مینا امانی؛ سعیده علیزاده سالطه؛ محسن سبزی نوجه ده؛ مهدی یونسی حمزه خانلو
چکیده
هدف: بهره گیری از رابطه همزیستی گیاه با قارچ‌های تریکودرما یکی از راه‌کارهای کاهش تنش کمآبی در گیاهان به شمار می‌رود. پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر قارچ تریکودرما بر ویژگی های آنتی‌اکسیدانی گیاه دارویی ریحان (Ocimum basilicum L.) در شرایط تنش کم آبی انجام شد.
روش پژوهش: این آزمایش در گلخانه گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی ...
بیشتر
هدف: بهره گیری از رابطه همزیستی گیاه با قارچ‌های تریکودرما یکی از راه‌کارهای کاهش تنش کمآبی در گیاهان به شمار می‌رود. پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر قارچ تریکودرما بر ویژگی های آنتی‌اکسیدانی گیاه دارویی ریحان (Ocimum basilicum L.) در شرایط تنش کم آبی انجام شد.
روش پژوهش: این آزمایش در گلخانه گروه علوم باغبانی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر و مطالعات آزمایشگاهی نیز در آزمایشگاه های پایه و عمومی دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی اهر (دانشگاه تبریز) در سال 1399 به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل سطوح مختلف تنش کمبود آّب شامل تنش شدید (25 درصد ظرفیت مزرعه‌ای)، تنش متوسط (50 درصد ظرفیت مزرعه ای)، تنش ملایم (75 درصد ظرفیت مزرعه ای) و بدون تنش (شاهد) هر یک از گلدان‌ها و یک گونه تجاری قارچ Trichoderma harzianum Na-lac با غلظت‌های 109 و 106 اسپور در هر میلی لیتر مایه تلقیح بود.
یافته ها: نتایج نشان داد که با اعمال تنش کمآبی میزان مالون‌دیآلدهید، آنزیم کاتالاز و پراکسیداز، فعالیت آنتی‌اکسیدانی و فلاونوئید کل افزایش یافت. غلظت 106 اسپور در هر میلی لیتر تأثیر بهتری بر بهبود شاخص‌های مذکور داشت.
نتیجه گیری: استفاده از قارچ تریکودرما در مقایسه با شاهد (بدون تلقیح با قارچ) میتواند ابزار مناسبی برای بهبود صفات فیزیولوژیکی و فعالیت های آنتی‌اکسیدانی در شرایط تنش کم آبی باشد.
عباس علیزاده احمدآبادی؛ سارا خراسانی نژاد؛ خدایار همتی
چکیده
به‌منظور بررسی اثر تنش کم‌آبیاری و اسیدهیومیک بر برخی ویژگی‌های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی سرخارگل (Echinacea purpurea) آزمایشی در قالب فاکتوریل برپایه طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار و هر تکرار شامل چهار واحد آزمایشی، در مزرعه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال زراعی 94-1393 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل تنش کم‌آبیاری ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر تنش کم‌آبیاری و اسیدهیومیک بر برخی ویژگی‌های مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی سرخارگل (Echinacea purpurea) آزمایشی در قالب فاکتوریل برپایه طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار و هر تکرار شامل چهار واحد آزمایشی، در مزرعه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال زراعی 94-1393 انجام شد. تیمارهای مورد بررسی شامل تنش کم‌آبیاری در چهار سطح (شاهد (عدم مصرف)، 40، 60 و 80 درصد ظرفیت زراعی) و تیمار اسیدهیومیک شامل چهار سطح صفر (شاهد)، 250، 500 و 1000 میلی‌گرم بر کیلوگرم بودند. در زمان گلدهی، ویژگی‌های رشدی و مورفولوژیکی شامل ارتفاع گیاه، طول ریشه، تعداد برگ، وزن‌تر ریشه و اندام هوایی، وزن‌خشک ریشه و اندام هوایی، میزان فنل، فلاونوئید و فعالیت آنتی‌اکسیدانی ریشه ارزیابی شد. نتایج نشان داد تنش کم‌آبیاری اثر معنی‌داری روی تمامی ویژگی‌های اندازه‌گیری شده به‌جز طول ریشه داشت. اسیدهیومیک نیز باعث افزایش ویژگی‌های رشدی و مورفولوژیکی در سطح یک‌درصد شد. درحالی‌که در مورد صفات فیتوشیمیایی فقط بر میزان فلاونوئید اثر معنی‌دار داشت و آن‌را افزایش داد. اثر متقابل تنش کم‌آبیاری و اسیدهیومیک بر میزان وزن تر و خشک ریشه و اندام هوایی و نیز فنل‌کل و فلاونوئیدکل معنی‌دار بود. بنابراین، تنش کم‌آبیاری اثرات منفی بر رشد گیاه داشت و در مقابل گیاه برای مقابله با این اثرات ترکیبات فنلی و آنتی‌اکسیدانی خود را افزایش داد. در گیاهانی که با تنش مواجه شدند اسیدهیومیک باعث بهبود رشد و افزایش عملکرد شد.
نسترن همتی؛ عظیم قاسم نژاد؛ جواد فتاحی مقدم؛ پونه ابراهیمی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی همبستگی تغییرات بیوشیمیایی میوۀ درخت پیوندی با میوۀ پایه، در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 93-1392 انجام گرفت. بدین منظور فعالیت آنتی‌اکسیدانی، مقدار فنول کل و فلاونوئید کل میوه‌های چهار پایۀ ’یوزو‘، ’شلمحله‘، ’نارنج‘ و ’سیتروملو‘ در مقایسه با میوه‌های درخت پیوندی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی همبستگی تغییرات بیوشیمیایی میوۀ درخت پیوندی با میوۀ پایه، در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان در سال 93-1392 انجام گرفت. بدین منظور فعالیت آنتی‌اکسیدانی، مقدار فنول کل و فلاونوئید کل میوه‌های چهار پایۀ ’یوزو‘، ’شلمحله‘، ’نارنج‘ و ’سیتروملو‘ در مقایسه با میوه‌های درخت پیوندی پرتقال ,ایتالیایی، و ,سالوستیانا، روی پایه‌های یادشده در بخشهای مختلف میوه اعم از پوست و گوشت بررسی شد. این پژوهش در قالب آزمایش فاکتوریل بر پایۀ طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. براساس نتایج، صفات اندازهگیری‌شده در سطح 1 درصد تحت تأثیر پایه، رقم و بافت میوه قرار داشت، بهطوری که بیشترین مقدار فنول کل (38/21 میلی‌گرم در گرم) در پوست رقم ,ایتالیایی، پیوندشده روی پایۀ شلمحله مشاهده شد. همچنین بیشترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی (71/85 درصد) در پوست پایۀ ’سیتروملو‘ و بیشترین مقدار فلاونوئید کل (337/0 میلی‌گرم در گرم) در پوست رقم ,سالوستیانا، پیوندشده بر روی پایۀ ’یوزو‘بود. براساس نتایج، توانمندی تجمع فنول کل در میوۀ پایه در میزان فعالیت آنتی‌اکسیدانی میوۀ درخت پیوندی مؤثر است و همبستگی مثبت دارد. با اینکه بین ترکیبات آنتی‌اکسیدانی میوۀ درخت پیوندی با پایه تفاوت معنا‌داری وجود داشت، هیچگونه رابطۀ مشخصی بین آنها مشاهده نشد. به‌نظر می‌رسد این تفاوت ناشی از ویژگی‌های ترکیبی و فیزیولوژیکی هر میوه (رقم پیوندی یا پایه) باشد.
قاسم سرتیپ؛ جعفر حاجی لو
چکیده
در تحقیق حاضر، تأثیر کاربرد قبل از برداشت غلظت‌های مختلف اسید سالیسیلیک بر عمر انبارمانی زردآلو رقم ‘شاملو’ بررسی شد. میوه‌ها شش روز قبل از برداشت با محلول اسید سالیسیلیک در غلظت‌های صفر، 5/1، 3 و 5/4 میلی‌مولار در روی درخت تیمار شده و پس از برداشت در دمای 2 درجۀ سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 90 درصد به‌مدت سه هفته نگهداری شدند. سپس ...
بیشتر
در تحقیق حاضر، تأثیر کاربرد قبل از برداشت غلظت‌های مختلف اسید سالیسیلیک بر عمر انبارمانی زردآلو رقم ‘شاملو’ بررسی شد. میوه‌ها شش روز قبل از برداشت با محلول اسید سالیسیلیک در غلظت‌های صفر، 5/1، 3 و 5/4 میلی‌مولار در روی درخت تیمار شده و پس از برداشت در دمای 2 درجۀ سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 90 درصد به‌مدت سه هفته نگهداری شدند. سپس ویژگی‌های میوه شامل سفتی بافت میوه، اسیدیته، درصد مجموع مواد جامد محلول، مقدار آسکوربیک اسید، مقدار فنل و فلاونوئید کل هر هفته یک بار اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد که تیمار اسید سالیسیلیک بهطور معنا‌داری مانع کاهش وزن و سفتی بافت میوه‌ها شد. در انتهای دورۀ نگهداری بیشترین مقدار فنل و آسکوربیک اسید در تیمارهای 5/4 میلی‌مولار اسید سالیسیلیک و کمترین مقدار آنها در میوه‌های شاهد ثبت شد. در آزمایش حاضر، بیشترین مقدار سفتی بافت میوه، اسیدیتۀ قابل تیتراسیون، فلاونوئید و همچنین کمترین مقدار کاهش وزن، مجموع مواد جامد محلول و اسیدیته در انتهای دورۀ انبارداری در میوه‌های تیمارشده با غلظت 3 میلی‌مولار اسید سالیسیلیک ثبت شد.