عبدالرضا اخگر؛ پریسا ستوده
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر کاربرد هم‌زمان ورمی‌کمپوست و باکتری‌های محرک رشد بر شاخصهای عملکرد، درصد روغن و پروتئین و هم‌چنین غلظت عناصر در دانه کنجد (.indicum L Sesamum) یک آزمایش گلخانهای به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه ولی عصر رفسنجان در سال 1393 به‌اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایش شامل ورمی‌کمپوست در ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر کاربرد هم‌زمان ورمی‌کمپوست و باکتری‌های محرک رشد بر شاخصهای عملکرد، درصد روغن و پروتئین و هم‌چنین غلظت عناصر در دانه کنجد (.indicum L Sesamum) یک آزمایش گلخانهای به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در دانشگاه ولی عصر رفسنجان در سال 1393 به‌اجرا درآمد. فاکتورهای آزمایش شامل ورمی‌کمپوست در چهار سطح (صفر (V0)، یک (V1)، دو (V2) و چهار (V3) درصد) و باکتری‌های محرک رشد در پنج سطح (بدون باکتری (B0)، تلقیح با یک باکتری از گروه سودوموناسهای فلورسنت دارای توان حل فسفاتهای معدنی (B1)، تلقیح با جدایهای از باکتری‌های آزوسپیریلوم (B2) و ازتوباکتر (B3) با توان تثبیت نیتروژن، و تلقیح مخلوط سه باکتری (B4)) بودند. نتایج نشان داد که کاربرد ورمی‌کمپوست و باکتری‌های محرک رشد، هر یک به‌تنهایی باعث افزایش معنیدار درصد روغن (بهترتیب تا 7/80 و 4/15 درصد)، غلظت پتاسیم، آهن و منگنز دانه کنجد شدند. هم‌چنین کاربرد هم‌زمان ورمی‌کمپوست و باکتری‌های محرک رشد توانست به‌طور معنی‌داری تعداد و وزن دانه، تعداد و وزن کپسول، میزان پروتئین دانه، غلظت نیتروژن، فسفر و مس دانه را افزایش دهد. در مجموع کاربرد هم‌زمان ورمی‌کمپوست و باکتری‌های محرک رشد، از طریق رابطه همافزایی باعث افزایش عملکرد دانه کنجد و محتوای عناصر معدنی آن شدند.