اسحق پورکرمی؛ مهدی دهمرده؛ محمد گلوی؛ عیسی خمری
چکیده
به منظور ارزیابی تاثیر نسبت های کشت مخلوط چای ترش (Hibiscus Sabdariffa L.) بر عملکرد و اجزاء عملکرد بادام زمینی (Arachis hypogea L.) در سطوح مختلف کود نیتروژن آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل در سال زراعی 94-1393 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سطوح کود نیتروژن به عنوان عامل اصلی ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تاثیر نسبت های کشت مخلوط چای ترش (Hibiscus Sabdariffa L.) بر عملکرد و اجزاء عملکرد بادام زمینی (Arachis hypogea L.) در سطوح مختلف کود نیتروژن آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه زابل در سال زراعی 94-1393 اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سطوح کود نیتروژن به عنوان عامل اصلی در چهار سطح (0، 100، 200 و 300 کیلوگرم در هکتار) و سری های جایگزینی کشت مخلوط به عنوان عامل فرعی در پنج سطح شامل (خالص چای ترش، خالص بادام زمینی، 50 درصد چای ترش + 50 درصد بادام زمینی، 75 درصد چای ترش + 25 درصد بادام زمینی، 75 درصد بادام زمینی + 25 درصد چای ترش) بودند. بر اساس نتایج بدست آمده سطوح مختلف کود نیتروژن و آرایش کشت مخلوط بر تعداد نیام در بوته، تعداد دانه در نیام، وزن صد دانه، عملکرد اقتصادی، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت بادام زمینی تاثیر معنی داری نشان داد. اثر متقابل تیمارهای آزمایشی بر عملکرد اقتصادی، بیولوژیک و شاخص برداشت معنی دار بود. بیشترین عملکرد اقتصادی بادام زمینی (33/5995 کیلو گرم در هکتار) از کشت خالص بادام زمینی و مصرف 200 کیلوگرم نیتروژن در هکتار به دست آمد. نتایج نشان داد که بالاترین میزان نسبت برابری زمین در کشت مخلوط 75 % بادام زمینی بعلاوه 25 % چای ترش به دست آمد (73/1) که نشان دهنده سودمندی کشت مخلوط نسبت به تک کشتی بود.
افسانه سلطان زاده؛ احمد قنبری؛ اسماعیل سیدآبادی؛ مهدی دهمرده
چکیده
بهمنظور ارزیابی بعضی ویژگی‌های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه کینوا (Chenopodium quinoa)، آزمایشی بهصورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 99-1398 در مزرعه پژوهشی دانشگاه زابل اجرا شد. در این آزمایش عامل اصلی ورمیکمپوست در سه سطح (صفر، 5 و 10 تن در هکتار) و عامل فرعی کود شیمیایی در چهار سطح (25، 50، 75 ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی بعضی ویژگی‌های مورفولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه کینوا (Chenopodium quinoa)، آزمایشی بهصورت کرت‌های خردشده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 99-1398 در مزرعه پژوهشی دانشگاه زابل اجرا شد. در این آزمایش عامل اصلی ورمیکمپوست در سه سطح (صفر، 5 و 10 تن در هکتار) و عامل فرعی کود شیمیایی در چهار سطح (25، 50، 75 و 100درصد میزان توصیه‌شده) در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر ساده ورمیکمپوست بر صفات مورفولوژیکی شامل ارتفاع بوته، وزن هزاردانه، عملکرد بیولوژیک، عملکرد دانه و شاخص برداشت معنیدار میباشد. هم‌چنین اثر متقابل ورمیکمپوست و کود شیمیایی بر ویژگی‌های شیمیایی شامل پروتئین و رنگدانههای فتوسنتزی معنیدار بود. بیشترین ارتفاع بوته (75/47 سانتی‌متر)، وزن هزاردانه (56/2 گرم)، عملکرد دانه (64/1500 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد بیولوژیک (2/3953 کیلوگرم در هکتار) و شاخص برداشت (38 درصد) از کاربرد 10 تن ورمیکمپوست در هکتار و بالاترین میزان پروتئین و رنگدانههای فتوسنتزی از کاربرد تلفیقی 10 تن ورمیکمپوست و 50 درصد کود شیمیایی (25 کیلوگرم در هکتار اوره، 50 کیلوگرم در هکتار سوپرفسفاتتریپل و 50 کیلوگرم در هکتار سولفات‌پتاسیم) در هکتار حاصل شد. نتایج کلی این آزمایش تأثیر مثبت مصرف هم‌زمان کود ورمیکمپوست و کود شیمیایی را بر ویژگی‌های مورفولوژیکی و شیمیایی کینوا نشان داد. به‌طوربه‌طوری‌که بیشترین میزان پروتئین و رنگدانههای فتوسنتزی از تیمار 50 درصد کود شیمیایی و 10 تن ورمیکمپوست در هکتار بهدست آمد. هم‌چنین بیشترین ارتفاع بوته، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک و شاخص برداشت از مصرف 10 تن ورمیکمپوست در هکتار حاصل شد. میتوان نتیجه گرفت که استفاده تلفیقی از کودهای شیمیایی و ورمیکمپوست میتواند ضمن افزایش عملکرد کینوا باعث کاهش مصرف کودهای شیمیایی و در نتیجه کاهش آثار زیستمحیطی ناشی از آن‌ها شود.
مه لقا کیخا؛ مهدی دهمرده؛ عیسی خمری؛ زیبا سوری نظامی
چکیده
بهمنظور ارزیابی تأثیر زمان محلولپاشی و کود نانوذره کبالت بر شاخصهای زراعی و کیفی لوبیا چشم‌بلبلی این پژوهش در سال زراعی 96-97 بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل انجام شد. تیمارهای آزمایش در چهار سطح، شامل عدم کاربرد نانوذره کبالت، نانوذره با منشأ گیاهی، ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی تأثیر زمان محلولپاشی و کود نانوذره کبالت بر شاخصهای زراعی و کیفی لوبیا چشم‌بلبلی این پژوهش در سال زراعی 96-97 بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل انجام شد. تیمارهای آزمایش در چهار سطح، شامل عدم کاربرد نانوذره کبالت، نانوذره با منشأ گیاهی، نانوذره با منشأ شیمیایی و ترکیب نانوذره گیاهی و شیمیایی، بهعنوان فاکتور اول و زمان محلولپاشی در دو سطح چهار و شش‌برگی) بهعنوان فاکتور دوم بودند. تراکم کاشت لوبیا چشم‌بلبلی 20 بوته در مترمربع بود و آبیاری دو بار در هفته انجام شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که زمان محلولپاشی و کاربرد کود نانوذره با منشأ شیمیایی و گیاهی، اثر معنیداری بر تمامی صفات موردبررسی داشتند. براساس نتایج مقایسه میانگین، بیشترین میزان کلروفیل a (25/13 میکروگرم در گرم برگ)، کلروفیل b (50/7 میکروگرم در گرم برگ)، کاروتنویید (63/3 میکروگرم در گرم برگ)، هم‌چنین ارتفاع بوته (84/34 درصد)، تعداد نیام در بوته (26/28 درصد)، عملکرد بیولوژیک (64/45 درصد)، عملکرد اقتصادی (10/59) نسبت به تیمار شاهد، آهن (26/0 پیپیام) و پروتئین برگ (46/14 پیپیام)، از مرحله شش‌برگی و از کاربرد توام کود نانوذره کبالت با منشأ شیمیایی و گیاهی بهدست آمد. از نظر تمام صفات مورد اندازهگیری، بهنظر میرسد کاربرد هم‌زمان نانوذره کبالت بهصورت شیمیایی و گیاهی، از طریق بهبود سیستم فتوسنتزی، افزایش دوام برگ و میزان فتوسنتز، منجر به افزایش عملکرد بیولوژیک و اقتصادی خواهد شد.
عباس کشته گر؛ مهدی دهمرده؛ بهروز کشتگر؛ احمد قنبری؛ عیسی خمری
چکیده
بهمنظور ارزیابی تولید خربزه مشهدی رقم خاتونی تحت مدیریت سطوح مختلف کودی و بستر کشت ورمیکمپوست، این پژوهش بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار طی بهار سال زراعی 1399 بهصورت دو طرح جداگانه در دو شهرستان فریمان و زهک انجام شد. کاربرد انواع کود در شش سطح شامل عدم مصرف کود (شاهد)، کود گاوی، کود گوسفندی، ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی تولید خربزه مشهدی رقم خاتونی تحت مدیریت سطوح مختلف کودی و بستر کشت ورمیکمپوست، این پژوهش بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار طی بهار سال زراعی 1399 بهصورت دو طرح جداگانه در دو شهرستان فریمان و زهک انجام شد. کاربرد انواع کود در شش سطح شامل عدم مصرف کود (شاهد)، کود گاوی، کود گوسفندی، محلولپاشی نانوبیومیک، محلولپاشی سیلیکون و مصرف کامل کود شیمیایی بهعنوان عامل اول و چهار سطح مختلف ورمیکمپوست شامل عدم مصرف ورمیکمپوست (شاهد)، پنج، 10 و 15 تن در هکتار بهعنوان عامل دوم بودند. ﻧﺘﺎﯾﺞ نشان داد ﮐﻪ بالاترین عملکرد میوه، اسیدیته قابل تیتراسیون کل، درصد نیتروژن، فسفر، پتاسیم میوه و ضخامت گوشت میوه در هر دو منطقه فریمان و زهک از تیمار محلولپاشی نانوبیومیک و مصرف 15 تن در هکتار ورمیکمپوست بهدست آمد. هم‌چنین، بیشترین درصد کل مواد جامد محلول در شهرستان فریمان به‌طور مشترک از تیمار مصرف کود گوسفندی و تیمار مصرف کودهای شیمیایی و در شهرستان زهک در تیمار عدم مصرف کود (شاهد) و شرایط کاربرد 10 تن در هکتار ورمیکمپوست مشاهده شد. در منطقه فریمان نتایج عملکرد کود گاوی، کود گوسفندی، نانوبیومیک، سیلیکون و مواد شیمیایی در سطوح 10 تن و 15 تن در هکتار ورمیکمپوست اختلاف معنیداری نشان نداد. لذا با مصرف کمتر ورمیکمپوست، بهمنظور دست‌یابی به‌میزان مطلوب عملکرد، خصوصیات بافت میوه و جذب عناصر غذایی، محلولپاشی نانوبیومیک در شرایط مصرف 10 تن در هکتار ورمیکمپوست برای کشت خربزه در منطقه فریمان پیشنهاد میشود.
نازپری شهلی بر رود گزی؛ مهدی دهمرده؛ عیسی خمری؛ زیبا سوری نظامی
چکیده
بهمنظور ارزیابی تأثیر زمان محلولپاشی و نانوذره مولیبدن به‌روش شیمیایی و شیمی سبز بر شاخصهای زراعی و کیفی ماش (توده محلی سیستان) این پژوهش در فروردین‌ماه سال 1396 بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نانوذره مولیبدن در چهار سطح ...
بیشتر
بهمنظور ارزیابی تأثیر زمان محلولپاشی و نانوذره مولیبدن به‌روش شیمیایی و شیمی سبز بر شاخصهای زراعی و کیفی ماش (توده محلی سیستان) این پژوهش در فروردین‌ماه سال 1396 بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نانوذره مولیبدن در چهار سطح (بدون استفاده از مولیبدن، نانوذره با منشأ گیاهی، نانوذره با منشأ شیمیایی، ترکیب نانوذره گیاهی و شیمیایی) بهعنوان فاکتور اول و زمان محلولپاشی در دو سطح (چهاربرگی و شش‌برگی) بهعنوان فاکتور دوم بودند. تراکم کاشت ماش 33 بوته در مترمربع بود و آبیاری دو بار در هفته انجام شد. بیشترین ارتفاع بوته (5/47 سانتی‌متر)، عملکرد بیولوژیک (5287 کیلوگرم در هکتار)، عملکرد اقتصادی (634 کیلوگرم در هکتار)، تعداد نیام در بوته (8)، بیشترین کاروتنوئید، کلروفیل a و کلروفیل b، از مرحله شش‌برگی و از کاربرد نانوذره مولیبدن بهصورت مخلوط بهدست آمد. مقایسه میانگین اثر متقابل زمان محلولپاشی و نانوذره مولیبدن نشان داد که بیشترین پروتئین بذر (40 درصد) از تیمار نانوذره گیاهی و مرحله چهاربرگی بهدست آمد. محلولپاشی عناصر ریزمغذی بهعنوان یک راه‌کار مدیریتی کارآمد میتواند در تولید محصولات کشاورزی مناسب باشد. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که کاربرد توأم نانوذره مولیبدن شیمیایی و گیاهی در مرحله شش‌برگی باعث افزایش صفات کمی ماش گردید.
فریده اکبری؛ مهدی دهمرده؛ علی مرشدی؛ احمد قنبری؛ سرور خرم دل
چکیده
به منظور بررسی کارآیی جذب و مصرف و شاخص برداشت نیتروژن در کشت مخلوط ذرت و لوبیا تحت تاثیر سیستم‌های خاک‌ورزی و سطوح بقایای کاه و کلش گندم، آزمایشی به صورت کرت‌های دوبار خرد شده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی چهارتخته شهرستان شهرکرد در سال زراعی 96-1395 انجام شد. سیستم های خاک ورزی در 3 سطح (رایج، کم خاک ...
بیشتر
به منظور بررسی کارآیی جذب و مصرف و شاخص برداشت نیتروژن در کشت مخلوط ذرت و لوبیا تحت تاثیر سیستم‌های خاک‌ورزی و سطوح بقایای کاه و کلش گندم، آزمایشی به صورت کرت‌های دوبار خرد شده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی چهارتخته شهرستان شهرکرد در سال زراعی 96-1395 انجام شد. سیستم های خاک ورزی در 3 سطح (رایج، کم خاک ورزی و بی‌خاک‌ورزی) به عنوان عامل اصلی، مدیریت بقایای گیاهی در چهار شامل (صفر، 30، 60 و 90 درصد عملکرد کاه و کلش گندم) به عنوان عامل فرعی و کشت مخلوط در پنج سطح (کشت خالص ذرت، کشت خالص لوبیا، نسبت 2:2، 3:1 و 1:3 ذرت و لوبیا) به عنوان عامل فرعی فرعی مدنظر قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان جذب نیتروژن در دانه و زیست توده به ترتیب برای ذرت و لوبیا در تیمار بدون خاک‌ورزی، 60 درصد بقایای گندم و کشت خالص هر دو گیاه مشاهده شد. کارایی زراعی استفاده از نیتروژن در کشت مخلوط کمتر از کشت خالص هر دو گیاه بود. بیشترین کارایی مصرف نیتروژن در کشت مخلوط ذرت و لوبیا با نسبت‌های 3:1 و 2: 2 به دست آمد که بیانگر برتری آشکار سیستم کشت مخلوط بر کشت خالص است. از این‌رو کشت مخلوط ذرت و لوبیا میتواند به مقدار شایان توجهی کارایی مصرف نیتروژن را بهبود بخشد و از این طریق با کاهش مصرف کودهای نیتروژنه نقش موثری بر پایداری تولید بوم‌نظام‌های زراعی در درازمدت به همراه داشته باشد.