لیلا محمدی؛ سعید ریزی؛ رحیم برزگر
چکیده
به منظور بررسی تأثیر قارچ میکوریزا (Glomus mosseae) تحت تنش شوری بر ویژگیهای فیزیولوژیکی و میزان جذب برخی عناصر غذایی در گل حنای گینه نو (Impatiens hawkeri)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، در محیط گلخانه در سه تکرار که هر تکرار شامل سه گلدان بود، در دانشگاه شهرکرد در سال 1393 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح قارچ میکوریزای ...
بیشتر
به منظور بررسی تأثیر قارچ میکوریزا (Glomus mosseae) تحت تنش شوری بر ویژگیهای فیزیولوژیکی و میزان جذب برخی عناصر غذایی در گل حنای گینه نو (Impatiens hawkeri)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی، در محیط گلخانه در سه تکرار که هر تکرار شامل سه گلدان بود، در دانشگاه شهرکرد در سال 1393 اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل سه سطح قارچ میکوریزای همزیست (صفر، 8 و 16 درصد حجمی) و کلریدسدیم با سه سطح (صفر، 15 و 30 میلیمولار) بودند. بستر کشت شامل 50 درصد پیت ماس، 40 درصد پرلیت و 10 درصد پوسته برنج (به صورت حجمی) بود. در زمان انتقال نشاها، قارچ میکوریزا با بستر ترکیب شد و پس از استقرار نشاها تیمار شوری از طریق آب آبیاری اعمال شد. صفات مورد ارزیابی شامل میزان نیتروژن، فسفر، پتاسیم، سدیم، پرولین، وزن تازه و خشک ریشه و درصد کلونیسازی ریشه بود. تیمار میکوریزای 16 درصد بر نیتروژن (31/2 درصد) و فسفر (339/0 درصد) و اثر متقابل آن با شوری 30 میلیمولار بر میزان پرولین (754/0 میکرومول بر گرم وزن تر) و درصد کلونیسازی ریشه (35 درصد) تأثیر معنیداری داشته است. براساس نتایج ﺗﺤﻘﯿﻖ حاضر، اﺧﺘﻼف ﺑﯿﻦ گیاهان تیمار شده با ﻣﯿﮑﻮرﯾﺰا و سایر تیمارها در بسیاری از ﺻﻔﺎت ﻧﻤﺎﯾﺎن اﺳﺖ و به نظر میرسد که کاربرد ﻗﺎرچ ﻣﯿﮑﻮرﯾﺰا در بستر کاشت میتواند سبب افزایش ﺗﺤﻤﻞ در ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮری از طریق تأثیر بر برخی ویژگیهای فیزیولوژیکی در گل حنای گینه نو شود.
بهاره کاشفی؛ محدثه قدس؛ محمد مقدم
چکیده
به‌منظور بررسی اثر متقابل شوری و اسید سالیسیلیک بر برخی صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی در گیاه مریمگلی کبیر، آزمایشی گلدانی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه سطح کلرید سدیم و شاهد (صفر، 50، 100 و 150 میلیمولار)، به‌عنوان فاکتور اول و سه سطح محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک و شاهد (صفر، 100، 200 و 300 میلی‌گرم در لیتر) به‌عنوان ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر متقابل شوری و اسید سالیسیلیک بر برخی صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی در گیاه مریمگلی کبیر، آزمایشی گلدانی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه سطح کلرید سدیم و شاهد (صفر، 50، 100 و 150 میلیمولار)، به‌عنوان فاکتور اول و سه سطح محلول‌پاشی اسید سالیسیلیک و شاهد (صفر، 100، 200 و 300 میلی‌گرم در لیتر) به‌عنوان فاکتور دوم با سه تکرار، در گلخانۀ مرکز آموزش جهاد کشاورزی شهرستان سمنان در سال 1392 اجرا شد. نتایج تجزیۀ واریانس دادهها نشان داد اثر متقابل تنش شوری و سطوح اسید سالیسیلیک بهغیر از طول برگ، وزن تر و مقدار کاروتنوئید در بقیة صفات معنادار بود. بیشترین تأثیر در سطح شوری 50 و 100 میلیمولار و کاربرد 200 میلی‌گرم در لیتر اسید سالیسیلیک دیده شد. سطوح شوری بر تعداد و سطح برگ، طول دمبرگ، طول و عرض برگ، وزن تر و خشک برگ، طول ریشه، غلظت کلروفیلها در این گیاه تأثیرگذار بود، بهطوری که با افزایش سطح شوری میزان آنها کاهش یافت، اما مقدار قندهای محلول و پرولین و کاروتنوئید افزایش یافت. کاربرد اسید سالیسیلیک در همة صفات اثر کاهنده نشان داد.