محمدرضا دهقانی؛ مژگان هاشمی؛ مریم دهجی پور؛ شهرام محمدی
چکیده
هدف: ارزیابی ژنوتیپهای مختلف، تحت شرایط متفاوت محیطی، جهت شناسایی ژنوتیپهای مطلوب، بسیار مؤثر است.
روش پژوهش: به همین منظور برای ارزیابی پاسخ 12 ژنوتیپ وارداتی باقلا تحت تأثیر کاربرد هورمون اسیدجیبرلیک (بهعنوان یک عامل محیطی) بهروش GGE- بایپلات، آزمایشی بهصورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در پاییز سال 1397 در گلخانه ...
بیشتر
هدف: ارزیابی ژنوتیپهای مختلف، تحت شرایط متفاوت محیطی، جهت شناسایی ژنوتیپهای مطلوب، بسیار مؤثر است.
روش پژوهش: به همین منظور برای ارزیابی پاسخ 12 ژنوتیپ وارداتی باقلا تحت تأثیر کاربرد هورمون اسیدجیبرلیک (بهعنوان یک عامل محیطی) بهروش GGE- بایپلات، آزمایشی بهصورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در پاییز سال 1397 در گلخانه پژوهشی دانشگاه شهرکرد انجام شد. محلول‌پاشی اسیدجیبرلیک با غلظتهای صفر، 10 و 30 پیپیام از مرحله دو برگی تا مرحله گلدهی بوتهها بهصورت هفتگی انجام شد.
یافتهها: نتایج تحلیل واریانس از تأثیر معنیدار دو عامل ژنوتیپ، هورمون و تعامل مشترک آنها روی عملکرد دانه ارقام موردبررسی حکایت داشت. اثر متقابل معنیدار دو عامل ژنوتیپ و هورمون اسیدجیبرلیک به تنهایی 33/22 درصد تغییرات کل عملکرد دانه ژنوتیپهای مورد ارزیابی را به خود اختصاص داد. دو مؤلفه اول حاصل از تحلیل مدل GGE- بایپلات در مجموع 5/86 درصد تغییرات مربوط به عملکرد دانه ناشی از ژنوتیپ و تعامل آن با هورمون اسیدجیبرلیک را بیان کردند.
نتیجهگیری: براساس تحلیل بایپلات های ترسیم‌شده مبتنی بر این دو مؤلفه ژنوتیپ های C2، C4، C10 و C6 با عملکرد بالاتر از میانگین کل (64/17) و واکنش نسبی مناسب به هورمون اسیدجیبرلیک، مناسبترین ژنوتیپ ها در شرایط اجرای این آزمایش معین شدند. با توجه به نیاز به ژنوتیپ هایی با پتانسیل عملکردی بالا جهت افزایش عملکرد دانه، از این ژنوتیپ ها برای به نژادی این محصول میتوان بهره برد. هشت ژنوتیپ باقی مانده با عملکرد کم‌تر از میانگین کل، به کاربرد هورمون واکنش خاصی نشان نداده و براساس این مطالعه ژنوتیپ های نامطلوب تعیین شدند.