فریده صادقی؛ یوسف سهرابی؛ عادل سی و سه مرده
چکیده
به‌منظور بررسی تأثیر تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی سیتوکینین، جیبرلین و سایکوسل بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم گندم تحت رژیم‌های مختلف آبیاری، آزمایشی بهصورت کرت‌های دوبار خردشده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان در سال زراعی 96-1395 انجام گرفت. فاکتور آبیاری در چهار سطح دیم، یک آبیاری ...
بیشتر
به‌منظور بررسی تأثیر تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی سیتوکینین، جیبرلین و سایکوسل بر عملکرد و اجزای عملکرد دو رقم گندم تحت رژیم‌های مختلف آبیاری، آزمایشی بهصورت کرت‌های دوبار خردشده بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کردستان در سال زراعی 96-1395 انجام گرفت. فاکتور آبیاری در چهار سطح دیم، یک آبیاری (در مرحله غلاف‌رفتن)، دو آبیاری (در مراحل غلاف‌رفتن+ گلدهی) و سه آبیاری (در مراحل غلاف‌رفتن+ گلدهی+ دانه‌بندی) به‌عنوان عامل اصلی، دو رقم گندم (سیروان و هما) به‌عنوان عامل فرعی و فاکتور محلولپاشی با تنظیم‌کننده‌های رشد گیاهی شامل شاهد، جیبرلین (100 میکرومولار)، سیتوکینین (100 میکرومولار) و سایکوسل (سه گرم در لیتر) به‌عنوان عامل فرعی فرعی در نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد با محلولپاشی در مرحله ساقه‌رفتن، در اثر تیمار یک، دو و سه بار آبیاری میزان افزایش عملکرد دانه نسبت به تیمار دیم بهترتیب 29، 33 و 43 درصد و در مرحله دانه‌بندی 22، 28 و 33 درصد بود و رقم هما در مقایسه با رقم سیروان عملکرد بیش‌تری تولید کرد. به‌طور کلی، در محلولپاشی طی مرحله ساقه‌رفتن، بیش‌ترین عملکرد دانه (504 گرم در مترمربع) تحت تیمارهای سهبار آبیاری و کاربرد سیتوکینین و در محلولپاشی طی مرحله دانه‌بندی، بیش‌ترین عملکرد دانه (6/477 گرم در مترمربع) تحت شرایط سهبار آبیاری و مصرف سایکوسل از رقم هما به‌دست آمد. بنابراین کاربرد حتی یک آبیاری و تنظیم‌کننده‌های رشد سیتوکینین و سایکوسل میتواند عملکرد دانه گندم را افزایش دهد.
سعید حضرتی؛ امیررضا صادقی بختوری؛ داود کیانی
چکیده
جهت ارزیابی تأثیرمحلولپاشی مواد تنظیمکننده رشد و نیتروژن بر شاخصهای رشدی، تولید و کیفیت روغن دو رقم گلرنگ بهاره، آزمایشی در ایستگاه تحقیقاتی خسروشاه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان‌شرقی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1393 به‌اجرا در آمد. فاکتورهای موردمطالعه ...
بیشتر
جهت ارزیابی تأثیرمحلولپاشی مواد تنظیمکننده رشد و نیتروژن بر شاخصهای رشدی، تولید و کیفیت روغن دو رقم گلرنگ بهاره، آزمایشی در ایستگاه تحقیقاتی خسروشاه مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان‌شرقی بهصورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1393 به‌اجرا در آمد. فاکتورهای موردمطالعه شامل تنظیمکننده رشد اکسین، سیتوکنین و ترکیب تیماری اکسین+ سیتوکنین هر کدام با غلظت 1000 میلی‌گرم در لیتر و عدم مصرف هورمونها به‌عنوان تیمار شاهد، محلولپاشی نیتروژن دو سطح (سه و شش در هزار) و دو رقم گلرنگ بهاره (صفه و گلدشت) بودند. نتایج نشان داد که در رقم صفه شاخصهای ارتفاع بوته (37 درصد)، تعداد دانه در طبق (39 درصد)، تعداد شاخه فرعی (9 درصد) و تعداد طبق در بوته (17 درصد) نسبت به رقم گلدشت افزایش نشان داد. درحالی‌که قطر طبق و وزن هزار دانه در رقم گلدشت بهترتیب 15 و 47 درصد بیشتر از رقم صفه بود. بیش‌ترین عملکرد دانه 3205 کیلوگرم در هکتار در ترکیب تیماری محلولپاشی اکسین و نیتروژن بهصورت سه هزار به‌دست آمد که تفاوت معنیداری با عدم مصرف هورمون و محلولپاشی نیتروژن بهصورت شش در هزار در رقم صفه نداشت. بیش‌ترین مقدار اسیدهای چرب اولئیک، پالمتیک و لینولنیک با کاربرد ترکیبی اکسین و سیتوکنین و محلولپاشی سه و شش در هزار نیتروژن مشاهده شد. کاربرد جداگانه اکسین و سیتوکنین میزان لینولئیک و استئاریک را در گلرنگ بهاره در مقایسه با عدم مصرف هورمون افزایش داد که این افزایش در رقم صفه در مقایسه با گلدشت بیشتر بود. براساس نتیجهگیری نهایی رقم صفه در مقایسه با رقم گلدشت از میزان رشد و عملکرد بیش‌تری برخوردار بود و هم‌چنین تأثیرپذیری مثبت رقم صفه در مقایسه با گلدشت در محلولپاشی هورمونها و نیتروژن بیشتر بود.