طیبه زارعی؛ سید عبدالرضا کاظمینی؛ حسین غدیری
چکیده
به‌منظور بررسی اثر کاربرد دوزهای علف‌کش هالوکسی فوپ-آر-متیل استر در مراحل مختلف رشد علف‌های هرز برگ‌باریک در گلرنگ (Carthamus tinctorius L.)، آزمایش مزرعه‌ای در سال زراعی 1390-91 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه شیراز به‌صورت کرت‌های دو بار خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل دوز علف‌کش هالوکسی ...
بیشتر
به‌منظور بررسی اثر کاربرد دوزهای علف‌کش هالوکسی فوپ-آر-متیل استر در مراحل مختلف رشد علف‌های هرز برگ‌باریک در گلرنگ (Carthamus tinctorius L.)، آزمایش مزرعه‌ای در سال زراعی 1390-91 در ایستگاه تحقیقاتی دانشکدۀ کشاورزی دانشگاه شیراز به‌صورت کرت‌های دو بار خردشده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمارها شامل دوز علف‌کش هالوکسی فوپ-آر-متیل استر (6/0، 8/0 و 1 لیتر در هکتار) فاکتور اصلی؛ کاربرد مویان سیتوویت (دو در هزار حجمی) و عدم استفاده از مویان فاکتور فرعی؛ و زمان اعمال علف‌کش (مراحل دوبرگی، شش‌برگی و پنجه‌زنی علف‌های هرز برگ‌باریک) عامل فرعی فرعی بودند. با افزایش هر واحد دوز علف‌کش، وزن خشک یولاف وحشی و دم‌روباهی به‌ترتیب 7/35 و 6/12 گرم در متر مربع کاهش یافت. نتایج نشان داد که با تأخیر در زمان کاربرد علف‌کش و همچنین کاهش دوز علف‌کش، عملکرد دانه و اجزای آن کاهش یافت و بیشترین کاهش عملکرد دانه با کاربرد 6/0 لیتر علف‌کش هالوکسی فوپ-آر-متیل استر در مرحلۀ پنجه‌زنی علف‌های هرز بهدست آمد. کاربرد مویان در مقایسه با عدم استفاده از آن، وزن خشک علف‌های هرز را کاهش و عملکرد دانه را به‌طور معناداری افزایش داد. به‌منظور بهدست آوردن بیشینۀ عملکرد دانۀ گلرنگ، کاربرد 1 لیتر در هکتار هالوکسی فوپ-آر-متیل استر در مرحلۀ اولیۀ رشد علف‌های هرز (دوبرگی) به‌همراه مویان سیتوویت به‌دلیل کنترل بهتر علف‌های هرز توصیه می‌شود.
سمانه اسدی صنم؛ محسن زواره؛ حسن شکری واحد؛ پریسا شاهین رخسار
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر محلول‌پاشی کودهای نیتروژن و پتاسیم در مراحل پیش از گلدهی بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد پروتئین شلتوک برنج دورگ ‘دیلم’، همچنین تعیین بهترین زمان محلول‌پاشی انجام شد. آزمایش در قالب طرح پایة بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مؤسسة تحقیقات برنج کشور واقع در شهر رشت، در سال 1388 اجرا شد. محلول‌پاشی ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر محلول‌پاشی کودهای نیتروژن و پتاسیم در مراحل پیش از گلدهی بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد پروتئین شلتوک برنج دورگ ‘دیلم’، همچنین تعیین بهترین زمان محلول‌پاشی انجام شد. آزمایش در قالب طرح پایة بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در مؤسسة تحقیقات برنج کشور واقع در شهر رشت، در سال 1388 اجرا شد. محلول‌پاشی 20 کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار در غلظت 5 درصد اوره و 15 کیلوگرم اکسید پتاسیم خالص در هکتار در غلظت 3 درصد سولفات پتاسیم در مراحل رشد پیش از گلدهی تیمارهای آزمایشی در نظر گرفته شد. پاشش آب خالص تیمار شاهد منظور شد. نتایج آزمایش، افزایش عملکرد شلتوک و عملکرد زیستی را در تیمارهای محلول‌پاشی پیش از گلدهی نیتروژن و پتاسیم در مقایسه با تیمار پاشش آب خالص نشان داد. محلول‌پاشی نیتروژن در مرحلة حداکثر پنجه‌زنی، بیشترین تأثیر را بر تعداد پنجه در کپه و تعداد خوشه‌چه در خوشه داشت. بیشترین درصد باروری پنجه‌ها هم، مربوط به محلول‌پاشی نیتروژن در مرحلة حداکثر پنجه‌زنی و غلاف‌رفتن بود. محلول‌پاشی نیتروژن بر شاخ و برگ برنج، در مرحلة حداکثر پنجه‌زنی و غلاف‌رفتن به افزایش معنادار پروتئین شلتوک (1/12 درصد) منجر شد که نسبت به تیمار آب خالص 3/8 درصد افزایش داشت. مطالعة همبستگی صفات نشان داد که عملکرد زیستی با عملکرد شلتوک و درصد باروری خوشه همبستگی مثبت و معناداری داشته است. لذا، بهترین زمان محلول‌پاشی پیش از گلدهی برنج دورگ ‘دیلم’ با کودهای نیتروژن و پتاسیم، مرحلة حداکثر پنجه‌زنی است.