فرشته دارابی؛ نصرت اله عباسی؛ محمدجواد زارع
چکیده
هدف آزمایش بررسی و ارزیابی تأثیر پوتریسین و 24- اپیبراسینولید در تغییر فعالیت آنزیمهای ضداکسنده جهت تحمل به تنش خشکی در گیاه ریحان بود. طرح بهصورت اسپلیتپلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سالهای زراعی 97- 1396 و 98-1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل ...
بیشتر
هدف آزمایش بررسی و ارزیابی تأثیر پوتریسین و 24- اپیبراسینولید در تغییر فعالیت آنزیمهای ضداکسنده جهت تحمل به تنش خشکی در گیاه ریحان بود. طرح بهصورت اسپلیتپلات فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سالهای زراعی 97- 1396 و 98-1397 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل تیمار آبی در سه سطح (40، 80 و 120 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A) در کرتهای اصلی، محلولپاشی پوتریسین در سه سطح (صفر (شاهد)، 5/0 و 2 میلیمولار) و 24-اپیبراسینولید در سه سطح (صفر (شاهد)، 5/0 و 2 میکرومولار) بهصورت فاکتوریل در کرتهای فرعی اجرا شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان پرولین در تیمارآبی 120 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر در سال اول آزمایش حاصل شد و کاربرد پوتریسین (دو میلیمولار) و 24-اپیبراسینولید (5/0 میکرومولار) نیز سبب افزایش بیشتر میزان پرولین گیاه ریحان شد. در تیمار120 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر و کاربرد دو میلیمولار پوتریسین بیشترین میزان آنزیم کاتالاز مشاهده شد. برهمکنش اثرات تنش خشکی، پوتریسین و 24-اپی براسینولید نیز نشان داد که بیشترین میزان آنزیم آسکوربات پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز در تیمار 120 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر و بالاترین غلظت پوتریسین (دو میلیمولار) و 24- اپیبراسینولید (دو میکرومولار) مشاهده شد. در شرایط آبیاری مطلوب (40 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر)، کاربرد همزمان غلظتهای کمتر پوتریسین (5/0 میلیمولار) و اپی براسینولید (5/0 میکرومولار) و در شرایط تنش خشکی (80 و 120 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر)، غلظت بیشتر این دو ماده (دو میلیمولار پوتریسین و دو میکرومولار اپیبراسینولید) باعث افزایش آنزیم گایاکول پراکسیداز شد. برهمکنش چندگانه سال، تنش خشکی، پوترسین و 24- اپیبراسینولید تأثیر معنیداری بر فلاونوِئید کل و درصد اسانس ریحان گذاشت بهنحوی که در هر دو سال آزمایش، کاربرد غلظت 2 میلیمولار پوترسین و 2 میکرومولار 24-اپیبراسینولید در همه سطوح آبی بهویژه 120 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر، سبب افزایش بیشتر این دو صفت شد و در سال اول آزمایش این افزایش بیشتر از سال دوم بود. کاربرد همزمان دو میلیمولار پوترسین و دو میکرومولار اپیبراسینولید بهدلیل افزایش سنتز پرولین و آنزیمهای آنتیاکسیدانی بهترین تیمار در جهت کاهش اثرات تنش خشکی در گیاه ریحان بود، که نشاندهنده وجود رابطه همافزایی بین این دو ماده در بهبود رشد گیاه ریحان و افزایش درصد اسانس این گیاه است.
حمیده آزاد قوجه بیگلو؛ براتعلی فاخری؛ نفیسه مهدی نژاد؛ قاسم پرمون
چکیده
بهمنظور مطالعه اثر محلولپاشی نانوکلات آهن بر فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی شش ژنوتیپ بابونه تحت تنش خشکی آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال 1393 انجام گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل، تنش خشکی (در دو سطح شاهد یا 90 درصد ظرفیت زراعی و 70 درصد ...
بیشتر
بهمنظور مطالعه اثر محلولپاشی نانوکلات آهن بر فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی شش ژنوتیپ بابونه تحت تنش خشکی آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در گلخانه تحقیقاتی پژوهشکده کشاورزی دانشگاه زابل در سال 1393 انجام گردید. فاکتورهای آزمایشی شامل، تنش خشکی (در دو سطح شاهد یا 90 درصد ظرفیت زراعی و 70 درصد ظرفیت زراعی)، نانو کلات آهن (در دو سطح شاهد و دو میلیگرم بر لیتر) و ژنوتیپ (اصفهان، شیراز، مشهد، اراک، کرمان و صفاشهر) بودند. نتایج نشان داد که تنش خشکی با توجه به ژنوتیپ اثرات متفاوتی بر فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانی داشت. بهطوریکه، فعالیت آنزیمی در برخی ژنوتیپها افزایش و در برخی ژنوتیپها کاهش یافت. تنش موجب افزایش فعالیت آنزیمهای کاتالاز، در ژنوتیپهای اراک، کرمان و صفاشهر، افزایش فعالیت پراکسیداز و آسکوربات پراکسیداز در ژنوتیپهای اصفهان، مشهد، اراک و کرمان و افزایش فعالیت پلیفنل اکسیداز و گایاکول پراکسیداز در ژنوتیپهای شیراز و صفاشهر شد. بالاترین عملکرد گل نیز در ژنوتیپ اصفهان مشاهده گردید. بهطورکلی، میتوان گفت تنش موجب اثرات مخرب بر گیاه داشت و مصرف نانو کلات موجب افزایش تحمل گیاه به تنش شد و استفاده از ژنوتیپهای اصفهان و مشهد برای شرایط تنش مناسب بود.
ابراهیم بروکی میلان؛ لیلا حسنی؛ بابک عبدالهی مندولکانی؛ رضا درویش زاده؛ فاطمه خردمند؛ عباس حسنی
چکیده
به منظور بررسی اثر غلظتهای مختلف متیلجاسمونات (صفر، 1/0 و 5/0 میلیمولار)بر فعالیت آنزیمهای پلیفنلاکسیداز، فنیلآلانینآمونیالیاز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، گایاکول پراکسیدازو میزان پروتئین کل در ریحان، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشگاه ارومیه، در سال 1392 اجرا شد. میزان فعالیت ...
بیشتر
به منظور بررسی اثر غلظتهای مختلف متیلجاسمونات (صفر، 1/0 و 5/0 میلیمولار)بر فعالیت آنزیمهای پلیفنلاکسیداز، فنیلآلانینآمونیالیاز، کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز، گایاکول پراکسیدازو میزان پروتئین کل در ریحان، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در گلخانه دانشگاه ارومیه، در سال 1392 اجرا شد. میزان فعالیت آنزیمها صفر، 24، 48 و 72 ساعت بعد از محلولپاشی متیل جاسمونات بر برگهای گیاهان سالم در مرحله گلدهی کامل اندازهگیری شد. تجزیه آماری دادهها با در نظر گرفتن غلظت متیل جاسمونات به عنوان عامل اصلی و زمان بعد از محلولپاشی به عنوان عامل فرعی به صورت طرح اسپلیت پلات در زمان انجام گرفت. نتایج تحقیق حاضر نشان داد بیشترین فعالیت آنزیمهای فنیل آلانین آمونیالیاز و گایاکول پراکسیداز به ترتیب در غلظتهای 5/0 و 1/0 میلیمولار و 48 و 72 ساعت بعد از محلولپاشی میباشد. اثر غلظتهای مختلف متیل جاسمونات بر میزان فعالیت آنزیمهای کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و پلیفنول اکسیداز و پروتئین کل معنیدار بود (01/0 P≤). براساس نتایج مقایسات میانگین، غلظت 5/0 میلیمولار بیشترین تأثیر را در افزایش فعالیت آنزیمهای کاتالاز، آسکوربات پراکسیداز و پروتئین کل داشت. فعالیت آنزیم کاتالاز در زمانهای مختلف پس از محلولپاشی اختلاف معنیداری نشان داد (05/0 P≤)، بهطوریکه 48 و 72 ساعت پس از محلولپاشی میزان فعالیت این آنزیم افزایش معنیداری داشت. بنابراین، میتوان بیان نمود که کاربرد متیلجاسمونات با غلظت 5/0 میلیمولار در افزایش فعالیت آنزیمهای آنتیاکسیدانت و پروتئین کل مؤثر است.
فاطمه سالارپورغربا؛ حسن فرحبخش
چکیده
بهمنظور بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.) تحت شرایط کمآبی، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح مربع لاتین با سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1391 به اجرا درآمد. فاکتور اصلی، آبیاری در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی)؛ و فاکتور فرعی، غلظت ...
بیشتر
بهمنظور بررسی تأثیر اسید سالیسیلیک بر خصوصیات فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاه رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.) تحت شرایط کمآبی، آزمایشی بهصورت کرتهای خردشده در قالب طرح مربع لاتین با سه تکرار، در مزرعۀ تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان در سال 1391 به اجرا درآمد. فاکتور اصلی، آبیاری در سه سطح (50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی)؛ و فاکتور فرعی، غلظت اسید سالیسیلیک در سه سطح (صفر، 5/0 و یک میلیمولار) درنظر گرفته شد. محلولپاشی اسید سالیسیلیک در مرحلۀ چهاربرگی و قبل از اعمال تیمار آبیاری انجام گرفت. کمآبیاری سبب کاهش معنادار عملکرد دانه، درصد و عملکرد اسانس و افزایش معنادار آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و گایاکول پراکسیداز نسبت به تیمار شاهد شد. با افزایش غلظت اسید سالیسیلیک، افزایش معناداری در عملکرد دانه، درصد و عملکرد اسانس و آنزیمهای سوپراکسید دیسموتاز و گایاکول پراکسیداز نسبت به تیمار شاهد دیده شد. همچنین اثر متقابل کمآبیاری در اسید سالیسیلیک بر عملکرد دانه، عملکرد اسانس و آنزیمهای آنتیاکسیدان معنادار بود. افزایش آنزیمهای آنتیاکسیدان نشاندهندۀ کاهش خسارت اکسیداتیو و نقش اسید سالیسیلیک در افزایش تحمل رازیانه در برابر کمبود آب است.