جعفر حاجیلو؛ محمد اسد الهی؛ شبنم فخیم رضایی؛ غلامرضا دهقان
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر نفتالین استیک اسید بر شدت تنک و ویژگی‌های کیفی و آنتی‌اکسیدانی میوۀ دو رقم هلو، این تحقیق در کلکسیون درختان میوۀ هسته‌دار ایستگاه تحقیقات کشاورزی خلعت‌پوشان وابسته به دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تبریز، در سال 1391 انجام گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر نفتالین استیک اسید بر شدت تنک و ویژگی‌های کیفی و آنتی‌اکسیدانی میوۀ دو رقم هلو، این تحقیق در کلکسیون درختان میوۀ هسته‌دار ایستگاه تحقیقات کشاورزی خلعت‌پوشان وابسته به دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه تبریز، در سال 1391 انجام گرفت. آزمایش به‌صورت فاکتوریل بر پایۀ طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار اجرا شد. فاکتور اول شامل دو رقم هلو (‘انجیری مالکی’ و ‘کوثری’) و فاکتور دوم نفتالین استیک اسید در چهار سطح (صفر، 20، 40 و 60 میلی‌گرم در لیتر) بود که 14 روز بعد از تمام‌گل موقعی که قطر میوه‌چه‌ها 8 تا 12 میلی‌متر بود، بر روی درختان منتخب اعمال شد. نتایج نشان داد که همۀ تیمارها به‌جز شاهد به‌طور معناداری موجب تنک مؤثر میوه‌ها در هر دو رقم شدند، به‌طوری که رقم ‘کوثری’ درصد ریزش بیشتری داشت. همۀ غلظت‌های هورمون، سبب افزایش طول، قطر، ویتامین ث، pH، مواد جامد محلول کل در هر دو رقم شدند. میزان سفتی بافت میوه تفاوت معناداری بین شاهد و سطوح هورمون نشان نداد. در مورد هر دو رقم، بیشترین ظرفیت آنتی‌اکسیدانی میوه مربوط به تیمار نفتالین استیک اسید در غلظت 40 میلی‌گرم بر لیتر بود، هرچند تیمار نفتالین استیک اسید در غلظت‌های مختلف تأثیر معناداری بر محتوای فنول و فلاونوئید کل میوه نداشت. بنابراین، هورمون نفتالین استیک اسید موجب تنک مؤثر و افزایش بهبود کیفی میوه در هر دو رقم شد.
قاسم سرتیپ؛ جعفر حاجی لو
چکیده
در تحقیق حاضر، تأثیر کاربرد قبل از برداشت غلظت‌های مختلف اسید سالیسیلیک بر عمر انبارمانی زردآلو رقم ‘شاملو’ بررسی شد. میوه‌ها شش روز قبل از برداشت با محلول اسید سالیسیلیک در غلظت‌های صفر، 5/1، 3 و 5/4 میلی‌مولار در روی درخت تیمار شده و پس از برداشت در دمای 2 درجۀ سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 90 درصد به‌مدت سه هفته نگهداری شدند. سپس ...
بیشتر
در تحقیق حاضر، تأثیر کاربرد قبل از برداشت غلظت‌های مختلف اسید سالیسیلیک بر عمر انبارمانی زردآلو رقم ‘شاملو’ بررسی شد. میوه‌ها شش روز قبل از برداشت با محلول اسید سالیسیلیک در غلظت‌های صفر، 5/1، 3 و 5/4 میلی‌مولار در روی درخت تیمار شده و پس از برداشت در دمای 2 درجۀ سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 90 درصد به‌مدت سه هفته نگهداری شدند. سپس ویژگی‌های میوه شامل سفتی بافت میوه، اسیدیته، درصد مجموع مواد جامد محلول، مقدار آسکوربیک اسید، مقدار فنل و فلاونوئید کل هر هفته یک بار اندازهگیری شد. نتایج نشان داد که تیمار اسید سالیسیلیک به‌طور معناداری مانع کاهش وزن و سفتی بافت میوه‌ها شد. در انتهای دورۀ نگهداری بیشترین مقدار فنل و آسکوربیک اسید در تیمارهای 5/4 میلی‌مولار اسید سالیسیلیک و کمترین مقدار آنها در میوههای شاهد ثبت شد. در آزمایش حاضر، بیشترین مقدار سفتی بافت میوه، اسیدیتۀ قابل تیتراسیون، فلاونوئید و همچنین کمترین مقدار کاهش وزن، مجموع مواد جامد محلول و اسیدیته در انتهای دورۀ انبارداری در میوههای تیمارشده با غلظت 3 میلی‌مولار اسید سالیسیلیک ثبت شد.