت به سایر تیمارها نتایج بهتری را نشان داد، می‌توان این سطوح کودی را در این منطقه برای این رقم توصیه نمود.
سودا قاسمی گرمی؛ مرتضی برمکی؛ سلیم فرزانه؛ ماندانا امیری
چکیده
پژوهش حاضر بهمنظور مطالعه پاسخهای مورفو- فیزیولوژیکی ریزغده‌های سوپرالیت سیبزمینی (آگریا) به تیمارهای مختلف پوشش‌دارکردن، بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 98-1397 انجام شد. فاکتورهای آزمایشی در چهار سطح شامل پرکننده ریزغده (زئولیت و کوکوپیت)، سوپرفسفات ...
بیشتر
پژوهش حاضر بهمنظور مطالعه پاسخهای مورفو- فیزیولوژیکی ریزغده‌های سوپرالیت سیبزمینی (آگریا) به تیمارهای مختلف پوشش‌دارکردن، بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 98-1397 انجام شد. فاکتورهای آزمایشی در چهار سطح شامل پرکننده ریزغده (زئولیت و کوکوپیت)، سوپرفسفات (خاکی و پوششی)، کیتوزان و سوپرجاذب بههمراه تیمار شاهد (بدون پلت) بودند. کاربرد کوکوپیت با سوپر فسفات پوششی منجر به تولید بیش‌ترین میانگین تعداد غده (36/8 عدد در بوته)، عملکرد غده تر و خشک (23/18 و 88/3 تن در هکتار) و عملکرد بیولوژیک (69/21 تن در هکتار) شد. استفاده از کیتوزان در پلیتینگ ریزغده باعث کاهش فعالیت آنزیمهای کاتالاز و پراکسیداز (بهترتیب 67/19 و 37/16 درصد) و افزایش فعالیت آنزیم پلیفنل اکسیداز (80/37 درصد) شد. زئولیت باعث افزایش و کوکوپیت باعث کاهش درصد پروتئین غده در مقایسه با شاهد شد. این افزایش درصد پروتئین با افزایش عملکرد غده منجر به افزایش 23/32 درصدی عملکرد پروتئین در تیمار زئولیت در مقایسه با شاهد شد. استفاده از سوپرفسفات در پوشش ریزغده نیز باعث افزایش درصد پروتئین و از این طریق منجر به بالارفتن 30/30 درصدی عملکردی پروتئین در مقایسه با ریزغده دست‌نخورده شد. در تجزیه به مؤلفههای اصلی، مؤلفه اول که 35 درصد از تغییرات با آن قابل توجیه بود، شامل صفات عملکرد پروتئین، لیزین و متیونین بود و مؤلفه دوم که 25 درصد از تغییرات با آن قابل توجیه بود صفات محتوی پروتئین، متیونین، لیزین و نیتروژن کل را شامل شد. بهطورکلی، نتایج نشان داد استفاده از سوپرفسفات پوششی و زئولیت بههمراه سوپرجاذب اثرات افزایشی قابل‌توجهی بر صفات عملکردی و کیفی داشت.