احمد رئوفی؛ کورش وحدتی؛ سهیل کریمی؛ محمودرضا روزبان؛ وازگین گریگوریان
چکیده
این پژوهش به منظور ارزیابی ویژگیهای پیوندک (تعداد جوانه روی پیوندک، وجود جوانه انتهایی و قطر و طول پیوندک) بر موفقیت پیوند اپیکوتیل گردو رقم ‘چندلر’ و رشد اولیه درختان، در پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سالهای 93-1392 انجام شد. شاخصهای موفقیت پیوند و کیفیت شاخساره درختان پیوند شده در 150 روز پس از انجام پیوند ارزیابی گردید. ...
بیشتر
این پژوهش به منظور ارزیابی ویژگیهای پیوندک (تعداد جوانه روی پیوندک، وجود جوانه انتهایی و قطر و طول پیوندک) بر موفقیت پیوند اپیکوتیل گردو رقم ‘چندلر’ و رشد اولیه درختان، در پردیس ابوریحان دانشگاه تهران در سالهای 93-1392 انجام شد. شاخصهای موفقیت پیوند و کیفیت شاخساره درختان پیوند شده در 150 روز پس از انجام پیوند ارزیابی گردید. حضور یا عدم حضور جوانه انتهایی روی پیوندک تأثیری بر ویژگیهای اندازهگیری شده نداشت. بالاترین کیفیت پینه، گیرایی پیوند (4/83 درصد) و درصد زندهمانی (8/72 درصد) مربوط به پیوندکهای دارای دو جوانه بود. استفاده از پیوندکی با قطر سه تا شش میلیمتر باعث افزایش درصد گیرایی پیوند (4/73 درصد) و زنده ماندن پیوندک (1/61 درصد) شد. پیوندکهایی با طول هفت تا 12 سانتیمتر درصد زنده ماندن بیشتری (1/56 درصد) داشتند. در پیوندی که در آن از پیوندکهای دو جوانهای استفاده گردید و پیوندکهایی با طول هفت تا 12 سانتیمتر (به ترتیب 1/9 و 6/8 برگ) تعداد برگ بیشتری تشکیل شد. پیوندکهای دارای دو جوانه، پیوندکهایی با قطر سه تا شش و پیوندکهایی با طول هفت تا 12 سانتیمتر (به ترتیب 1/9، 7/12 و 2/12 سانتیمتر)، شاخههایی بلندتری ایجاد کردند. درمجموع استفاده از پیوندکهایی با قطر سه تا شش میلیمتر و طول هفت تا 12 سانتیمتر که دارای دو جوانه هستند، برای افزایش موفقیت پیوند اپیکوتیل و بهبود کیفیت درختان پیوندی گردو رقم ‘چندلر’ توصیه گردید.
امید یونسی؛ کاظم پوستینی؛ محمدرضا چایچی؛ احمد علی پوربابایی
چکیده
به منظور ارزیابی تأثیر کاربرد باکتری های افزاینده رشد گیاه بر جوانه زنی و رشد اولیه یونجه در شرایط تنش شوری، آزمایشی در آزمایشگاه تحقیقات بذر دانشکده علوم و مهندسی زراعی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح تنش شوری شامل شاهد (بدون تنش) (S0)، 60 ...
بیشتر
به منظور ارزیابی تأثیر کاربرد باکتری های افزاینده رشد گیاه بر جوانه زنی و رشد اولیه یونجه در شرایط تنش شوری، آزمایشی در آزمایشگاه تحقیقات بذر دانشکده علوم و مهندسی زراعی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح تنش شوری شامل شاهد (بدون تنش) (S0)، 60 (S1) و 120 (S2) میلی مولار نمک کلریدسدیم، دو رقم یونجه ‘بمی’ و ‘یزدی’ و 16 پیش تیمار مختلف باکتریایی بود. سطوح پیش تیمار باکتریایی شامل شاهد (بدون باکتری)، ازتوباکتر، آزوسپریلیوم، سودوموناس و ریزوبیوم ملیلوتی به صورت منفرد و نیز به صورت تلفیق دوتایی، سه تایی و چهارتایی از باکتریهای مختلف بود که در مجموع 16 سطح پیش تیمار مختلف باکتریایی را تشکیل می داد. اعمال تنش شوری منجر به کاهش معنی دار جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه گردید که این کاهش در تیمار شاهد (عدم پیش تیمار بذر) در بیشترین مقدار خود مشاهده شد. به کارگیری پیش تیمار باکتریایی به ویژه تیمار باکتری سودوموناس و تیمارهای تلفیقی نقش مؤثری در تعدیل اثرات منفی شوری بر صفات مورد ارزیابی داشتند.