زهرا محمدزاده؛ رئوف سید شریفی؛ سلیم فرزانه
چکیده
هدف: مطالعه اثرات آزوسپریلیوم و نانوذرات (روی و سیلیکون) بر عملکرد دانه و برخی صفات تریتیکاله آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400 اجرا شد.روش پژوهش: فاکتورهای آزمایشی شوری (عدم اعمال شوری بهعنوان شاهد، شوری 60 و 120 میلیمولار با نمک کلریدسدیم)، ...
بیشتر
هدف: مطالعه اثرات آزوسپریلیوم و نانوذرات (روی و سیلیکون) بر عملکرد دانه و برخی صفات تریتیکاله آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1400 اجرا شد.روش پژوهش: فاکتورهای آزمایشی شوری (عدم اعمال شوری بهعنوان شاهد، شوری 60 و 120 میلیمولار با نمک کلریدسدیم)، کاربرد آزوسپریلیوم (عدم تلقیح بهعنوان شاهد و تلقیح بذر با باکتری آزوسپریلیوم) و محلولپاشی با نانوذرات (محلولپاشی با آب بهعنوان شاهد، محلولپاشی 8/0 گرم در لیتر نانواکسید روی، محلولپاشی 50 میلیگرم در لیتر نانوسیلیکون، محلولپاشی توأم توأم 4/0 میلیگرم در لیتر نانواکسید روی و 25 میلیگرم در لیتر نانوسیلیکون) شامل میشدند.یافتهها: کاربرد آزوسپریلیوم و نانوذرات در شوری 120 میلیمولار، محتوای پرولین (46/37 درصد)، پراکسید هیدروژن (66/41 درصد)، مالوندیآلدهید (57/37 درصد) و فعالیت آنزیمهای پراکسیداز و پلیفنلاکسیداز (بهترتیب 86/53 و 47 درصد) را نسبت به عدم اعمال شوری و عدم کاربرد آزوسپریلیوم و نانوذرات افزایش داد. کاربرد آزوسپریلیوم و نانوذرات محتوای قندهای محلول (68/18 درصد) و آنزیم کاتالاز (28 درصد) نسبت به عدم کاربرد آزوسپریلیوم و عدم محلولپاشی افزایش داد. عدم کاربرد آزوسپریلیوم و عدم محلولپاشی نانوذرات در شوری 120 میلیمولار، انتقال ماده خشک از اندام هوایی (25/54 درصد) و سهم انتقال ماده خشک از اندام هوایی در عملکرد دانه (14/126 درصد) را نسبت به شرایط کاربرد آزوسپریلیوم و نانوذرات در عدم اعمال شوری افزایش داد.نتیجهگیری: بهنظر میرسد کاربرد آزوسپریلیوم و محلول پاشی نانوذرات میتواند بهواسطه بهبود صفات بیوشیمیایی در شرایط شوری، عملکرد تریتیکاله را افزایش دهد.
حامد نریمانی؛ رئوف سید شریفی؛ فاطمه اقایی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر محلولپاشی و مصرف خاکی روی بر وزن دانه و برخی صفات بیوشیمیایی گندم (Triticum aestivum L.) در شرایط شوری خاک، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 98-1397 اجرا شد. فاکتورهای موردبررسی شامل سطوح شوری خاک (سطح شاهد و اعمال شوریهای 30، 60 و ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر محلولپاشی و مصرف خاکی روی بر وزن دانه و برخی صفات بیوشیمیایی گندم (Triticum aestivum L.) در شرایط شوری خاک، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در گلخانه پژوهشی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 98-1397 اجرا شد. فاکتورهای موردبررسی شامل سطوح شوری خاک (سطح شاهد و اعمال شوریهای 30، 60 و 90 میلیمولار در خاک) و چهار روش کاربرد روی (شاهد یا عدم کاربرد روی، مصرف خاکی سولفاتروی، محلولپاشی نانواکسیدروی و مصرف خاکی و محلولپاشی روی) بود. نتایج نشان داد که کاربرد همزمان مصرف خاکی سولفاتروی و محلولپاشی نانواکسیدروی در شوری 90 میلیمولار خاک، بهطور معنیداری فعالیت آنزیمهای کاتالاز، پراکسیداز، محتوای آنتوسیانین، پرولین و قندهای محلول را بهترتیب 24/20، 68/17، 16/13، 88/32 و 08/14 درصد نسبت به عدم کاربرد روی در شرایط شوری 90 میلیمولار خاک افزایش داد. همچنین، کاربرد همزمان مصرف خاکی سولفاتروی و محلولپاشی نانواکسیدروی در شرایط عدم اعمال شوری، محتوای پراکسید هیدروژن و مالوندیآلدهید در مقایسه با عدم کاربرد روی در بالاترین سطح از شوری خاک کاهش داد. کاربرد همزمان مصرف خاکی سولفاتروی و محلولپاشی نانواکسیدروی تحت شرایط عدم اعمال شوری دارای بیشترین وزن دانه (016/1 گرم در بوته) نسبت به کاربرد این ترکیب تیماری در سایر سطوح شوری بود. بهنظر میرسد که کاربرد همزمان مصرف خاکی سولفاتروی و محلولپاشی نانواکسیدروی میتواند وزن دانهی گندم در شرایط شوری را، بهدلیل بهبود صفات بیوشیمیایی افزایش دهد.
رئوف سید شریفی
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر نانواکسید روی و تلقیح بذر با باکتریهای محرک رشدی و رایزوبیومی بر عملکرد و برخی ویژگیهای زراعی سویا، آزمایش فاکتوریلی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعۀ دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال 1392 اجرا شد. تیمارها شامل محلولپاشی با نانواکسید روی در چهار سطح (صفر، 3/0، 6/0 و 9/0 گرم بر لیتر) و ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر نانواکسید روی و تلقیح بذر با باکتریهای محرک رشدی و رایزوبیومی بر عملکرد و برخی ویژگیهای زراعی سویا، آزمایش فاکتوریلی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعۀ دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل در سال 1392 اجرا شد. تیمارها شامل محلولپاشی با نانواکسید روی در چهار سطح (صفر، 3/0، 6/0 و 9/0 گرم بر لیتر) و پنج سطح تلقیح (عدم تلقیح بذر با باکتری بهعنوان شاهد، تلقیح بذر با برادی رایزوبیوم جاپونیکوم، تلقیح توأم با برادی رایزوبیوم و آزوسپریلیوم لیپوفروم استرین OF، تلقیح توأم بذر با برادی رایزوبیوم و سودوموناس پوتیدا، تلقیح بذر با رایزوبیوم + سودوموناس + آزوسپریلیوم) بودند. بیشترین ارتفاع بوته، وزن صددانه، تعداد گره در بوته و عملکرد دانه، مقادیر بیوماس کل (530 گرم در متر مربع)، سرعت رشد محصول (48/9 گرم بر متر مربع در روز)، سرعت رشد نسبی (1/0 گرم بر گرم در روز) در محلولپاشی 9/0 گرم در لیتر نانواکسید روی در تلقیح توأم بذر با باکتریهای محرک رشد و ریزوبیومی و کمترینِ آنها در حالت عدم تلقیح بذر و عدم مصرف نانواکسید روی بهدست آمد. بهمنظور افزایش عملکرد و برخی ویژگیهای زراعی سویا، 9/0 گرم در لیتر نانواکسید روی در تلقیح توأم بذر سویا با باکتریهای محرک رشد و رایزوبیومی باید بهکار برده شود.